Μικρή με Μεγάλο - άρρωστος έρωτας

Quote:

---

Originally posted by illegalove
Για να ξεκαθαρίσουν λίγο τα πράγματα γιατι μου φαίνεται οτι έχω δώσει την εντύπωση του κακού εδώ μέσα... έχω και μία αδερφή 5 χρόνια μεγαλύτερη μου... η οποία μου γνωρίζει τα αγόρια της, κάνουμε παρέα και δεν υπάρχει πρόβλημα... τους ξέρω με ξέρουν... άμα ήταν 17 ναι θα είχα και πάλι πρόβλημα... το ένα θέμα είναι η διαφορά ηλικίας και η σχέση με ανήλικη... το άλλο είναι οτι δε ξέρω τι σόι άτομο είναι αυτός... ας μη γελιόμαστε... δεν είναι δύσκολο για ένα μικρό αφελές κοριτσάκι να πέσει για κάποιο αλητάκι που το παίζει κακό παιδί... λάθος κάνω;;

---

προσπαθεις να προστατευσεις την αδερφη σου φιλε το καταλαβαινω και καλα κανεις....
ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΤΑ ΡΙΧΝΕΙΣ ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.....

Προσεγγισε την ομορφα,γνωρισε το ατομο με καλη διαθεση και ισως να ειναι πολυ καλο παιδι και να αγαπαει την αδερφη σου και ας ειναι 16.

Μην εισαι απολυτος.

Εγω σκεφτομαι το αντιθετο....
Να προστατευσω τον αδερφο μου απο τα \"αθωα\" \"ανηλικα\" κοριτσακια γιατι υπαρχουν πολλαπλασιες πιθανοτητες να παρει την καρδια του στο χερι απο ενα τετοιο.

Πιστεύω πως το πρόβλημα το έχεις εσύ και όχι η αδελφή σου.
1) Έπρεπε στην ηλικία σου να έχεις άλλα \"άγχη\" πχ τι θα σπουδάσεις , τι δουλειά θα κάνεις, σε ποια συναυλία θα πας, που θα πας διακοπές, κ.λ.π. και όχι να σκέφτεσαι σαν πατέρας, πόσο μάλλον και σαν οποσθοδρομικός πατέρας.
2) Δεν φτάνει που παίρνεις το ρόλο ενός πατέρα που λείπει μακριά, αλλά εσύ φορτώνεσαι και το ρόλο της μητέρας που αυτή δεν λείπει.
Χαλάρωσε λοιπόν, είσαι και συ σχεδόν παιδί....
Επιπλέον, επειδή ανέφερες ότι έχεις μεγαλώσει στο εξωτερικό, εγώ ξέρω πως εκεί οι οικογένειες δεν παρεμβαίνουν τόσο πολύ, πόσο μάλλον τα αδέλφια....
Είσαι μόνο 4 χρόνια μεγαλύτερος της, δεν είσαι μπαμπάς της.
Και τέλος η διαφορά ηλικίας 16 με 23 είναι οκ. Δεν είναι 50 χρονών ο τύπος.

«Θελω να ξερω πως είναι καλά. Θελω να εχω μια ιδεα από τις παρεες της».
Λιγες απλες κουβεντες, φτανουν. Ποιος πιστευεις ότι είναι ο καταλληλος τροπος?
Το να ερθεις κοντα με την αδερφη σου, να την κανεις να νιωσει την ασφαλεια και την εμπιστοσυνη, να σου πει πραγματα για εκεινη ή
Να την εκφοβισεις ότι εχει παρει το στραβο δρομο?
Ότι δεν μπορει να ξενοκοιμαται, ότι εχει μπλεξει και θα την πιασει κοροιδο ο «μεγαλος»? (έναν ανθρωπο που ΔΕΝ γνωρiζεις και τον κρινεις μονο βασει της ηλικιας του και των δικων σου φοβων, ΥΠΟΘΕΤΕΙς, τα χειροτετα.
Τα λόγια αυτά, μια κόρη θα μπορουσε να τα ανεχτει από έναν πατερα – χωρις σε πληροφορω να συμμορφωθει, ισα ισα, το πιο πιθανό είναι να αντιδράσει.
Δενμπορει να τα δεχτεί όμως, από ένα 20 χρονο παιδί.
Γιατι δεν μενεις στις απλες κουβεντες που μας ανεφερες εδώ?
Ισως ετσι, καταφερεις να ερθεις πιο κοντα με την κοπελα.
Ξερεις, καμια φορα εμεις οι ανθρωποι, εχουμε λαθος τροπο να δειχνουμε το ενδιαφερον μας, παρεξηγουμαστε.
Και μια ερωτηση θα θελα να σου κανω, ή μαλλον , δυο.
1. Σε ενοχλει που ο φιλος της αδερφης σου είναι μεγαλυτερος σε ηλικια από εσενα;
2. η ολη σχεση με την αδερφη σου πως είναι? Ζουσατε μαζι η χωρια? Αναρωτηθηκα. Αν θελεις φυσικα, απαντας.
3. θεωρεις οτι ο πατερας σου σε εχει καταστησει υπευθυνο για το τι γινεται στην Ελλαδα?
Νιωθω σαν να αμφιταλαντευεσαι αναμεσα στο να επεμβει εκεινος ή εσυ.

