Εσυ αυτό κατάλαβες; πως τσακώνομαι για υλικά πράγματα; στεναχωρήθηκα επειδή έχασα το δώρο της;Quote:
Originally Posted by giorgos panou
οκκκ...
Printable View
Εσυ αυτό κατάλαβες; πως τσακώνομαι για υλικά πράγματα; στεναχωρήθηκα επειδή έχασα το δώρο της;Quote:
Originally Posted by giorgos panou
οκκκ...
Βρε συ Γιώργο, δεν έχεις καταλάβει τίποτα; Αν δεν έχεις βρεθεί στην θέση να δίνεις για χρόνια, όχι μόνο υλικά αγαθά αλλά και ψυχική ενέργεια για να εισπράξεις αχαριστία, τότε είσαιQuote:
Originally Posted by giorgos panou
πολύ τυχερός και ίσως γι αυτό δεν καταλαβαίνεις.
Εγώ που το έχω νιώσει το αίσθημα να εισπράττεις αχαριστία από ανθρώπους που έχεις για χρόνια φροντίσει, καταλαβαίνω πόσο πικρό ποτήρι είναι. Και μάλιστα κι εγώ είχα πρόσφατα μια τέτοια εμπειρία. Είναι το χειρότερο συναίσθημα. Εγώ προσωπικά είχα να κοιμηθώ πολλές νύχτες.
Ελισάβετ, τί να πώ; Δεν αξίζει τον κόπο να στεναχωριόμαστε, αλλά δεν υπάρχει και ο διακόπτης να τον γυρίσουμε στο off.
Όπως τα λες Κασσάνδρα, δεν σε πονάει για τα υλικά πράγματα προφανώς, αυτά για το γαμώτο τα θες για να δείξεις πως δεν είσαι και τόσο κοροίδο όσο ήσουν στην ουσία. Ούτε μιλάω για μια φιλία μερικών χρόνων ή κάτι τέτοιο, μιλάω για σχέση μιας ζωής. Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου , θυμάμαι κι αυτούς τους ανθρώπους να είμαστε μια οικογένεια, κολλητά ήταν τα σπίτια μας για χρόνια, σαν μάνα μου την είχα. Κι ειδικά όταν έμεινε μόνη της και μετά δεν την αφήναμε λεπτό , γιατρούς χρειαζόταν την έτρεχα παντού, βόλτα έβγαιναν οι γονείς μου κι έλεγαν να πάρουμε και την τάδε μαζί μας μην περιφρονείται που δεν έχει κανέναν και της λείψουν οι βόλτες. Δεν σε πονάνε τα λεφτά που έδωσες ούτε τα έπιπλα, ούτε το οτιδήποτε τέτοιο. ¨Ετσι κι αλλιώς ο, τι της έδινα με την καρδιά μου το έδινα, το ήθελα και το έκανα!(εκτός από τα έπιπλα της γιαγιάς που δεν της τα έδωσε κανένας και τα πήρε μόνη της).Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Δεν αξίζει να στεναχωριόμαστε το ξέρω, αλλά δεν είμαι ρομπότ. Δεν μπορώ να παριστάνω πως δεν με ένοιαξε να φάω τέτοιο χαστούκι ειδικά τώρα. Ξέρω πως είναι για καλό που αποκαλύφθηκε το πραγματικό της πρόσωπο, και για μας και για εκείνη γιατί δεν μπορώ να φανταστώ καν τι καταπίεση θα ένιωθε όλα αυτά τα χρόνια που αναγκαζόνταν να υποκρίνεται. Πιο πολύ τώρα με νοιάζει να μην φάει το ίδιο σοκ κ ο πατέρας μου, εγώ το έφαγα, στεναχωρέθηκα, θα μου περάσει τέλος. Και το οτι αναγκάζομαι να καταναλώνω ενέργεια σε μαλακίες σε μια περίοδο που δεν έχω αυτή την πολυτέλεια. Εγώ αυτή τη στιγμή έχω στο κεφάλι μου χίλια πράγματα απο διαδικαστικά με γιατρούς με λεφτά με ιστορίες, μέχρι ουσίας για την υγεία του πατέρα μου κι αναγκάζομαι να με πιάνει ο καθένας και να μου λέει : ρε συ τι είναι αυτά που μου είπε η τάδε; Κι εγώ να κάθομαι να σκέφτομαι τρόπους με τους οποίους θα την κάνω να το βουλώσει.
