Τεχνη...

Αυτή η αλληλεπίδραση, ειναι που σε προληματισε Καρυ, σωστα?
Γιατί λοιπόν να αισθάνεσαι τέτοια εντονα συναισθήματα με τα δημιουργήματα του συγκεκριμένου καλλιτεχνη, αλαλ και με τα έργα τέχνης γενικότερα...
Αναρωτιέσαι μηπως προτιμάς την επίπλαστη ομορφια απο την αληθινη.
Απο οτι καταλαβα δεν προκειται απλα για συναισθηματα δεους, αλλα για ταραχη, κανονική.
Δυο σκεψεις μου ερχονται στο μυαλο. Η πρωτη, ειναι ολοκληρωμενη, η δευτερη, ειναι θαμπη γιατι αφορα κατι που διαβασα καπου πριν πολλα χρονια, αλλα για καποιον λογο, μου εμεινε.
Πρωτον, μεσω της παραπάνω αλληλεπίδρασης, ισως αγγίζονται και βγαίνουν στην επιφάνεια κομμάτια του εαυτού σου, που ίσως δεν εμφανίζονται υπο \"κανονικες\" συνθήκες. Ετσι τα συαναισθήματα αναδύονται εντονα και καπως επαναστατημένα, φερνοντάς σε προ απροοπτου και προ αγνωστου...
Εχεις σκεφτεί με ποιον αλλο τρόπο θα μπορουσες να εξερευνήσεις αυτά τα \"δωμάτια\" του εαυτού σου;
Δευτερον, ειχα διαβασει κατι που μαλλον δεν θα σου το μεταφερω σωστα... αλλα για μια στιγμη! θα ψαξω στο νετ μηπως το εντοπισω...

Quote:

---

Originally posted by weird

Αναρωτιέσαι μηπως προτιμάς την επίπλαστη ομορφια απο την αληθινη.

---

Δεν πιστεύω σ αυτό. Η μάλλον, έχει ίσως απόλυτο νόημα. Οσο το σκέφτομαι, και σ ευχαριστώ.


Ας πούμε λοιπόν ότι υπάρχουν 2 είδη ομορφιάς. Η επίπλαστη και η αληθινή ξεκινώντας από εμας τους ίδιους. Μ αρέσει το αληθινό μου αλλά επίπλαστο.

Μ αρέσουν τα πράγματα που είναι μαλακά και επιδέχονται μαλάξεις, τα χρώματα που είναι το ίδιο όμορφα και αυτούσια και με ενναλαγές. Επίπλαστο είναι καταπληκτική λέξη. Είναι κάτι σαν τον τιραμόλα ή τον αστυνόμο σαίνη, είναι ακόμα, η αίσθηση ότι το σώμα σου έχει πάνω από 2 χέρια και 2 πόδια, όταν μεταφέρονται τέτοιες εμπνεύσεις .. το αληθινό ίσως νάναι το επίπλαστο, δεν ξέρω πάλι, μπορεί να λέω αρλούμπες.


:)

Υπαρχει η ομορφια που μπορω να δω και η ομορφια που μπορω να φανταστώ.
Μεσω της Τέχνης μπορώ να μεταφερω την φαντασια μου στο πραγματικό - υλικό επίπεδο.
Ετσι, κανω το επίπλαστο αληθινό κατα μία έννοια.
Εσυ, θα συναντηθεις με το αληθινο και η μαγκιά ειναι να μπορέσω να σε ΄φερω στο επίπεδο του επίπλαστού μου.
Το οποίο επίπλαστο μπορεί να προκαλέσει ως αφορμή νέες δονήσεις επίπλαστου μέσα σου και να σου αποκαλύψει βαθη που δεν ήξερες οτι είχες....
Το επιπλαστο με το αληθινό τελουν σε στενη αλληλεπίδραση και το ενα δεν θα μπορουσε να υπαρξει διχως το αλλο:)

Ετσι η Τεχνη, κανει το αόρατο, ορατό, το επίπλαστο αληθινό. Η τέχνη είναι και μια διαδικασία δημιουργίας - γέννησης.
Ανοίγει νεες διαστάσεις- επίπεδα στο ήδη υπάρχον κοινης χρήσης καθημερινό επίπεδο. Όπως το βλέπω, το επίπεδο αυτό, είναι διαμορφωμένο μέσα απο ενα πλήθος συμβιβασμών προκειμένου να αμβλυνθεί η σχετικότητα της υποκειμενικότητας του καθενος, και να χωρεσουμε ολοι σε μια κοινα συμφωνημενη εννοια πραγματικότητας.
η Τεχνη είναι η διαφορετικότητα που ξεπηδά μεσα απο την ομοιογένεια.