Quote:

---

Πιστεύω πως το πρόβλημα το έχεις εσύ και όχι η αδελφή σου.
1) Έπρεπε στην ηλικία σου να έχεις άλλα \"άγχη\" πχ τι θα σπουδάσεις , τι δουλειά θα κάνεις, σε ποια συναυλία θα πας, που θα πας διακοπές, κ.λ.π. και όχι να σκέφτεσαι σαν πατέρας, πόσο μάλλον και σαν οποσθοδρομικός πατέρας.
2) Δεν φτάνει που παίρνεις το ρόλο ενός πατέρα που λείπει μακριά, αλλά εσύ φορτώνεσαι και το ρόλο της μητέρας που αυτή δεν λείπει.
Χαλάρωσε λοιπόν, είσαι και συ σχεδόν παιδί....
Επιπλέον, επειδή ανέφερες ότι έχεις μεγαλώσει στο εξωτερικό, εγώ ξέρω πως εκεί οι οικογένειες δεν παρεμβαίνουν τόσο πολύ, πόσο μάλλον τα αδέλφια....
Είσαι μόνο 4 χρόνια μεγαλύτερος της, δεν είσαι μπαμπάς της.
Και τέλος η διαφορά ηλικίας 16 με 23 είναι οκ. Δεν είναι 50 χρονών ο τύπος.

---

1) Οι σπουδές μου πάνε πάρα πολυ όμορφα, σε ευχαριστώ που μου θύμησες τις προτεραιότητες μου... πηγαίνω ταξίδι στην Αμερική τα Χριστούγεννα και η συναυλία των linkin park πρίν λίγο καιρό ήταν απίστευτη... δε ξενυχτάω τα βράδια σκεπτόμενος που ξεπορτίζει ο καθένας... η ανυσηχία υπάρχει πάντα... είναι η οικογένεια έτσι... ο καθένας είναι πιο κοντά ή πιο μακριά και σκέπτεται ανάλογα.
2) Δεν ήξερα πως οι νορμάλ ανησυχίες του αδερφού (τι να κάνουνε άραγε οι αδελφές μου και με ποιον τρυγιρνάνε... θα είναι κάποιος αλήτης ή σωστό παιδί που δε τις εκμεταλεύεται;;) εκλαμβάνονται ως πρόθεση δικη μου να πάρω το ρόλο πατέρα και μητέρας...
Η διαφορά δεν είναι στην Ηλικία... οχι μόνο... είναι οτι είναι και ανήλικη... το οτι τώρα πια τα κοριτσάκια στα 14-15 δηλώνουν εμπειρία δε σημαίνει πως είναι και σωστό...δε σημαίνει πως είναι κάτι το οποίο δεν θα έπρεπε να ανησυχεί καθόλου...

προς weird

1. Όχι δε με ενοχλεί η ηλικία του, πόσο μάλλον η διαφορά ηλικίας με την ανήλικη αδερφή μου... άμα διαβάσετε πιο πάνω υπάρχει άλλη μια αδερφή...λέτε να κάνω σκηνές επειδή οι φίλοι της είναι μεγαλύτεροι απο εμένα;;
2. Η σχέση μου με την αδερφή μου στην παρούσα φάση είναι ουδέτερη... πάει σχολείο, σε καμια φίλη της, για καφέ, φροντιστήριο, και πσκ δε τη βλέπω γιατι μένει έξω... άμα της μιλήσει κάποιος αρχίζει φωνάζει, ή απαντάει αντιδραστικά ωστε να φτάσει να μαλώσει με κάποιον και να ψάξει το δίκιο της ύστερα... πράγμα το οποίο έχω κουραστεί και δε κάνω πια γιατι έχω καταλάβει οτι αυτό θέλει...
3. Θεωρώ πως δεν έχει να κάνει με τον πατέρα μου... αδελφική ανησυχία λέγεται... κανείς δε με έχει βάλει υπεύθυνο, δε θυμάμαι να θέλω άδεια για να είμαι αδερφός.

