Φίλοι μου, το thread έχει τόσα views αλλά ελάχιστοι έχετε ψηφήσει στη Δημοσκόπηση. Δεν κοστίζει κάτι :)
Printable View
Επαναφέρω το θέμα με έναν νέο συλλογισμό και μια ακόμα διάσταση του προβλήματος.
Τίποτα δεν είναι τσάμπα στην σύγχρονη κοινωνία. Όλα έχουν ένα αντίτιμο. Αντίτιμο όχι θεωρητικό, αλλά δραχμικό - σε Ευρώ καλύτερα! :) Και τεκμηριώνω....
Αν μπορείς να κεράσεις έναν καφέ, ένα ποτό, ένα γεύμα, και ειδικά αν μπορείς να το κάνεις κατ' εξακολούθηση, τότε γίνεσαι εύκολα αρεστός και αποδεκτός από τον "φίλο/η" τον υποψήφιο "εραστή/εράστρια", τον συνάδελφο! Αν μπορείς να αναδείξεις την οικονομική σου κατάσταση, ακόμα και αν αυτή είναι εικονική, είσαι σε πλεονεκτική θέση. Και δεν μιλάω, για να δινεις την εικόνα του "IN" και του μοδάτου. Μιλάω καθαρά για μπικικίνια! Τότε μαζεύονται όλοι/ες γύρω σου όπως μαζεύονται οι μύγες όταν δουν το σκατό! Και κάθεσαι και αναρωτιέσαι. Οι μύγες φταίνε ή εγώ που είμαι σκατό;....
Άρα λοιπόν, για να μπεις στην κοινωνία, πρέπει να πληρώσεις εισιτήριο, και στη συνέχεια να πληρώνεις κατά τακτά διαστήματα την συνδρομή σου.
Ή μήπως όχι?....
Ένας φίλος νωρίτερα στο thread, έλεγε ότι απολάμβανε να κερνάει και να τον κερνάνε ένα καφέ πότε πότε!
Οπωσ λεσ κι εσυ αλλο πραγμα αγοραζουν τα λεφτα αλλο ο χαρακτηρασ αλλο η εμφανιση και αλλο το μυαλο υπαρχουν αγοραστεσ και πωλητεσ για ολα
Οι πισώπλατες μαχαιριές σε εχουν κάνει απολυτα κυνικό και σε εχουν κάνει να χάσεις ολη σου την εμπιστοσύνη απο το ανθρώπινο είδος.
Και είναι απόλυτα φυσιολογικό γιατι φαίνεται να εχεις προδωθεί τοσο πολύ απο ατομα που αγαπούσες πολύ ή που περναγες καθημερινά το χρόνο σου μαζί τους ή τεσπα που είχες επενδύσει την ενεργεία σου και κομμάτι της ψυχής σου.
Σε πείραξαν πόνεσες, αηδιασες φοβηθηκες βάλε ολα τα κακα συναισθήματα μαζι, και φταινε αυτοι. Να παν να χεστουν.
Εσυ ομως γιατί αφησες τον εαυτο σου να αδειάσει απο συναίσθημα? Γιατί πέτρωσες? Γιατι ο μηχανισμός άμυνας άφησες να γίνει τρόπος ζωής? Γιατι τσουβάλιασες τα πάντα και θεώρησες οτι ολοι ειναι ιδιας πάστα
Περαν λοιπον του κοινωνικού αποκλεισμού που βίωσες, διερωτήσου αν αφησες τον ευατό σου να σκοτείνιασει τοσο πολύ που πλεον δεν ακτινοβολεί τιποτα.
ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ανθρώπινη σχέση δεν μπορεί να ανθίσει αν δεν υπάρχει μια ελαφρότητα, μια ποσότητα τυφλής εμπιστοσύνης για εκκίνηση.
Αν ξεκινάς τις διεπαφές σου εχοντας στο μυαλό σου οτι ο αλλος ειναι εν δυνάμει εχθρός να ξέρεις το ακτινοβολείς κιόλας.
Ενστικτωδώς και ο άλλος μαζεύεται, αντιλαμβάνεται είτε μια επικριτική ματιά ή ένα σχόλιο ή ενα νεύμα και μαζεύεται.