Δυστυχως κι εγω σε αυτον τον κοσμο ζω! Λογο του οτι καπωτες ειχα μια δικη μου δουλεια κι λογο του οτι πηγαινε καπως καλα ετσι κι εγω ειχα βοηθησει πολλους - μαλιστα χρεοι μου αφησαν οι δικοι μου φιλοι ενω οι αγνωστοι με πληρωναν κανονικα -ετσι λοιπον κι εγω ειχα προσφερει χρηματα σε καποιους ,απλα η δυαφορα ηταν οτι εγω τις πιο πολλες φορες το εκανα χωρις να περημενω αναγνωρηση! η να καμω επενδηση για το μελον ! δεν το εκανα για αυτους αλλα για την δικη μου ψυχικη ικανοποιηση , ηξερα οτι δεν θα εχω αναγνωριση κι αν ειχα πωτες θα την περιμενα ως εκλπηξη κι οχι ως δεδομενο!Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Βεβαια υπηρξαν μερες που ειμουν αφραγκος κι περιμενα πως κι πως απο καποιους να κανουν μια μικρη επιστροφη! αλλα δοξα τον Θεο περασαν αυτες οι μερες , κι οσοι με βοηθησαν ηταν απο ανθρωπους που δεν ειχα βοηθησει κι δεν περιμενα να με βοηθησουν ,δλδη απο ανθρωπους που το εκαναν καπως σαν εμενα καπωτες!! κι αυτο μου εδωσε χαρα!
Αρα , αγαπηταμου κοριτσια δεν ειναι να σας πικρενουν ατομα που δεν αξιζει να ενδιαφερεστε ουτε καν! απεναντιας ισως σας προσφερουν καποιο μαθημα ζωης! ωστε να καταλαβαιτε ποσο υποκρητες ειναι οι ανθρωποι που μηλαν πολυ!!
Κοίτα να δεις τελικά που αν μια φορά είσαι μαλάκας, θα παραμείνεις μαλάκας εις τους αιώνες. Ο γιος της που μέχρι τώρα μου εγγυήθηκε οτι μόλις έρθει θα μου επιστρέψει ο ίδιος το έπιπλο της γιαγιάς και με παρακαλούσε όταν ήμουν έξαλλη να μην φτάσω το πράγμα στα άκρα και να ηρεμήσουμε, τώρα ξαφνικά μου προτείνει να το ξεχάσω το θέμα και να ασχοληθώ με άλλα. Συνεχίζει να μου ρίχνει δίκιο αλλά δεν μπορεί να κάνει κάτι λέει γιατί η μάνα του αφού τον δούλεψε στην αρχή και τον παραμύθιασε οτι ναι ναι θα της το δώσω, τώρα έχει μουλαρώσει λέει κι αρνείται να το δώσει ...οπότε τι να κάνουμε; Να πάω και να το πάρω με την βία; Να καλέσει αστυνομία, αυτό θέλω;
Με λίγα λόγια δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Γιατί νομικά δεν στέκει κάτι. Τι θα πω; Οτι κοιτάξτε πήρε αυτά τα πράγματα πριν τόσα χρόνια, μετά με δούλευε πως θα τα δώσει και γω την πίστευα και τώρα δεν μου τα δίνει; Ουτε καν τα δικά μου, αυτά που της έδωσα εγώ δεν μπορώ να πάρω νομικά φαντάζομαι. Για τόσο κορόιδο μιλάμε! Η κυρία ξαφνικά κάλεσε μαραγκό κι έκανε τροποποίηση στο έπιπλο... φαντάζομαι κάποιος την συμβούλεψε για αυτό.
