Οι απών γονείς

Quote:

---

Originally Posted by Εμμυ26

Τη μάνα μου την ποναω γιατί πέρασε πολλά για να μας μεγαλώσει όμως από ένα διάστημα κι έπειτα δείχνει σαν να μην έχει καμία επίγνωση των υποχρεώσεων της.. Σας ευχαριστώ πολύ.. Ελπίζω κάποια στιγμή να το ξεκαθαρίσω μία και καλή όλο αυτό που με τρώει.. Ότι καλύτερο εύχομαι σε όλους..

Εστάλη από Redmi Note 4 στο E-Psychology.gr Mobile App

---

καλημερα.
για την μανα σου, δεν το βλεπω οπως εσυ.
εσυ δεν ε χεις επιγνωση των υποχεωσεων σας, οχι η μανα σου.
οπως λες και η ιδια, εκανε τα παντα για να σας μεγαλωσει, με εναν ανδρα αποντα και ουσιαστικα και τυπικα.
το εκανε το χρεος της αγαπητη μου, εφοσον ειστε ενηλικοι.
να με συγχωρεις, αλλα δεν ε χει καμια υποχρεωση να τρεχει απο πισω σας να σας βοηθαει στις δουλειες σας, ουτε καν στην φυλαξη του παιδιου,.
να παρετε κοπελα.
η γυναικα τοσο αντεξε, τοσο εκανε. σας μεγαλωσε.
εχεις σκεφτει τι ζωη εχει ζησει/ τι χαρηκε χωρις ανδρα και με 2 μικρα παιδια?
ειμαι βεβαιη οτι ολη της η ζωη ηταν τρεχαματα , υποχρεωσεις και προσφορα προς εσας.
και τωρα , εσυ το παιδι της δεν της αναγνωριζεις το δικαιωμα να περναει ξεκουραστα???
να με συγχωρεις, δικο σου θεμα που θα βρεις να σου κρατανε το παιδι. δενε χει καμια υποχρεωση η μανα σου, περα απ οταν το θελει η ιδια να το δει.

για τον πατερασου εχεις απολυτο δικιο και μην αφηνεις τον ανδρα σου να σε πιεζει σε αυτο.
εχεις καθε δικαιωμα να αποστασιοποιηθεις και να τον κρατας σε αποσταση αφου δεν φερθηκε σαν απτερας οταν τον ειχες αναγκη σαν παιδι.
οπως εστρωσε να κοιμηθει. δεν εισαι εσυ το συγχωροχαρτι του.
αν νοιωθεις οτι τον θελεις μακρια, κρατα τον μακρια και τυπικα.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλημερα.
για την μανα σου, δεν το βλεπω οπως εσυ.
εσυ δεν ε χεις επιγνωση των υποχεωσεων σας, οχι η μανα σου.
οπως λες και η ιδια, εκανε τα παντα για να σας μεγαλωσει, με εναν ανδρα αποντα και ουσιαστικα και τυπικα.
το εκανε το χρεος της αγαπητη μου, εφοσον ειστε ενηλικοι.
να με συγχωρεις, αλλα δεν ε χει καμια υποχρεωση να τρεχει απο πισω σας να σας βοηθαει στις δουλειες σας, ουτε καν στην φυλαξη του παιδιου,.
να παρετε κοπελα.
η γυναικα τοσο αντεξε, τοσο εκανε. σας μεγαλωσε.
εχεις σκεφτει τι ζωη εχει ζησει/ τι χαρηκε χωρις ανδρα και με 2 μικρα παιδια?
ειμαι βεβαιη οτι ολη της η ζωη ηταν τρεχαματα , υποχρεωσεις και προσφορα προς εσας.
και τωρα , εσυ το παιδι της δεν της αναγνωριζεις το δικαιωμα να περναει ξεκουραστα???
να με συγχωρεις, δικο σου θεμα που θα βρεις να σου κρατανε το παιδι. δενε χει καμια υποχρεωση η μανα σου, περα απ οταν το θελει η ιδια να το δει.