Σε νιωθω ενα ευαισθητο και καλό παιδί.
Προσπαθησε να βρεις ενα τροπο να επικοινωνησεις καλύτερα με την αδερφη σου, τα ακραια μετρα, δεν πολυβοηθανε.

Εχε στο νου οτι αν η αδερφη σου περνα τη φαση της, της βγαινει η αντιδραση της εφηβειας και δεν θελει πιο στενη επικοινωνια, μονο χωρο και χρονο μπορεις να της δωσεις, οσο δυσκολο κι αν θα ναι για σενα. ολα τα υπολοιπα, δεν θα οδηγησουν πουθενα.

Συμμεριζομαι την αδερφικη σου ανησυχια, σε ρωτησα διοτι μονος είπες οτι δεν θες να το πεις στον πατερα γιατι θα γινει χαμος, δινοντας μου την αισθηση οτι λειτουργεις ως ο απεσταλμενος του στην Ελλαδα.Εκανα λαθος όμως:)

Μιλησα για δικο σου προβλημα, αφου ο ιδιος αναγνωριζεις οτι δεν ειναι απο μονο του αρρωστημενο το να εχουνν σχεση αλλα εσυ το βλεπεις ετσι.
Ολα τα παιδια εδω μεσα, θελουμε να βοηθησουμε κι εσενα και την αδερφουλα σου, γι αυτο σου λεμε οτι λεμε.

Καταλαβαίνω απόλυτα την επιθυμία σου να είναι η αδερφή σου καλά - αυτό είναι και το λογικό αδερφικό ενδιαφέρον.

Το άγχος σου όμως να την προστατεύσεις σε βάζει σε έναν ρόλο που δεν σου αναλογεί και μπορεί να γίνει άχαρος και πιεστικός.

Μην νομίζεις, αυτό συμβαίνει σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Συχνά θέλουμε να προστατεύσουμε το σύντροφο, τους φίλους, τους συγγενείς κλπ και στην προσπάθεια αυτή, παίζουμε παιχνίδια εξουσίας & ελέγχου ή καταλήγουμε να αναλάβουμε την ευθύνη της ζωής των άλλων. Η φράση \'το έκανα για το καλό σου\' που συχνά λέμε για να δικαιολογήσουμε την παρέμβασή μας στη ζωή ενός άλλου ανθρώπου, στερεί από τους συνανθρώπους μας την ευκαιρία να γίνουν αυτόνομοι, να νιώσουν αυτοπεποίθηση, να μάθουν από τις επιλογές τους και βέβαια να αναλάβουν την ευθύνη των επιλογών αυτών και να υποστούν τις συνέπειες των τυχόν \'λαθών\'.

Ξέρω πως το άγχος είναι μεγάλο όταν πρόκειται για ανθρώπους για τους οποίους νοιαζόμαστε, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος προς την ουσιαστική ωρίμανση. Βλέπεις, δεν επιτυγχάνεται δι\' αντιπροσώπου, ούτε με νουθεσίες και απαγορεύσεις.

Συμφωνώ βέβαια ότι είναι ίσως υπερβολικό να περνά η αδελφή σου σε αυτή την ηλικία κάθε Σαββατοκύριακο εκτός σπιτιού, τη στιγμή που δεν είναι σε θέση να αναλάβει ευθύνες και σε άλλους τομείς της ζωής της. Όμως συχνά τα αισθήματα των εφήβων είναι έντονα και απόλυτα.

