Νέα εδώ..

διαβασα ολα τα παραπανω απο την αρχη και ηθελα να πω οτι ο καθενας εχει τη δικη του σκοπια να βλεπει τα πραγματα.

η ασταρτε εγραψε αυτο που πιστευε και εδωσε τη συμβουλη την οποια πιστευε. εδωσε την δικη της αποψη και πρεπει να το σεβαστουμε.ας μη τη στησουμε στον τοιχο ,ουτε να αρχιζουμε χαρακτηρισμους - δεν οφελουν κανεναν ρε παιδια.

αν διαφωνουμε με καποιου την αποψη ,θα ταν καλο να μην περναμε σε προσωπικου επιπεδου επιθεσεις η μια στην αλλη η κακεντρεχη υποννουμενα ,παιδια ειμαστε εδω σε αυτο το φορουμ για αλληλοκατανοηση και να ανταλλασουμε αποψεις.

πιστευω οτι πολλες συμμετεχουμε στο φορουμ για να συμβουλευουμε η μια την αλλη .

- ολα τα παραπανω τα λεω γενικα για οσους εχουν καποια διαφορετικη γνωμη απο την πλειοψηφια .ειναι δικαιωμα τους να εχουν διαφορετικη γνωμη.

αντζελα κ κονι σας ευχαριστω.
πραγματικα δεν ασχολουμαι .δεν αξιζει να ασχοληθω.
ουτε χαλω τη ωραια μου διαθεση .
απλα καποιες τρωγονται με τα ρουχα τους κ βγαζουν επιθετικοτητα σε αλλους..
εγω σε τετοια τριπακια δε θα μπω.
δεν με απασχολουν τετοια ατομα κ τα αγνοω.

Quote:

---

Originally posted by ASTARTE
γι αυτο το λογο.. επειδη καποιοι αδυνατουν να επιβληθουν στον εαυτο τους.. επειδη ειναι αδυναμοι.... ειναι παχυσαρκοι... ειναι καπνιστες... ειναι ναρκομανεις... ειναι αλκοολικοι,,,,
κ αφου δεν μπορουν να επιβληθουν στον εαυτο τους και η μασα.. η νικοτινη.. το πιοτι .. κ τα παθη του καθενος ειναι δυνατοτερα απο αυτον... γι αυτο θα πεθανουν παχυσαρκοι... η θα κοβουν το στομαχι τους... θα παθαινουν καρκινο.... κιρρωση του ηπατος .. θα πεθαινουν απο υπερβολικη δοση κτλ.
οποιος ειναι αδυναμος...... κακο δικο του.
δε θα τον βοηθησει κανεις αν ο ιδιος δεν μπορει να βοηθησει τον εαυτο του.

---

αυτο το "κακο δικο του" συζηταμε.... ολοι μας ξερουμε τι ειναι σωστο κ τι λαθος...δεν ειναι για ολους ευκολο ομως να το κανουν...δεν εχεις κανενα δικαιωμα να κρινεις τους αλλους κ να προκαθοριζεις το μελλον τους... το τι επιλογες κανει ο καθενας ειναι δικαιωμα του. για μενα, το να αναγνωριζεις την αδυναμια σου κ να ζητας βοηθεια, αυτο ειναι ουσιαστικα ψυχικη δυναμη...οχι το να το παιζεις ξερολας κ παντοδυναμος..επιπλεον να σου θυμισω ότι ο Ναρκισσος, πεθανε κοιτωντας το ειδωλο του....ουτε απο ναρκωτικα...ουτε απο αλκοολ...ουτε απο φαγητο...

Quote:

---

Originally posted by ASTARTE
δεν νομιαω να ενοχλω κανεναν.
εκτος αν υπαρχουν ρατσιστες εδω που αποριπτουν μελη που ηταν παχυσαρκα κ αδυνατιζουν χωρις να εχουν διατροφικη διαταραχη.

τωρα που αδυνατισα... ολο φωτο θα τραβαω .ισως γινω κ φωτομοντελο.