για τον πατερασου εχεις απολυτο δικιο και μην αφηνεις τον ανδρα σου να σε πιεζει σε αυτο.
εχεις καθε δικαιωμα να αποστασιοποιηθεις και να τον κρατας σε αποσταση αφου δεν φερθηκε σαν απτερας οταν τον ειχες αναγκη σαν παιδι.
οπως εστρωσε να κοιμηθει. δεν εισαι εσυ το συγχωροχαρτι του.
αν νοιωθεις οτι τον θελεις μακρια, κρατα τον μακρια και τυπικα.

---

Πήγα για διάστημα 2μηνων στη δουλειά και πλήρωνα κοπέλα. 700€ ο άντρας μου και 400€ εγώ με 250€ ενοίκιο. Όταν δούλευε μόνο ο άντρας μου ζούσαμε με 700€ που έπαιρνε 250€ ενοίκιο σχεδόν 80€ οι λοιπές υποχρεώσεις χωρίς τα πράγματα του μωρού και χωρίς το δικό μας φαγητό. Γεννησα με καισαρική και ερχόταν έβλεπε το παιδί και έφευγε. Ούτε ένα χεράκι βοήθειας. Πριν γεννήσω έπρεπε να καθαριστει όλο το σπίτι γενικό 38 εβδομάδων τον έκανα μόνη μου χωρίς καμία βοήθεια. Δεν ήρθε ποτέ σε ένα υπερηχο με την κόρη της. Το θεωρείς υποχρέωση να κρατήσει μία μέρα το μωρό? Εγώ δεν έχω επίγνωση των υποχρεώσεων μου, αυτό που το στηρίζεις? Και αυτό είναι, τα μεγαλώνεις και μετά τα αφήνεις στο έλεος του Θεού? Προφανώς και όταν είχε μείνει χωρίς δουλειά δύο χρόνια έπρεπε κι εγώ να την αφήσω έτσι σωστά? Που συντηρουσα την ίδια την αδερφή μου και το σπίτι. Πήγα στη δουλειά 15 χρονών για να μην είμαι βάρος και το ευχαριστώ της που δεν ήμουνα ένα κωλοπαιδο να ζητάω και να απαιτώ φροντιστήρια, σπουδές και την καλοπέραση μου και όλα μου τα έξοδα και όλα αυτά που ήταν υποχρεωμενη σαν γονιος να μου παρέχει? Τότε οκ είμαι λάθος αν όλα αυτά τα θεωρείτε σωστά..

Quote:

---

Originally Posted by Εμμυ26

Πήγα για διάστημα 2μηνων στη δουλειά και πλήρωνα κοπέλα. 700€ ο άντρας μου και 400€ εγώ με 250€ ενοίκιο. Όταν δούλευε μόνο ο άντρας μου ζούσαμε με 700€ που έπαιρνε 250€ ενοίκιο σχεδόν 80€ οι λοιπές υποχρεώσεις χωρίς τα πράγματα του μωρού και χωρίς το δικό μας φαγητό. Γεννησα με καισαρική και ερχόταν έβλεπε το παιδί και έφευγε. Ούτε ένα χεράκι βοήθειας. Πριν γεννήσω έπρεπε να καθαριστει όλο το σπίτι γενικό 38 εβδομάδων τον έκανα μόνη μου χωρίς καμία βοήθεια. Δεν ήρθε ποτέ σε ένα υπερηχο με την κόρη της. Το θεωρείς υποχρέωση να κρατήσει μία μέρα το μωρό? Εγώ δεν έχω επίγνωση των υποχρεώσεων μου, αυτό που το στηρίζεις? Και αυτό είναι, τα μεγαλώνεις και μετά τα αφήνεις στο έλεος του Θεού? Προφανώς και όταν είχε μείνει χωρίς δουλειά δύο χρόνια έπρεπε κι εγώ να την αφήσω έτσι σωστά? Που συντηρουσα την ίδια την αδερφή μου και το σπίτι. Πήγα στη δουλειά 15 χρονών για να μην είμαι βάρος και το ευχαριστώ της που δεν ήμουνα ένα κωλοπαιδο να ζητάω και να απαιτώ φροντιστήρια, σπουδές και την καλοπέραση μου και όλα μου τα έξοδα και όλα αυτά που ήταν υποχρεωμενη σαν γονιος να μου παρέχει? Τότε οκ είμαι λάθος αν όλα αυτά τα θεωρείτε σωστά..

