Ki εγώ έτσι το βλέπω!...Quote:
Originally posted by MARLA
Το θέμα είναι ότι όταν είμαστε έτσι δεν το καταλαβαίνουμε όντας μέσα στην κατάσταση!!
Ο γιατρός όμως που πάω μου λέει πως το καταλαβαίνω από τη μία πόσο σκληρός είμαι απέναντι στον εαυτό μου αλλά από την άλλη το \"ξεχνάω\" κατά κάποιο τρόπο. Οτι μέσα μου θέλω να λέω οτι είμαι αγνός και αθώος σαν αγγελάκι, οτι \"πετάω\" και δεν \"βλέπω\" πολλές πλευρές του εαυτού μου...
Τα βασανιστήρια που κάνω στον εαυτό μου :
- Δεν τον αφήνω να πάει τουαλέτα όταν μου ρχεται
- Δεν τον αφήνω να τελειώσει τη σχολή
- Δεν τον αφήνω να δουλέψει
- Δεν τον αφήνω να φαει
- Δεν τον αφήνω να κάνει τπτ δημιουργικό
- Δεν τον αφήνω να κάνει φίλους
- Δεν τον αφήνω να κάνει σχέση με κοπέλα
- Δεν τον αφήνω να βγεί ούτε στο μπαλκόνι
- Δεν τον αφήνω να κουνήσει το παραμικρό μέσα στο σπίτι(σαν να είναι μουσείο)
- Και άπειρα ακόμα...
Τον έχω περιορισμένο όλη μέρα, κάθε μέρα μόνο στο pc και μόνο με τσιγάρα και μόνο για ψυχοθεραπεία. Αυτή είναι η ζωή μου.
Το θέμα είναι οτι ενώ από τη μία δεν βλέπω τη σκληρότητά μου από την άλλη καμαρώνω γι αυτή...(χωρίς να παραδέχομαι ούτε τη περηφάνεια γι\' αυτό!)
Είναι πολλά αλλά τώρα δεν θέλω επεκταθώ γιατί ίσως να είναι και άσκοπο. Δεν περιμένω να καταλάβετε (ή ίσως το περιμένω?) απλά τα λέω μήπως κάποιος έχει κάτι παρόμοιο και καταλάβει (που δύσκολο το βλέπω να έχει κάποιος κάτι παρόμοιο)...