Οπότε πέραν του κοινωνικού αποκλεισμού εχεις και εσυ μερίδιο ευθυνης και τα ποσοστά δεν εχουν σημασία παρα μονο στα μαθηματικά και στις στατιστικές.
Δοκίμασε να ανατρέξεις στις επαφές του κινητού σου και ξεκίνα να στέλνεις εστω ενα Χρόνια Πολλά στις γιορτές. Μην περιμένεις να χτυπήσει το κινητό σου αλλιώς. Χτύπα εσύ πρώτος. Και αν το τηλεφώνημα είναι δύσκολο, στειλε γραπτό μήνυμα. Το να στειλεις μια ευχή, μια καλημέρα, ενα πως εισαι? τι κάνεις? δεν σημαίνουν κιόλας οτι είσαι ανοχύρωτος.
Σπερκτρουμ, εχεις τοσο δικαιο σε αυτα που λες, εγω εχω πολλα χαρακτηριστικα απο αυτα που ανεφερες πως σε απομονωνουν απο την κοινωνια, πως πρεπει να αισθανομαι δηλαδη;;; Ασε η κοινωνια μας ειναι χαλια!! Πολυ ωραιο το θεμα που ανεβασες και διακρινω μια ευαισθησια σαν αυτη που εχω εγω!!!! Εγω εχω ψηφισει!!!!!! Το πρωτο!!!!!!
Πάααααααρα πολύ εύστοχη, δομημένη και τεκμηριωμένη θέση!!! Σε ευχαριστώ!
Έχει όμως ένα αδύναμο σημείο η θέση σου. Και θα ήθελα να επιμείνεις ακόμα λίγο.
Είπες "Γιατι τσουβάλιασες τα πάντα και θεώρησες οτι ολοι ειναι ιδιας πάστα, υπονοώντας ότι κάνω κάτι τέτοιο λόγω αυτοματισμού. Ήδη έχω αναφερθεί σε προηγούμενο μήνυμά μου για το λάθος του αυτοματισμού(=τσουβάλιασμα ) που κάνουμε όλοι. Όμως, τι γίνεται αν ΟΝΤΩΣ όλοι είναι σκάρτοι, σύμφωνα , όχι (μόνο) με τα δικά μου κριτήρια, αλλά με τα δικά τους!!! Δηλαδή, η κοινωνία μέμφεται την κλοπή, την συκοφαντία, την βία, το ψέμα, την προδοσία κι όμως τα ίδια τα μέλη της παραβλέπουν τους κανόνες έναν προς έναν! Θέλω λοιπόν να εστιάσεις, στο "τι κάνουμε αν ΟΛΟΙ ΟΝΤΩΣ είναι σκάρτοι";
Ειναι ολοι σκαρτοι!!!!!!!! Εγω καποτε, ημουν το καλυτερο παιδι και δεν με ηθελε κανενας!!!!!!!!! Με το που αποφασισα να γινω λιγο πιο κακια αμεσως βρηκα παρεα!!!!!!!! Και επιτηδες εγινα λιγο πιο κακια γιατι ηξερα οτι αυτος ηταν ο λογος που με απομονωναν ολοι!!!!!!!
Ευχαριστω σπεκτρουμ. Την αληθεια μπορεις να την δεις με καθαρη ψυχη...........γι'αυτο λενε απο τρελο και απο παιδι μαθαινεις την αληθεια, εγω ημουνα το πρωτο για την κοινωνια μας........για μενα απλως ενα καλοκαγαθο πλασμα που δεν το εκτιμουσαν!!!!!!! Και ενω ξερω τωρα πως θελω να αδυνατισω για να αρεσω στον κοσμο, ξερω πως μεσα μου δεν προκειται να αλλαξει και τιποτα γιατι και αδυνατη να ειμαι παλι θα με απομονωνουν ολοι παλι θα υπαρχει αυτη η αγελη της κοινωνιας που ειναι για λιγους..........και οι υπολοιποι μονοι τους........
Παιδιά παιδιά παιδιά παιδιά! ΟΠΑ! Το να είσαι καλόψυχος άνθρωπος ειναι εκπληκτικό ατού και να μην το προδώσετε πότε διότι θα γίνετε όμοιοι με αυτούς που κοροϊδεύετε.
Δυστυχώς, οσο πιο καλόψυχοι ειστε (ειμαστε) ως ΔΟΤΕΣ ενέργειας και θετικών πραγμάτων, απο τοσο περισσότερους ΛΗΠΤΕΣ θα περιτριγυρίζεστε.