---

ποιο ελεος του θεου βρε κοπελα μου?
ενηλικη κοπελα 23 χρονων. ακομα απο πισω σου θες να τρεχει η μητερα σου?
να σου πω που το στηριζω το περι "επιγνωσης των υποχρεωσεων"/
παιδια κανει οποιος θελει και μπορει.
αν δεν σας παιρνει ειτε οικονομικα ειτε απο χρονο, φιαξτε τις προυποθεσεις, δουλεψτε ΛΙΓΑ χρονια μαζι, μαζεψτε καποια χρηματα και ακντε παιδι οταν βελτιωθουν οι συνθηκες.
δεν κανεις κηδεια με ξενα κολυβα.
δλδ, το σκεπτικο για να κανετε ΕΣΕΙΣ παιδι, ειναι να βοηθαει και η μανα σου που περασε τοσα?
με ποιο δικαιωμα?
δεν εκανε αρκετα για σενα?
συνεταιρικα θα το κανετε το παιδι? την ρωτησες αν ειναι διατεθιμενη να βοηθαει αν και εφοσον κανετε σεις παιδι? μονη σου αποφασισες οτι θα βοηθησει?
ο πλανητης βουλιαζει απο υπερπληθυνσο. δεν χρειαζονται ανεπιθυμητα παιδια.
παιδια να κανουν οσοι μπορουν να τα μεγαλωσουν οι ιδιοι με καλη διαθεση, και σιγουρα οχι στηριζομενοι σε πλατες αλλονων.

μα ΑΛΛΟ να πεινας εσυ και να σε βοηθησει, κι αλλο να βοηθαει επειδη αποφασισες να κανεις παιδι.
αν δεν μπορεις να το μεγαλωσεις μονη με τον ανδρα σου, μην το κανεις. καντο αργοτερα.
εκεινη εμεινε ανεργη, δεν ειχε να φαει. δεν σου ανακοινωσε οτι θα σου κανει αδερφακι, αλλα θελει την βοηθεια σου.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ποιο ελεος του θεου βρε κοπελα μου?
ενηλικη κοπελα 23 χρονων. ακομα απο πισω σου θες να τρεχει η μητερα σου?
να σου πω που το στηριζω το περι "επιγνωσης των υποχρεωσεων"/
παιδια κανει οποιος θελει και μπορει.
αν δεν σας παιρνει ειτε οικονομικα ειτε απο χρονο, φιαξτε τις προυποθεσεις, δουλεψτε ΛΙΓΑ χρονια μαζι, μαζεψτε καποια χρηματα και ακντε παιδι οταν βελτιωθουν οι συνθηκες.
δεν κανεις κηδεια με ξενα κολυβα.
δλδ, το σκεπτικο για να κανετε ΕΣΕΙΣ παιδι, ειναι να βοηθαει και η μανα σου που περασε τοσα?
με ποιο δικαιωμα?
δεν εκανε αρκετα για σενα?
συνεταιρικα θα το κανετε το παιδι? την ρωτησες αν ειναι διατεθιμενη να βοηθαει αν και εφοσον κανετε σεις παιδι? μονη σου αποφασισες οτι θα βοηθησει?
ο πλανητης βουλιαζει απο υπερπληθυνσο. δεν χρειαζονται ανεπιθυμητα παιδια.
παιδια να κανουν οσοι μπορουν να τα μεγαλωσουν οι ιδιοι με καλη διαθεση, και σιγουρα οχι στηριζομενοι σε πλατες αλλονων.

