Η αγάπη μόνο δεν αρκεί

Εν μέρει είσαι συνειδητοποιημένος για τα λάθη σου αλλα από την άλλη όπως βλέπεις υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη σχέση σας....

Γιατί δλδ πρεπει πάντα να τη θεωρείς δεδομένη και μετά να προσπαθείς να τη κερδίσεις όταν τη χάνεις;;; σου είναι μάλλον εύκολο να θεωρείς δεδομένη μια κατάσταση ή έναν άνθρωπο....βαριέσαι δεν σε φτιάχνει το και μαζί και ήρεμα....πρέπει να υπάρχει μια φουρτούνα στη σχέση για να σε κινητοποιεί....Και αν δεν υπάρχει τη δημιουργείς εσύ για να έχεις λόγο να ιντριγκαρεσαι...να έχεις ενδιαφέρον......δεν εξηγείται αλλιώς....

Για ποιο λόγο να διατηρείς επαφές με πρώην σου; μη μου πεις ότι με όλες κατάφερες να έχεις καθαρή φιλία και από τις 2 πλευρές και ότι συνομιλούσε καθαρά φιλικά χωρίς να υπάρχει καμία διεκδίκηση......Γιατί δεν θα το πιστέψω....Και καλά ρε παιδί μου εσύ μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις αλλα η σύντροφός σου δεν έχει καμία υποχρέωση να κάθεται και να τα λουζεται.....Γιατί όπως φαίνεται την έχεις ζορισει πολυ...Και όσο και να αγαπάς κάποιον άμα σου ψήνει το ψάρι στα χείλη στο τέλος του λες και ένα άι στο διάολο και ξαλαφρωνεις.......

Τεσπα.....δεν γίνεται όλα τα ζευγάρια να ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους...εκείνης μπορεί να της αρέσει το μέσα και εσένα το έξω....όμως μια σχέση για να έχει ενδιαφέρον πρέπει να την εμπλουτίζεις και με άλλα πράγματα....(πάντως όχι με το τρικ της επικοινωνίας με τις πρωην) ....αλλα με εκδρομές...με φίλους....με το να βγαίνετε έξω......γτ είναι λογικό να μουχλιαζετε.....

Όμως σκέφτηκες ποτέ ότι η απροθυμία της κοπέλας σου να βγείτε έξω μπορεί να πηγάζει από το γεγονός ότι της έχεις δημιουργήσει ανασφάλεια και άγχος με τη συμπεριφορά σου και να θέλει να σε έχει "δεμένο" στο σπίτι ώστε να μην νιώσει ότι απειλείται από τους φιλους σου ή τις φιλες σου ή από κάποια ενδεχόμενη γνωριμία με κάποια άλλη γυναίκα;;; μμμ;;;;........

Δεν ξέρω τι την πείραξε και δεν θέλει να είστε άλλο μαζί.....τ

Την κούρασαν τα λάθη σου; ξενέρωσε από τη ρουτίνα της σχέσης σας που η ίδια εν μέρη δημιούργησε;;; δεν ξέρω.....άσε τον χρόνο να δείξει....

Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είστε καλά μαζί....ούτε έχετε μια σταθερή και ήρεμη γεμάτη αγάπη σχέση ......έχετε πρόβλημα στο τρόπο που σχετίζεστε....
Μην κάνεις τίποτα....κάτσε σκέψου τα λάθη σου και αν μπορείς να τα ξεπεράσεις......Και αν τελικά τα ξαναβρειτε και θέλετε να είστε μαζί εγώ θα πρότεινα να δείτε κάποιον σύμβουλο γάμου ή κάποιον ψυχολόγο ώστε να δουλέψετε ο καθένας τα θέματα του και μαζί ως ζευγάρι να προχωρήσετε

Quote:

---

Originally Posted by Xfactor

Εγω λεω, να την αφησεις εφοσον δεν μπορεις να δεχτεις τον χαρακτηρα της και να μην κανεις κινηση να τα ξαναβρειτε(δεν διαβασα ολο το κειμενο ειναι τεραστιο).να βρει καποιον που να ταιριαζει.

