Originally Posted by
ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Θύμωσα Ελισσάβετ, επειδή η κολλητή μου προέρχεται από ένα περιβάλλον κακοποιητικό, όπου ο πατέρας της χτύπαγε την μάνα της και το αποτέλεσμα ήταν να μην εμπιστευτεί ποτέ, κανέναν άντρα και να μην κάνει οικογένεια, ενώ ήθελε. Επίσης, έχει πολύ άσχημα ψυχολογικά προβλήματα από μικρή. Η ίδια, ενώ μέχρι τα 25-30 υποστήριζε την μάνα της, μετά κατάλαβε οτι η μάνα της ουσιαατικά, επειδή δεν ήθελε να χωρίσει, άφησε εκείνην και τα αδέλφια της απροστάτευτα στην βία του πατέρα.
Και τώρα μισεί την μητέρα της. Και μισεί κάθε γυναίκα που δέχεται βία από τον άντρα. Εκείνη μου είπε:"όταν ακούω για γυναίκα που τρώει ξύλο από τον άντρα της, δεν την λυπάμαι καθόλου. Διότι ουσιαστικά μένοντας μαζί του δέχεται να κακοποιούνται τα παιδιά της"
Ελισσάβετ, την προγιαγιά μου, την γιαγιά της μητέρας μου, που γεννήθηκε το 1898, την πάντρεψαν στα 15 με έναν μπεκρή , αλήτη που την έδερνε.Στα 25 της, με 5 παιδιά και ένα έκτο στην κοιλιά της αποφάσισε να φύγει από τον άντρα της για να μην ζουν τα παιδιά της την βία του πατέρα. Τότε που, να αφήσει μια γυναίκα τον άντρα της ήταν αδιανόητο! Πήγε πίσω στους γονείς της και όλη της τη ζωή από κει και πέρα ξενόπλενε και καθάριζε για να ζήσει τα έξι παιδιά της. Όταν πέθανε ο άντρας της δεν δέχθηκε να πάρει ούτε την σύνταξή του, ενώ μπορούσε (δεν είχαν βγάλει επίσημο διαζύγιο).
Και τώρα, το 2019, 120 χρόνια μετά, να κάθονται οι γυναίκες να τρώνε ξύλο και να αναρωτιούνται αν είναι και φυσιολογικό ή όχι...
Ζητώ συγγνώμη από την θεματοθέτρια αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Το ξέρω οτι είναι θύμα, αλλά μένοντας σε μια τέτοια σχέση γίνεται ουσιαστικά θύτης στα παιδιά της. Οι συνέπειες στα παιδιά είναι ολέθριες.