Printable View
Σήμερα έσκασα γιατί με πήρε η αδερφή μου πίσω που την πήρα να της πω που είναι να βρεθούμε και μαζί με την ξαδέρφη μου, και μου λέει το εξής, ότι η ξαδέρφη μου θέλει να πει τα δικά της με μια φίλη της, η αδερφή μου όμως δεν την ενοχλούσε, εγώ την ενοχλούσα! Έχω κι εγώ τα ψυχολογικά μου αλλά όπως φαίνεται αυτή (η ξαδέρφη) όπως και οι άλλοι που μου έχουν φερθεί παρόμοια, έχουν περισσότερα!! Να μην τα ξεσπάνε όμως σε άλλους, δεν τους φταίμε τίποτα!!
Μαρουλένια μου εννοείται ότι θα κάνεις παιδιά!
Οι περισσότερες γυναίκες με πολυκυστικές, μετά από κάποια προσπάθεια έχουν κάνει παιδιά!
Και η μητέρα μου είχε πολυκυστικές και έκανε εμένα και το αδερφάκι μου (2!).
Μην αγχώνεσαι για τίποτα! ;)
Μαρουλένια, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αποβάλλεις το άγχος. Το άγχος είναι ανασταλτικός παράγοντας στην απόκτηση παιδιού και μάλιστα μεγαλύτερος από τις πολυκυστικές ή την παχυσαρκία.
Επέτρεψέ μου να σου φέρω κι εγώ ως παράδειγμα εμένα και την αδερφή μου (παχύσαρκες κι οι δύο, εγώ αρκετά παραπάνω). Η αδερφή μου μες το άγχος για να αποκτήσει παιδί και χωρίς άλλα προβλήματα, κατάφερε να συλλάβει ύστερα από 2 ετών προσπάθειες. Εγώ, χωρίς άγχος αλλά με πολυκυστικές, συνέλαβα από τον πρώτο μήνα.
Χαλάρωσε κι όλα θα γίνουν...:yes:
Να' στε καλά, Μου δίνετε πολύ κουράγιο...
Α βρε rain μου.. Θυμάμαι που έλεγες στο πρώτο ποστ σου, αν δεν τα μπερδεύω, για το ρατσισμό και την απόρριψη από τους άλλους και είχα συμφωνήσει μαζί σου κι ακόμα συμφωνώ. Κι εγώ έχω πολλά ζητήματα απόρριψης. Χμ χμ χμ σε έκανα καθρέφτη όπως θα έλεγε και το όμορφο άρθρο που μας έδειξες...
Τους άλλους δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε, δεν μπορούμε να τους κάνουμε να μας σκέφτονται και να μη μας στεναχωρούν και να μας σκέφτονται όμορφα και γλυκά όπως κάνουμε εμείς, αλλά μπορούμε να αλλάξουμε κάτι μέσα μας... Και πάλι δηλαδή θα καταλήξουμε στο τόπικ της φίλτατης Μαντουράνας λοιπόν, με εκείνο το όμορφο ποίημα -->Αυτο-απόρριψη
Μην σκας για τέτοια (στο λεω για να το ακούσω κι εγώ)
Marulenia σ' ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια και σου εύχομαι με το καλό να κάνεις παιδάκι!!
Όσο για την αυτο-απόρριψη, δεν πιστεύω τόσο σ'αυτή. Περισσότερο οι άλλοι μας απορρίπτουν και όχι εμείς τους εαυτούς μας. Δεν πιστεύω και τόσο πλέον σε θεωρίες, παρα μόνο αυτά που βλέπω στην πράξη!
Σήμερα με στεναχώρησε ένας σύντομος διάλογος με μια φίλη της μητέρας μου, που με ήξερε αδύνατη (ναι ναι τότε που έκανα στερητικές δίαιτες κι όλοι αλαλάζαν από χαρά για τα επιτεύγματά μου). Θα σας παραθέσω τη στιχομυθία:
κυρία: Αδυνάτισες;
εγώ: Όχι, στα ίδια είμαι.
κ: εσύ δεν ήσουν έτσι
εγώ: Τι να κάνουμε αλλάζει ο άνθρωπος
κ: και γιατί δεν προσπαθείς να το ράψεις λίγο;
εγώ:προσπαθώ, αλλά δε γίνονται έτσι εύκολα αυτά
κ: α...