---

Σε καμιά περίπτωση το παιδί μου δεν ήταν από αυτά τα ανεπιθύμητα. Να τρέχει από πίσω μου? Αυτό κατάλαβες? Όσον αφορά το οικονομικό στο είπα για να καταλάβεις πως είχα κοπέλα παρόλο που πλήρωνα και ενοίκιο και άλλα χίλια δυο και πως δε φόρτωσα το παιδί σε κανένα για να πάω στη δουλειά. Το μωρό διαγνώστηκε με μεγαλοκαρδια και μεσοκολπικο έλλειμμα. Έχεις ιδέα για τι έξοδα μιλάμε? Έχεις ιδέα τι σημαίνει κόστος μόνο της επίσκεψης 90€?χώρια φάρμακα χώρια εξετάσεις. Ποιον έπρεπε να περιμένω να μου σταθεί εκεί? Ή μήπως θα έπρεπε να το είχα προβλέψει κι αυτό κατά τη γνώμη σου και να έχω κανονίσει και αυτά μου τα έξοδα? Και απτη στιγμή που δεν έχει διαθέση να βοηθήσει πάει και πιάνει τα πεθερικα μου και τους λέει να βοηθήσουμε τα παιδιά να κάνουμε το ένα να κάνουμε το άλλο? Γιατί σε αυτήν την περίπτωση να με εκθέσει έτσι και από πίσω ότι μα ότι και αν χρειαστώ να έχω μόνο τα πεθερικα μου? Αν εσύ θέλεις να μεγαλώσεις τα παιδιά σου με τέτοια λογική θα σου δώσω τη συμβουλή να τους έχεις κάνει βάσεις πρώτα και μετά να έχουν κάπου να πατήσουν, όχι να είναι στον αέρα. Αν είναι διαθετιμενη να βοηθήσει να τη ρωτήσω? Όχι δεν τη ρώτησα,προσφερθηκε από μόνη της και άφησε να πλανιεται πως ναι εγώ θα βοηθήσω θα στηρίξω, κάτι που όπως έχω πει και παραπάνω τον έκαναν από όταν ήμουν μικρή και όμως δεν τηρουσαν ποτέ. Για μένα δεν με ένοιαζε γιατί όμως έπρεπε να πει κάτι τέτοιο σε ανθρώπους που όταν πουν κάτι το κάνουν και γιατί έπρεπε να δώσει την εντύπωση στον άντρα μου πως ίσως αν κάποια στιγμή χρειαστεί μπορούμε να βασιστουμε σε εκείνη? Ξέρω πολύ καλά τι μου έχει προσφέρει η μάνα μου και αλήθεια την αγαπάω πάρα πολύ και την έχω υπερασπιστεί πάρα πολλές φορές σε πράγματα που δεν έπρεπε και ήρθα απέναντι στον άντρα μου. Ξέρω τι καλό έχει κάνει και τι έχει προσφέρει αλλά είχα την ηλιθια εντύπωση πως κάποια στιγμή θα χρειαζόμουν ένα στήριγμα και θα το είχα. Ειδικά ψυχολογικό. Δεν το βρήκα όμως αυτό το στήριγμα και αυτό πονάει πάρα πολύ.

Μπορείς να καταλάβεις τι είναι να βλέπω τη μάνα μου 14 χρονών να πίνει ψυχοφαρμακα? Να ζητάω ψυχολόγο και να με στέλνει σε ψυχίατρο? Και έπειτα από πολύ συζήτηση και φασαριες έκοψε τα φάρμακα πήγε σε ψυχολόγο έκανε ψυχοθεραπεία και ήμασταν μία χαρά. Την έκοψε, αυτό ήταν πάλι, μας πήρε και μας σήκωσε.

Εμμυ να σε ρωτήσω εσύ πώς εξηγείς την αλλαγή στην συμπεριφορά της μάνα σου; Μας περιγράφεις μια γυναίκα που ήταν παρούσα στην ζωή σου, που πάλεψε για να σας μεγαλώσει μόνη της στην ουσία, τι άλλαξε μετά και έκανε αυτή την στροφή πιστεύεις κι απομακρύνθηκε;

Εγώ πάντως καταλαβαίνω αυτό που λες, δεν είναι υποχρεωμένη η μάνα σου να κάνει πια το παραμικρό μιας και είσαι ενήλικη, αλλά μπορώ να καταλάβω απόλυτα πως θα ήθελες την στήριξη της, δεν χρειάζεται ειδικός νόμος για να πάει μια μάνα μαζί με την κόρη της για τον υπέρηχο!