---

Τεράστιο και ούτε τα μισά δεν έγραψα:p

Εγώ τον δέχομαι τον χαρακτήρα της και τον αγαπώ. Συμβιβάζομαι πιο εύκολα χωρίς να ψάχνω το τέλειο. Το θέμα είναι οτι ενώ υποτίθεται έγιναν όλα όπως ήθελε..βαρέθηκε..ή τις σκάσανε όλα τα άλλα προβλήματα..ή με τον γάμο της αδερφής της είδε κάτι που δεν της αρέσει στην σχέση μας ή σε μένα..ή απλά όταν παραχαλάρωσα και εγώ έσκασε..δεν ξέρω..απλά δεν καταλαβαίνω πως μπορεί κάποια να περνάει πολύ ζόρικα στην δουλεία της, να πηγαίνει σπίτι και να λιώνει στον καναπέ και στην τηλεόραση μέχρι να την πάρει ο ύπνος..να μην κάνει τίποτα για να κάνει την ζωή της καλύτερη και το πρόβλημα να είναι ο σύντροφός της γιατί δεν νιώθει πια ερωτευμένη..λογικό δεν είναι? Πως να νιώσεις πάθος και ένταση έτσι? Αν όλα στην ζωή σου είναι flat και μίζερα αυτό δεν θα βγάλεις και στην σχέση σου? Έχει βρεθεί κάποιος σε αυτή την θέση?

Πραγματικά την αγαπάω και την νοιάζομαι τόσο πολύ που μακάρι αν δεν είμαι εγώ αυτός να βρεί αύριο κιόλας κάποιον να της ταιριάζει, να την προσέχει, να την φροντίζει, να είναι εκεί και να την αγαπάει περισσότερο απο εμένα. Αλλα παρά τα λάθη μου δεν πιστεύω οτι θα το βρεί.

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Εν μέρει είσαι συνειδητοποιημένος για τα λάθη σου αλλα από την άλλη όπως βλέπεις υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη σχέση σας....

Γιατί δλδ πρεπει πάντα να τη θεωρείς δεδομένη και μετά να προσπαθείς να τη κερδίσεις όταν τη χάνεις;;; σου είναι μάλλον εύκολο να θεωρείς δεδομένη μια κατάσταση ή έναν άνθρωπο....βαριέσαι δεν σε φτιάχνει το και μαζί και ήρεμα....πρέπει να υπάρχει μια φουρτούνα στη σχέση για να σε κινητοποιεί....Και αν δεν υπάρχει τη δημιουργείς εσύ για να έχεις λόγο να ιντριγκαρεσαι...να έχεις ενδιαφέρον......δεν εξηγείται αλλιώς....

Για ποιο λόγο να διατηρείς επαφές με πρώην σου; μη μου πεις ότι με όλες κατάφερες να έχεις καθαρή φιλία και από τις 2 πλευρές και ότι συνομιλούσε καθαρά φιλικά χωρίς να υπάρχει καμία διεκδίκηση......Γιατί δεν θα το πιστέψω....Και καλά ρε παιδί μου εσύ μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις αλλα η σύντροφός σου δεν έχει καμία υποχρέωση να κάθεται και να τα λουζεται.....Γιατί όπως φαίνεται την έχεις ζορισει πολυ...Και όσο και να αγαπάς κάποιον άμα σου ψήνει το ψάρι στα χείλη στο τέλος του λες και ένα άι στο διάολο και ξαλαφρωνεις.......

Τεσπα.....δεν γίνεται όλα τα ζευγάρια να ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους...εκείνης μπορεί να της αρέσει το μέσα και εσένα το έξω....όμως μια σχέση για να έχει ενδιαφέρον πρέπει να την εμπλουτίζεις και με άλλα πράγματα....(πάντως όχι με το τρικ της επικοινωνίας με τις πρωην) ....αλλα με εκδρομές...με φίλους....με το να βγαίνετε έξω......γτ είναι λογικό να μουχλιαζετε.....

Όμως σκέφτηκες ποτέ ότι η απροθυμία της κοπέλας σου να βγείτε έξω μπορεί να πηγάζει από το γεγονός ότι της έχεις δημιουργήσει ανασφάλεια και άγχος με τη συμπεριφορά σου και να θέλει να σε έχει "δεμένο" στο σπίτι ώστε να μην νιώσει ότι απειλείται από τους φιλους σου ή τις φιλες σου ή από κάποια ενδεχόμενη γνωριμία με κάποια άλλη γυναίκα;;; μμμ;;;;........

