Πέρα από την κατάθλιψη, σωματικά είσαι καλά? Έχεις δυνάμεις να κάνεις πράγματα? Ζεις μόνη η με γονείς?
Διότι μου έχει στοιχίσει που στα 33 μου ζω με την μητέρα μου.
Printable View
Αχχχχχχ αστα να πανε.Μεχρι πριν δυο μηνες ζουσα με τον πρωην αρραβωνιαστικο μου.Χωρισαμε και αναγκαστικα γυρισα στην μητερα μου.Δεν εργαζομαι κιολας οποτε μπορεις να φανταστεις ποσο μου στοιχιζει κι εμενα.
Σωματικα ειμαι καλα σχετικα.Λογων καταθλιψης νομιζω οτι κουραζομαι πιο ευκολα απλα.Οταν ειμαι σε κακες μερες νιωθω και ζαλαδες.Ωστοσο παρα τις κακες συγκυριες παρατηρω οτι σιγα σιγα υπαρχουν στιγμες που νιωθω λιγο καλυτερα.Πιστευω οτι το ιδιο θα γινει και σενα.Αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι γιατι σου αλλαξαν το σεροξατ αφου με αυτο ενιωθες καλυτερα.δεν ειναι παραλογο;
Το άλλαξα κυρίως επειδή δεν ήμουν εντελώς 100% καλά, όπως είπα ήμουν ένα 80% και ήμουν σε γενικές γραμμές λειτουργικός και έκανα πράγματα.
Αλλά π.χ δεν ένιωθα έτοιμος να πάω να χτυπήσω μια πόρτα από τις παλιές δουλειές με τα τρελά ωράρια η να κάνω οικογένεια.
Οπότε είπα να το αλλάξω μπας και φτάσω το 100%, φαίνεται όμως ότι σε κάποιες παθήσεις δεν γίνεται να το πιάσεις.
Από τότε λοιπόν με τις αλλαγές έχει αποδιοργανωθεί τελείως και ο εγκέφαλος/σκέψη και το σώμα μου.
Με όλη αυτή την ταλαιπωρία λοιπόν μου ήρθε ωραιότατα η κατάθλιψη και ο αυτοκτονικός ιδεασμός και είμαι εντελώς μπερδεμένος για το τι πρέπει να κάνω, να συνεχίσω με το Brintelixx που εδώ και 1.5 μήνα δεν βλέπω τίποτα ή να γυρίσω στο Seroxat που μου καθόταν κάπως καλύτερα και να παλέψω να πιάσω εκείνο το 80% που ήμουν καλά και όπως ζήσω...
Βέβαια τώρα με το καταθλιπτικό επεισόδιο δεν ξέρω κατά πόσο θα βοηθήσει και το Seroxat, διότι πριν είχα να παλέψω μόνο την αγχώδη διαταραχή.
Λοιπον το 80% ειναι καλο ποσοστο για φαρμακο νομιζω.Ωστοσο τα φαρμακα απο μονα τους δεν ειναι μαγικα ραβδια για να τα διορθωσουν ολα.Στο ειπα και σε αλλο μηνυμα νομιζω για μενα πιο σημαντικη ειναι η ψυχοθεραπεια.Να βρεις τη ριζα του κακου και να την πολεμησεις οσο τα φαρμακα θα ανακουφισουν καπως απο τα συπτωματα.
Το σεροξατ οπως και ολα τα SSRI S βοηθουν πολυ και στην καταθλιψη.
Είναι απλά πως κάθεται και στον κάθε οργανισμό το εκάστοτε φάρμακο, αλλιώς θα υπήρχε μόνο ένα και όχι 15-20 που υπάρχουν τώρα.
