χωρισμος και πονος

Quote:

---

Originally Posted by anonymh

Δεν είναι πολύ άνανδρο όμως να του χει τελειώσει όπως λες καιρό και απλά να περίμενε να βρει μια αφορμή από μένα για να το τελειώσει? Να μένει τόσο καιρό και να με αφήνει να κανω όνειρα για το μέλλον μου μαζί του όταν αυτός μπορεί ήδη να Χε σκεφτεί την ζωή του χωρίς εμένα? Δεν θέλω να το παίζω drama queen η κάτι τέτοιο απλά οποίος το χει περάσει όπως λες και συ καταλαβαίνει πόσο πονάει να σε αφήνουν ξεκρεμαστο από την μια στιγμή στην άλλη..

---

Nαι είναι άνανδρο και απάνθρωπο να σε αφήνει ο άλλος μια μέρα στα κρύα του λουτρού έτσι ξαφνικά. Μάλιστα έτσι αποκάλεσα τον πρώην μου όταν με άφησε στα δύσκολα μες το πένθος του μπαμπά μου. Είχα πλάσει έναν τόσο όμορφο κόσμο μαζί του που προσγειώθηκα καταστροφικά. Αυτό το κάνει γιατί δεν θέλει να πάρει το βάρος της ευθύνης του χωρισμού και δεν έχει τα κότσια να στο πει ευθέως. Προσπαθεί να σε κάνει να ξενερώσεις και να φύγεις και να λέει μέσα του πως η άλλη τον χώρισε. Θέλει εν ολίγοις να βγει όσο γίνεται πιο αλώβητος σε όλη την ιστορία. Προσωπικά δεν επικρίνω τον άλλον αν δεν θέλει να συνεχίσει μαζί μου, αλλά προτιμώ να είναι ξεκάθαρος και να μου μιλήσει σαν άνθρωπος. Εμένα μου άσκησε έντονη ψυχολογική βία την ώρα που έκλαιγα για το μπαμπά μου και χρειαζόμουν τον άνθρωπό μου δίπλα. Και να φανταστείς δεν άντεξε το πόνο μου ούτε δυο μήνες που ήμουν άσχημα ψυχολογικά. Η σχέση μας δοκιμάστηκε στα δύσκολα και διαλύθηκε. Τι να κάνω κάποιον άνθρωπο που μου φέρεται άσχημα και προσθέτει πόνο στο πόνο;

Ναι περιγράφεις κάτι πολύ πιο δύσκολο εσύ...καταλαβαίνω..δεν ξέρω πραγματικά...νιώθω πως χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου...όλα αυτά τα γιατί στο κεφάλι μου και οι ενοχές που με χει γεμίσει μαζί με το συνεχές βάρος στο στήθος που νιώθω και τα δάκρυα ολη μέρα δεν με αφηνουν να ηρεμήσω..είναι εκεί που τελικά καταλαβαίνεις ότι ήσουν σε μια σχέση πλασματική μόνος σου και ο άλλος δεν ήταν εκεί για αυτό και δεν υπήρξε εκεί και στον χωρισμό...τι να πω...έχω χωρίσει 2 μήνες και ούτε νοιάστηκε αν είμαι καλά ή όχι...μόνο την πάρτη του...να μου λέει συνεχώς ότι θα κάνει ότι θέλει στην ζωή του και ότι δεν θέλει να με δει μπροστά του...

Quote:

---

Originally Posted by anonymh

Ναι περιγράφεις κάτι πολύ πιο δύσκολο εσύ...καταλαβαίνω..δεν ξέρω πραγματικά...νιώθω πως χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου...όλα αυτά τα γιατί στο κεφάλι μου και οι ενοχές που με χει γεμίσει μαζί με το συνεχές βάρος στο στήθος που νιώθω και τα δάκρυα ολη μέρα δεν με αφηνουν να ηρεμήσω..είναι εκεί που τελικά καταλαβαίνεις ότι ήσουν σε μια σχέση πλασματική μόνος σου και ο άλλος δεν ήταν εκεί για αυτό και δεν υπήρξε εκεί και στον χωρισμό...τι να πω...έχω χωρίσει 2 μήνες και ούτε νοιάστηκε αν είμαι καλά ή όχι...μόνο την πάρτη του...να μου λέει συνεχώς ότι θα κάνει ότι θέλει στην ζωή του και ότι δεν θέλει να με δει μπροστά του...