Δεν ξέρω τι την πείραξε και δεν θέλει να είστε άλλο μαζί.....τ

Την κούρασαν τα λάθη σου; ξενέρωσε από τη ρουτίνα της σχέσης σας που η ίδια εν μέρη δημιούργησε;;; δεν ξέρω.....άσε τον χρόνο να δείξει....

Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είστε καλά μαζί....ούτε έχετε μια σταθερή και ήρεμη γεμάτη αγάπη σχέση ......έχετε πρόβλημα στο τρόπο που σχετίζεστε....
Μην κάνεις τίποτα....κάτσε σκέψου τα λάθη σου και αν μπορείς να τα ξεπεράσεις......Και αν τελικά τα ξαναβρειτε και θέλετε να είστε μαζί εγώ θα πρότεινα να δείτε κάποιον σύμβουλο γάμου ή κάποιον ψυχολόγο ώστε να δουλέψετε ο καθένας τα θέματα του και μαζί ως ζευγάρι να προχωρήσετε

---

Πολύ ωραίο και to the point το σχόλιο. Έχεις δίκιο. Δεν ξέρω γιατί το κάνω αυτό αλλα το κάνω. Νομίζω οτι δεν θα φύγει ποτέ? Θέλω να με προκαλέσει και αυτή? Δεν νιώθω γενικά γεμάτος απο την ζωή μου και το βγάζω στην σχέση μου? Βαριέμαι εύκολα? (τα γράφω για να τα ακούσω και εγώ). Νομίζω οτι όσο κάναμε στην καθημερινότητα μας ένα-δύο μικρά πραγματάκια είχα καλύτερη ψυχολογία και δεν βαριόμουν γενικά την ζωή μου οπότε και ήμουν καλύτερα απέναντι της. Όταν δεν ήμουν καλά με τον εαυτό μου και ένιωθα να μου λείπουν πράγματα δεν είχα να δώσω πέρα απο την φροντίδα. Πολύ καλή ερώτηση και θα την σκεφτώ και άλλο. Αλλα τι εννοείς όταν λες οτι το δημιουργώ εγώ? Οτι σαμποτάρω την σχέση μου? Ή οτι την αφήνω να πάει στο απροχώρητο εσκεμμένα?

Με την πρώην που είχαμε επαφή είχαμε εντελώς καθαρά και ειλικρινά τελείως φιλική σχέση. Ήθελε καιρό να φτάσει εκεί αλλα πραγματικά ήταν έτσι και το χαιρόμουν. Όταν βρισκόμασταν μιλούσαμε ο καθένας για την σχέση του. Γενικότερα δεν μου αρέσει να χάνω επαφή με ανθρώπους ειδικά αν έχουμε ζήσει πράγματα. Σαν κοσμοθεωρία νομίζω οτι δεν συναντάμε συχνά ανθρώπους που να έχουμε έρθει τόσο κοντά και δυσκολεύομαι παρόλο που δεν είμαστε μαζί να κάνω οτι δεν υπήρξαν-δεν υπάρχουν. Και με φίλους το κάνω και με πρώην δεν το κάνω με όλες. Μία ουσιαστικά που πραγματικά ένιωθα σαν αδερφή μου. Σίγουρα την ζόρισα πολύ με αυτό..ακόμα το λέει. Απλά νόμιζα οτι αν το πω απο την αρχή και δεν την κρατήσω κρυφή οτι θα καταλάβει οτι δεν παίζει τίποτα. Αλλα μάλλον έκανα λάθος. Δεν γίνεται αυτό. Όπως είπα και εμένα θα με πείραζε.

