Νεα αρχη για μενα αλλα ΠΙΕΖΟΜΑΙ ΠΟΛΥ...

Φίλε επειδή περνάω παρόμοιες καταστάσεις, δεν μπορώ να λειτουργήσω καθόλου μέσα σε κόσμο κι έχω τις ίδιες σκέψεις για το μέλλον μου και περι αποτυχίας, θα σου πώ τα θετικά, τα οποία \'\'μόνο\'\' πρεπει να σκέφτεσαι. Έκανες κάποια καλά βήματα όπως είπες όσον αφορά το προβλημά σου. Πρέπει να πατήσεις πάνω σε αυτά και να συνεχίσεις την προσπάθεια. Δώσε πόλεμο. Αν έχεις νικήσει μια φορά μπορείς να το ξανακάνεις και αν ξανανικήσεις θα πάρεις τα πάνω σου και θα βγείς και πρωταθλητής! Έτσι πρέπει να πράξεις. Αν κάθεσαι μέσα στο σπίτι συνεχώς, είναι ήττα. Πάρε και το δίπλωμά σου και ότι άλλο σε φωτίσει ο Θεός. Αλλά πρέπει να πάς με τα στήθη μπροστά, όχι λιγόψυχος... Οι τακτικές πολέμου είναι ίδιες παντού, απο τον πραγματικό, μέχρι και τις φοβίες μας...

Σημερα ειχα ομαδικη. Με επιασε κριση πανικου εντονη και βγηκα εξω τρεχοντας αφηνοντας τους ολους με το στομα ανοιχτο. Γυρισα και δεν θελησα να το συζητησω. Εγινα ολιγον τι \"ρομπα\" αλλα συνηθισμενα τα βουνα απο τα χιονια...

ΕΛΑ ΡΕ ΦΙΛΕ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ?ΑΝ ΗΞΕΡΕΣ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΦΥΓΑ ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΩΤΙΡΙΟ ΦΕΥΓΩ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ ΜΙΣΟΣ?

Το χω παθει και γω στο κομμωτηριο αυτο. Παλαιοτερα ηταν πιο εντονο τώρα εχει υποχωρησει αρκετά. Παντως ενα αγχος το εχω οταν κουρεύομαι.

-Μολις γυρισα απο το κεντρο. Σημερα καλου κακου πηρα ενα ζαναξ των 0,5 και ημουν χαλαρος δεν με έπιασε κρίση.

Quote:

---

Originally posted by Winston_man
Φοβαμαι οτι οσος καιρος και αν περασει θα παραμενω ο ιδιος. Θα φοβαμαι και θα ιδρωνω. Θα \"χανω\" στα ματια των αλλων. Οτι λογω του οτι στις σχεσεις με αλλα ατομα δεν τα παω καλα δεν ειμαι κοινωνικο ατομο ιδιαιτερα θα το τραβαω ολο αυτο μονος χωρις κανεναν φιλο/η. καταβαθος πιστευω δεν θα γινω ποτε καλα. οτι παντα θα τραβαω το ιδιο λουκι.

---

Φοβάσαι οτι αυτό ήταν δηλαδή? Οτι απο δω και πέρα η ζωή σου θα είναι έτσι?Οτι θα φοβάσαι, θα ιδρώνεις, θα είσαι μόνος για την υπόλοιπη ζωή σου? Οτι τίποτα δεν θα αλλάξει?

Quote:

---

Originally posted by ΧΑΒΙΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΛΑ ΡΕ ΦΙΛΕ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ?ΑΝ ΗΞΕΡΕΣ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΦΥΓΑ ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΩΤΙΡΙΟ ΦΕΥΓΩ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ ΜΙΣΟΣ?

---

τι φοβασαι οταν πας πχ στο κομμωτηριο??

Μπορεις να μιλησεις τι αισθανεσαι????

Και μετα θα σου πω ιδεες για να το καταπολεμησεις.

