Quote:
Originally posted by sabe
Μπορώ να απαντήσω κι εγώ που δεν αντιμετωπίζω βουλιμία αλλά άλλο είδος Ednos?
Μπορεί το φαγητό να παίζει το ρόλο υποκατάστατου,μπορεί να είναι ένα εργαλείο αυτοτιμωρητικό,μπορεί να γίνεται τρόπος έκφρασης εχθρικότητας ως αντίδραση σε ένα περιβάλλον στρεσογόνο ή τοξικό συναισθηματικά,μπορεί να εκφράζει διάθεση άρνησης ελέγχου,μπορεί να λειτουργεί ως τρόπος κρυφής σύνδεσης με το ίδιο το παρελθόν ή με σημαντικούς άλλους του παρελθόντος,ενδέχεται να γίνεται ένα σύμβολο επιτυχίας,ή αντίθετα μία κραυγή για βοήθεια,να καλυπτόμαστε πίσω απ'αυτό από φόβο,να χρησιμοποιούμε τη στάση μας απέναντι στο φαγητό σαν φετίχ,σαν μία ένδοξη διαφορετικότητα,μπορεί να είναι το όπλο ή το τραύμα από το όπλο,ή και τα δύο μαζί,μπορεί να είμαστε φορείς προκαταλήψεων πάνω σε ό,τι αφορά το σωματικό σχήμα,βάρος,την εικόνα της σάρκας ενός ανθρώπου.Μπορεί να έχουμε όλοι μας τα χέρια μας βαμμένα στο αίμα,γιατί όλοι μας,σαν μέρη ενός συνόλου,έχουμε βάλει το λιθαράκι μας να χτιστεί ετούτη η φυλακή.
Αλλά αφού έχουμε την ικανότητα να χτίζουμε,τότε έχουμε και την ανάλογη για να γκρεμίζουμε φυλακές.
Μπορεί να συνυπάρχουν λόγοι και να λειτουργούν αθροιστικά και συνεργατικά,βιολογικοί και περιβαλλοντικοί,πολιτισμι� �οί και ατομικοί,που να αναφέρονται στο παρελθόν και στο παρόν μας,σε στοιχεία της προσωπικότητάς μας,αλλά και στον τρόπο που γαλουχηθήκαμε.Στην ιστορία μας,στο γενεαλογικό μας δέντρο.Στην ακέραια και γνήσια παιδεία κάποιου ή στην έλλειψή της.Σε δυσλειτουργικά κομμάτια της σκέψης και της αντίληψής μας.Σε τόσα μα τόσα.
ομορφο ποστ 