---

Κοίτα από εδώ και στο εξής τη δική σου πάρτη και γράψτον κανονικά. Στο τέλος, μας μένει μόνο πάντα ο εαυτός μας. Να τον φροντίσεις για να μη χάσεις την υγεία σου από τη στεναχώρια. Άκου με που σου το λέω. Έχω περάσει και περνώ ακόμη δύσκολα...

Quote:

---

Originally Posted by anonymh

Το θέμα είναι πως όσο περνάει ο καιρός νιώθω χαμένη...και νιώθω να περιμένω κάτι από μια σχέση που έχει τελειώσει..όσες φορές έχω προσπαθήσει να τον προσεγγίσω βρίσκω τοίχο...τις περισσότερες φορές τα μηνύματα μου μένουν αναπάντητα..ξέρω πως είναι λάθος αυτό που κάνω, να κυνηγάω κάτι...αλλά δεν ξέρω τι να κάνω..πως μπορεί ένας άνθρωπος να ξεχνάει τόσο εύκολα και ξαφνικά να μην του καίγεται καρφί μετά από τόσα χρόνια ρε παιδιά? Ποιο είναι αυτό το κουμπάκι που πατάς και τα ξεπερνάς όλα?

---

Δεν υπάρχει κουμπάκι, ο χρόνος θα σε βοηθήσει να το ξέρεις, και εγώ 3 χρόνια σχέση είχα την αγαπούσα τρελά και τι δεν έκανα.. Την ξεπέρασα μετά από 1.5 χρόνο περίπου, οπότε ξέρω πως νιώθεις, κουράγιο

Εστάλη από RNE-L21 στο E-Psychology.gr Mobile App

Σε καταλαβαίνω απόλυτα.

Μετά από σχέση 6 χρόνων μου πήρε μήνες για να συνηθίσω να ζω με τον εαυτό μου και μόνο. Μην μασάτε, οι περισσότεροι το περνάμε στην ζωή μας κάποια στιγμή

Καλησπερα.... Διαβαζω ολα αυτα που γραφετε με πονο ψυχης αλλα παραλληλα σαν φαρμακο που υπαρχουν ανθρωποι που ταυτιζομαι,αν και σε κατι τοσο οδυνηρο δυστυχως,και που μπορω να γινω κι εγω κατανοητη... Εμενα οχι μονο με χωρισε μετα απο 5 χρονια σχεσης , αποτομα,χωρις εξηγηση,χωρις διαλογο,χωρις τουλαχιστον ενα δειγμα σεβασμου στα τοσα που περασαμε και μοιραστηκαμε... Με γειωσε κατ αυτον τον τροπο αφου μου εκανε κι ενα παιδι,για το οποιο δε νοιαστηκε ουτε τι κανει,ουτε πως ειναι και το χειροτερο... Δεν εδειξε την δεουσα ανθρωπια να με χωρισει λιγο πιο ανθρωπινα γνωριζοντας ποσο μα ποσο τον λατρεψα,του σταθηκα και τον κατανοησα.... Οποτε φανταστειτε ποσα κουβαλαω,ποσα εξοντωτικα συναισθηματα....

κατα κανονα λατρευουμε οτι μας λειπει απ το χαρακτηρα μας

Πιθανώς η σχέση σας να χε κάνει λιγο κοιλιά που λέμε και εσυ να μην το καταλάβαινες. Πριν ποσο καιρό μιλήσατε τελευταία φορά? Ασε λιγο να ηρεμήσει θα λεγα εγω και βλέπουμε, ισως ενα διαλειμμά ειναι απαραίτητο.

Καλησπέρα. Είχα κόψει κάθε επαφή για ένα διάστημα και έμαθα ότι άρχισε να με αναζητάει χωρίς να το δείχνει σε μένα. Τελικά με πήρε τηλέφωνο χτες το βράδυ και μιλήσαμε καμία ώρα. Λίγο για την σχέση μας λίγο για τον χωρισμό. Ξαφνικά από κει που δεν τον ενδιέφερε τίποτα στην ζωή μου με ρώτησε αν προχώρησα αν είμαι με κάποιον άλλον κτλ. Μετά από πολλά και όταν έμαθε όσα χρειαζόταν άρχισε πάλι να γίνεται αρνητικός. Να μου λέει να βάλω στο κεφάλι μου ότι τελείωσε και δεν με αγαπάει πια και ότι με ξεπερνάει. Μου μίλησε πολύ σκληρά. Όμως το κακό είχε ήδη γίνει. Είχα καταφέρει να ηρεμήσω έστω λίγες μέρες και με ξαναριξε. Μετά το τηλεφώνημα του στειλα δύο φορές μήνυμα. Φυσικά και δεν απάντησε. Δεν καταλαβαίνω αλήθεια..

