Μηδενιστική και άλλες οπτικές...

Quote:

---

Originally posted by Andy
Θα μπορουσε να μην υπαρχει τίποτα?
Και δεν εννοω μονο μετά τον θανατο αλλά και πριν. Όλο αυτό που ζούμε να ειναι ένα όνειρο ή εφιάλτης? Ν α ειμαστε απλώς εδώ για την διασκέδαση ενός θεού που απλά βαρέθηκε και ήθελε να σπάσει λίγο πλάκα με τις συνεχόμενες ερωτησεις και αναζητήσεις μας ?

Να παιζουμε απλά ένα θεατρο κωμωδία-τραγωδία και τίποτε άλλο να μην έχει νόημα? Ν α ειμαστε απλά σχήματα στο μυαλό κάποιου φαρσέρ?

Φυσικα ρητορικές ερωτήσεις.

---

Όλα είναι το ίδιο απίθανα και πιθανά, αναλογα με την κατευθυνση/οπτική που υιοθετεί κανεις...
Αυτό που έχω να σου πώ, είναι οτι πιθανόν το νόημα της ζωής μας, να μην χρειάζεται να το ορίσουμε σε σχέση με το πρίν απο αυτή ή το μετά απο αυτή σημείο...
Το νόημα της ζωής ίσως βρίσκεται μόνο μέσα στην ίδια τη ζωή και στο να τη ζούμε. Ίσως το νόημα να βιώνεται μόνο και να μην ορίζεται.
Ίσως, να μην έχει ανάγκη για να υπάρξει τις διαθέσεις ενός θεού, τις υποσχέσεις μιας μετά θανατον συνάντησης ή τα στοιχεία μιας τραγωδίας/κωμωδίας.
Είναι μόνο ότι βλέπεις, αισθάνεσαι, βιώνεις.
Ψάχνουμε ένα νόημα για το παρόν, κοιτάζοντας μπροστά ή πισω.

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
Ισως ο θεος να ενοιωσε μοναξια και να ηθελε λιγο ποιοτικη παρεα.Οποτε αφου εκανε τον ανθρωπο να οριζει μονος του τον εαυτο του,για να μην ειναι προβλεψιμος ουτε απο τον ιδιο τον θεο(να εχει ενδιαφερον),ξεχωριζει αυτους που \"ξεχωριζουν\" και τους κρατα μαζι του.Μακαρι και οι αγαπημενοι σας να ειναι σε αυτους που \"ξεχωριζουν\"....
(σας ακουγεται επιστημονικη φαντασια?)

---

Πιστεύω οτί όλοι μας έχουμε την θεϊκή πλευρά μας. Όλοι μας έχουμε τη δυνατότητα να φτάσουμε στα ανώτερα στρώματα του εαυτού μας, σε ένα επίπεδο φωτός και γαλήνης. Η θεικότητα της φύσης μας είναι για μένα αναμφισβήτητη. Καθε άνθρωπος είναι εν δυνάμει πηγή αγάπης και φωτός. Είναι στα πλαίσια της ελευθερίας του καθενός να καλλιεργηθεί και να εξελιχθεί στον ανώτερο εαυτό του. Να αυτοπραγματωθεί, μέχρι τέλους. Και ίσως μετά να μην φοβάται άλλα \"τέλη\".
Επίσης,
όλοι έχουμε μέσα μας το δικό μας μοναδικό στοιχείο και ως εκ τούτου ξεχωριστό.
Στο ένα ή στο άλλο, ο καθένας μας βιώνει και αντιλαμβάνεται με έναν τρόπο όλοδικό του και σίγουρα έχει ένα ταλέντο, έχει κάτι να προσφέρει, κάτι να πεί.
Σε όλη του τη ζωή ο άνθρωπος, μπορεί να παλεύει για να γίνει αυτός που έιναι, όπως είπε κι ο Νίτσε.
Κι όταν έρθει ετούτη η στιγμή, σίγουρα, θα είναι ενας ανθρωπος ξεχωριστός.

[quote]Originally posted by Θεοφανία

Quote:

---

Originally posted by weird
Η λαχταρα οτι κατι μενει, η προσδοκια να ξαναδεις τους αγαπημενους και η θαλπωρη της ανθρωπινης επαφης που τους θυμιζει... εκει \"παραπαιω\" και ενδομυχα ελπιζω.


Πόσες φορές το έχω σκεφτεί αυτό! Ο φόβος για το θάνατο φεύγει με την ελπίδα για το ...μετά. Εκεί που μπορεί να συναντήσουμε...τι? Αυτούς που χάσαμε ή εμάς? Θα απαντήσουμε σε ερωτήσεις ή θα κλείσουμε πληγές?

Το τίποτα είναι πολύ μακριά από αυτό που σκέφτομαι. Όπως και να έχει είναι αδύνατο να το αποφύγουμε και αυτό είναι το μόνο σίγουρο.