---

Quote:

---

Originally posted by ASTARTE
για να ασχολεισαι με τις φωτο μου εσυ εχεις το προβλημα. οχι εγω.
προσωπικα αδιαφορω για τη γνωμη σου για μενα .μου ειναι αδιαφορη οπως κι εσυ.
κ ουτε σε διαλογο θα ξαναελθω ..ουτε σε αντιπαραθεση.
δε χαλω τη ωραια μου διαθεση.

---

κοπελα μου τραβα ότι γουσταρεις και φωτο κ ζορια ό,τι θες, εμεις τι σου φταιμε και πρεπει να τα τραβαμε ομως ολα αυτα??? κ την αγενεια σου και την επαρση σου κ τις 100φωτο σου με καθε γωνια του σωματος σου... μπαινω να δω νεα ανθρωπων για τους οποιους νοιαζομαι κ ξαφνικα πρεπει να "υπερπηδησω" 20 ποστ με την κοιλια σου και με τα μπουτια σου.....θελω δεν θελω τις τρωω στην μαπα τις φωτο...χαλαρωσε λοιπον κ μαζεψου...


κ δεν νομιζω ότι τιθεται ζητημα ρατσισμου με το απαντας σε οποιον σε προσβαλλει αμεσα ή εμμεσα...

Quote:

---

Originally posted by sourkouna

Quote:

---

Originally posted by ASTARTE
οχι δεν εχω διατροφικη διαταραχη καμια.
ειμαι μια αδυνατη που εγινε παχια κ τωρα αδυνατισε

---

Ολες (ή εστω οι περισσοτερες) αδυνατες ημασταν.Και οπως παραδεχτηκες και η ιδια σε προηγουμενα ποστ σου,καποτε τηγανιζες 4μπριζολες και τις ετρωγες μονη σου και οτι καθοσουν ολη μερα στο καναπε και ετρωγες απο delivery.Ποια το κανει αυτο αν δεν εχει διατροφικες διαταραχες?Το θεμα ομως δεν ειναι αν εχεις ή δεν εχεις κατι.Το φορουμ αυτο ειναι για διατροφικες διαταραχες και οχι για διαιτες και το να μπαινεις να το παιζεις εξυπνη σε κοριτσια που οντως εχουν προβλημα, οτι εσυ εισαι Θεος και καταφερες να χασεις τα κιλα και οτι ολοι οι αλλοι ειναι αδυναμοι χαρακτηρες το λιγοτερο που μπορω να πω, ειναι οτι αυτη η συμπεριφορα ειναι pathetic.
Και το να λες σε ενα ανθρωπο που πασχει απο υπερφαγια "κανε διαιτα στο χερι σου ειναι" ειναι το ιδιο χαζο με το να λες σε μια κοπελα 35κιλα που πασχει απο ανορεξια "φαε στο χερι σου ειναι".

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup::thumbup::thumbup:

Τελικά δεν κατάλαβα,

ΕΣΥ δε νιώθεις καλά με τα κιλά σου ή πιστεύεις πως οι ΑΛΛΟΙ δε νιώθουν καλά με τα κιλά σου;

Αν είναι το πρώτο, καλά κάνεις και το προσπαθείς. Τα πηγαίνεις θαυμάσια, και αν συνεχίσεις θα δεις
μια εικόνα σου τελείως διαφορετική, με την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση σου να ανεβαίνουν στα ύψη!

Στην περίπτωση που θέλεις να αδυνατήσεις επειδή νιώθεις "αόρατη" σα γυναίκα, θα τονίσω το χιλιοειπωμένο,
η Αυτοπεποίθηση μετράει περισσότερο από ένα όμορφο πρόσωπο ή σώμα.
Αν αγαπήσεις την εικόνα σου και πάψεις να ανησυχείς για το πως σε βλέπουν οι άλλοι, θα κάνεις ένα βήμα προς την
ευτυχία.

(Είναι σα να ζεις σε μια πολύ μικρή κοινωνία και να έχεις όνειρα μεγάλα που οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν...
Τι γίνεται τότε; Απλά προσπερνάς τις λογοκρισίες τους και προχωράς.
Δε ξέρω αν είναι καλό παράδειγμα, αλλά πιάνεις το νόημα)

Τέλος, το γεγονός πως δεν έχεις φλερτ δεν σχετίζεται με την εμφάνιση σου.
Είμαι σίγουρη πως υπάρχουν πολλές πανέμορφες (σμφ με τα γενικά πρότυπα εμφάνισης) κοπέλες που βιώνουν
αντίστοιχη μοναξιά!