Το 80% φυσικά το είχα πιάσει με πολύ προσωπική προσπάθεια και όχι από το φάρμακο από μόνο του. Σαν φάρμακο να μου έδωσε ένα boost της τάξεως 20-30%, το υπόλοιπό ήταν προσωπική δουλειά. Απλά έχω κουραστεί πλέον τόσο πολύ ψυχολογικά και σωματικά που δεν έχω δυνάμεις να σκεφτώ και να πράξω το οτιδήποτε και επειδή με φοβίζουν οι έντονες σκέψεις περί αυτοκτονίας, όπως έγραψα και σε άλλα posts σκέφτομαι την εισαγωγή σε κάποια κλινική, αλλά σκέφτομαι και το γεγονός μήπως γίνω χειρότερα εκεί με αυτά που θα δω και τον τρόπο αντιμετώπισης που θα έχω.
εκανες τεστ dna για τα ψυχοφαρμακα?
σημερα μου μπηκε η σκεψη να προσπαθησω να βγαινω εξω εστω για πολ λιγο.τωρα δεν παω ουτε περιπτερο για τα τσιγαρα.στελνω τους δικους μου.εχω μεγαλο αγχος ακομα και εδω στο σπιτι η ιδεα του εξω.αλλα σημερα μετα αοπο αυξηση φαρμακου μου μπηκε ενα "θελω να το προσπαθησω."
Γιατι δεν το δοκιμαζεις τωρα λοιπον;δεν εχεις να χασεις κατι!δεν θελω να γινομαι παρεμβατικη αλλα ισως σε βοηθησει...Ολοι μας κουραστηκαμε απο την κατασταση αλλα πρεπει να συνεχιζουμε να προσπαθουμε και να χρησιμοποιουμε καθε μεσο που μας δινεται.
Εγω εκανα παλιοτερα ψυχοθεραπεια για 2 χρονια και ειχα θεραπευτει.Απο τα 25-30 δεν ειχα κανενα προβλημα.Τα πραγματα μετα στη ζωη μου δεν πηγαν τοσο καλα και υποτροπιασα.Εχει δυο χρονια περιπου που ξαναρχισα ψυχοθεραπεια αυτη τη φορα με ειδικους που μου ταιριαζουν καλυτερα.Ειδα πραγματικα τεραστια διαφορα.
Ναι έχω κάνει...Έδωσα ωραιότατα 800 ευρώ και είχα πάρει Brintelixx μαζί με Abilify και ο συνδυασμός αυτός μου έφερε καταστολή, αργό καρδιακό ρυθμό, πόνους στην πλάτη και στο στήθος, γενικά ένα χάλι.
Γενικότερα αν ισχύουν αυτά που λέει η εξέταση δεν είναι και πολύ καλά τα αποτελέσματα. Έχω γενότυπο 5-HTTLPR SS που υποθετικά καθιστά άχρηστα τα SSRI/SNRI.
μα γιατι καλε εδωσες τοσα λεφτα? εκτος φυσικα αν εχεις πολλα, και ειπες οκ ας το κανω απο περιεργεια. πολλοι δεν αντιδραμε στα αντικαταθλιπτικα .................αλλα...κοντα 1000ε δεν θα εδινα
Κάνω βρε, το έγραψα και πριν, αλλά δεν βλέπω να με βοηθάει ιδιαίτερα. Είναι τόσες οι παρενέργειες των φαρμάκων που της το εξηγώ και απλά μου λέει προσπάθησε να κάνεις πράγματα, ενώ μου είναι αδύνατο και πως αν δεν ξεπεράσω τον αυτοκτονικό ιδεασμό μόνος μου(πως θα γίνει αυτό δεν ξέρω) δεν μπορούμε να κάνουμε σοβαρή ψυχοθεραπεία, μου λέει ότι θα έπρεπε να κάνω ψυχοθεραπεία τότε που ήμουν 80% καλά.
Τώρα λέει τα δικά της? Έτσι είναι όντως? Δεν ξέρω τι να πω, αλλά και από εκεί δεν βλέπω να παίρνω ιδιαίτερη βοήθεια.