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Εμμυ να σε ρωτήσω εσύ πώς εξηγείς την αλλαγή στην συμπεριφορά της μάνα σου; Μας περιγράφεις μια γυναίκα που ήταν παρούσα στην ζωή σου, που πάλεψε για να σας μεγαλώσει μόνη της στην ουσία, τι άλλαξε μετά και έκανε αυτή την στροφή πιστεύεις κι απομακρύνθηκε;

Εγώ πάντως καταλαβαίνω αυτό που λες, δεν είναι υποχρεωμένη η μάνα σου να κάνει πια το παραμικρό μιας και είσαι ενήλικη, αλλά μπορώ να καταλάβω απόλυτα πως θα ήθελες την στήριξη της, δεν χρειάζεται ειδικός νόμος για να πάει μια μάνα μαζί με την κόρη της για τον υπέρηχο!

---

Μα δεν είναι φυσιολογικο να περιμένει μία κόρη στήριξη απτη μητέρα της? Δηλαδή αν δεν περίμενα απτη μάνα μου να να είναι δίπλα μου να μοιραστεί τη χαρά μου ποιον έπρεπε να περιμένω? Δεν ξέρω. Δείχνει αυτό που είπα και πιο πάνω, δείχνει σαν να μην έχει επίγνωση των υποχρεώσεων της και όχι μόνο απέναντι σε εμένα. Η μικρή μου αδερφή κάνει πράγματα από όταν έφυγα από το σπίτι τα οποία δεν είναι εφικτα για την ηλικία της και νιώθω και εγώ υπεύθυνη για αυτό αλλά δεν μπορούσα να σπάσω να γίνω δέκα κομμάτια.. Πήγαινα στη δουλειά 7:30-1:30 και 5:00-10:00,σχολουσα το μεσημέρι και έπρεπε να πάω στο σπίτι μου να ξεκουραστω και εγώ και 10 το βράδυ που σχολουσα έπρεπε και εγώ να πάω στο σπίτι μου, δεν γινόταν να πηγαίνω στης μάνας μου για να μην πάρει η μικρή την κάτω βόλτα. Όταν δε δούλευε άτομα που ήξεραν πως είχε η κατάσταση μου έλεγαν πως είχε βολευτεί και δεν ήθελα να πιστέψω κάτι τέτοιο, μέχρι που πηγε σε τρεις - τέσσερις δουλειές που το ένα της ξυνιζε το άλλο της βρωμουσε και έτσι καθόταν στο σπίτι. Δεν ξέρω και δεν μπορώ να καταλάβω σε τι φταίει αυτή η αλλαγή. Ξέρω πως την πείραξε που έφυγα απ το σπίτι όμως δε σταμάτησα να είμαι στήριγμα για πολύ καιρό μετά.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

μα ΑΛΛΟ να πεινας εσυ και να σε βοηθησει, κι αλλο να βοηθαει επειδη αποφασισες να κανεις παιδι.
αν δεν μπορεις να το μεγαλωσεις μονη με τον ανδρα σου, μην το κανεις. καντο αργοτερα.
εκεινη εμεινε ανεργη, δεν ειχε να φαει. δεν σου ανακοινωσε οτι θα σου κανει αδερφακι, αλλα θελει την βοηθεια σου.