Λιμπερ, η συζητηση μας με οδηγει σε αγνωστα μερη μεσα μου και την απολαμβανω πραγματικα:)

Βρήκα ενα κείμενο παρεμφερές με εκεινο που είχα διαβάσει παλιότερα, σχετικά με τις έντονες αντιδράσεις μερικών ανθρώπων μπροστά σε ένα έργο Τέχνης.
Δεν μπορώ να το κανω αντιγραφή, βρίσκεται στην διεύθυνση
http://news.pathfinder.gr/periscopio/syndrome_david.html

Quote:

---

Originally posted by weird
Λιμπερ, η συζητηση μας με οδηγει σε αγνωστα μερη μεσα μου και την απολαμβανω πραγματικα:)

---

Eγώ πιστεύω οτι δεν είναι άγνωστα σε σένα, μπορεί να τα ονειρεύεσαι κιόλας. Τα όνειρά μας είναι έργα τέχνης. Τί μου θύμησες !




Δεν θυμαμαι πάνε 20 περίπου μέρες, δεν εχω κοιτάξει αν αυτά που είδα εχουν αληθοφανεια, όμως είδα το εξής όνειρο :

Είναι νϋχτα και βρίσκομαι μπροστά στο ναό του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη ( εκεί είναι ?) Βλέπω πολλά κόκκινα αχνά φωτάκια που αυτά φτιάχνουν το περίγραμμα του ναού λέει, και μοιάζει με ένα είδος λούνα παρκ. Υποτίθεται λοιπόν ότι αυτός είναι ο ναός και μέσα ( δεν το βλέπω το μέσα) όλο το εσωτερικό έχει τοιχογραφίες (μόνο) του Μιχαήλ Αγγέλου( ετσι είναι ?)
Τότε βλέπω να γίνεται ένας γάμος, αλλά βλέπω μονάχα μια γυναίκα μ ενα τεράστιο και μακρύ νυφικό να περιμένει και πολλές λαμπάδες δεξιά κ αριστερά και ολο λαμπάδες να μπαινοβγαίνουν. Χριστέ μου, δεν θα το πιστέψεις, ξύπνησα απ τον τρόμο όταν είδα οτι η γυναίκα αυτή παντρευόταν ένα θεώρατο δράκο που της εβαζε την τεράστια γλώσσα του στο στόμα κι έβγαζε φωτιές απ τα μάτια. Το λέω μπας κ κανένας ψυχολόγος μου το εξηγησει, φοβάμαι πολυ....παρα πολυ΄΄
τέλος.

Σ ευχαριστω weird

Βρισκω λιγο υπερβολικες τις ευχαριστιες σου:Ρ
Δεν μου απαντησες στην πιο πανω ερωτηση, οπου μου ζητησες ασποσαφηνιση και στην εδωσα...
Οσον αφορα στο ονειρο.
Ενδιαφερον...
Σκεψου οτι όλα τα κομματια, ολα τα προσωπα του ονειρου εισαι εσυ, ποιο απο ολα θα διαλεγες? ποιο σου εμεινε πιο εντονο...
καπως ετσι να το αναλυσεις, αναλογα και με τη φαση που περνας.
Αυτα χωρις να ειμαι ψυχολογος:P

Οk, μούδειξες ένα δρόμο να καταλάβω το όνειρο σ ευχαριστώ γιατί είχα χαθεί λίγο. Δεν βρίσκω την ερώτηση που λες ότι δεν στην απάντησα όμως.

Οι ευχαριστίες μου για μένα δεν είναι υπερβολικές, πρός ό,τι με βάζει μπρος κι εσύ το κάνεις. Είναι απ την πολλή δίψα μου γι αυτό.

Xαιρε..

Weird, θάθελα, ο πειρασμός με σπρώχνει, να πω και το άλλο όνειρο που είδα επίσης πρόσφατα. Δεν ξέρω τί είναι αυτό που με βάζει να βλέπω καθολικούς. Ημουν σ ένα εξομολογητήριο και έδωσα στον παπά τη θεία κοινωνία η οποία όμως ήταν ορθόδοξη (όχι όστια). Και οπως του τη δίνω, περιμένω να με κοινωνήσει. Αντ αυτού, σκύβει να μου δώσει το κουτάλι στο στόμα και ξαφνικά, αρχίζει να με κοροιδεύει με γουρλωτά μάτια και πάλι τρόμαξα. Εβγαζε και κάτι περίεργους ήχους σαν κραυγή. Πάλι να διαλέξω ?


δύσκολα μου βάνεις...




:)

Eγώ πάντως νιώθω για κάποιο λόγο οτι οι καθολικοί είναι κάπως \"κολασμένοι\" έναντι των ορθόδοξων... Αναλώνονται πολύ στο περιτύλιγμα και στη γκλαμουριά και νιώθω οτι προβάλλουν πολύ υλιστικά πράγματα και ματαιότητες.... Ακριβά ρούχα , χλιδές κτλ
Σαν να λείπει η ταπεινότητα και η μετριοφροσύνη...
Το νιώθω σαν να είναι κολασμένοι οι καθολικοί και ψέυτικοι...

Μήπως και το όνειρο που είδες έχει να κάνει με αυτο??

Y.Γ. H νέα σου υπογραφή με έβαλε σε πολλές σκέψεις... για το αν τελικά είμαι \"ήρωας\" ή \"δειλός\"...!