Προσπάθησε λοιπόν να της πεις μόνο ότι πάνω απ\' όλα θέλεις να είναι καλά και ότι θέλεις να ξέρει πως αν κάποια στιγμή δεν νιώθει καλά μπορεί να σου μιλήσει. Επίσης προσπάθησε να τη βοηθήσεις να ενημερωθεί για κάποιους αντικειμενικούς κινδύνους, π.χ. σε θέματα υγείας. Άσε όλα τα υπόλοιπα, όσο επώδυνο κι αν είναι για εσένα να σκέφτεσαι ότι μπορεί κάποιος να την \'εκμεταλλευτεί\', αν την αντιμετωπίζεις σαν υποψήφιο θύμα για εκμετάλλευση την εμποδίζεις να μεγαλώσει. Ναι, θέλεις να μην πονέσει και σε θυμώνει αν κάποιος της προκαλέσει πόνο, αλλά χρειάζεται να μάθει η ίδια να προστατεύει τον εαυτό της.

Πέστης λοιπόν καταρχήν ότι της έχεις εμπιστοσύνη, ότι έχει δικαίωμα να ερωτεύεται και να περνά καλά, ότι ξέρεις ότι μπορεί να τα βγάζει πέρα, ότι παρόλα αυτά αν κάτι δεν πάει καλά γιατί είναι ανθρώπινο, και νιώσει ότι θέλει να μιλήσει σε κάποιον θα είσαι εκεί και να μη διστάσει. Ακόμα κι αν δεν δεις άμεση ανταπόκριση - πολύ λογικό αφού είναι σε φάση αντίδρασης - να είσαι βέβαιος ότι τα λόγια σου θα τα κρατήσει.

συμφωνω απόλυτα με την weird στο τελευταίο της σχόλιο...δεν σε δικάζει κανείς εδώ...ούτε αμφισβητηθηκε το ενδιαφέρον σου για την αδερφή σου...αλλά, πραγματικά, δεν πιστεύω πως το ότι ενδιαφερόμαστε για κάποιον, είτε είναι παιδί μας, είτε αδερφή/ος σημαίνει ότι δεν τίθενται και όρια σε αυτό το ενδιαφέρον. Κι αυτά τα όρια είναι οι επιλογές του άλλου...όχι, δεν χρειάζεσαι άδεια να είσαι αδερφός, αλλά για να ξέρεις τί κάνει και με ποιόν χρειάζεσαι την συναίνεσή της, από την στιγμή που έχει να κάνει με την σφαίρα της ιδιωτικής της ζωής...όσο για τις αδερφικές ανησυχίες και αν είναι με κάποιον \"αλήτη\", η κριση η δική σου , όχι η δική σου προσωπικά, του κάθε τρίτου, μπορεί να είναι διάφορη από αυτήν της άμεσα ενδιαφερόμενης...ίσως σε ενοχλεί γενικά η αντιδραστικότητά της, ίσως αν είχατε καλύτερη επικοινωνία δεν θα το έβλεπες τόσο αρνητικά, αλλά κανένας έφηβος δεν γεννιέται επιθετικός, ούτε και είναι δίκαιο να κρίνουμε με βάση το \"εγώ δεν ήμουν έτσι\"...τωρα το κατα πόσο μια ανήλικη είναι έτοιμη να κάνει σχέση κι αν εσένα σε ανησυχεί γενικότερα σαν ιδέα, είναι άλλο θέμα..δεν νομίζω πάντως ότι το να είναι με ενα παιδί ( γιατί παιδί ειναι και το 23χρονο) είναι κάτι που δεν γινόταν παλαιότερα ή εμπνέει κάποια ανησυχία...

όπως είπε κι η weird και υποθέτω ισχύει γενικότερα, απόψεις λέμε...δεν είναι υποχρεωτικό να συμφωνούμε.