Δεν το έχω σκεφτεί όπως το λές όχι. Έχω νιώσει να θέλει να με έχει "δεμένο" σπίτι και να κάνει μακριά όποιον μπορεί να είναι απειλή για την σχέση μας αλλα δεν έχω καταλάβει γιατί. Είναι η μόνη γυναίκα στην ζωή μου που πραγματικά δεν έχω γυρίσει να κοιτάξω άλλη και το ξέρει. Και της λέω οτι θέλω να προχωρήσω την ζωή μου μαζί της και να κάνουμε οικογένεια. Έχω κάνει πολύ μεγάλες θυσίες για να είμαι μαζί της. Γιατί να το σκέφτεται αυτό? Αλλα πάλι ακόμα και χθές μου είπε οτι ίσως δεν είναι τύπος γυναίκας που μου αρέσει. Φίλες δεν έχω εδώ. Να της έχω δημιουργήσει τέτοια ανασφάλεια? Εγώ όταν το είπε σκέφτηκα οτι το λέει για μένα για να νιώσω καλύτερα. Θα έκανα τα πάντα γι αυτή και το ξέρει. Υπάρχει περίπτωση να νομίζει οτι ρουτινιάσαμε και χάθηκε ο έρωτας και το πάθος γιατί δεν είναι αυτό που θέλω? Δεν νομίζω..μου φαίνεται αδιανόητο βασικά.

Το μόνο σίγουρο είναι όντως οτι απο ένα διάστημα και μετά δεν είμαστε καλά μαζί. Μετά απο ένα διάστημα δεν παίρνει αυτά που θέλει..φεύγει εύκολα σαν να μην τρέχει τίποτα..την κυνηγάω..της δίνω όσα θέλει ετεροχρονισμένα..γυρνάει..κ αι πάλι απο την αρχή. Μέχρι να μην ξαναγυρίσει ή μέχρι να μην σταματήσω να της δίνω όσα θέλει. Εύχομαι το δεύτερο.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Πολύ ωραίο και to the point το σχόλιο. Έχεις δίκιο. Δεν ξέρω γιατί το κάνω αυτό αλλα το κάνω. Νομίζω οτι δεν θα φύγει ποτέ? Θέλω να με προκαλέσει και αυτή? Δεν νιώθω γενικά γεμάτος απο την ζωή μου και το βγάζω στην σχέση μου? Βαριέμαι εύκολα? (τα γράφω για να τα ακούσω και εγώ). Νομίζω οτι όσο κάναμε στην καθημερινότητα μας ένα-δύο μικρά πραγματάκια είχα καλύτερη ψυχολογία και δεν βαριόμουν γενικά την ζωή μου οπότε και ήμουν καλύτερα απέναντι της. Όταν δεν ήμουν καλά με τον εαυτό μου και ένιωθα να μου λείπουν πράγματα δεν είχα να δώσω πέρα απο την φροντίδα. Πολύ καλή ερώτηση και θα την σκεφτώ και άλλο. Αλλα τι εννοείς όταν λες οτι το δημιουργώ εγώ? Οτι σαμποτάρω την σχέση μου? Ή οτι την αφήνω να πάει στο απροχώρητο εσκεμμένα?

Με την πρώην που είχαμε επαφή είχαμε εντελώς καθαρά και ειλικρινά τελείως φιλική σχέση. Ήθελε καιρό να φτάσει εκεί αλλα πραγματικά ήταν έτσι και το χαιρόμουν. Όταν βρισκόμασταν μιλούσαμε ο καθένας για την σχέση του. Γενικότερα δεν μου αρέσει να χάνω επαφή με ανθρώπους ειδικά αν έχουμε ζήσει πράγματα. Σαν κοσμοθεωρία νομίζω οτι δεν συναντάμε συχνά ανθρώπους που να έχουμε έρθει τόσο κοντά και δυσκολεύομαι παρόλο που δεν είμαστε μαζί να κάνω οτι δεν υπήρξαν-δεν υπάρχουν. Και με φίλους το κάνω και με πρώην δεν το κάνω με όλες. Μία ουσιαστικά που πραγματικά ένιωθα σαν αδερφή μου. Σίγουρα την ζόρισα πολύ με αυτό..ακόμα το λέει. Απλά νόμιζα οτι αν το πω απο την αρχή και δεν την κρατήσω κρυφή οτι θα καταλάβει οτι δεν παίζει τίποτα. Αλλα μάλλον έκανα λάθος. Δεν γίνεται αυτό. Όπως είπα και εμένα θα με πείραζε.