Πολύ απλά δεν έχεις βρεθεί ακόμα στο κατάλληλο μέρος, δεν έχεις γνωρίσει τον κατάλληλο άνθρωπο.
Θέμα χημείας είναι γλυκιά μου ο έρωτας, όχι εμφάνισης...

Ααααα......... Και τους αγενείς ανθρώπους να τους αποστρέφεσαι. Δεν αξίζουν.

sethunya τι ωραία που τα γράφεις...!! :thumbup:

Λυπημενη μου, το ξερω πως ο,τι και να σου πουμε εμεις μονο εσυ ξερεις τι τραβας.Σιγουρα ενας ερωτας θα σου αναπτερωναι το ηθικο,ομως μη στηριζεσαι σ'αυτο και μη το επιδιωκεις.Θα ερθει εκει που δε το περιμενεις.Δε νομιζω οτι οποιες βλεπεις γυρω σου με αγορι,συζυγο κτλ ειναι ολες αδυνατες.Αρα δεν εχει τυχει ακομα.Συνεχισε την προσπαθεια σου...γινε κορμαρα και να τους δω μετα αυτους που δε σε υπολογιζαν σαν γυναικα(ακουσον ακουσον).:)

Διαβασα τα παραπανω και αναρωτιέμαι κι εγώ Astarte τι κανεις σε ένα forum για τις διατροφικες διαταραχες αφου εισαι τοσο αυτονομη και δυνατη και φυσικα οπως λες χωρις διαταραχες?

Ειλικρινα και εγω καποια πράγματα δεν τα καταλαβαινω...αλλα η συμπεριφορά σου ενέχει μια άρνηση. Και μια και θες να τα λες σταράτα, εχω να σου πω οτι αυτη η σκληρότητα και η υποτίμηση που δειχνεις στην αδυναμία, κάτι που ειμαι σιγουρη οτι κάνεις και απέναντι στον εαυτό σου, ειναι ενα ζητημα το οποίο κρυβει άλλα πράγματα συνηθως.

Στη θέση σου θα αναρωτιώμουν καλή μου αφου είναι όλα τόσο τέλεια τι ειδους δυναμη αντλείς από ενα φορουμ ανθρωπων με διατροφικές διαταραχές?

Ειναι σαν από τη μια να μας λες "δε θελω ουτε να σας βλέπω" και απο την άλλη σαν να μην μπορείς να ξεκολήσεις τα ματια σου από πάνω μας...

mariao,η Astarte είναι πλέον αποκλεισμένο μέλος και καλό θα ήταν να πάψουμε ν'αναφερόμαστε σ'αυτήν
δεδομένου πως δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό της.Η απορία σου προφανώς θα μείνει ακάλυπτη.

Πρώην λυπημένη,χαίρομαι πολύ που ήδη έχεις βρει τη σειρά σου και νιώθεις πολύ καλύτερα!
Με το καλό αύριο το γυμναστήριο!Είμαι σίγουρη θα σε βοηθήσει πολύ και ψυχολογικά!
ʼντε και από μέρα σε μέρα θα σου χαμογελάσει και το διψήφιο!Μεγάλη υπόθεση!
Τα συγχαρητήρια μου και τις ευχές μου για μια εξίσου λαμπρή συνέχεια!Φιλάκια!