καλησπέρα κι απο μένα..ας μου επιτραπει να εκφράσω κι εγώ την άποψη μου..
ΗΜΑΡΤΟΝ!! δεν θα τα ισοπεδώσουμε κι όλα ρε παιδιά...είπαμε, είναι 16 χρονων και μπορεί να έχει μια σχέση, να βγαίνει και να χαρεί τον έρωτα της βρε παιδί μου. θεωρώ αδιανόητο να φεύγει από το σπίτι της σε αυτή την ηλικία και να κοιμάται στο σπίτι του φίλου της, επίσης, ναι το θεωρώ κουφό να μην ξέρουν οι δικοί της με ποιον βγαίνει...δεν είναι 20,25,30 είναι 16, τι σημασία έχει αν ο νόμος λέει...δηλαδή όλα έχουν ισοπεδωθεί πια? έτσι μαθαίνουμε τα παιδιά μας, να μην υπολογίζουν ούτε οικογένεια ούτε σπίτι, ούτε τίποτα. αν φεύγει από το σπίτι στα 16 να κοιμηθεί στον φίλο της, ο φίλος της τι θα σκεφτεί? α! τι ωραίο ξεφραγο αμπέλι είναι το σπίτι της, αν δεν σεβαστεί η μικρή το σπίτι δεν θα περάσει και το μνμ στον φίλο της ότι πρέπει να σεβαστεί και αυτός εκείνη. και να με συμπαθάτε κιόλας ρε παιδία αν στ α16 σήκωσε μπαιράκι όπως φαίνεται στα 20 τι θα κάνει?ΕΛΕΟΣ.όλα ξεκινούν από κάπου και για μένα όλα τα καλά και τα κακά ξεκινούν από το σπίτι.
τώρα βέβαια ο τρόπος που θα την προσεγγίσεις κακά τα ψέμματα πρέπει να είναι λεπτός χωρίς να φανεί πως επεμβαίνεις και χωρίς βέβαια να γίνεις \"ενοχλητικος\" το μονο που θα πρέπει να κάνεις είναι να καταλάβεις αν ο φίλος της αδερφής σου είναι καλό παιδί γιατί εδώ που τα λέμε πολλά έχουν δεί τα μάτια μας. ούτε να τους χωρίσεις, ούτε τίποτα...και κατα την γνώμη μου μια πολύ σοβαρή συζήτηση μαζί της θα βοηθούσε...σωστά είπαν οι προγράψαντες ότι δεν πρέπει να σε βλέπει σαν μπαμπούλα...τι άλλο να πω...καλή τυχή...και έυχομαι όλα να πάνε καλά...

Quote:

---

ούτε και είναι δίκαιο να κρίνουμε με βάση το \"εγώ δεν ήμουν έτσι\"

---

Ούτε είναι δίκαιο να αντιμετωπίζουμε την εφηβία άλλων με σχόλια του τύπου \"μα καλά όλοι οι έφηβοι τα περνάνε, εσύ δε τα πέρασες\" ;; Δεν είναι απαραίτητο να παιρνάμε όλοι \"ταρακουνημένες\" φάσεις... σίγουρα τις περνάμε, ίσως σε άλλα χρονικά, πιο κλειστά/ανοικτά (συναισθηματικά), και σίγουρα ανάλογα με την ηλικία τις αντιμετωπίζουμε ανάλογα......
Δε διαφωνώ καθόλου...
Σας ευχαριστώ για τα σχολια σας πάντως... τους τρόπους προσέγγισης που αναφέρατε τους ακούω/ξέρω ήδη... απλά... δεν είμαι ο τύπος που θα κάτσει να μιλήσει έτσι... οχι γιατι είμαι πολύ σκληρός για να σπάσει το κέλυφος μου... αλλα γιατι δεν το έκανα ποτέ για να το κάνω τώρα και νιώθω λάθος... ίσως μία μέρα... ίσως πάλι να περιμένω να το καταλάβει μόνη της... ίσως στο τέλος άμα -μακάρι και όχι- γίνει στραβή να καταλάβει πως εγώ όλα τα έλεγα για να αποφύγει τη σκωτούρα του άσχημου τέλους... ίσως να το θέλω αυτό γιατι δε μπορώ να τα πώ όλα αυτά... ίσως πολλά πράγματα... αλλα αυτή τη συζήτηση μπορώ να την κάνω με λίγα άτομα, και αυτή δεν είναι η μικρή μου αδερφή...

η αδερφή σου πιθανόν να μην έχει κάποιον άνθρωπο να συζητήσει μαζί του σοβαρά, να τις πει πέντε κουβέντες σωστες..
συγνώμη αλλά εγώ τα πέρασα στην φάση της εφηβείας, βέβαια δεν εφευγα απο το σπίτι μου, αλλά ήμουν κι εγώ στην τρέλα μου. είχα όμως την μαμα μου που μου μάζευε τα λουριά και να σου πω και κάτι μέχρι ενος σημείου αυτό είναι και το σωστό, η οικογένεια μας είναι δίπλα μας για να μας προστατεύει, να μας προλαβαίνει σε κάτι που αυτή βλέπει ότι είναι κακό και εμείς πάμε κατα πάνω του.αν δεν μάθουμε στην τελική να σεβόμαστε την οικόγένεια και τους ανθρώπους που μας αγαπούν τότε συγνώμη αλλά τι σκατά θα μείνει? ο γκόμενος που είχαμε στα 16? ΕΛΕΟΣ. όλα τα πράγματα εχουν την σειρά τους, τον χρόνο τους και την θέση τους στην ζωή μας...
ουφ...συγχυστηκα πάλι....!!!!!!!!!