---

Μα δε ζήτησα να με βοηθήσει επειδή αποφάσισα να κάνω παιδί, ούτε να μου αναθρεψει το παιδί μου. Δόξα τω Θεό έχουμε σταθεί στα πόδια μας σε άσχημες καταστάσεις που μας ετυχαν. Στήριξη ζήτησα. Καταλαβαίνεις τι λέω? Είχα τα ραματα και κοιμομουνα μία ώρα τη νύχτα και αυτό καθιστη στο κρεβάτιγια σχεδόν τρεις μήνες. Έπαθα σοκ όταν πήγα για να γεννήσω που έκλαιγα και χτυπιομουν και ήθελα να φύγω και μου πήρε πολύ καιρό να το ξεπεράσω.. Πέρασα επιλοχια κατάθλιψη και δεν είχα κανένα.. Δεν είναι το παν τα λεφτά. Είναι ότι σε στηρίζω σε μία πολύ δύσκολη φάση της ζωής σου και ένα παραπάνω σα γονεας περιμένω να κάνεις το ίδιο. Και ένα παραπάνω βοήθησε και όλη αυτή η κατάσταση στην κατάθλιψη. Έχασα φίλη 7 χρόνων από αυτή τη φάση της ζωής μου που πέρασα.

Quote:

---

Originally Posted by Εμμυ26

Μα δεν είναι φυσιολογικο να περιμένει μία κόρη στήριξη απτη μητέρα της? Δηλαδή αν δεν περίμενα απτη μάνα μου να να είναι δίπλα μου να μοιραστεί τη χαρά μου ποιον έπρεπε να περιμένω? Δεν ξέρω. Δείχνει αυτό που είπα και πιο πάνω, δείχνει σαν να μην έχει επίγνωση των υποχρεώσεων της και όχι μόνο απέναντι σε εμένα. Η μικρή μου αδερφή κάνει πράγματα από όταν έφυγα από το σπίτι τα οποία δεν είναι εφικτα για την ηλικία της και νιώθω και εγώ υπεύθυνη για αυτό αλλά δεν μπορούσα να σπάσω να γίνω δέκα κομμάτια.. Πήγαινα στη δουλειά 7:30-1:30 και 5:00-10:00,σχολουσα το μεσημέρι και έπρεπε να πάω στο σπίτι μου να ξεκουραστω και εγώ και 10 το βράδυ που σχολουσα έπρεπε και εγώ να πάω στο σπίτι μου, δεν γινόταν να πηγαίνω στης μάνας μου για να μην πάρει η μικρή την κάτω βόλτα. Όταν δε δούλευε άτομα που ήξεραν πως είχε η κατάσταση μου έλεγαν πως είχε βολευτεί και δεν ήθελα να πιστέψω κάτι τέτοιο, μέχρι που πηγε σε τρεις - τέσσερις δουλειές που το ένα της ξυνιζε το άλλο της βρωμουσε και έτσι καθόταν στο σπίτι. Δεν ξέρω και δεν μπορώ να καταλάβω σε τι φταίει αυτή η αλλαγή. Ξέρω πως την πείραξε που έφυγα απ το σπίτι όμως δε σταμάτησα να είμαι στήριγμα για πολύ καιρό μετά.

---

Μήπως η μητέρα σου έπαθε κάποιας μορφής κατάθλιψη ή κάτι τέτοιο; Μου κάνει πολύ εντύπωση που λες οτι πάντα δούλευε και σας μεγάλωσε και μετά ξαφνικά δεχόταν να την συντηρείς εσύ και δεν ήθελε να δουλέψει. Πώς περνούσε την μέρα της δηλαδή όταν δεν δούλευε;
Η αλλαγή στην συμπεριφορά της πάντως μοιάζει παράξενη. Δεν είναι μέσα στις υποχρεώσεις της να σε βοηθάει στην μετακόμιση ή να σου κρατάει το παιδί ή οτιδήποτε. Φυσικά και όντας ενήλικη αυτά είναι δικές σου υποχρεώσεις όχι δικές της. Αλλά καταλαβαίνω την απογοήτευση σου. Οι άνθρωποι δεν κάνουμε για τους άλλους μόνο αυτά για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι. Οταν είναι δικοί μας άνθρωποι κάνουμε πολλά παραπάνω. Δεν μπορώ να φανταστώ την μάνα μου να είχα μετακόμιση και να μην ερχόταν να βοηθήσει ή να της ζητούσα να κρατήσει το παιδί και να μην το έκανε εκτός κι αν υπήρχε σοβαρός λόγος. Την ρώτησες ποτέ για αυτή της την συμπεριφορά; Το συζητήσατε κι αν ναι τι σου απάντησε;