λυπημένη, μην πτοείσαι. κι εγώ για μήνες, για χρόνια, ένιωθα ακριβώς το ίδιο. οτι προφανώς δεν την αξίζω την αγάπη. ότι δεν είμαι αρκετά καλή ούτε για να με αγαπήσει κάποιος. και έκλαιγα μήνες ατελείωτους.
ώσπου κάποια στιγμή τα πράγματα άλλαξαν, και ένα μικρό ενδιαφέρον από κάποιον που αποφάσισε κάπως να το εκδηλώσει, μου άλλαξε την ψυχολογία.
Το ίδιο μου εξομολογήθηκε πρόσφατα ένας πολύ καλός μου φίλος. Ότι πίστευε ότι έτσι ειναι αυτός, είναι από αυτούς που δεν αξίζουν ούτε την αγάπη. Κι όμως, ερωτεύτηκε και τον ερωτεύτηκαν. Και τώρα "κοροϊδεύει" την κοπέλα του που του λέει "εγώ πίστευα ότι δεν είμαι ικανή ούτε να αγαπηθώ".
Και αμέσως αμέσως συνειδητόποιησα ότι δεν είμαι μόνο εγώ η στραβή. Πόσα άλλα φυσιολογικά άτομα περνούν το ίδιο. Αλλά είναι θέμα τύχης. Όχι ότι "απλά είσαι άτυχη", οχι! άλλο "άτυχη" και άλλο ακόμα δεν ήρθε το σωστό timing που θα βρεθεί κάποιος που θα σου εκδηλώσει την αγάπη του.
Το πιστευω, αν και δεν σε ξέρω, ότι όλο και κπ θα υπάρχει που θα σε βλέπει συναισθηματικά. Απλά πολλές φορές εμείς μέσα στη μίρλα μας, δεν ανοιγουμε τα μάτια μας, αυτο-μαστιγωνόμαστε, δεν έχουμε τη δύναμη να το δούμε, γιατί ίσως φοβόμαστε μην πληγωθούμε.
Συμβουλές δεν μπορώ να δώσω, αλλά από την προσωπική μου εμπειρία το μόνο που μπορώ να πω είναι πρώτα από όλα βοηθάει το να αγαπήσουμε εμείς τον εαυτό μας. Όταν το πάρουμε απόφαση (για εμένα πήρε πολλάααα χρόνια), τότε θα μπορέσουν και οι άλλοι να τολμήσουν.
και στο κάτω κάτω, μη νομίζεις...ρεαλιστικά κοιτώντας πάντα, ακόμα και κπ να βρεθεί, δεν σημαίνει ότι δεν θα πληγωθείς, αναρωτηθείς, αυτο-μαστιγωθείς ξανά. Αλλά αν έχεις μάθει να αγαπάς τον εαυτό σου, θα τα αντιμετωπίζεις αλλιώς τα πράγματα. Πιο εύκολα, πιο 'ανώδυνα". Εγώ δυστυχώς ακόμα το παλεύω...

Quote:

---

Originally posted by lipimeni
Καλησπέρα και πάλι...και πάλι στρέφομαι σε εσάς για άλλη μία φορά, για να με στηρίξετε..Όσον αφορά τα θέματα διατροφής βρίσκομαι σε καλό σημείο, από την άποψη ότι έχω μείνει σταθερή και δεν παίρνω κιλά.Κάνω κάτι σαν διάλειμμα. Θέμα χρόνου να ξαναπάρω μπρος.Βρε παιδιά εμένα το πρόβλημά είναι η κακή ψυχολογική κατάσταση που ξεκινά ότι δεν έχω κάποιον δίπλα μου συναισθηματικά και νιώθω ένα τεράστιο κενό.Κριτικάρω τους πάντες και τα πάντα, και γίνομαι συχνά κακιά.Αρχίζω και πιστεύω πως ποτέ δε θα βρω κάποιον άνθρωπο δίπλα μου.Ίσως δεν αξίζω και κανέναν.Ίσως πρέπει να λέω και ευχαριστώ που έχω έστω οικογένεια να με αγαπάει, τη στιγμή που κάποιοι άλλοι δεν έχουν.Αλλά δεν μπορείτε να φανταστείτε ώρες ώρες πόση μοναξιά νιώθω.Έχω τόση ανάγκη να αγαπήσω κάποιον και να αγαπηθώ.Έχω τόση ανάγκη να αγκαλιάσω κάποιον.Κάθε φορά που βλέπω αστέρι να πέφτει, ζητώ να ερωτευθώ και να με ερωτευθεί κάποιος. Και πιστέψτε με βλέπω πολλά αστέρια...Ίσως όντως δεν αξίζω αυτού του είδους την αγάπη.Ίσως είμαι τόσο κακός άνθρωπος που όντως δεν αξίζω.Πολλά ίσως..πολλά κενά..νιώθω πως η καρδιά μου έχει μονάχα θυμό.Προφανώς και φταίω για ότι μου συμβαίνει αλλά δεν ξέρω πως να βγω από αυτό το λαβύρινθο..Το να ζητάω βοήθεια ίσως είναι ηλίθιο.Αλλά το να ζητάω από εσάς να με ακούσετε είναι κάτι που ίσως με βοηθήσει..