Quote:

---

Originally posted by illegalove

Quote:

---

ούτε και είναι δίκαιο να κρίνουμε με βάση το \"εγώ δεν ήμουν έτσι\"

---

Ούτε είναι δίκαιο να αντιμετωπίζουμε την εφηβία άλλων με σχόλια του τύπου \"μα καλά όλοι οι έφηβοι τα περνάνε, εσύ δε τα πέρασες\" ;; Δεν είναι απαραίτητο να παιρνάμε όλοι \"ταρακουνημένες\" φάσεις... σίγουρα τις περνάμε, ίσως σε άλλα χρονικά, πιο κλειστά/ανοικτά (συναισθηματικά), και σίγουρα ανάλογα με την ηλικία τις αντιμετωπίζουμε ανάλογα......
Δε διαφωνώ καθόλου...
Σας ευχαριστώ για τα σχολια σας πάντως... τους τρόπους προσέγγισης που αναφέρατε τους ακούω/ξέρω ήδη... απλά... δεν είμαι ο τύπος που θα κάτσει να μιλήσει έτσι... οχι γιατι είμαι πολύ σκληρός για να σπάσει το κέλυφος μου... αλλα γιατι δεν το έκανα ποτέ για να το κάνω τώρα και νιώθω λάθος... ίσως μία μέρα... ίσως πάλι να περιμένω να το καταλάβει μόνη της... ίσως στο τέλος άμα -μακάρι και όχι- γίνει στραβή να καταλάβει πως εγώ όλα τα έλεγα για να αποφύγει τη σκωτούρα του άσχημου τέλους... ίσως να το θέλω αυτό γιατι δε μπορώ να τα πώ όλα αυτά... ίσως πολλά πράγματα... αλλα αυτή τη συζήτηση μπορώ να την κάνω με λίγα άτομα, και αυτή δεν είναι η μικρή μου αδερφή...

---

όχι, δεν ειναι απαραίτητες οι ταρακουνημένες φάσεις, τουλάχιστον οι πολύ ταρακουνημένες:) ...απλά στην αρχη μας μίλησες για την σχεση της και μονο, στην συνέχεια ανέπτυξες ότι ειναι γενικότερα αντιδραστική και αυτό οφείλεται σε πολλά και όχι μόνο στην σχέση της.εγω μιλησα για σενα και την αδερφή σου, και για το ότι εσυ μπορεί να ήσουν διαφορετικός, να περασες τις φάσεις σου με άλλο τροπο, αλλά ξέρεις...μερικές φορές το εγω δεν ημουν ετσι μας κάνει να μην κατανοούμε πως ο άλλος είναι πιο ευάλωτος, πιο εκδηλωτικός, οτιδήποτε...πχ εμένα η μάνα μου στον ετεροθαλή αδερφό μου λέει συνέχεια \"η αδερφή σου στην ηλικία σου δεν ήταν έτσι\" και δεν το βρίσκω δίκαιο για τον μικρό...και, παρόλο που δεν μένουμε μαζί, μερικές φορές το κάνω και γω και παλι δεν το βρίσκω δίκαιο...καθένας μας περνάει τις δυσκολίες του με τον δικό του τρόπο...πάντως εγω, από όλη τη συζητηση, που αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς εξελίχθηκε ( εννοώ με αυτά που ειπες ) βλέπω πως αυτό που ενεργοποιεί την τόση ανησυχία σου είναι η έλλειψη επικοινωνίας, αυτό σε πονάει νομίζω...καταλαβαίνω απόλυτα πως δεν θες το άσχημο τέλος...αλλά είμαι σίγουρη πως ξέρεις ότι και αυτά είναι μέσα στην ζωή του καθενα από μας, εδω δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε για την δική μας ζωη, θα το καταφερουμε για την ζωή ενός άλλου; όποιος κι αν ειναι αυτός...και μην είσαι τόσο αδιάλλακτος, είσαι 20χρ, - αν θυμάμαι και καλά,ε;- ε...πολλά θα κάνεις που δεν έχεις ξανακάνει...αυτό το λέω γενικότερα και όχι προς υπόδειξη του τροπου χειρισμού της καταστασης.