Ετσι πανε αυτά.. οι ενεργειακές ρουφηχτρες που βδελλιζουν και κολλάνε στους καλους. Τους ξεζουμάνε ή μέχρι τελευταίας σταγόνας ή μεχρι να το πάρει χαμπάρι ο ''ΔΟΤΗΣ'' και να τον περιθωριοποιήσει.
Πρόταση δική μου.. σταματήστε να εχετε προσδοκίες και υψηλά στάνταρντς απο τους αλλους. Οι περισσότεροι άνθρωποι ναι είναι σκάρτοι και ναι οι περισσότεροι εχουν μάθει να πληγώνουν και να κακοποιούν με πραξεις και λογια. Το θέμα είναι αφου έχετε την διαύγεια να τα διακρίνετε, πρεπει να περισώσετε την ανωτερότητά σας και να παραμείνετε στέρεοι.
Ειστε καλοι απο συνειδητή επιλογή και οχι επειδή υπηρξατε θύματα μιας περίστασης.
Δεν πληγώσατε, δεν κλεψατε, δεν συκοφαντήσατε δεν αδικήσατε γιατι πρώτιστα σκεφτήκατε τις προεκτάσεις και τις συνέπειες μιας τέτοιας κίνησης, και την απορρίψατε σαν επιλογή συμπεριφοράς.
Γλυκούλα μου σε σένα θα απαντήσω στοχευμένα.
Να ξέρεις εμείς οι γεματούλες απο μικρές είμαστε ΠΑΝΤΑ καλα παιδιά. Απο εκει και πέρα, ολα εμείς τα καλά παιδιά με την έννοια της αγαθοσύνης και της ενσυναίσθησης προς τρίτους να ξέρεις πάντα θα νιώθουμε αδικημένοι, παντα λιγο πιο αποκομμένοι, παντα λιγότερο αποδεκτοί και αγαπητοί. Αυτο ειναι ενα απο το κόμπλεξ που μας εχει επιβληθεί απο τα κοινωνικά στερεότυπα και απο το πόσο κοινωνικά απαίδευτα και αγενή ειναι τα παιδάκια και συνεχίζουν να είναι μεχρι να μεγαλώσουν και να γίνουν μαντραχαλέοι.
Στην παγίδα δε, του "να αδυνατίσω για να αρέσω στο κόσμο" νομίζω οτι πέφτω και εγώ πολύ συχνα.
Ξαναβγαίνω ομως γιατί το ξέρω οτι δεν ειναι εκει το θέμα. Είναι το τι εκπέμπουμε. OWN IT.
Το σώμα σου και οι ατελειες σου και ο αγώνας σου ειναι για σένα και για κανεναν αλλο δεν αποτελεί κριτήριο αποδοχής ή απόρριψης.
Αν νιώθεις οτι κάποιος πάει να σε απορρίψει βάσει κιλών, απόρριψέ τον κατάμουτρα για το πόσο κοινωνικά αμόρφωτος είναι. Φρόντισε να του το πείς κιολας.
Φίλτραρε πάρα πολύ τους καλοθελητές που ασχολούνται με τα κιλά σου και σου λένε ποσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σου κτλ κτλ
Πρεπει να πεισμώσεις και να θυμώσεις με αυτούς που θα αντλήσουν προσωπικό όφελος απο το αν ΕΣΥ χασεις πχ 10 κιλα.
Μην απογοητεύεσαι πάντως απο τους ανθρώπους, και κυριότερα μην απογοητεύεσαι απο τον εαυτό σου.
:o
Να διακινδυνεύσω μια ερμηνεία σε αυτό (ή μια προέκταση ερμηνείας);
Υπάρχει - λες - δηλαδή πιθανότητα, ΕΓΩ να έχω ξεζουμιστεί μέχρι τελευταίας σταγόνας, να το πήρα χαμπάρι, και ως "ΔΟΤΗΣ" να περιθωριοποίησα τους ΠΑΝΤΕΣ;
Δηλαδή, δεν ανήκω εγώ στο περιθώριο, αλλά οι άλλοι (ΠΑΝΤΕΣ); YOLO!!!! και γω που έσκαγα τόσο καιρό!!!