---

Ειλικρινά λυπημλενη διαβάζοντας το ποστ σου ήταν σαν να το είχα γραψει εγω.. Είμαι λίγο μικρότερη σου και στα κιλά που βλέπεις αλλα βρίσκομαι ακριβώς στην ίδια φάση με εσένα και οσων αφορά την απώλεια των περιττών κιλών αλλα και τις προσωπικές σχέσεις..Εχω αρχίσει να πιστεύω οτι δεν ειναι πλεον προσωπικο θέμα του καθενός αλλα είναι μια μάστιγα της εποχής η προσωπική μοναξιά.. Βλέπω τόσα άτομα μόνα τους και αγόρια και κορίτσια που δεν θέλουν ναέίναι μόνα τους και παρόλα αυτά δεν κάνουν τίποτα για αυτό.. Και όταν λεω δεν κάνουν τίποτα εννοώ οτι δεν προσπαθούν να γνωρίσουν νεό κόσμο και να κανουν ισως την πρώτη κίνηση απο φόβο μήπως τους απορρίψουν η ρίξουν τα μούτρα τους..(όχι οτι γω είμαι καλύτερη,τα ίδια ακριβώς κάνω) αλλα εχω αρχίσει να σκέφτομαι οτι μήπως κάνω λάθος?μήπως να αρχίσω να διεκδικώ οτι μου αρέσει? ε και αν απορριφθώ τι έγινε?τουλαχιστον δεν θα πω κάποια χρόνια μετα οτι δεν έκανα τίποτα.. και απο την άλλη σκέφτομαι τα λόγια της nadine (πολύ όμορφα btw) kai λέω οτι πριν κάνω οτιδήποτε που να αφορά και άλλο άτομο να κάτσω και να σχοληθώ με μένα, να με μάθω,να με αγαπήσω και στην τελική να με γουστάρω και να περνάω καλα μαζι μου! Θέλω να σκεφτείς κάτι εσυ αν έβγαινες έξω απ το σώμα σου και ήσουν ενας άλλος θα ήθελες να είναι ο ανθρωπός σου η "λυπημένη"? Πιστεύω οτι αν σαυτην ερώτηση απαντάμε καταφατικά οταν δηλαδή μας αναγνωρίζουμε εμείς οι ίδιοι είναι σαν να ανοίγουμε τις πόρτες και τα παράθυρα της ψυχης μας για να καλοδεχτούμε και άλλα άτομα μέσα... Μην το βάζειςκάτω λυπημένη!!Υπάρχουν πολλά άτομα που είναι στην ίδια φάση με σένα και ένα απο αυτά είμαι και εγω... Δίνω μάχημε την διαθεσή μου κάθε μερα για να κάνω γυμναστικη.. και γω γίνομαι κριτική απέναντι σοτυα αλλους που τους θεωρω πετυχημένους και την ίδια ώρα το μετανιωνω βλέποντας πόσο άδικη είμαι και όλα αυτά ποτυ είπες... Μέχρι που έχω σκεφτεί να επισκεφτώ καποιον σύμβουλο ώστε να μπορέσω να τα συζητήσω και μαζί με την προσπάθεια για την απόκτηση ενός σώματος γεμάτο υγεια και ενεργεια ,να αποκτήσω και μια πιογερή ψυχή για μένα.. Γιατι στην τελική με όλες αυτές τις "¨κακες" σκέψεις μας εμείς περνάμε άσχημα και κανένας αλλος.. οι άλλοι θα συνεχίσουν να ζουν,να ερωτευονται ναπεφτουν να σηκώνονται.. και κανείς δεν θα μας δώσει το παράσιμο οτι περάσαμε σκληρά σαυτην την ζωη, γιαυτο μην το βάζεις κάτω ποτε σενα χρόνο σενα μηνα αμα συνεχίσεις θα τα βλεπεις και θα σου φαίνονται τόσο μακρινάπου θα χαίρεσαι που δεν έκανες πίσω!

