απλα καποιος να καταλαβει...

δεν διάβασα όλες τις απαντήσεις γιατί είμαι στην δουλειά(καλός υπάλληλος)
νομίζω συμφωνώ με την lineal απόσο πήρε το μάτι μου, ο πατέρας είναι απαράδεχτος.

καλό είναι να αρχίσεις να του κρύβεις πράματα ,ακόμα και τι νιώθεις και τι πιστεύεις ,και ζήτα στήριξη από αλλού.επίσης προσπάθησε να βάλεις υποθετικές ωτοασπίδες για να μη σου γκρεμίζει κάθε σου προσπάθεια με μια του κουβέντα.
πόσο χρονών είσαι αν επιτρέπεται?

γενικά πάντως πρέπει να καταλάβεις(όλοι να καταλάβουμε) οτι εμείς δν είμαστε υπεύθυνοι για την συμπεριφορά και τις πράξεις των άλλων.
αν οι άλλοι έχουν κόμπλεξ και δν μπορούν να ξεπεράσουν τις δικές τους αποτυχίες καλό είναι να μην τις μεταβιβάζουν στα παιδιά τους. γενικά μιλάω.

εγώ θα προσπαθούσα να το δω το θέμα εγωιστικά ως κινητήρια δύναμη ,είναι ευκαιρία να ανεξαρτητοποιηθείς ,να αποκτήσεις δική σου άποψη και να δείξεις στον πατέρα σου οτι απέτυχε στο να σε στηρίξει σωστά και μόνη σου μπορείς καλύτερα.

μπορεί να μην χρειάζεται να χάσεις κιλά. τι δμσ έχεις? στην θέση σου θα προσπαθούσα να έχω ένα βάρος ίσα ίσα για να είμαι υγιείς και μετά θα κοίταζα να βελτιώσω άλλες πτυχές του εαυτού μου. το μυαλό ,την εμφάνιση(δν είναι μόνο το βάρος), τον χαρακτήρα μου. μη κάνεις το χάσιμο βάρους αυτοσκοπό.
και τι πειράζει να είμαστε και λίγο τροφαντούλιδες,δν γίνεται να μαστε όλοι ίδιοι. γιατί όλοι οι αδύνατοι είναι ευτυχισμένοι?δν νομίζω τάκη.

κάνε λίγο περπάτημα την μέρα,και λίγο γυμναστική, τρώγε περισσότερα φρούτα και λαχανικά και το σώμα σου θα βελτιωθεί από μόνο του σε βάθος χρόνου.

Quote:

---

Originally posted by need2loose
Σε καμιά περίπτωση δεν βλέπω πεζά ένα τέτοιο θέμα αλλά καλά είναι να μη το βλέπουμε και ακριβώς από την άλλη μεριά. Συμφωνώ ότι προφανώς έχουμε εκπαιδευτεί λάθος σε ότι αφορά τη σχέση μας με το φαγητό αλλά στο χέρι μας είναι να το αλλάξουμε.
Το τι φταίει το ψάχνω χρόνια! Έχω καταλήξει ότι σε μεγάλο βαθμό φταίει το ότι έμαθα να κρύβω τους φόβους και τις ανησυχίες μου πίσω από το φαγητό. Να παρηγοριέμαι άμεσα και εύκολα όταν νιώθω άσχημα τρώγοντας π.χ. μια σοκολάτα. Προφανώς είναι ένας μηχανισμός που τον έμαθα σε πολύ μικρή ηλικία. Τον έμαθα όμως επειδή μου άρεσε το φαγητό! Δεν θα ήταν γελοίο να πλακώνομαι στο φαγητό κάθε φορά που ένιωθα άσχημα ενώ δεν μου αρέσει το φαγητό; Στην ηλικία που άλλοι έμαθαν να χειρίζονται τα συναισθήματα τους με άλλο τρόπο εμείς μάθαμε την εύκολη λύση του φαγητού. Μεγαλώνοντας δεν δώσαμε το περιθώριο στον εαυτό μας να αλλάξει τον τρόπο που χειρίζεται το φαγητό. Είχαμε την εύκολη λύση. Μέχρι εδώ βλέπω το βάθος που λες αλλά για πάμε λίγο στην αρχή! Το κλειδί είναι ότι μας αρέσει πολύ το φαγητό. Δεν φτάσαμε στο βάρος που είμασταν γιατί πάντα περνούσαμε χάλια έτσι δεν είναι; Μάλλον μας αρέσει πάρα πολύ το φαγητό. Σε αυτό δεν μας φταίει κανείς. Ούτε εμείς φταίμε! Πρέπει όμως να μάθουμε να χειριζόμαστε αυτή την αδυναμία μας και να αποσυνδέσουμε τα συναισθήματα μας όσο γίνεται από το φαγητό. Η δουλειά είναι όλη δική μας, αφορά καθαρά εμάς και πρέπει να βρούμε τον τρόπο να το κάνουμε. Προφανώς κάτι κάνουμε λάθος, δεν είμαστε οι μόνοι στον κόσμο που πονάμε και στεναχοριώμαστε, υπάρχουν γύρω μας και άλλοι πολλοί άνθρωποι που μπορεί να περνάνε και 100 και 1000 φορές πιο δύσκολα αλλά δεν θάβουν τα μούτρα τους στο φαί. Τα πάντα είναι θέμα επιλογής! Μόνο εσύ επιλέγεις αν θα φας ή όχι κανένας άλλος. Πως μπορείς λοιπόν να ρίχνεις το φταίξιμο σε οποιονδήποτε άλλο; Νομίζω ότι οι περισσότεροι προτιμούν να βρίσκουν δικαιολογίες γιατί έτσι νιώθουν πιο βολικά. Αν καταλάβουν την αλήθεια θα πρέπει να δράσουν, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να μειώσουν το φαγητό και να κόψουν τις κακές συνήθειες. Πόσοι όμως πραγματικά το θέλουν αυτό από τα βάθη της ψυχής τους; Ειλικρινά και αληθινά; Λίγοι! Είναι πολύ πιο εύκολο λοιπόν, επειδή δεν μπορούν να παραδεχτούν στον εαυτό τους ότι δεν κάνουν κάτι να λύσουν το πρόβλημα, να τον παραμυθιάζουν λέγοντας ότι φταίνε εξωγενείς παράγοντες. Γίνετε τόσο αυτόματα όλο αυτό που δεν το παίρνουμε καν χαμπάρι!

---

συμφωνω συμφωνω!!!

φυσικα και γω δε λεω οτι πρεπει να κατηγορουμε και να κολλαμε στο παρελθον,ειμαι και γω της αποψης οτι εγινε εγινε μονοι μας ειμαστε και προσπαθουμε με οτι μπορουμε να απαλλαγουμε απο το προβλημα του βαρους
απλα για την χτινα στεναχωρηθηκα που ενα μικρο κοριτσακι 20 χρονων καθοδηγηθηκε απο την οικογενεια της για λιποαναρροφηση,και γω στα 20 μου αν με ελεγαν οι δικοι μου παρε λεφτα πανε κανε θα το εκανα,τι αντιστασεις θα ειχα;
αυτο εννοω με τη λεξη κατηγορια

τωρα ενηλικο κοριτσι ειναι ισως πρεπει να κανει αυτο που λεει η σουιτ οκτομπερ,να προσπαθησει να τους πει οτι μονη της θα προσπαθησει να τα καταφερει

Quote:

---

Originally posted by need2loose

Quote:

---

Originally posted by lineal
οπως ειπες ειχες ολη την στηριξη απο την οικογενεια σου.
η χτινα λεει οτι δε την εχει,δε κατηγορει βεβαια τον πατερα της ή την οικογενεια της,αναφερεται σε περιστατικα.
αυτοι μπορει να την λατρευουν,αλλα κατι συμβαινει εδω στον τροπο που θελουν να τη βοηθησουν δε νομιζεις;
ταπεινη μου γνωμη παντα