Δεν το έχω σκεφτεί όπως το λές όχι. Έχω νιώσει να θέλει να με έχει "δεμένο" σπίτι και να κάνει μακριά όποιον μπορεί να είναι απειλή για την σχέση μας αλλα δεν έχω καταλάβει γιατί. Είναι η μόνη γυναίκα στην ζωή μου που πραγματικά δεν έχω γυρίσει να κοιτάξω άλλη και το ξέρει. Και της λέω οτι θέλω να προχωρήσω την ζωή μου μαζί της και να κάνουμε οικογένεια. Έχω κάνει πολύ μεγάλες θυσίες για να είμαι μαζί της. Γιατί να το σκέφτεται αυτό? Αλλα πάλι ακόμα και χθές μου είπε οτι ίσως δεν είναι τύπος γυναίκας που μου αρέσει. Φίλες δεν έχω εδώ. Να της έχω δημιουργήσει τέτοια ανασφάλεια? Εγώ όταν το είπε σκέφτηκα οτι το λέει για μένα για να νιώσω καλύτερα. Θα έκανα τα πάντα γι αυτή και το ξέρει. Υπάρχει περίπτωση να νομίζει οτι ρουτινιάσαμε και χάθηκε ο έρωτας και το πάθος γιατί δεν είναι αυτό που θέλω? Δεν νομίζω..μου φαίνεται αδιανόητο βασικά.

Το μόνο σίγουρο είναι όντως οτι απο ένα διάστημα και μετά δεν είμαστε καλά μαζί. Μετά απο ένα διάστημα δεν παίρνει αυτά που θέλει..φεύγει εύκολα σαν να μην τρέχει τίποτα..την κυνηγάω..της δίνω όσα θέλει ετεροχρονισμένα..γυρνάει..κ αι πάλι απο την αρχή. Μέχρι να μην ξαναγυρίσει ή μέχρι να μην σταματήσω να της δίνω όσα θέλει. Εύχομαι το δεύτερο.

---

Κοίταξε δεν μπορώ να ξέρω τι συμβαίνει στη σχέση σου ...απλώς με βάση αυτά που περιγράφεις βλέπω ότι θες να δημιουργείς πρόβλημα από εκεί που δεν υπάρχει.....φτανεις τα πράγματα στα άκρα και μετά προσπαθείς να τα μπαλωσεις...Και ρώτησα μήπως έστω και ασυνείδητα το προκαλείς γτ βαριέσαι εύκολα και θεωρείς δεδομένη τη κοπέλα σου και θες σασπένς στη σχέση.....γι αυτό είστε βαράτε με και ας κλαίω.....

Άφησε την λίγο ήρεμη να δει τι θέλει μπορεί να κουράστηκε
Αλλά άμα θέλησετε να ξαναειστε μαζί πρέπει ο καθένας να δουλέψει τα θέματα του με κάποιον ειδικό γιατί είναι πασιφανές ότι βγαζετε τα ψυχολογικά σας στη σχέση σας...Και αυτό δεν είναι λειτουργικό

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Κοίταξε δεν μπορώ να ξέρω τι συμβαίνει στη σχέση σου ...απλώς με βάση αυτά που περιγράφεις βλέπω ότι θες να δημιουργείς πρόβλημα από εκεί που δεν υπάρχει.....φτανεις τα πράγματα στα άκρα και μετά προσπαθείς να τα μπαλωσεις...Και ρώτησα μήπως έστω και ασυνείδητα το προκαλείς γτ βαριέσαι εύκολα και θεωρείς δεδομένη τη κοπέλα σου και θες σασπένς στη σχέση.....γι αυτό είστε βαράτε με και ας κλαίω.....

Άφησε την λίγο ήρεμη να δει τι θέλει μπορεί να κουράστηκε
Αλλά άμα θέλησετε να ξαναειστε μαζί πρέπει ο καθένας να δουλέψει τα θέματα του με κάποιον ειδικό γιατί είναι πασιφανές ότι βγαζετε τα ψυχολογικά σας στη σχέση σας...Και αυτό δεν είναι λειτουργικό

---

Έχει λογική σαν σκέψη αλλα δεν νομίζω..απλά μάλλον δεν έχω μάθει να εκτιμάω την κατάσταση..δεν καταλαβαίνω οτι υπάρχει πρόβλημα ή την σοβαρότητα του..νομίζω οτι απλά αράζουμε και χαλαρώνουμε ενώ απομακρυνόμαστε..και αυτή την φορά που απο ένα σημείο και μετά κατάλαβα οτι βαλτώνουμε μου ήταν πολύ δύσκολο να το συζητήσω..οπότε η άλλη πλευρά το λαμβάνει σαν αδιαφορία.