Λυπημένη μου, δεν έχω να σου πω πολλά, πολλοί άνθρωποι νιώθουμε σαν και εσένα, και μας πιάνει το παράπονο, και τα γιατί σφυροκοπάνε το μυαλό μας...Απόψε δεν έχω τι άλλο να σου πω, απλά σε νιώθω..

Γειά σου και πάλι(δε θέλω να σε προσφωνώ με το αρνητικό username που επέλεξες)
Έχω την αίσθηση πως βασανίζεσαι μέσα στις παγιωμένες πεποιθήσεις σου τις οποίες δέχεσαι αξιωματικά και παραιτείσαι.

Αξίωμα 1ο -->Μόνο όσοι αξίζουν κι είναι καλοί άνθρωποι έχουν σχέση--->εγώ δεν έχω άρα δεν αξίζω και είμαι κακιά

Αξίωμα 2ο-->Όσοι είναι μέσα σε σχέση έχουν αγάπη κι ενέργεια να υπερπηδήσουν κάθε εμπόδιο,να πετύχουν κάθε στόχο

Στο τέλος κλείνεις και με το"μάλλον δε θα μάθω" και συνεχίζεται η παραίτηση,η αυτολύπηση,η μίζερη καθημερινότητα της κακιάς ανάξιας.

Και σε ρωτώ:Από τη δική σου εμπειρία σχέση έχουν μόνο όσοι αξίζουν κι είναι άνθρωποι καλοί;Δε γνωρίζεις κανέναν
που δεν εκτιμάς κι ωστόσο κάποιος είναι μαζί του;Ή από την άλλη οι καλοί τα έχουν με καλούς;Δε γνωρίζεις κανέναν
που του φέρεται άσχημα ο σύντροφος του χωρίς να του αξίζει;Λίγες φορές απορήσαμε κι αναρωτηθήκαμε "μα τι του/της βρίσκει;"
Και ποιός ορίζει την αξία και την καλοσύνη του άλλου;Και ποιός είπε πως είναι προϋποθέσεις ζευγαρώματος;
Έχεις χτίσει ολόκληρη θεωρία σε ανακρίβειες,δεν το συνειδητοποιείς;Προσπάθησ� � να δεις λίγο πέρα από αυτές...