Quote:

---

Originally Posted by anonymh

Καλησπέρα. Είχα κόψει κάθε επαφή για ένα διάστημα και έμαθα ότι άρχισε να με αναζητάει χωρίς να το δείχνει σε μένα. Τελικά με πήρε τηλέφωνο χτες το βράδυ και μιλήσαμε καμία ώρα. Λίγο για την σχέση μας λίγο για τον χωρισμό. Ξαφνικά από κει που δεν τον ενδιέφερε τίποτα στην ζωή μου με ρώτησε αν προχώρησα αν είμαι με κάποιον άλλον κτλ. Μετά από πολλά και όταν έμαθε όσα χρειαζόταν άρχισε πάλι να γίνεται αρνητικός. Να μου λέει να βάλω στο κεφάλι μου ότι τελείωσε και δεν με αγαπάει πια και ότι με ξεπερνάει. Μου μίλησε πολύ σκληρά. Όμως το κακό είχε ήδη γίνει. Είχα καταφέρει να ηρεμήσω έστω λίγες μέρες και με ξαναριξε. Μετά το τηλεφώνημα του στειλα δύο φορές μήνυμα. Φυσικά και δεν απάντησε. Δεν καταλαβαίνω αλήθεια..

---

Ήθελε να μάθει προφανώς για εγωιστικούς λόγους, αν τον ξεπέρασες. Είναι ο τύπος άντρα που θέλει να έχει γκόμενα και η πρώην του ακόμη να τον σκέφτεται. Γιατί κάθεσαι και ασχολείσαι πραγματικά. Αν θέλεις να τον δεις να εκνευρίζεται, άλλαξε την διάθεση σου, βγες έξω και φλέρταρε, πέρνα καλά. Οι τύποι αυτοί χαίρονται με την μιζέρια του άλλου.

Όσο δύσκολο και αν είναι, ξεπέρασε τον και κοίτα την ζωή σου από εδώ και πέρα. Έκανε τις επιλογές του, κάνε και εσύ τις δικές σου και προχώρα...

Quote:

---

Originally Posted by anonymh

Καλησπέρα. Είχα κόψει κάθε επαφή για ένα διάστημα και έμαθα ότι άρχισε να με αναζητάει χωρίς να το δείχνει σε μένα. Τελικά με πήρε τηλέφωνο χτες το βράδυ και μιλήσαμε καμία ώρα. Λίγο για την σχέση μας λίγο για τον χωρισμό. Ξαφνικά από κει που δεν τον ενδιέφερε τίποτα στην ζωή μου με ρώτησε αν προχώρησα αν είμαι με κάποιον άλλον κτλ. Μετά από πολλά και όταν έμαθε όσα χρειαζόταν άρχισε πάλι να γίνεται αρνητικός. Να μου λέει να βάλω στο κεφάλι μου ότι τελείωσε και δεν με αγαπάει πια και ότι με ξεπερνάει. Μου μίλησε πολύ σκληρά. Όμως το κακό είχε ήδη γίνει. Είχα καταφέρει να ηρεμήσω έστω λίγες μέρες και με ξαναριξε. Μετά το τηλεφώνημα του στειλα δύο φορές μήνυμα. Φυσικά και δεν απάντησε. Δεν καταλαβαίνω αλήθεια..

---

ειναι κομπλεξικος ο τυπος.
ηθελε μονο να δει οτι τον θελεις ακομα, επειδη σταματησες να ασχολεισαι μαζι του.
μην ασχολεισαι αλλο.
ξανακοψτο κι αν σε ψαξει, μην εμφανιζεσαι.
εννοειται, οτι δεν υπαρχει εδαφος για μια καλη συνεχεια με τον τυπο.
ηρεμησε και κοιτα μετα να προχωρησεις σε κατι αλλο. αυτος ειναι καμμενος.

Η αλήθεια είναι ότι δεν πίστευα ποτέ ότι όντως υπάρχουν τόσο αχάριστοι και σκαρτοι άνθρωποι. Το άκουγα όμως αν δεν το ζούσα δεν θα το πίστευα..

αρα θα ενδιαφερεται οποτε το θυμιθει αυτοι ειναι οι νεοι κανονες του παιχνιδου

δε μ αρεσει αυτη η καταπιεστικη συμπεριφορα που εχει και η ζηλεια αυτη ποιος σου στειλε κλπκλπ ειναι αποτυχημενη και κανει την αλλη να σκαει στο τελος η υπερβολικη αφοσιωση οδηγει στο αλλο