Originally Posted by
Natalia_sups
Δεν θα σε ρωτήσω πώς δέχτηκες να είσαι το τρίτο πρόσωπο, ούτε αν σε προβλημάτισε το να "χαλασεις" μια οικογένεια, αυτό είναι κάτι που λαχταράς εξαρχής. Δεν μπορώ να καταλαβω πως λειτουργεί αυτό μέσα σου, αλλά δεν με αφορα και δεν άνοιξες θέμα για αυτό τον λογο. Απλα δεν θα ήμουν ειλικρινής απέναντι στον εαυτό μου αν δεν εξεφραζα την απορία μου, το νοητικό clusterfuck που με διακατέχει διαβάζοντας το θέμα σου, λολ.
Για να προχωρήσουμε από εκεί και περα σε κάτι στην απάντηση μου που ίσως σε ωφελει, θα ρωτήσω το εξής απλό: πως και σου πήρε εφτά χρόνια να καταλάβεις ότι αυτό που επιθυμεις δεν πρόκειται να γινει; Άντε ένα χρόνο. Άντε στο διατανο τρία...αλλά εφτά χρόνια;;;
Γιατί το αστείο και θλιβερό ταυτόχρονα ξερεις ποιο είναι; Ότι βοηθάς στο να διατηρείται ο γάμος του.
Η διάρκεια της παράλληλης σχεσης, το γεγονός ότι μοιραζεται μαζί σου τα προβλήματα που έχει στο σπίτι και ότι του κάνεις την ψυχολογο, και το ηλίου φαεινοτερο γεγονός ότι δεν σκοπεύει να αφήσει την γυναίκα του, μας δείχνουν ότι είσαι η κόλλα που τους κρατάει μαζί!
Ό,τι τον χαλάει, ό,τι του λείπει, ό,τι τον προβληματιζει, ότι δεν τον καυλώνει η δε ξέρω κι εγώ στη γυναίκα του, αντί να το αντιμετωπισει κατα μέτωπο και να το λύσει μαζί της το σκουπιζει κάτω από το χαλακι γιατί δεν θέλει να αφήσει την οικογενειακή βολεψη του και εσύ είσαι εκεί για να καλύψεις τα κενα.
Γιατί άμα τα αντιμετώπιζε σπίτι του κατά μέτωπο όλα αυτά, μπορεί να τα έλυνε, μπορεί όμως και να οδηγούνταν στην απόλυτη κατάρρευση η σχεση, -που προφανώς δεν είναι υγιης
..Το να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και να συζητήσει ό,τι συζητάει μαζί σου με την γυναίκα του, μπορει να βοηθούσε, μπορεί και να οδηγούσε σε χωρισμο όμως...άρα....για να τον αποφύγει ξενοπηδαει εφτά χρόνια, όχι για να τον επιδιώξει. Επειδη είναι κοτα να κάτσει να τα λύσει η γκρεμίσει όλα, κάνεις εσύ μερεμετια στην συναισθηματική του πληρότητα για να μην το κουνήσει ρούπι...κατάλαβες τι γίνεται;
Έτσι που το παει αυτός είναι ικανός να γεράσει σε έναν γάμο που δεν τον κάνει ευτυχισμενο...
Άμα δεν είχε εσένα (και την κάθε εσενα), να ξεδινει μπορεί και να χώριζε. Αν τον άφηνες εσύ, η θα σε αντικαθιστούσε για να συνεχίσει την ωραία του οικογενειακή ζωουλα η θα εσκαγε και θα χώριζε. Όσο εισαι εσύ εκεί και του κανεις μερεμετια δεν πάει πουθενά. Γενικά πολύ δειλός τυπάς. Απορώ πως δεν σε ξενερώνει αυτό...
Όσο για εσένα...κάτι είχα διαβάσει κάπου ότι το άτομο που δέχεται να είναι μακροχρόνια το τρίτο πρόσωπο καταβαθος αυτοσαμποταρει τον εαυτό του με σχέσεις και έρωτες που δεν μπορούν να "ολοκληρωθούν", προτιμούν να μένουν στο ανεκπληρωτο...επειδή έχουν συναισθήματα αναξιότητας η είναι δεσμοφοβικοι η πληγωμένα σπουργίτια κλπ κλπ...δεν ξέρω ακριβώς, μη σου λέω και μπούρδες. Πάντως για τον παραπάνω λογο συμφωνώ με άλλα μέλη οτι θα ήταν καλό να πας σε ψυχολόγο. Η να αποδεχθείς ότι θα φας την ζωή σου έτσι, ως το τρίτο προσωπο....χωρίς έναν ολοδικο σου έρωτα, χωρίς δικη σου οικογένεια, πάντα στο περιθώριο της ζωής των άλλων...πάντα κομπάρσος, ποτέ πρωταγωνιστής, σε μια φουλ εξαρτητικη κατάσταση κλπ κλπ...