Originally Posted by
Leonardo
Jason, πιστευω οτι το κανουν, ωστε να σε μαστουρωνουν και να τους ειναι πιο ευκολο να σε "αλλαξουν", να αλλαξουν τον τροπο σκεψης σου ευκολοτερα.. Τα αντικαταθλιπτικα δεν ειναι χαπια ευτυχιας. Σου ισωπεδωνουν το αγχος, τη θλιψη, αλλα ταυτοχρονα σου ριχνουν και τις αλλες αισθησεις, χαρας, ευτιχιας... σε μουδιαζουν, απλα. Η γυμναστικη απο την αλλη, μονο καλο μπορει να σου κανει, χωρις παρενεργειες αν την διακοψεις. Εννοω επικυνδυνες παρενεργειες. Βασικα, στην αρχη σου φαινεται πω πω, ποιος παει να γυμναστει, αλλα αν μαθει ο οργανισμος σου, εθιζεται, μαθαινει ετσι, και μετα χωρις να το θελεις, θα σε πιασει μια απιστευτη ορεξη γι' αυτο. Διατροφη, σιγουρα, πολυ νερο (ειδικα, μολις ξυπνας το πρωι- βοηθαει παρα πολυ στη διαθεση) και να σε βλεπει ο ηλιος, να ψηνεσαι... Καλυτερα να κανω μπαφο παρα να παρω αντικαταθλιπτικα, το προτιμω.... Φανταρος, τι εκανες με το προβλημα σου αυτο?
Γι'αυτο η κανονικη ιατρικη δεν εκτιμαει τους ψυχιατρους και τα πρωτα χρονια τους εκαναν στην ακρη, δεν τους θεωρουσαν γιατρους, που να βρεθει η πραγματικη ασθενεια στο ατομο, αν θεωρηθει ασθενεια και να δινεται καποιο φαρμακο ωστε να αντιμετωπιζεται. Γι'αυτο και πρεπει να σε παρακολουθει ο ψυχιατρος οταν κανεις φαρμ.αγωγη, επειδη τα δινουν για να διαχειριζεται την "ασθενεια" και οχι να την θεραπευει. Προσωπικα, πιο πολυ εκτιμω τους ψυχολογους παρα τους ψυχιατρους (και τους coaches, ειδικα οι life coaches ειναι οι καταλληλοτεροι σε αυτα)... Ο εγκεφαλος ειναι μυς, και πρεπει να την σκεψη και την ασκηση να τον επαναπρογραμματιζουμε, οπως θα καναμε φορματ σε εναν υπολογιστη... ;)