Καλησπέρα σε όλους, σχεδόν ένας χρόνος και μισός από τότε που τελευταία φορά κατέγραψα στο φόρουμ τους προβληματισμούς και τις μικροεπιτυχίες αλλά και τις μικροαποτυχίες μου.
Σε λίγο καιρό συμπληρώνω 6 χρόνια από τη sleeve και μου συμβαίνει αυτό που δεν περίμενα. Διαγνώστηκα με προδιάθεση διαβήτη! Άκουγα παλιά χειρουργημένους να λένε πως επιτέλους με το βαριατρικό χειρουργείο ισορρόπησε το ζάχαρο τους, βρήκαν την υγειά τους. Δεν ήξερα πως μπορεί να έρθει η ώρα να υποδεχτώ το διαβήτη, ούσα αδυνατισμένη.
Πιο συγκεκριμένα: τα τελευταία δυο με τρία χρόνια είχα επεισόδια υπογλυκαιμιών χωρίς να γνωρίζω, όμως, ότι αυτό ζούσα. Επειδή στο σύνολο ήταν 6-7 επεισόδια στα χρόνια αυτά, δεν αξιολόγησα πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Μάλιστα η δικιά μου διάγνωση ήταν ότι πάθαινα κρίση πανικού! Τα συμπτώματα: τρέμουλο, αδυναμία στα άκρα (δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου), απίστευτοι καρδιακοί παλμοί, εφίδρωση μέχρι αηδίας, προλιποθυμική κατάσταση.
Φέτος αποφάσισα να το ψάξω μετά από την παραίνεση της οικογενειακής μας γιατρού, έκανα -ανάμεσα στα άλλα- και καμπύλη ζαχάρου που έδειξε με σαφήνεια το πρόβλημα. Ο συνδυασμός, λοιπόν, κληρονομικότητας, πρότερου ανέντιμου βίου διατροφικά (έχω καταναλώσει ό,τι σκουπίδι υπήρχε και δεν υπήρχε διαθέσιμο στην αγορά) και ύπαρξης των υπογλυκαιμικών επεισοδίων , δείχνει πορεία προς διαβήτη.
Προς το παρόν, βελτιώνοντας τη διατροφή μου, αφαιρώντας εντελώς ή κατά πολύ τη ζάχαρη, κάνοντας κάποια άσκηση, μπορώ να επιμηκύνω το διάστημα που θα είμαι διαβήτης-free. Αν δεν πάρω τα διατροφικά μου μέτρα, ο διαβήτης θα έρθει μια ώρα αρχύτερα και χαιρέτα μου τον πλάτανο από ποιότητα ζωής..
Προς χειρουργημένους και μη: τα διατροφικά ολισθήματα αφήνουν αποτύπωμα στο σώμα μας. Το σώμα μας έχει μνήμη ελέφαντα.
Πάντα επαγρύπνηση. Πάντα φροντίδα. 'Οσα ζόρια κι αν τραβάμε, η ζωή είναι ωραία όταν υπάρχει σώμα να την απολαύσει. Όταν το μυαλό μας είναι επίσης ισορροπημένο και προσανατολισμένο προς τη φροντίδα.
Καλό σας βράδυ..