---

Οχι δεν το νομίζω!
Ακούμε μόνο τη μια πλευρά και δεν μου αρέσει να βάζω συμπεράσματα όταν δεν ξέρω τι λέει και η άλλη!
Δεν ξέρω π.χ αν η χτινα πήγαινε και τους παρακαλούσε να τη βοηθήσουν και να της δώσουν λεφτά για να κάνει λιποαναρρόφηση. Δεν ξέρω σε τι απελπισία μπορεί να τους έφτασε. Αν το παιδί μου ήταν 100 κιλά θα ένιωθα μεγάλη απελπισία και σίγουρα όχι για τον λόγο που νομίζει η χτινα!
Θα φοβόμουν πάρα πολύ για όλα τα προβλήματα υγείας που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας παχύσαρκος και θα λυπόμουν για όλα τα ψυχολογικά προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει μια τέτοια κατάσταση. Θα λυπόμουν για την κακοποίηση του σώματός του και για άλλα πολλά! Θα προσπαθούσα να το βοηθήσω με κάθε δυνατό τρόπο. Αλλά στο τέλος τέλος αν το έβλεπα να χλαπακιάζει συνέχεια θα τα έπερνα μαζί του και θα έκανα αυτό που κάνει ο μπαμπάς της! Θα έμπαινα φρουρός στην κουζίνα. Φαντάσου που έχει φτάσει ο άνθρωπος. Δεν φαντάζομαι πως αυτό μπορεί να λύσει το πρόβλημα αλλά ακόμα και αυτό θα περάσει κάποια στιγμή από το μυαλό σου!Σου φαίνεται για άνθρωπος που αδιαφορεί για το παιδί του; Κάθε άλλο! Ξέρω πολλούς που δεν θα έδιναν δεκάρα ούτε για λιποαναρρόφηση ούτε για τον αν η κόρη τους είναι 100 ή 200 κιλά.

---

κοιτα αυτο δε μπορω να το ξερω αν το εκανε η χτινα,
εγω καταλαβα,μπορει και λαθος συγνωμη,οτι την πιεσαν για κατι τετοιο,οπως και καταλαβα οτι ο πατερας της αντιτιθεται σε οσα της λεει ο διατροφολογος και δε την αφηνει να την κανει σωστα.
τωρα δε μπορω να ξερω πραγματα που δε μας εχει πει

Quote:

---

Originally posted by need2loose

Quote:

---

Originally posted by xtina990
τωρα τι να πω τα ιδια???πιο πανω εγραφα οτι δεν κατηγορω μονο τους δικους μου και γνωριζω απολυτα οτι ειναι δικη μου επιλογη και οτι εχω συναισθηση των ευθυνων...φυσικα δεν ειναι ο κυριος λογος η κατασταση στο σπιτι αλλα σιγουρα δεν βοηθαει στην οποια προσπαθεια θελω να κανω...

νιντ το λουσ και φιλιπαρας αυτα που λετε μου θυμιζουν φρασεις του τυπου"εισαι απλα χοντρη και σαρεσει το φαι δεν θες σταληθεια να χασεις"που εχω ακουσει απο ανθρωπους και πραγματικα ειναι τοσο μακρυα απο την πραγματικοτητα..ετσι το αντιλαμβανεστε εσεις...οκ

---

Λυπάμαι αν απ' όσα έγραψα το μόνο που κατάλαβες είναι αυτό!
Είπα πως πρέπει να βρούμε τρόπο να αποσυνδέσουμε το φαγητό από τα συναισθήματα μας. Το είσαι απλά χοντρή δεν το λέω. Το ότι σου αρέσει πολύ το φαγητό και δεν είσαι έτοιμη να το αποχωριστείς το υποθέτω αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρη. Ακόμη και έτσι να είναι αυτό δεν σημαίνει κάτι ούτε είναι κακό. Μπορεί τη μια ημέρα να μην είμαι έτοιμος να κάνω κάτι και μετά από 2-3 ημέρες να είμαι πιο έτοιμος από ποτέ! Δεν ξέρεις πότε μπορεί να σου γίνει ένα κλικ και να αλλάξεις στάση στα πάντα! Πρέπει όμως να εντοπίσεις τι φταίει. Αυτό που τονίζω πάνω είναι ότι πρέπει πρώτα από όλα για να δράσουμε να καταλάβουμε πόσο πολύ φταίμε για την κατάσταση που βρισκόμαστε έτσι ώστε να βρούμε τον δρόμο για να κάνουμε κάτι. Με τίποτα δεν θα ήθελα να νιώθεις ότι δέχεσαι επίθεση! Εγώ θα ήθελα με κάθε δυνατό τρόπο να σε βοηθήσω!
Νομίζω το καλύτερο θα ήταν να μας πεις τι πιστεύεις εσύ ότι φταίει. Ειλικρινά και χωρίς αναστολές. Μόνο έτσι μπορούμε να βρούμε ένα δρόμο για να πάμε παρακάτω. Τι νιώθεις όταν κάνεις δίαιτα; Τι σε κάνει να την παρατάς; Τι θα ήθελες να αλλάξεις;