Πάλι οι άλλοι θα μου πείτε. Γιατί να με νοιάζουν οι άλλοι. Η συγκεκριμένη δε με νοιάζει. Δεν περιμένω αποδοχή. Αδιάφορη μου είναι. Αλλά παρόμοιες στιχομυθίες με κάνουν να σκέφτομαι ότι εγώ φταίω που δεν το ράβω. Ναι όντως μου αρέσει το καλό φαγητό και θα ήθελα να τρώω και να μην το σκέφτομαι. Και μ'αρεσει και το φαγητό σε παρέες και γιορτές και εξόδους.
Δεν πάχυνα όταν έτρωγα. 'Οταν αποφάσισα ότι δε μ'αρέσει ο εαυτός μου και άρχισα να στερώ τον εαυτό μου από το φαγητό έπαθα και τις εμμονές και τις υπερφαγίες, και τους εμετούς και τελικά φούσκωσα...
Γιατί να με βάζουν σε αυτοί τη διαδικασία οι άνθρωποι; Κι εμένα και τον καθένα. Ότι φταίω εγώ που είμαι αδύναμη σα χαρακτήρας και δεν το ράβω... Επειδή δεν το ράβω...
Αυτό που έγραψες είναι η μεγάλη αλήθεια στις διατροφικές διαταραχές: δεν είναι το φαγητό η αιτία. Το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας είναι. Και η λάθος σχέση με το φαγητό έρχεται στην συνέχεια....Quote:
Originally posted by marulenia
Δεν πάχυνα όταν έτρωγα. 'Οταν αποφάσισα ότι δε μ'αρέσει ο εαυτός μου και άρχισα να στερώ τον εαυτό μου από το φαγητό έπαθα και τις εμμονές και τις υπερφαγίες, και τους εμετούς και τελικά φούσκωσα...
Οι άνθρωποι είναι κακοί.Quote:
Originally posted by marulenia
Γιατί να με βάζουν σε αυτοί τη διαδικασία οι άνθρωποι; Κι εμένα και τον καθένα. Ότι φταίω εγώ που είμαι αδύναμη σα χαρακτήρας και δεν το ράβω... Επειδή δεν το ράβω...
Αν μπορούσαν, θα κατασπάραζαν κάποιον που έχει πρόβλημα.
Τον κάνουν να αισθάνεται άσχημα και προσπαθούν να του δημιουργήσουν ενοχές στην προσπάθειά τους ν' αντέξουν τον ίδιο τους τον εαυτό.
Προσπαθούν να αισθανθούν ανώτεροι επικεντρώνοντας την προσοχή τους στα προβλήματα ή τα λάθη των άλλων, ώστε να μην αναγκαστούν να κοιτάξουν τα δικά τους προβλήματα ή λάθη.
Όλοι μας έχουμε βιώσει τέτοιες καταστάσεις.
Άλλοτε με το πέπλο της ευγένειας και άλλοτε με θρασείς επιθέσεις...
Αυτό που χρειάζεται να σκεφτόμαστε αυτές τις στιγμές είναι ένα:
ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ.
Το πρόβλημα το έχει ο άλλος, όχι εμείς.
(Νομίζω έχω αναφέρει και παλαιότερα 2 "χαριτωμένες" εμπειρίες μου...
Η πρώτη ήταν όταν η γιαγιά μου με ρώτησε αν θέλω 1 κομμάτι τούρτα που είχε περισσέψει από κάτι γενέθλια, και πριν προλάβω να απαντήσω, πετάγεται μια θεία μου που ήταν παρούσα και είπε με πολύ έντονο ύφος "Μην της βάλεις. Έχει ανάγκη από τούρτα αυτή;"
Η δεύτερη ήταν όταν πήγα με ένα φιλικό ζευγάρι σε μια εκδήλωση που στο τέλος είχε ένα τραπέζι με πολλά σοκολατάκια. Η γυναίκα από το ζευγάρι μου λέει "Κοίτα, έχει σοκολατάκια εδώ. Θα πάρω ένα. Θέλεις και εσύ ένα;" Και πάλι, πριν προλάβω ν' απαντήσω, πετάγεται ο άντρας από το ζευγάρι και λέει με πολύ αυστηρό ύφος "Δεν θέλει.")
Rain μου,Quote:
Originally posted by rain
Όσο για την αυτο-απόρριψη, δεν πιστεύω τόσο σ'αυτή. Περισσότερο οι άλλοι μας απορρίπτουν και όχι εμείς τους εαυτούς μας. Δεν πιστεύω και τόσο πλέον σε θεωρίες, παρα μόνο αυτά που βλέπω στην πράξη!
ο κάθε άνθρωπος βλέπει την ζωή του με την οπτική γωνία που επιλέγει ο ίδιος.
Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος.
Πιστεύουμε ό,τι μας κάνει να νιώθουμε εμείς καλά.
Αν επιθυμείς να κατηγορείς τους άλλους για την δική σου ζωή,
αν αυτό σε βοηθάει,
τότε καλά κάνεις και το πιστεύεις και να συνεχίσεις να το πιστεύεις!
Δεν υπάρχει κάποιο λάθος στις πεποιθήσεις μας.
Απλά εγώ από την άλλη πιστεύω ότι υπεύθυνη για την ζωή μου και την ευτυχία ή την δυστυχία μου, είμαι εγώ η ίδια. Κανένας άλλος.
Ακόμα και για το bullying που έχω υποστεί στα σχολικά μου χρόνια, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πια ότι η βαθύτερη αιτία ήταν το πώς έβλεπα εγώ τον εαυτό μου τότε.
Ο καθένας επιλέγει τις πεποιθήσεις του.
Δεν υπάρχουν σωστές ή λάθος.
Απλά υπάρχουν οι πεποιθήσεις που μας βελτιώνουν την ζωή και αυτές που μας την χειροτερεύουν (για τον κάθε άνθρωπο μπορεί να είναι διαφορετικές).
Καλό είναι να επιλέγουμε τις πρώτες.
marulenia τέτοιες στιχομυθίες έχω φάει στην μάπα ουουυουουου. κ ακόμα δεν έχω μάθει να μην γεύομαι την πίκρα
όλοι πια γύρω μας είναι τόσο δυνατοί ,τόσο λειτουργικοί, όλα τα καταφέρνουν! δν μας χέζουν συγγνώμη κιόλας. ούτε καν.σκατά τα κάνουν όλοι κ συγγνώμη για το πρωινό, πιπέρι στο στόμα την άλλη φορά :smilegrin:
αλλά δεν πιστεύω οτι είναι κακοί ούτε οτι θέλουν το κακό μας. αυτές οι θείτσες έτσι έχουν μάθει να λειτουργούν(θείτσα μπορεί να είναι κάποια από 13-73) .έχουν μονίμως το δάχτυλο τεντωμένο ,πάντα πρέπει να πουν την γνώμη τους κ να κάνουν παρατήρηση, κ πάντα είναι σκληρές με τον εαυτό τους κ με όλους γιατί πιστεύουν οτι αυτό είναι το σωστό.να μην δείχνεις τις αδυναμίες σου.
εγώ σε αυτές βρίσκω πάντα να πω κάτι που θα δείξει δικιά τους αδυναμία κ μετά το βουλώνουν για αρκετό καιρό,κακιώνουν κιόλας, αλλά μετά ξανά απτην αρχή τις υποδείξεις τους γιατί έτσι ξέρουν να φέρονται.
οπότε σε τέτοιες περιπτώσεις με τεντωμένα δάχτυλα,τεντώνουμε τα δάχτυλα κ εμείς κ αρχίζουμε το κήρυγμα. πρέπει να βρούμε μηχανισμούς άμυνας στις κοινωνικές μας σχέσεις αυτό είναι το πρόβλημα με εμάς.
Ps πολύ καλά τησ απάντησες Btw
Σήμερα είχα μια έντονη τηλεφωνική συνδιάλεξη με έναν γιατρό του ΕΟΠΥΥ. Μετά από απανωτά τηλέφωνα σε διάφορους παθολόγους που βρήκα μέσω της διαθεσιμότητας -->εδώ έπαιρνα συνεχώς την ίδια απάντηση. "Τέλειωσαν τα ραντεβού μας πληρωστε επισκεψη αν θέλετε να σας δούμε". Στον τελευταίο δεν άντεξα και του είπα, ότι βλέπω αυτή τη στιγμή τη διαθεσιμότητά σας και έχετε 163 ραντεβού διαθέσιμα.." Ε μου απάντησε κι αυτός οτι δεν είναι γραφιάς αλλά γιατρός και τα κλεινει σε ανθρώπους και να σηκωθω εγώ από τον καναπέ μου να διαμαρτυρηθώ αν θέλω δικαιώματα και ότι αυτός είναι απλήρωτος και ότι όλα αυτά θα κρατήσουν μέχρι το Δεκέμβρη και μετά να με δει τι θα κάνω...