Βλέποντας τον τίτλο του τόπικ και το nikname σου, δεν μπορούσα να φανταστώ πως επρόκειτο για κάποιον αδελφό που θέλει να χώσει την \"μύτη\" του (σόρρυ για τον αδόκιμο κυνικό όρο, αλλά μάλλον εδώ δεν μπήκες για να σου χαιδέψουν τ\'αυτιά, έτσι δεν είναι ?) στην ιδιωτική ζωή της αδελφής του..Μου κάνει στ\' αλήθεια εντύπωση πως μπήκες με το nikname που αντικατοπτρίζει το θέμα που αναφέρθηκες, θα μπορούσε το ψευδώνυμο σου να είναι το ΘΕΜΑ από μόνο του !! Είναι εντυπωσιακό το ότι ταυτίζεις τον εαυτό σου με ένα \"πρόβλημα\" που δημιουργείται περισσότερο στο δικό σου μυαλό , παρά στην πραγματικότητα, κι αν θέλεις την ταπεινή μου γνώμη, ίσως να θεωρείς τον εαυτό σου \"ώριμο\" κριτή / δικαστή / προστάτη, αλλά όπως κι αν θέλεις να πιστεύεις πως είσαι, δεν παύεις εντέλει να είσαι κάποιος που στην ουσία, παρεισφρύει στην ιδιωτική ζωή της αδελφής του, έστω κι αν εκείνη είναι ανήλικη νομικά, αλλά με δικαίωμα στην σεξουαλική αναζήτηση. Κατ\' αρχήν να δηλώσω πως συμφωνώ με όλους μα με όλους ανεξαιρέτως που μπήκαν στον κόπο να σου απαντήσουν, κι ίσως ό,τι κι αν πω ουσιαστικά να μην προσθέτει τίποτε κανούριο στο πρόβλημα σου εκτός από το γεγονός πως ο ίδιος είμαι πατέρας μιας έφηβης και έχοντας το δικαίωμα / υποχρέωση της κηδεμονίας της, καταθέτω την άποψη μου με μοναδική διαφοροποίηση από τους συνομιλητές μας, εκείνη της πατρικής ιδιότητας. Φαντάζομαι λοιπόν πως αν στα 16 σου γνώριζες μια κοπέλα 23 ετών, πως δεν θάθελες τον μεγάλο σου αδελφό / αδελφή να προσπαθεί να παρέμβει στη σχέση σου με τρόπο αδιάκριτο που ίσως και να την δυναμίτιζε, εκτός αν δικαιολογείς την αντίθετη άποψη από το γεγονός πως εσύ είσαι αρσενικός κι η αδελφή σου κορίτσι ...Νομίζω πως αυτά τα έχουμε λύσει εδώ και χρόνια, έτσι δεν είναι ? Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη να θέλεις να προστατέψεις την αδελφή σου από τις \"κακοτοπιές\" και θα συμφωνούσα πως ο μοναδικός τρόπος για να γίνει αυτό , είναι η προσέγγιση του εφήβου με τρόπο τέτοιο που να εμπνέεται εμπιστοσύνη αμφίδρομη , ειδάλλως τα αποτελέσματα μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά από εκείνα που επιθυμούμε. Με μια τέτοια προσέγγιση, θα ανοίξεις τον δρόμο να έρθεις πιο κοντά στην αδελφή σου και πίστεψε με, θα είναι καταλυτικός παράγοντας για το μέλλον της σχέσης σας. Οι άνθρωποι γεννιούνται για να ζήσουν και ζωή χωρίς ελευθερία είναι ζωή μίζερη, μισή..Έχουμε ανάγκη να ζήσουμε έντονα από τότε που ζούμε εν συνειδήσει, θέλουμε να μάθουμε, διψάμε για γνώση, περιπέτεια, να ανακαλύψουμε καινούριους δρόμους, να πάμε αντίθετα στο ρεύμα, να γινόμαστε καλύτεροι...Αν μπει η όποια τροχοπέδη στις αναζητήσεις μας, αντί για μπροστά, πάμε προς τα πίσω..Γινόμαστε άβουλοι, με χαμηλή αυτοπεποίθηση, σκιές του εαυτού μας...Άσε λοιπόν την αδελφή σου να ανοίξει τα φτερά της, να αναζητήσει εκείνο που πιστεύει καλύτερο για εκείνη μόνη της..Αν είσαι δίπλα της, εμπνέοντας εμπιστοσύνη για τον ρόλο σου, δεν θα είχες την ανάγκη να ζητάς την γνώμη του φόρουμ, δεν θα υπήρχε καν πρόβλημα, είναι αστεία και μόνο η αναφορά της διαφοράς ηλικίας, ο 23χρονος δεν είναι κανένας γερομπισμπίκης. Τέλος θα σου πω κάτι που ίσως σου φανεί άσχετο στην αρχή , αν το εμβαθύνεις όμως ίσως καταλάβεις τι θέλω να πω : Ένας γνωστός μου πριν από χρόνια πήρε ένα σκύλο ράτσας, τον περιποιόταν, τον έπλενε κάθε μέρα, του είχε πιατάκι με τ\' όνομα του για το φαγητό του, του έδινε τα καλύτερα φαγητά, αλλά παρ\' όλα αυτά ο σκύλος μετά από κάτι μήνες, μελαγχόλησε και στο τέλος πέθανε.. Ο γνωστός μου είχε την λόξα να έχει τον σκύλο στην αυλή του σπιτιού του δεμένο πάντα μ\' ένα λουρί και δεν τον άφηνε να κάνει ρούπι μόνος του, να τρέξει ελεύθερος, να ζήσει...Δεν κάνουμε καλέ μου φίλε τα παιδιά για να τα έχουμε σε χρυσό κλουβί, αν το κάνουμε αυτό, σύντομα θα βρεθούμε προ κακών...

