Printable View
Οταν ειμαι φτιαγμενη κ περιποιημενη με κυταζω με ικανοποιηση οταν ειμαι χυμα με τις πιτζαμες, ανακατεμενα μαλλια,κ.λ.π. δε με ενοχλει με βλεπω με συμπαθεια γιατι ειναι μια οικεια εικονα.Καμμια φορα κυταζω προφιλ κ σκεφτομαι οτι θα μπορουσε η μυτη μου να αλλαξει σχημα αλλα μετα το ξεχναω.Quote:
Originally posted by AliceSante
Lessing κλημέρα...
εσύ τι σκέφτεσαι μπροστά του?
Στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη και βλέπω.... βλέπω ένα άτομο που δεν είμαι εγώ..... έχει τα μάτια μου... τα χείλια μου.... αλλά είναι τόσο μελανχολικό το βλέμμα του..... τόσο σκοτεινό...... Σαν συννεφιασμένο ουρανό του χειμώνα..... Δεν είμαι εγώ αυτή που με κοιτάζει μέσα από τον καθρέφτη.....
εγώ είχα πάντα φωτεινά μάτια..... χαμογελο σχηματισμένο στα χείλια μου..... όμορφο λαμπερό πρόσωπο..... πού πήγα... που είμαι... γιατί δεν με βλέπω.... γιατί δεν με βρίσκω....
Βλέπω τις φωτογραφίες μου που έχω στολισμένες.... σε τίποτα δεν μοιάζει η κοπέλλα στις φοτογραφίες με την κοπέλλα στον καθρέφτη.... σε τίποτα......
Αυτή την κοπέλλα ψάχνω.... μήπως την είδε κανείς? :(:(:(:(:(
την ειδα,κι ας μην την ξερω,ειναι παγιδευμενη αλλα θα βρει το δρομο της.
δεν αναγνωριζει τον εαυτο της στον καθρεφτη, αλλα μπορει να τον δει μεσα απο τα ματια του παιδιου της.
δε μπορω να σκεφτω κανενα καλυτερο κινητρο απο τη μητροτητα Πωλίνα...εχουμε την ιδια ηλικια και θαυμαζω το γεγονος οτι εισαι μητερα...
υγ.
μην το λες αυτο,δεν εισαι καταδικασμενη να ζεις σε ενα σωμα που δε θελεις.ειναι βαρια κουβεντα,σκεψου αλλους που εχουν κινητικα προβληματα ή ατομα με ειδικες αναγκες...
δεν ξερω την ιστορια σου ακριβως αλλα πιστευω οτι ειναι στο χερι σου!!!!
κιομως δεν το θέλω πια αυτό το σώμα.... τόσα χρόνια το αγαπούσα, το περιπηόμουνα.... έκανα τα πάντα για να το βελτιώσω.... κιόμως δεν εχει αλλάξει..... τώρα πια το έχα βαρεθεί... με έχει κουράσει.... δεν μπορώ να κάνω πράγματα που θέλω να κάνω.... δεν με βοηθάει..... δεν μπορώ να παίξω με το μωρό μου..... το πηγαίνω στο πάρκο και μου λέει ελα μαμα και δεν μπορώ να πάω να τρέξω μαζί του, να παίξουμε..... δεν αντέχω άλλο έτσι.....
αχ αυτά που γράφετε για τους καθρεύτες είναι πολύ συνγκλονιστικά.κάποιος πρέπει να πάρει κάποια από τα καλύτερα ποστ εδώ μέσα κ να τα κάνει βιβλίο.
alisante κ όλες, πρέπει να καταλάβουμε οτι για να κόψουμε τους εμετούς πρέπει να βγάλουμε από το μυαλό μας οτι πρέπει ταυτόχρονα να χάσουμε κ κιλά.τόσα χρόνια παλεύω με αυτό το πράμα κ ποτέ δεν το κατάφερα.όταν το πήρα απόφαση οτι με ενδιαφέρει να κόψω πρώτα τους εμετούς κ μετά ίσως να αρχίσω να προσπαθώ να χάσω κ κιλά,κατάφερα να κόψω τους εμετούς παίρνοντας δύο κιλά.τα έχασα εύκολα.
σκεψεις απειρες μπροστα στον καθρεφτη που ξαφνικα εγινε παλι εχθρος...
συναισθηματα λιγα, τα περισσοτερα θαμμενα, οσα αφηνω να νιωσω ειναι γεματα απογοητευση κ μισος προς εμενα που με εκανα παλι ετσι, σαν τον πρωην εαυτο μου ξεχειλωμενο ετοιμο να σκασει απο το πολυ φαγητο...
Σκέφτομαι πως γίνεται να με βλέπω χοντρή ενώ η ζυγαριά λέει άλλα, και 46 κιλά πάλι με έβλεπα χοντρή...
53 τώρα με βλέπω ... δεν θέλω να με βλέπω :( (ύψος 1,71)
Είναι παράλογο, δεν είμαι καλά.. =/