---

:thumbup::thumbup::thumbup:

xtina ποσοοοο σε καταλαβαινω για το ατιμο το 8 ...αυτο περιμενω κι εγω εχω ραντεβου με τη διαιτολογο σημερα και θα σπασει η καρδια μου!
για τα υπολοιπα τωρα , φυσικα και δε μας ταιζε κανενας με το ζορι αλλα η ψυχολογια παιζει πολυ βασικο ρολο στη διαιτα ,δε νομιζω να διαφωνει κανενας με αυτο, οπως επισης χρειαζεσαι και στηριξη και καποιον να σε καταλαβαινει τελος παντων,φαντασου τωρα να εχεις ανθρωπους που εισαι "αχρηστος" επειδη εχεις θεμα με τα κιλα και στο κατω κατω θελεις και καποιον να σου πει ενα μπραβο αντι για "ε εγω μετα το χειρουργειο σε 2 μηνες ειχα γινει μοντελο και εσυ πεδευεσαι για 5 κιλα κτλ κτλ" καταλαβαινω οτι δεν ειναι υποχρεωμενοι απλα κανουμε τα παραπονα μας κι εμεις, ουτως ή αλλως με την αποποιηση ευθυνων δεν εχασε κανενας κιλα και το ξερουμε ΚΑΛΑ αυτο.... :starhit:
http://www.ticker.7910.org/wg__90__0...91ciB0ZXh0.gif

@βουλιανα ειμαι 22 1,73 και 95 κιλα..στοχος μου εμενα ειναι τα 70...κανονικα λεει πρεπει να ειμαι γυρω στα 67 αλλα και με τα 70 θα ειμαι πληρως ευχαριστημενη...βασικα θα ειμαι ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος ....

@λιτα πες μας τι εγινε με τον διαιτολογο..αν ακουμπησες το 8!!!!σκεφτομαι ποσο χαρουμενη θα ειμαι και εγω μολις το αγγιξω...ειναι εναυσμα να προχωρησεις...

σας ευχαριστω για την στηριξη που δειχνετε αν και καινουρια εδω μεσα...

Quote:

---

Originally posted by xtina990
τωρα τι να πω τα ιδια???πιο πανω εγραφα οτι δεν κατηγορω μονο τους δικους μου και γνωριζω απολυτα οτι ειναι δικη μου επιλογη και οτι εχω συναισθηση των ευθυνων...φυσικα δεν ειναι ο κυριος λογος η κατασταση στο σπιτι αλλα σιγουρα δεν βοηθαει στην οποια προσπαθεια θελω να κανω...

νιντ το λουσ και φιλιπαρας αυτα που λετε μου θυμιζουν φρασεις του τυπου"εισαι απλα χοντρη και σαρεσει το φαι δεν θες σταληθεια να χασεις"που εχω ακουσει απο ανθρωπους και πραγματικα ειναι τοσο μακρυα απο την πραγματικοτητα..ετσι το αντιλαμβανεστε εσεις...οκ

---

xtina μου να είσαι σίγουρη οτι κανεις εδώ μέσα δε θα στο πει αυτό. Νομίζω ούτως ή άλλως το οτι κάποιος είναι υπέρβαρος και τους αρέσει το φαγητό(που σε όλους μας αρέσει γιατί είναι μια απόλαυση) δε σημαίνει οτι δε θέλει να χάσει βάρος. Δεν είναι εύκολο πράμα, αλλιώς δε θα υπήρχε το φόρουμ ούτε ένα ολόκληρο πλήθος από γιατρούς, διαιτολόγους και τσαρλατάνους θα ζούσε από το πρόβλημα μας.