Βασικά διαβάζοντας τον προβληματισμό σου (που δεν είναι προβληματισμός είναι καθαρή ενόχληση) συμπεραίνω ότι επιθυμείς να έχεις κάτι αντίστοιχο επομένως το ακυρώνεις επειδή δεν συμβαίνει σε σένα, άρα ζηλεύεις (χωρίς να το εννοώ με την άσχημη όψη του πράγματος, περισσότερο το εννοώ σαν πόθο!).
Αν τον ειχες γνωρίσει και έβλεπες κάποια αρνητικά επάνω του θα το καταλάβαινα περισσότερο και θα το αντιλαμβανόμουν ως προβληματισμό για την αδερφή σου.
Τα συμπεραίνω όλα αυτά διότι δεν αποτελεί καθαρά συγγενικό ενδιαφέρον το να μην έχεις γνωρίσει κάποιον ωστόσο να έχεις τόσο ακραία αντίδραση μιλώντας μάλιστα για μια διαφορά ηλικίας 7 ετών σαν να είναι διαφορά 25 ετών.
Έχω την αίσθηση πως μέσα από αυτό βλέπεις δικές σου ανεκπλήρωτες επιθυμίες!

Εχει δικαιο παιδια ο illegalove.
Αυτος ο ερωτας ειναι μια αρρωστια....

Ο κυκλος της ζωης συμφωνα με illegalove:
1)Μωρο
http://www.imageshack.gr/files/1ws2y...2dec_thumb.jpg

2)16χρονων
http://www.imageshack.gr/files/2sv16...g62q_thumb.jpg

3)23 χρονων
http://www.imageshack.gr/files/0c90k...urvi_thumb.jpg

4)25 χρονων
http://www.imageshack.gr/files/ookwz...mx7e_thumb.jpg

Περα απο την πλακα....


Το παιδι μπορει (και ειναι μεγαλη η πιθανοτητα) να ειναι πολυ καλο παιδι και να εχει αισθηματα.
Τον κρινεις χωρις να τον γνωριζεις και τον καταδικαζεις μονο επειδη ειναι 23 χρονων.
Αυτο ειναι το αντικειμενικο σου κριτηριο....
Δες τον πρωτα,γνωρισε τον και μετα βγαλε συμπερασματα.
Προσεγγισε την αδερφη σου με ομορφο τροπο.
Προτεινε της αν θελει να βγειτε μαζι μερικες φορες χωρις αυτο το παιδι...κερδισε την εμπιστοσυνη της και να εισαι σιγουρος οτι μονη της θα στον γνωρισει καποια στιγμη....