Έκλεισα το τηλέφωνο συγχυσμένη γιατί ξέρω ότι ο άντρας μου είναι άρρωστος και ραντεβού με γιατρό δεν κατάφερα να κλείσω, πληρώνουμε ένα ΤΕΒΕ με τα χίλια ζόρια και δεν μπορούμε να δίνουμε εξτρα σε επισκέψεις και έχω σπουδάσει κι εγώ και είμαι μορφωμένος άνθρωπος και για τα δικά μου δικαιώματα κανένας γιατρός δε σηκώθηκε από τον καναπέ του για να τα υπερασπιστεί. Και σήμερα είναι 17 Νοέμβρη και δε θέλω να βγω στην πορεία γιατί και όταν έβγαινα δεν κατάφερνα τίποτα...
Αλλά όχι, δε θα φάω τον κόσμο... Δηλαδή πραγματικά με κάνουν να θέλω ακόμα περισσότερο να γίνω ένας υγιής άνθρωπος όσο περνάει από το χέρι μου για να μη δίνω ψωμί στον κλάδο τους.. Κι αυτή καλή σκέψη δεν είναι και κίνητρο για αδυνάτισμα δεν είναι
Σήμερα ήταν μια κακή μέρα..
Η έλλειψη ύπνου με αποσυντονίζει τελείως..
Και ένα από τα σπουδαία που έκανα σήμερα ήταν να κάψω το χερι μου με βλακώδη τρόπο...
αχ μαρουλένια μου τι τραβάς κ εσύ! τώρα είδα το πόστ κ για τους γιατρούς! είναι καλύτερα ο σύζυγος?
καλά μαρή που κάηκες?άσχημα?
φαντάζομαι κ τι πληρώνει στον οαε ,άσε τα ξέρω κεγώ. σε άλλο γιατρό δν μπορέσατε να απευθυνθείτε?
αχ θεε τώρα με τις δυσκολίες που έφερε η κρίση αντί να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον,αντί ο γιατρός να ασκεί επιτέλους το κοινωνικό λειτούργημα που έχει επιλέξει να κάνει κ εχει ορκιστεί κ γιαυτό, προτιμούμε να σκεφτόμαστε ακόμα να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. μιζέρια!
Καλά είναι ο συ. Κάναμε όλα τα γιατροσόφια(τσαι-τραχανας-βιταμινες) και κάτι κάναμε
Εγώ είμαι απλά χαζή. Γιατί ήξερα ότι η εστία είναι ζεστή και για κάποιο μαγικό λόγο εβαλα το χέρι μου πάνω...
Και τωρα σαν την κουλή ένα πράμα. Πες μου μετα πως να μην πολιτογραφηθώ στο βασίλειο της γκρίνιας όταν θα βλέπω τα πιάτα να γίνονται βουνό στο νεροχύτη!!!
Για την αλληλεγγύη και τα λειτουργήματα μην το σκεφτεσαι καν. Το μονο που εχω καταλάβει είναι ότι κάθε κλάδος ζει στο δικο του παραδεισο μέχρι να θιγεί εκείνος. (βλεπε πχ φαρμακοποιους, που βγηκαν στους δρόμους περσι, μέχρι τότε ήταν ολα παραδεισενια στο Ελλαδισταν) Τεσπα.. δεν ξερω αν χωραει πολιτική εδω μέσα, έχουμε άλλα σοβαροτερα. Και τα χουμε παντός καιρού και οικονομικής κατάστασης...
Μαρουλένια μου περαστικά σου με το κάψιμο!
Μάλλον χθες ήταν ανάδρομος ο Ερμής γιατί και μια φίλη κάηκε στα δάχτυλα επειδή πήγε να πιάσει ένα ταψί που έκαιγε...
Και εγώ "συνεκρούσθην" χθες με μια κολώνα της ΔΕΗ με το αυτοκίνητο... (ΜΑ ΠΟΥ ΤΙΣ ΒΑΖΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΚΟΛΩΝΕΣ ΒΡΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ!!!) :smilegrin:
Ευτυχώς όμως δεν έπαθα τίπουτις, μόνο λύγισε λίγο ο προφυλακτήρας... πφ! άλλα έξοδα από εκεί!
Με αγχώνουν τ απάντα σημερα και ήρθα εδώ για να γκρινιάξω >.<
Κατ αρχας εχω εξεαστικη σε λιγο και υποτιθεται εχω παρει αδεια απο την δουλεια για να διαβασω και δεν κανω τιποτα... επισης εχω θεμα με τυην δευτερη δουλεια μου που χρειαζονται βοηθεια και δεν μπορω να παω και νιώθω άσχημα. Εχω ενα σκασμο πραγματα να κανω και απλά θέλω να αρχισω να τσιρίζωωωωωω!!