Και μην σκεφτεί κανείς να μου πει οτι κάνω ολόκληρο θέμα για πέντε ψιλοπράγματα γιατί δεν με νοιάζουν τα πράγματα! Το πόσο κορόιδο πιάστηκα με νοιάζει και πως τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να το διορθώσω!
Λυπάμαι πολύ elisabet, αλλά δεν εκπλήσσομαι...
Το πες απ την πρωτη στιγμή sonia το ξέρω. Ουτε εγώ εκπλησσομαι γιατί κατα βάθος ήξερα οτι εκεί θα παει το πράγμα, αλλά είχα μια ελπίδα οτι ίσως ο ξάδερφος πατήσει ποδι κ σωσει λίγο την κατασταση. Αλλα όχι, τώρα μου είπε οτι δεν μπορεί να κανει τιποτα γιατί η μάνα του έχει μουλαρωσει. Να κάνω το κοροιοδο για μια ακόμη φορά δηλαδή; τον ρώτησα και μου απάντησε " ναι να κανεις το κοροιοδο αν δε θες να φτάσουν στα άκρα τα πραγματα κ να γίνουν χειρότερα".
Κι αυτό που με ανησυχεί περισσότερο, μιας και δεν βλέπω πια πεδίο συνεννόησης ούτε με τον ξάδερφο, είναι ένα σωρό άλλα πράγματα που πρέπει να διευθετηθούν αν δεν θέλουμε να τσακωνόμαστε για μια ζωή και που δεν ξέρω πώς να τα χειριστώ. Στο τέλος με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα το βλέπω να πληρώνουμε κερατιάτικα από πάνω. Είναι διάφορα άλλα διαδικαστικά/ τεχνικά θέματα που δεν τα γνωρίζω καν και ούτε μπορώ να διαθέσω αυτή τη στιγμή χρήματα σε δικηγόρους, μηχανικούς κτλ ώστε να λυθούν αλλά ξέρω πως αν μείνουν ως έχουν θα βρεθώ πάλι το μεγάλο κορόιδο. Κι όταν πας και ζητάς απ΄τον άλλον ότι θέλω να τα βάλουμε κάτω και να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα κι ο άλλος αρνείται και σου λέει οτι δεν έχω να ξεκαθαρίσω τίποτα, κάνε ο, τι θες, εκεί ποια επιλογή σου μένει;
Βρήκαν ευκαιρία τώρα που είναι άρρωστος ο πατέρας μου και ξέρουν πως είμαστε σε ευάλωτη θέση και πουλάνε μαγκιά, στην ουσία αυτό κάνουν.
συγνωμη που επεμβαινω σε κατις τοσο σημαντικο , συγνωμη που δεν θα σου αρεσει αυτο που θα γραψω αλλα ,εχω κατσει απο περιεργια κι εχω διαβασει το θεμα σου.
Αυτο που καταλαβα ειναι οτι οσο κι αν εκ πρωτης αποψης δειχνει ξεκαρφοτο με το φορουμ εντελη ειναι πολυ σχετικο.
Διοτις δεν μπορει φυσιολογηκα συναισθηματικα ανθρωπος να τρωει τετοιο κολημα με κατις παλαιο επιπλα απο την εποχη της γιαγιας - κι μαλιστα οπου δεν εχουν αξια ως αντικες αλλα ειναι μετριας ποιοτητας βασει τον λεγομενων σου- ειναι τελειως παραλογο το κολημα σου κοπελια!
Ψαχνεις να βρεις αναγνωρησει απο ατομα που -συμφωνα με οσα λες - απο ατομα οπου ειναι αχαρηστα! αφου ειναι αχαρηστοι τι περημενεις να σου πουν ευχαρηστω??