Κατα τα αλλα ομως και στις υπολοιπες συνθηκες, βρισκομαι σε αρμονια με το να κοιταω τον ηλιο καταματα, τα \"σκληρα δεδομενα της Υπαρξης\".
Εχω περασει τοσο χρονο να τα κοιταω, που τολμω να πω, εχω συμφιλιωθει αρκετα μαζι τους... και μαλιστα εχω διαλεξει εναν τροπο για να ζω.



Να ξερες πόσο σε ζηλεύω μερικές φορές. Είσαι πολύ γενναία.

---

Αγαπητή μου... κάθε φόβος κρύβει μέσα του και μιαν ελπίδα...
Ακολούθησε την αίσθησή σου, οτι κάτι μένει. Ο καθένας μας έχει ίσα δικαιώματα στο να πρεσβεύει την αλήθεια του..
Ίσως σιγά σιγά έχεις κι εσύ αρχίσει να σηκώνεις τα μάτια στον ήλιο.
Μην τρομάζεις,
όλη η δύναμη του κόσμου, βρίσκεται μέσα μας..
Χρειάζεται απλά \"πηγές έμπνευσης\" για να εκδηλωθεί.

Αυτο που θελω να πω ειναι οτι σημασια δεν εχει το τι πιστευουμε αλλα το τι ισχυει.

Και μαλλον αυτο ποτε -εν ζωη-δεν θα το ανακαλυψουμε...

Και ομως Andy το τι πιστευουμε εχει σημασια...γιατι αυτο ισχυει για μας...δεν πα να κουνιεται το συμπαν συθεμελα.
Και οταν λεμε πιστευω εννοω \"ΠΙΣΤΕΥΩ\" χωρις την παραμικρη αμφιβολια.

Μπορει..αλλα δεσ το και αλλιως.

αν εγω σε κλεισω σε μια φυλακη με φαι και γκομενες, εχει σημασια αν περνας εσυ καλα η αν ενω γελαω ή σε χρησιμοποιω για τους δικους μου σκοπους...

Η αληθεια σου...αληθεια σου και η αληθεια μου...αληθεια μου καπως ετσι.
Αν για μενα το μονο που υπαρχει ειναι το φαι και οι γκομενες και δεν ξερω καν την δικη σου υπαρξη τι με νοιαζει?
Εκτος αν βεβαια με χτυπησει καταφατσα μια μερα μια αλλη αληθεια και τα δω ολα κωλυομενα...που παλι μπορει να ειναι μια ψευδη αληθεια...καταχρηστικα χρησιμοποιω τη λεξη \"αληθεια\".

σε επιρεαζει ομως γιατι δεν σε αφηνει να δεις περα απο την φυλακη, μπορει ουτε καν να υποπτευεσαι την υπαρξη της.

Η αληθεια ειναι ονειρο απατηλο...οποτε τρελαινομαι νομιζω οτι ειμαι ετοιμος να σκισω καποιο πεπλο και να ανακαλυψω την αληθεια,μια αληθεια που χορευει στα ματια μου μπροστα και την αγνοω,αλλα παντα κυνηγαω σκιες.
Ολοι παντως πιστευουμε σε κατι,αν μη τι αλλο στην υφη της πραγματικοτητας που αντιλαμβανομαστε με τις αισθησεις μας.
Αν αρχισουμε να μη πιστευουμε στις αισθησεις μας τοτε βρισκομαστε σε χοντρους μπελαδες.
Εν πασει περιπτωση ειμαστε απλως ανθρωποι πεπερασμενοι,δεν προκειται ισως ποτε να ανακαλυψουμε ορισμενα πραγματα.

παρολο που η αληθεια ειναι μια,ο καθενα την βιωνει με διαφορετικο τροπο,σαν να την βλεπουμε μεσα απο γυαλια με διαφορετικους βαθμους μυωπειας.και εξηγω τι εννοω.εχετε ενα μαγαζι που το νοικιαζετε 300 ευρω.Αν ειστε ο ιδιοκτητης σας φαινονται λιγα,αν ειστε ο νοικαρης σας φαινονται πολλα.Η αληθεια ειναι μια και ο καθενας την φιλτραρει με τον δικο του προσωπικο τροπο.Μπορει να νοιωθεις χαρουμενος μεσα σε μια σχεση χωρις να ξερεις οτι σε απαταει η κοπελια σου (αυτο παει για το παραδειγμα σου αντυ) και ερωτω,ποια αληθεια θελεις να ξερεις?πως περνας καλα στην αγνοια σου η την σκληρη πραγματικοτητα.Και αν την ολη πραξη εσυ την θεωρεις ανηθικη,η αληθεια της κοπελιας ποια ειναι;πως ειναι κατι το συνηθισμενο στην εποχη μας? ......
Αν δεν δεις μια κατασταση σφαιρικα με τον εαυτο σου εξω απο αυτην δεν προκειται να δεις καμια αληθεια....