Quote:

---

Originally posted by Φοίβη
Φοβάσαι οτι αυτό ήταν δηλαδή? Οτι απο δω και πέρα η ζωή σου θα είναι έτσι?Οτι θα φοβάσαι, θα ιδρώνεις, θα είσαι μόνος για την υπόλοιπη ζωή σου? Οτι τίποτα δεν θα αλλάξει?

---

Ναι. :(


-Κρινο στην δικη μου περίπτωση με πιανει αγχος οταν καθομαι στη καρεκλα να με κουρεψει. Σα να μην εχω ελευθερια κινησεων καθολου. Σαν να ειμαι δεμενος. παλιοτερα ηταν μεγα μαρτυριο το να πηγαινω να κουρευομαι τωρα εχει υποχωρησει αρκετα μπορω να πώ. Αν και καποιες φορες με πιανει μια ψιλοαγωνια...

wiston πως πας εσυ?Εγω εχω πολλους πονοκεφαλουςλλα παω καλυτερα.

Quote:

---

Originally posted by maria...
wiston πως πας εσυ?Εγω εχω πολλους πονοκεφαλουςλλα παω καλυτερα.

---

Και γω ειχα εναν δυνατο σημερα αλλα πηρα ντεπόν και μου πέρασε.

Κατα τα άλλα πάω στο κεντρο 4 φορες τη βδομαδα και ερχομαι σε επαφη με κοσμο πριν ημουν σχεδον τελειως μονος. Τις αλλες ωρες τις περναω οπως τις περναγα με τους δικους μου παρέα και βγαινω για να περπατησω. Ιντερνετ, τηλεοραση αυτα... Καλα σε γενικες γραμμες αν εξαιρεσεις τη κριση που με επιασε τις προάλλες...

Ε δεν 8α σου περασει αμεσως.Εχω εναν φιλο ο οποιος επασχε απο το ιδιο με εμας για 2 χρονια και λιγοτερο.Με ομαδικη ψυχοθαραπεια ξεπερασε πολλα προβληματα κια ειδικα κομπλεξ το να μιλαει μπροστα σε κοσμο η να μιλαει σε κοπελα κλπ ολα αυτα με ομαδικη ψυχοθαραπεια τα ξεπερασε και χωρις φαρμακα.Εχει να τον πιασει κατι τετιο 10 χρονια πλεον.Και στα δικα μας.αντε να δω και σε μενα τον αλλο μηνα θα βρεθουν ατομα για ομαδικη?

εμενα με πιανει κριση ειδικα οταν μιλαω σε πολυ κοσμο και με κοιτανε ολοι.γινομαι και πατζαρι χιχιχι

Quote:

---

Originally posted by maria...
Τα ζαναξ που περνεις ποσο ειναι?Αυτα π περνω εγω ειναι των 0.5 και εχω παθει ψιλοεξαρτηση ρε γμτ.Θα παρω τα 0.25 μου ειπε η γιατρος μεχρι να τα κοψω εντελως.

---

Οταν λες \"ψιλοεξαρτηση\" τι εννοεις ?

Εγω παιρνω τα 0.50mg,αλλα τα κοβω στη μεση δηλαδη 0.25 και απο χτες δοκιμαζω με το 1/4 δηλαδγ 0.125.

Με τα 0.25mg 9 στις 10 φορες ηρεμουσε το αγχος και ειχε χρησιμοτητα και ως μεσο καταστολης ,αλλα κ ως μεσο προληψης .

Για να δουμε τωρα με τα 0.125mg τι αποτελεσματα θα εχουμε..

H συχνοτητα που τα παιρνω εξαρτατε απο την κατασταση μου ..
Εχει τυχει δηλαδη να μην παρω κανενα(παντα 0.250mg) για 2-3 εβδομαδες , αλλα να φτασω και μεχρι 3 χ 0.250 σε μια εβδομαδα ..