Η γνωμη μου ειναι οτι εχεις σκαλωσει τελειως αδικα, οτι τσαμπα στενοχωριεσαι κι ,νευριαζεις! αληθεια ,εχεις σκεφτει να το ψαξεις λιγακι?? χωρις να θελω να σε προσβαλλω εχεις αναρωτηθει εαν ειναι φυσιολογηκο αυτο που παθαινεις? ενας αλλος στην θεση σου δεν θα ενδιαφεροταν εδω κι καιρο με αυτους, απλα θα τους εγραφε! Εξαλου οταν κανεις σε καποιον ανθρωπο μια καλη πραξη δεν την κανεις για να ερθει καποια μερα να στην ξεπληρωσει, αυτο τωτες λεγετε συναλλαγη και οχι βοηθεια.
Λυπαμαι αλλα τοση ωρα προσπαθω να καταλαβω το τι γινετε.
Να σου πω τι θα κανε ένας άλλος στην θέση μου; Θα την είχε σπάσει στο ξύλο! Ένας άλλος πάλι θα πλήρωνε έναν δικηγόρο και θα τους έκανε να τρέχουν και να μην φτάνουν. Εγώ από την άλλη που δεν είμαι αυτός ο άλλος, ούτε την έδειρα, ούτε σε δικηγόρο μπορώ να πάω και να κινήσω τις διαδικασίες που πρέπει και έτσι κάθομαι και βράζω στο ζούμι μου γράφοντας σε ένα φόρουμ προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου στην σειρά μπας και ακούσω καμιά γνώμη για το πώς να το διαχειριστώ όλο αυτό σε μια περίοδο που η ζωή μου μοιράζεται ανάμεσα σε δουλειά και νοσοκομεία.Quote:
Originally Posted by giorgos panou
Και μου λες κιόλας οτι δεν είναι φυσιολογικό το κόλλημα μου! Κανένα κόλλημα αγαπητέ, χεσμένη την είχα όλο αυτό το διάστημα γιατί είχα έτη φωτός σημαντικότερα πράγματα να κάνω και να νοιαστώ, τόσα που δεν μου περισσεύει χρόνος ούτε για να αναπνεύσω όχι να ασχοληθώ με τις μαλακίες της. Αλλά κοίτα να δεις, που θα πρέπει παράλληλα με όλα αυτά να υπερασπιστώ και τον εαυτό μου και την οικογένεια μου απέναντι σε άτομα που μέχρι χθες ευεργετούσα και τώρα θέλουν να μου φάνε το μεδούλι. Επειδή λοιπόν μάλλον δεν έχεις πάρει χαμπάρι για τι πράγμα μιλάω παρόλο που έκατσες και διάβασες το θέμα όπως λες, να σου διευκρινίσω οτι μιλώ για συγγενείς δεν μιλώ για ξένους και μάλιστα για συγγενείς στενούς στους οποίους οι γονείς μου είχαν τόση εμπιστοσύνη που δεν φρόντισαν να προστατεύσουν βασικά θέματα το βάρος των οποίων τώρα πέφτει σε μένα.
Τώρα αν ακόμα δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί είναι τόσο σημαντικά για μένα μερικά έπιπλα, πιο λιανά δεν μπορώ να το κάνω. Εσένα όταν θα σου τύχει να τους αφήσεις να σου πάρουν και τα σώβρακα.
Γιώργο το πρόβλημα που περιγράφει η κοπέλα δυστυχώς είναι πάρα πολύ συχνό στη χώρα μας. Οι μεγαλύτεροι θεωρούν καθήκον τους να έχουν υπο την προστασία τους κατα κάποιον τρόπο τους στενούς συγγενείς και να παραβλέπουν τα ελαττώματά τους και πέρα από τους συναισθηματικούς δεσμούς να έχουν και οικονομικούς και άλλους με αποτέλεσμα ακόμα κι όταν τα νεώτερα μέλη της οικογένειας να βλέπουν τα πράγματα καθαρότερα, να μην είναι απλό να ξεμπλέξουν και να κάνουν αυτά τα άτομα πέρα. Υπάρχουν ένα σωρό θέματα προς επίλυση που με τα χρόνια όχι μόνο δεν λύνονται, αλλά πολλαπλασιάζονται και περιπλέκονται. Όταν όμως φτάνει ο κόμπος στο χτένι είναι πρακτικά αδύνατο να βρεις μετά το δίκιο σου. Δεν είναι θέμα απλά υλικό, είναι θέμα ψυχολογικό και βαθιά ηθικό.