Εγώ έχω το θέμα και πρέπει να το κοιτάξω..αλλα πως αλλάζει αυτό..

Ευχαριστώ για τον κόπο σου

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Έχει λογική σαν σκέψη αλλα δεν νομίζω..απλά μάλλον δεν έχω μάθει να εκτιμάω την κατάσταση..δεν καταλαβαίνω οτι υπάρχει πρόβλημα ή την σοβαρότητα του..νομίζω οτι απλά αράζουμε και χαλαρώνουμε ενώ απομακρυνόμαστε..και αυτή την φορά που απο ένα σημείο και μετά κατάλαβα οτι βαλτώνουμε μου ήταν πολύ δύσκολο να το συζητήσω..οπότε η άλλη πλευρά το λαμβάνει σαν αδιαφορία.

Εγώ έχω το θέμα και πρέπει να το κοιτάξω..αλλα πως αλλάζει αυτό..

Ευχαριστώ για τον κόπο σου

---

Άκουσε.....σε μια σχέση δεν φταίει μόνο κ ένας....η σχέση είναι για 2....υπάρχει αλληλεπίδραση και ότι θεμα προκυπτει πάντα ευθύνονται και οι δύο...γι αυτό το λόγο πρέπει ο καθένας να λύνει τα προσωπικά του θέματα με έναν ειδικό για να εξισορροπήσει σαν προσωπικότητα και οι δύο μαζί ως ζευγάρι να έχουν έναν σύμβουλο όταν δεν μπορούν να βρουν μια διοδο επικοινωνίας και όταν προκύπτουν τέτοια θέματα

Για να επανέρθω λίγο στο θέμα, μετά απο κάποιες μέρες σκέψης..

Πιστεύω πως έφυγε επειδή ναι μεν σε πολύ μεγάλο βαθμό εκείνη δημιούργησε την κατάσταση της άσχημης ρουτίνας αλλα μέσα σε αυτή την ρουτίνα ήθελε (άσχετα αν είναι ή όχι φυσιολογικό) να ζεί το πάθος που τόσο της αρέσει..αυτό ήθελε εκείνη να έχει..μία ήρεμη ζωή όπου δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα αλλα εγώ να της καλύπτω τις ανάγκες της σαν γυναίκα, να της λέω και να της δείχνω οτι την γουστάρω, να την φτίαχνω, να παίρνει την επιβεβαίωση που θέλει και έχει ανάγκη κλπ κλπ. Είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί την χλιαρότητα, την λαμβάνει σαν αδιαφορία άσχετα αν δεν κάνει κάτι για να αλλάξει αυτή την χλιαρότητα. Θέλει μέσα στην φάση χάλια δουλεία, χάλια λεφτά, δεν κάνω τίποτα στην ζωή μου και λίωνω μπροστά στην τηλεόραση να υπάρχει πάθος και έρωτας. Και κάποιες φορές που το είχαμε συζητήσει της είχα πεί πως όταν δεν κάνουμε τίποτα και ζούμε σε τέτοια ρουτίνα, δεν έχω ενέργεια να της δώσω. Όχι οτι δεν θέλω ή δεν με νοιάζει αλλα δεν γίνεται όταν νιώθω να βαριέμαι οικτρά, όχι εσένα αλλα την ζωή μου γιατί υπάρχει η ψυχολογική κούραση απο την δουλειά και μετά το κλείσιμο στο σπίτι χωρίς τίποτα και χωρίς να μιλάμε σε άνθρωπο. Της είχα πεί μάλιστα οτι στην φάση που είμαστε δεν έχουμε υποχρεώσεις σοβαρές, παιδία ή άλλα προβλήματα οπότε θα έπρεπε να προσπαθήσουμε να περνάμε καλύτερα. Όχι κάθε μέρα έξω αλλα να κάνουμε πράγματα που να φτιάχνουν την ψυχολογία μας. Γιατί για όσο διάστημα κάναμε πράγματα δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Νιώθαμε και οι δύο γεμάτοι στην ζωή μας και αυτό έβγαινε και στην σχέση μας. Όταν τα κόψαμε πραγματικά όλα ήρθαν τα προβλήματα. Νομίζω οτι απο όλη αυτή την ρουτίνα εκείνη λάμβανε οτι δεν μου αρέσει σαν γυναίκα ή οτι φταίω εγώ ή κατι τελός πάντων που δεν αλλάζει. Η δεν της αρέσω εγώ επειδή δεν την κάνω να νιώθει όπως θέλει κάθε γυναικά. Την τελευταία φορά μάλιστα που βρεθήκαμε μου είπε οτι δεν είναι ο τύπος μου..κάτι που υπέθεσα οτι το είπε για να με κάνει εμένα να νιώσω καλύτερα αλλα με τρομάζει οτι μπορεί πραγματικά το πιστεύει η ίδια.