[quote]Originally posted by weird



Το έργο τέχνης, είναι τέτοιο μόνο επειδη δημιουργήθηκε για να εκφράσει τον δημιουργό του, ή σαν στοιχείο του ορισμού του θα συμπεριλαμβανατε και την αλληλεπίδραση που δημιουργείται αναμεσα στο εργο και σε ενα άλλο άτομο- θεατή- κοινό?



Οχι ότι τρελλαίνομαι με τέτοιους προβληματισμούς :P!!!!!

στο καπάκι, έφτιαξα ένα ελληνικό κι απαντώ :


1.\"Το έργο τέχνης, είναι τέτοιο μόνο επειδη δημιουργήθηκε για να εκφράσει τον δημιουργό του \"

-- όχι, γιατί τότε έρχομαι στο οτι, όλοι είμαστε δημιουργοί άρα εν δυνάμει και έργα τέχνης. Μιλάμε για κάτι συγκεκριμμένο όμως που ορίζεται σαν έργο τέχνης ή αμπελοφιλολογούμε ? εγώ το δεύτερο. Δεν έχω ιδέα από τέχνη αλλά οκ, δεν πειράζει. Επειδή είμαι και ολίγον ονειροπαρμένη :), μ αρέσει αυτό που έχει φτιάξει η φύση και μου στολίζει τη μέρα, τότε λέω, η φύση είναι δημιουργός και φτιάχνει έργα τέχνης. Ξέφυγα νομίζω με τα εύκολα.

2.\"την αλληλεπίδραση που δημιουργείται αναμεσα στο εργο και σε ενα άλλο άτομο- θεατή- κοινό?\"


-- η αλληλεπίδραση δεν είναι αυτή καθαυτή έργο τέχνης ( δεν έχω συναντήσει πιό δύσκολη ερώτηση - είσαι ρεστα -), είναι ίσως το μέσον σαν κίνητρο αλλά και η αλυσίδα που ενώνει το έργο με το κοινό. Σα γάμος μοιάζει εν ολίγοις.

Θα ήταν υπερβολή αλλά ας το πάω λίγο πιό περα, ναι, ίσως η αλληλεπίδραση να είναι κάτι το συγκεκριμμένο, δεν ξέρω να το ορίσω, μοιάζει με κώδικα.

Σου είπα δεν τα πάω καλά με τα μουσεία, κουράστηκα...



:P

τεχνη ειναι ενας τροπος επαφης με τον υπολοιπο κοσμο.
Ποτε ενας ανθρωπος δεν θα κανει κατι που να το θεωρησουμε ως τεχνη αποκλειστικα και μονο για την παρτη του.
Η τεχνη εχει νοημα αν μπορεις να την μοιραστεις με τον υπολοιπο κοσμο και αυτο γιατι η τεχνη εχει το νοημα της δημιουργιας.
Ετσι για να δημιουργησεις κατι χρειαζεσαι κοσμο για αυτο.

Για παραδειγμα ο πινακας του Πικασο, η γκουερνικα (που εχει χαρακτηριστει σαν ενα απο τα πιο ευραιως γνωστα εργα τεχνης) αφηγηται τον βομβαρδισμο μια περιοχης οσο και την καταγγελια της φρικης που εφερε αυτος ο βομβαρδισμος.

Αντιθετα η τζοκοντα του ΝταΒιντσι (ισως το πιο ευρεως γνωστο εργο τεχνης) ενω ειναι μια σαχλαμαρα ο κοσμος την κανει σαν τον καλυτερο πινακα που ζωγραφισε ποτε ζωγραφος.
Προφανως ασχετα με το τι αξιζει ο πινακας εδω ο κοσμος του δινει αξια και οχι το αναποδο.

Τελος πιστευω οτι κανεις καλιτεχνης δεν θα μπορουσε να δημιουργησει οτιδηποτε, εαν ηξερε οτι το εργο του θα το εκανε υπο συνθηκες πληρης απομονωσης και ετσι θα παρεμενε για παντα.

Quote:

---

Originally posted by krino



Τελος πιστευω οτι κανεις καλιτεχνης δεν θα μπορουσε να δημιουργησει οτιδηποτε, εαν ηξερε οτι το εργο του θα το εκανε υπο συνθηκες πληρης απομονωσης και ετσι θα παρεμενε για παντα.

---

τότε θα είχε το θεό, γι αυτόν θα δούλευε..

Quote:

---

Originally posted by liberchild

Quote:

---

Originally posted by krino



Τελος πιστευω οτι κανεις καλιτεχνης δεν θα μπορουσε να δημιουργησει οτιδηποτε, εαν ηξερε οτι το εργο του θα το εκανε υπο συνθηκες πληρης απομονωσης και ετσι θα παρεμενε για παντα.

---

τότε θα είχε το θεό, γι αυτόν θα δούλευε..

---

το προβλημα ειναι οτι δεν υπαρχει θεος....
:P