Ακριβώς αυτό που λέει η Sonia.Υπάρχουν ένα σωρό θέματα που πρέπει να ξεκαθαριστούν από οικονομικά/περιουσιακά μέχρι ο,τι θες και στα οποία μέχρι τώρα φυσικά δεν είχα ανάμειξη ούτε καθόταν ο πατέρας μου να μου δίνει λογαριασμό τι έκανε με τους συγγενείς του αλλά τώρα πρέπει να τα αναλάβω εγώ.
Υπάρχει για παράδειγμα ένας κοινόχρηστος χώρος δίπλα από τον οποίο αυτοί μένουν κιόλας και τον οποίο γεμίζουν στην κυριολεξία με οτι σκουπιδαριό υπάρχει. Εγώ πήγα μόνο μια φόρα όλα αυτά τα χρόνια και βοήθησα να το καθαρίσουμε γιατί η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο κι απορώ δηλαδή πώς οι γείτονες δεν είχαν φωνάξει το υγειονομικό μέχρι τότε. Κανείς τους δεν βγήκε να βοηθήσει. Επί μέρες καθάριζα εγώ η μάνα μου κι ο πατέρας μου και γεμίζαμε φορτηγά με σκουπίδια. Είχα γίνει τόσο έξαλλη τότε που ξεκαθάρισα στους δικούς μου οτι εγώ δεν πρόκειται να το ξανακάνω αυτό όπως κι έγινε. Από κει και μετά δεν ξέρω τι κάνανε. Είχε γίνει μανούρα, τους βάλανε χέρι να καθαρίζουν...δεν ξέρω την συνέχεια. Τώρα είναι ξανά τα ίδια. Έχω τρεις επιλογές λοιπόν. Ή ξανά το κοροίδο και να μαζέψω πάλι εγώ τα σκουπίδια τους ή να πληρώσω άνθρωπο να το κάνει που δεν μου περισσεύουν ή να τους πάω εγώ το υγειονομικό και την αστυνομία και να γίνουμε μαλλιά κουβάρια. Κι ακόμα και μόνη μου να θέλω να το κάνω , που δεν θέλω, κινδυνεύω αν τους πετάξω κάτι να με τρέχουν και στα τμήματα αν θέλουν γιατί από τον νόμο δεν έχεις δικαίωμα να πετάξεις πράγματα σε χώρο που ανήκει και στον άλλον ακόμα κι αν μιλάμε για σκουπίδια. Άρα έγω σύμφωνα με τον Γιώργο για να είμαι καλός άνθρωπος και να μην έχω κολλήματα πρέπει να πω " σιγά μωρέ, τι κάθομαι κι ασχολούμαι, άστους ανθρώπους να κάνουν οτι θέλουν κι άμα κανένας γείτονας καλέσει το υγειονομικό να τρέξω να πληρώσω και το πρόστιμο"
καλημερα ελισσαβετ.
αν ειναι και δικος σας ο χωρος, δεν μπορεις να τους στειλεις το υγειονομικο γιατι θα ειναι σαν να κανεις μηνυση στον εαυτο σου. θα εχετε κι εσεις ευθυνες αν σας κυνηγανε.
επομενως, η βαζεις καποιον να τον αδειασει, η τον αφηνεις ετσι.
γιατι να σε κυνηγαει αν τον αδειασεις, εφοσον ειναι και δικος σου;
νομιζω ομως οτι εδω που εχουν φτασει τα πραγματα, οτι ανακατεματα σκεφτεσαι μαζι της, πρεπει να τα κανεις με δικηγορο για να μην μπλεξεις.