Το λέει ξεκάθαρα η Έμμυ26 οτι δεν περιμένει από την μητέρα της να της κρατάει το παιδί, απλά να ενδιαφερθεί σαν μάνα για το ελάχιστο των ελαχίστων! Το αυτονόητο!
Δεν είναι ξένος άνθρωπος, μάνα της είναι, την οποία και στήριξε εργαζόμενη ούσα ανήλικη, 15 ετών, αντί να είναι στο σχολείο όπως όλα τα άλλα παιδιά.
Δηλαδή, αν η μητέρα της πάθει κάτι και μπει σε ένα νοσοκομείο ή χρειαστεί βοήθεια θα πρέπει η Έμμυ λογικά να της πει: "Δεν είναι υποχρέωσή μου, εξάλλου έχω να φροντίσω την οικογένειά μου" και να αδιαφορήσει;
Συγνώμη, αλλά η Έμμυ26 στήριξε τη μάνα της όταν δεν είχε καμμία υποχρέωση να το κάνει, (15χρονο ανήλικο παιδί να δουλεύει) και η μάνα της δεν πρέπει να ενδιαφερθεί έστω και για μία φορά που την χρειάζεται;
Remedy, δεν έχεις δίκιο! Δεν λέμε να της φορτώσει το παιδί αλλά όλοι οι γονείς σε μια ανάγκη έχουν χρειαστεί την βοήθεια για τα παιδιά τους από συγγενείς ή φίλους, είναι ανθρώπινο.
Και αυτό που λες οτι πρέπει να είναι "στην εντέλεια" οι οικονομικές και άλλες προϋποθέσεις για να κάνεις ένα παιδί, είναι τουλάχιστο ουτοπικό! Ούτε ένα ζευγάρι στα εκατό δεν έχει όοολες τις προϋποθέσεις. Εμένα ο πατέρας μου γεννήθηκε μέσα στην κατοχή και μια χαρά μεγάλωσε γιατί, αν και αναγκάστηκαν οι γονείς του να πάνε στην Καστοριά σε συγγενείς να δουλέψουν σε χωράφια, υπήρχε αγάπη στο σπίτι. Και υπήρχε και αλληλεγγύη από τους συγγενείς. Και ένα σωρό παιδιά γεννήθηκαν στον πόλεμο και στην κατοχή, αλλιώς δεν θα υπήρχαμε πολλοί από εμάς που συζητάμε τώρα!
Και να θυμίσω οτι, μπορεί η γη να έχει υπερπληθυσμό αλλά η Ελλάδα ως χώρα πεθαίνει λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης. Και αν δεν γεννηθούν παιδιά θα καταρρεύσει εντελώς το ασφαλιστικό σύστημα και η κοινωνική πρόνοια (από ποιούς θα βγουν τα επιδόματα, οι συντάξεις, η υγιειονομική περίθαλψη; από τον Πακιστανό που δουλεύει "μαύρα" και τον άλλο χρόνο θα είναι στην Γερμανία ή στην Αγγλία;)
Εκτός των άλλων μου ακούγεσαι σκληρή απέναντι στην θεματοθέτρια. Τί έγινε; Όταν ήταν 15 χρονών ανήλικο, μια χαρά εκείνη είχε υποχρέωση να ταΐζει τη μάνα της ενώ τώρα η μάνα της δεν οφείλει να ενδιαφερθεί καθόλου;

Quote:

---

Originally Posted by Εμμυ26

Μα δε ζήτησα να με βοηθήσει επειδή αποφάσισα να κάνω παιδί, ούτε να μου αναθρεψει το παιδί μου. Δόξα τω Θεό έχουμε σταθεί στα πόδια μας σε άσχημες καταστάσεις που μας ετυχαν. Στήριξη ζήτησα. Καταλαβαίνεις τι λέω? Είχα τα ραματα και κοιμομουνα μία ώρα τη νύχτα και αυτό καθιστη στο κρεβάτιγια σχεδόν τρεις μήνες. Έπαθα σοκ όταν πήγα για να γεννήσω που έκλαιγα και χτυπιομουν και ήθελα να φύγω και μου πήρε πολύ καιρό να το ξεπεράσω.. Πέρασα επιλοχια κατάθλιψη και δεν είχα κανένα.. Δεν είναι το παν τα λεφτά. Είναι ότι σε στηρίζω σε μία πολύ δύσκολη φάση της ζωής σου και ένα παραπάνω σα γονεας περιμένω να κάνεις το ίδιο. Και ένα παραπάνω βοήθησε και όλη αυτή η κατάσταση στην κατάθλιψη. Έχασα φίλη 7 χρόνων από αυτή τη φάση της ζωής μου που πέρασα.

---

emmy, ayto που καταλαβα απο τις πληροφοριες, ειναι οτι η μητερα σου ειχε και σιως εχει ακομα ψυχολογικα προβληματα.
ισως κι εσυ.
προφανως δεν μπορει να σηκωσει αλλο βαρος, εστω κι αν αυτο ειναι η ηθικη συμπαρασταση κι οχι τοσο η οικονομικη.
το σκεφτηκες αυτο?
την αντιμετωπιζεις σαν υγιη, αλλα δεν φαινεται να ειναι.
μαλλον με τον τροπο της ζηταει κι αυτη βοηθεια για τον εαυτο της.
δεν νομιζω να μπορειτε να δωσετε η μια στην αλλη ΑΠΤΗ βοηθεια.
μαλλον πρεπει να στηριχτεις εσυ απο τον ανδρα σου κι αν βρεις δυναμη και κουραγιο να φροντισεις να δει γιατρο η μανα σου

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

...
Και αυτό που λες οτι πρέπει να είναι "στην εντέλεια" οι οικονομικές και άλλες προϋποθέσεις για να κάνεις ένα παιδί, είναι τουλάχιστο ουτοπικό! ...;

---

ποτε ειπα η υπονοησα "στην εντελεια" βρε κασσανδρα?
η "εντελεια" τι σχεση μπορει να εχει με ενα ζευγαρι που εργαζεται ο ενας για 700 ετρω?ειπα να μαζευαν ΜΕΡΙΚΑ λεφτα να ειχαν για ωρα αναγκης, οπως και βρεθηκε πολυ νωρις ΔΥΣΤΥΧΩΣ η ωρα αναγκης,
ζεις εσυ με 700 ευρω?πως θα μεγαλωσεις κι ενα παιδι?

για την εργασια της ως ανηλικη, δεν το συζητω καν, ΦΥΣΙΚΑ και δεν επρεπε να γινει...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ποτε ειπα η υπονοησα "στην εντελεια" βρε κασσανδρα?
η "εντελεια" τι σχεση μπορει να εχει με ενα ζευγαρι που εργαζεται ο ενας για 700 ετρω?ειπα να μαζευαν ΜΕΡΙΚΑ λεφτα να ειχαν για ωρα αναγκης, οπως και βρεθηκε πολυ νωρις ΔΥΣΤΥΧΩΣ η ωρα αναγκης,
ζεις εσυ με 700 ευρω?πως θα μεγαλωσεις κι ενα παιδι?

---

Μα νομίζω λέει δουλεύει και η κοπέλα και παίρνει άλλα 400...
Remedy, εγώ ένας λόγος που δεν έκανα παιδιά είναι οτι θεωρούσα πως δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις και μάλιστα όχι οικονομικές αλλά η ψυχική ασθένεια του άντρα μου.
Θέλω να πω, δεν είμαι της άποψης να γεννάμε απλώς επειδή το σώμα μας έχει κι αυτή τη λειτουργία.
Αλλά, να μην φτάνουμε και στο άλλο άκρο. Όλα τα νέα ζευγάρια που ξεκινούν τη ζωή τους και τους προκύπτει παιδάκι, μια οικονομική στενότητα όσο να ναι την έχουν . Άμα περιμένεις σήμερα να μαζέψεις λεφτά και μετά να κάνεις παιδί, "φέξε μου και γλίστρησα",θα φτάσεις στην κλιμακτήριο. Χαχα!