Quote:

---

Originally posted by Winston_man

-Κρινο στην δικη μου περίπτωση με πιανει αγχος οταν καθομαι στη καρεκλα να με κουρεψει. Σα να μην εχω ελευθερια κινησεων καθολου. Σαν να ειμαι δεμενος. παλιοτερα ηταν μεγα μαρτυριο το να πηγαινω να κουρευομαι τωρα εχει υποχωρησει αρκετα μπορω να πώ. Αν και καποιες φορες με πιανει μια ψιλοαγωνια...

---

:D:D μια απο τα ιδια !!!αγωνια , μουδιασμα στο κεφαλι κ.λ.π..

Μεχρι τωρα ομως δεν εχω φυγει ....:D:D


edit Μπορουμε να βρεθουμε καποια μερα για μια ομαδικη ψυχοθεραπεια μεταξυ μας....


Γαμωτο , εχω εδω και λιγη ωρα ,πονακια στην πλατη και ψιλοζαλαδες....
Μαλλον θα παρω 0.125 xanax ...

Quote:

---

Originally posted by Winston_man
Κατα τα άλλα πάω στο κεντρο 4 φορες τη βδομαδα και ερχομαι σε επαφη με κοσμο πριν ημουν σχεδον τελειως μονος. Τις αλλες ωρες τις περναω οπως τις περναγα με τους δικους μου παρέα και βγαινω για να περπατησω. Ιντερνετ, τηλεοραση αυτα... Καλα σε γενικες γραμμες αν εξαιρεσεις τη κριση που με επιασε τις προάλλες...

---

Έχεις κάνει ένα βήμα, που εμένα μου φαίνεται σημαντικό. Απο εκεί που ήσουν τελείως μόνος, τώρα 4 φορές την εβδομάδα έρχεσαι σε επαφή με κόσμο. Το αναγνωρίζεις στον εαυτό σου αυτό?Ή παρόλα αυτά εξακολουθείς να πιστεύεις οτι δεν θα αλλάξει τίποτα τελικά?

γουινστον..... λες οτι δεν εχεις κανει τιποτα σε αυτη τη ζωη.το οτι κατεφερες εστω και με δυσκολιες να ξεπερασεις τις φοβιες δεν ειναι κατι;κανεις συγκρισεις με αλλα ατομα,τα οποια ουτε καν εχουν διαννοηθει πως καποιος ανθρωπος μπορει να αισθανεται οπως εσυ.εχεις αναρωτηθει αν τα ατομα αυτα ειχαν κρισεις πανικου πως θα αντιδρουσαν;οσο για το τι θα κανεις μελλοντικα,προσωπικα δεν θα μπαινα στο τρυπακι να παω μεταπυχιακο γιατι θα ηταν μια μεγαλη πηγη αγχους για μενα και εκτος αυτου ενας στοχος που θα ενοιωθα ασχημα να τον εγκαταληψω.ισως αργοτερα να το κανεις,χρονος υπαρχει.αυτο που θα εκανα θα ηταν να δουλεψω με τον εαυτο μου.μικρα βηματακια χωρις ιδιαιτερη σκεψη.το οτι καταφερες να κανεις ομαδικη θεραπεια το βρισκω πολυ καλο.απο αυτες τις θεραπειες κρατα τα ομορφα συναισθηματα,την συντροφικοτητα που ενοιωσες,το να βρισκεσαι με αλλα ατομα.εκανες πολυ δρομο,εχεις πολυ δρομο.το καταλαβαινεις και εσυ ομως, πως αυτη τη στιγμη πας καλα .απλα συνεχισε το και παντα να προσπαθεις να σκεφτεσαι θετικα.να λες πως θα τα καταφερεις,ειναι πολυ βασικο να πεισουμε τον εαυτο μας πως μπορει να το κανει.και μετα θα το κανει με τη σειρα του και αυτος.