πχ, υποθετω οτι αν εχει δικα της σκουπιδια σε κοινο σας χωρο, θα πρεπει να της κοινοποιησεις κατι σαν εξωδικο οτι πρεπει να μαζεψει τα σκουπιδια, διαφορετικα τα πετας για λογους δημοσιας υγειας η κατι τετοιο. δεν ξερω. πιστευω πρεπει να ρωτησεις δικηγορο.
το ιδιο και χειροτερα ισχυει και για τα επιπλα που εχει παρει. δεν μπορεις να μπεις σε δικο της χωρο να παρεις τπτ εφοσον ξεκαθαρα το αρνειται πλεον.
μονο μεσω μηνυσης μπορεις να διεκδικησεις, αν εχεις στοιχεια κι αν εχεις λεφτα και διαθεση να μπεις σε τετοια διαδικασια...
διαφορετικα, μονο την πλατη μπορεις να της γυρισεις μπας και βρεις την ησυχια σου, και να δεις τι θα κανεις με οσα σας εμπλεκουν σε κοινα περιουσιακα στοιχεια..
Είναι μεγάλο μπλέξιμο Ρεμ κι έχω πνιγεί λίγο με όλα αυτά.Quote:
Originally Posted by Remedy
Όταν λέω σκουπίδια δεν εννοώ τα κοινά οικιακά σκουπίδια που έχουμε όλοι, εννοώ της δίνει κάποιος ένα παλιό έπιπλο κάτι, πάει το αφήνει εκεί, μια παλιά σόμπα, οτι μπορείς να φανταστείς μαζεύει... με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται πράγματα, να βρωμίζουν και μετά από λίγο καιρό να μην μπορείς να βγάλεις άκρη και να επικρατεί μια εικόνα λες και είναι χωματερή και να βρωμάει. Οπότε σκέφτομαι οτι ακόμα κι αν ήθελα να παω να καθαρίσω μόνη μου, μπορεί να καλέσει αστυνομία, μπορεί να ισχυριστεί ότι είχε κάτι χρήσιμο εκεί, δεν ξέρω. Και στην τελική σκοτίστηκα και να καθαρίσω κιόλας, δεν μένω εκεί, δεν τα βλέπω δεν με ενοχλούν, αλλά έρχονται και μου κάνουν παράπονα άλλοι που μένουν εκεί δίπλα και με το δίκιο τους γιατί θεωρητικά έχω κι εγώ ευθύνη για τον χώρο. Έχει πάει έχει φυτέψει κάτι δέντρα να φανταστείς τα οποία δεν περιποιείται ποτέ εννοείται, με αποτέλεσμα τις προάλλες που πήγα για να δω τι γίνεται γιατί μου κάνε παράπονα γείτονας, πέρα από όλο το σκουπιδαριό με την παλιατζαρία που μαζεύει, έχει γεμίσει ο τόπος φύλλα και ξερόκλαδα απ΄τα δέντρα, έχουν βουλώσει απ΄τα σκουπίδια οι σωλήνες που φευγουν τα νερά της βροχής οπότε υπήρχαν λιμνάζοντα νερά που ξεχείλιζαν γιατί δεν είχαν πώς να φύγουν και γιαυτό παραπονιόταν ο άνθρωπος δίπλα.
Δεν μπορώ να διαθέσω χρήματα για δικηγόρους τώρα ούτε έχω τις ψυχικές αντοχές να το κάνω αλλά πολύ φοβάμαι οτι θα βρεθώ μπλεγμένη. Σκέφτηκα να κάνω μια τελευταία προσπάθεια να της τηλεφωνήσω και να της πωότι πρέπει να γίνει το τάδε και το τάδε αλλιώς θα κινηθώ νομικά και μετά να δω τι θα κάνω. Θα με γράψει βέβαια αλλά λέμε τώρα...
να περιμενεις σχεδον τα παντα απο αυτους που ειναι παντα γλυκομιλητοι απο δω και στο εξης