Μπορεί να εκφράστηκα λίγο σκληρά ή ίσως διαφορετικά από οτι θα ήθελες ή θα περίμενες αλλά σκοπός μου ήταν ίσως να σε προβληματίσω λίγο και σίγουρα να βοηθήσω και όχι να προσβάλλω. Να σε πληροφορήσω εδώ οτι για πολλά χρόνια ήμουν παχύσαρκος(πολύ περισσότερο από σένα) και ακόμα το παλεύω συνεχώς, δε κάνω αφ'υψηλού κριτική.

Χριστινακι.. ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ!!!
Το ξερω ειναι δυσκολο αλλα αυτο χρειαζεται! Υπομονη και θετικη σκεψη.. Πολλες φορες οι γονεις ειναι σκληροι με τα παιδια τους μονο και μονο επειδη νομιζουν οτι ετσι θα "καταλαβουμε" πιο γρηγορα τα "λαθη" μας και δεν θα τα ξανακανουε.. Εννοειτε οτι ηταν σκληρη η αποφαση του μπαμπα σου απο οτι καταλαβα να κανεις λιποαναρροφηση στα 19, αληθεια εσυ το ηθελες?
Υπαρχουν γονεις που ακομα και 55 κιλα να εισαι και με υψος 1,80 σου λενε αδυνατισε, μην τρως.. Ειναι οτι κάλο εχει ο καθε ενας στο κεφαλι του!!!
Πες μου αν κανω λαθος, απο τα λεγομενα σου πιστευω οτι αγαπας τοσο πολυ το φαγητο απο οσο λες ισως επειδη κατι σου λειπει.. Η αποδοχη απο την οικογενεια ισως? Οκ δεν λεω οι γονεις σου να σου πουνε οκ παιδι μου πηγαινε και 200 κιλα γιατι ουτε αυτο ειναι καλο για εσενα.. Απλα τα κιλα που εχεις δεν ειναι υπερβολικα πολλα και οπως ειπες και εσυ κοινωνικη ζωη εχεις, εισαι μια "φυσιολογικη" 22χρονη φοιτητρια, δεν ειναι οτι κλεινεσαι μεσα, τρως μονο βλακειουλες και οι γονεις σου αγανακτησαν να σε βλεπουν μονη σου!!!
Το μεγαλο προβλημα για εμενα το εχουν οι γονεις σου, συγνωμη κι ολας.. Οκ ναι να κανεις την διατροφη σου να χασεις τα κιλα σου αλλα να μην εχεις και τον βραχνα πανω απο το κεφαλι σου που μολις πας να φας κατι να σου λενε παλι θα φας?? Το εχω περασει με συγγενεις, παλια που πηγαινα και τους εβλεπα, φαντασου ενα 12χρονο τσουποτουλικο λιγο κοριτσακι που μπορει να μην ειχε φαει τιποτα αλλο απο πρωινο, να καθομαστε στο τραπεζι για μεσημερι και να λενε Ναταλια εσυ παλι θα φας ποτε θα χορτασεις? Και αντικειμενικα να μην εχω φαει τιποτα αλλο...
Βαλε τους στοχους σου, αστα ολα πισω και κανε αυτο που πραγματικα θελεις!!
Μπορεις να απολαμβανεις το φαγητο, δεν ειναι ντροπη η κατι τετοιο.. Αν θες να αδυνατισεις κι ολας παλι μπορεις να απολαμβανεις το φαγητο σου και να επιτρεπεις στον εαυτο σου ενα γλυκο η κατι το οποιο θελεις πολυ!
Κανε αυτο που πραγματικα θες!! Ξεχνα και τον μπαμπα σου και ολους! Μι α ζωη την εχουμε!! Δεν σου λεω να το ριξεις στο φαγητο σαν να μην υπαρχει αυριο.. Αλλα συγνωμη κι ολας αν ο πατερας σου σου προτεινει καμια αλλη λυση για τα κιλα σου και εσυ δεν θες, απλα μην το κανεις!!!!