Κι ύστερα νομίζεις πως μόνο όσοι είμαστε χωρίς σχέση νιώθουμε μοναξιά;Σε πληροφορώ πως η μοναξιά μέσα σε σχέση είναι
πολύ πιο δυσβάσταχτη!Κι όσο για την ενέργεια και τα φτερά του έρωτα σε πηγαίνουν λίγο ψηλά μόνο στην αρχή.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που ο άλλος γίνεται βαρίδιο στα πετάγματα σου,αλλά ακόμα κι η σχέση αυτή καθ'εαυτή
λόγω των υποχρεώσεων που σου προσθέτει.Και ποιός εγγυάται πως θα νιώθουμε διαρκώς καλά επειδή έχουμε κάποιον;
Ή δε θα μας προκαλεί εκείνος στεναχώριες;ʼντε τώρα έχεις μόνο τα του εαυτού σου να σου ρίχνουν τη διάθεση.
Τα του άλλου που δεν περνούν κι από το χέρι σου πώς νομίζεις θα τα διαχειριστείς είδικά όταν δείχνεις να δυσκολεύεσαι με τα δικά σου;
Δεν είναι τόσο απλουστευμένα τα πράγματα όσο έξω από το χορό τα βλέπεις.Δεν υποτιμώ τη χαρά που σου δίνει η σχέση
(εξάλλου κι εγώ τη λαχταρώ)αλλά δεν είναι λύση σε όλα ούτε εγγύηση ευδαιμονίας.Κι όπως και να'χει θα το ξαναπώ.
Ως κοινωνικά όντα έχουμε ανάγκη τους άλλους και βιωτική επιβίωσης και συναισθηματική πάσης φύσεως.Η πιο σημαντική
ωστόσο σχέση μας είναι αυτή με τον εαυτό μας.Με αυτόν ζούμε κάθε δευτερόλεπτο της ύπαρξης μας,από αυτόν εξαρτάται
η καλή μας διάθεση!Είναι λάθος να ρίχνουμε στους άλλους την ευθύνη του εαυτού μας.Πρόκειται για εξάρτηση που αναπόφευκτα
θα πληρώσουμε κάποια στιγμή.ʼλλο να συμβαδίζουμε κι άλλο να θέλουμε να μας κουβαλάνε.Πέρα του ότι δε μας το οφείλουν,
κάποια στιγμή θα κουραστούν,άσε που μπορεί να μας πάνε σε μη επιθυμητά μέρη και δε θα μας παίρνει να πούμε κουβέντα
καθώς οι ίδιοι παραδώσαμε σ'εκείνους τα ηνία μας.Δεν ξέρω γιατί είσαι τόσο αρνητική με τους ψυχολόγους κι ούτε ποιά
ουσιώδη στήριξη θεωρείς πως μπορούμε εμείς να σου δώσουμε πέρα από δυό λόγια της στιγμής...Φρόντισε σοβαρότερα τον εαυτό σου
αν πραγματικά δε θέλεις να είσαι άλλο λυπημένη.Μπορεί να φαίνεται πως το μόνο σου ζήτημα είναι η έλλειψη συντρόφου
αλλά φοβάμαι πως βολεύεσαι να αποδίδεις εκεί κι άλλα,καθαρά δικά σου ζητήματα.Ενδεχομένως σε θυμώνω με αυτά που σου γράφω,
ωστόσο δεν μπορώ παρά να σου εκφράσω αυτούσια όλα,όσα διαβάζοντας σε,σκέφτομαι.Ελπίζω να προβληματιστείς έστω και λίγο.

Πάντως ναντιν και η παντελή έλλειψη προσωπικής ζωής και συντρόφου δημιουργεί περίεργες καταστάσεις όταν γίνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα.. Διότι έαν η κόπελα εδω βρεί κάποιον , ο οποίος ίσως να μην της αξίζει και τόσο ,εκείνη επειδή ίσως είναι αυτός που την παρατήρησε μετα απο καιρό να γατζωθεί πάνω του και να βάλει τον εαυτό της σε δεύτερη μοίρα και να υπομένει πολλά.. Εγώ πιστεύω οτι πρέπει όλη αυτήν την προσπάθεια που κάνεις να χάσειςβάρος να την "συντροφεύσεις" με την υποστήριξη ενός ειδικού - ψυχολόγου τελείως χαλαρά και χωρίς άνχος.. Διότι το βασικό θέμα είναι να βρείς την ισορροπία που θα σε κάνει ευτυχισμένη γιατι εγώ παρατήρησα διαβάζοντας σε οτι το κυριότερο αγκάθι στην ζωη σου είναι η έλλειψη ενός πραγματικού συντρόφου που να σε αγαπά και να σε νοιάζεται και λιγότερο η απώλεια των κιλών σου, αυτά σε νοιάζουν γιατί τα θεωρείς το βασικό εμπόδιο στον βασικό σου στόχο που ειναι η σύναψη σχέσης και ότι αμα εβρισκες κάποιον να τα δέχεται και να τα αγαπά ίσως αυτά τα παραπανίσια κιλά δεν θα σε πείραζαν πια.. Γιαυτό μην θάβεις τα βασικά για σένα κάτω απο το πρόβλημα των κιλών σου.. Τα κιλάσου πρέπει να σε ενοχλούν όχι γιατί δεν σε βλέπουν όμορφη η άλλοι αλλά γιατι είναι θέμα υγείας για σενα..

Υ.Γ το τσατ λειτουργεί?

Απ'όσο ξέρω μια χαρά λειτουργεί.Κόσμος απλά δεν μπαίνει ιδιαίτερα...