xtina990 δε το ειδα το 8 και παλι αλλα που θα παει ...στο χερι μου ειναι :) 93 λοιπον εβαλα! :sniffle:
http://www.ticker.7910.org/wg__93__0...91ciB0ZXh0.gif

Quote:

---

Originally posted by sweetOctober
Καλησπέρα και καλώσηρθες. Οι γονείς μας όλους μας αγαπούν, ίσως κάποιες φορές δεν μπορούν να το δείξουν με τον σωστό τρόπο, δεν τα ξέρουν όλα, άνθρωποι είναι και αυτοί.
Στο θέμα μας,
στη θέση σου θα τους μάζευα ένα απόγευμα, θα τους έλεγα πόσο τους ευχαριστώ που ασχολούνται και με νοιάζονται.
Θα τους έλεγα πως είναι να είσαι παχύς και ότι νιώθω μόνη, αφού κανείς τους δεν είναι.
Θα τους έλεγα πως ακριβώς νιώθω (νιώθεις δηλαδή), ότι είμαι το μαύρο πρόβατο, ότι αυτό ψυχολογικά με καταρρακώνει και θέλω να φάω κι άλλο κι άλλο!
Θα τους έλεγα ό,τι έχω στο μυαλό και την καρδιά μου.
Τέλος θα τους φιλούσα όλους, θα τοιχοκολλουσα το διαιτολόγιο μου και το πρόγραμμα γυμναστικής μου.
Θα τους έλεγα με έντονο ύφος πως αυτά είναι όσα πρέπει να κάνω, κι όποιος από αυτούς μπορεί να με βοηθήσει ας σταθεί πλάι μου, όποιος δεν, ας σιωπήσει.
Τέλος θα τους θύμιζα πως αν τους ξενίζει η συμπεριφορά μου ή αν δε μπορούν να σιωπήσουν ή και να βοηθήσουν, υπάρχουν ψυχολόγοι που μπορούν να επισκεφτούν, να πάρουν απαντήσεις ή και να συζητήσουν μαζί τους το πρόβλημα που έχουν μαζί μου.

Οταν θα βρουν τρόπο να σε στηρίξουν σωστά, όταν θα πάρεις απόφαση να αδυνατίσεις για την πάρτυ σου κι όχι για τους άλλους, τότε όλα θα γίνουν μόνα τους.
Καλή επιτυχία!

---

τι ομορφα που τα λες!!! συμφωνω απολυτα

αυτη τη φορα το εχω βαλει σκοπο να χασω βαρος αλλα χωρις να με εχει πιεσει κανεις..δλδλ τωρα τελευταια οι συζητησεις στο σπιτι για τα κιλα μου ειχαν σταματησει γτ παντα οδηγουν σε τσακωμο οποτε ολοι τις αποφευγαμε...ισως για αυτο και το πηρα αποφαση γτ ειναι κατι που αποφασισα μονη μου τελειως συνηδειτα χωρις να με ζορισει καποιος...

εχω αρχισει διατροφη αποχθες
και πηγα με τον μπαμπα μου(που πηγαινει καθε μερα)σε γηπεδο στιβου και εκανα και 10 γυρους χαλαρο τρεξιματακι(αρκετα χαλαρο γτ δεν μπορω να παρω τα ποδια μου :crazy:) επισης τονιζω οτι την ωρα που ηταν να φυγει ο μπαμπας εγω ημουν ξπαλωμενη και αρχισε στο μυαλο αυτη η παλη -αχ βαριεμαι να σηκωθω-αχ ειμαι κουρασμενη που να παω,και ομως σηκωθηκα!!!!!

ειδα σημερα 100 γραμμαρια λιγοτερο..οχι οτι ειναι κανα τρελο ποσο αλλα εγω αυτο χρειαζομαι εστω τα 100 γραμμαρια για να μην ιωθω οτι πηγαινει χαμενος ο κοπος μου και απογοητευομαι...
με αυτα τα 100 γραμμαρια θα παω πιο κεφατη σημερα για τρεξιμο!!!