Το ερώτημα είναι, σε αυτή την φάση και έτσι όπως είναι τα πράγματα και αφού της έχω πεί οτι θέλω να προχωρήσουμε σοβαρά, κάτι που πιστεύω οτι και αυτή θέλει γενικά απο την ζωή της, γιατί δεν χωρίσαμε επειδή ήθελε να βγαίνει έξω και να τα σπάει αλλα γιατί ένιωσε οτι πρέπει να προλάβει να κάνει την ζωή της "σωστά", υπάρχει κάτι που να μπορώ να κάνω ώστε να της δείξω οτι σαφώς και μου αρέσει σαν γυναίκα (για μένα είναι η πιο ωραία γυναίκα που είχα ποτέ σχέση και πραγματικά όσο είμαστε μαζί δεν έχω γυρίσει να κοιτάξω άλλη), σαφώς και θα ήθελα να έχουμε καλύτερη ερωτική ζωή, σαφώς και με φτιάχνει κλπ κλπ ή όταν το νιώθει αυτό μία γυναίκα πάει το πουλάκι πέταξε? Υπάρχει περίπτωση αν ηρεμίσει να σκεφτεί οτι με τον τρόπο που ζούσαμε το αποτέλεσμα είναι φυσιολογικό και να προσπαθήσει να κάνει κάτι γι αυτό? Μπορεί να θέλει για μία ακόμα φορά να την "κυνηγίσω" και ας λέει οτι δεν θέλει τίποτα? Είναι και πολύ εγωίστρια..

Να προσθέσω οτι και την προηγούμενη φορά που έφυγε είχε πεί οτι δεν είναι ερωτευμένη, χάθηκε το πάθος κλπ κλπ αλλα όταν γύρισε ήταν μία χαρά και ερωτικά. Όχι σούπερ-κάθε μέρα σεξ αλλα φυσιολογικά όπως πιστεύω οτι είναι στις σοβαρές μακροχρόνιες σχέσεις.

Τις προηγούμενες 2 μέρες μιλήσαμε ελάχιστα με μηνύματα αλλα για άσχετα θέματα και αφού έστειλα εγώ.

Να ρωτήσω κάτι χαζό ίσως, αλλά που έχει τη σημασία του; Λες οι γονείς της σε θέλουν, αναφέρεις ότι θες να κρατάς επαφές φιλικές με πρώην όταν δεν παίζει κάτι πονηρό, αναφέρεις κάποιους φίλους ή φίλες σου και λες ότι η κοπέλα είναι πιο πολύ του μέσα. Δεν είδα να αναφέρεις τους φίλους ΣΑΣ ή τους φίλους ΤΗΣ, μόνο της αδερφή της. Όταν την γνώρισες η κοπέλα είχε παρέες και φιλίες; Τις έχει διατηρήσει; Έχετε κοινές παρέες όπου να αισθάνεστε άνετα και οι δύο ή θα βγείτε μόνο ξεχωριστά ο καθένας να δει τους δικούς του φίλους; Ή μόνο εσύ καθώς εκείνη είναι αποκομμένη από όλους και όλα;

Το ρωτάω διότι εδώ υπάρχει κάτι περίεργο. Μία κοπέλα στα 25 ή στα 27 ή τώρα στα 29 είναι πιο φυσιολογικό να είναι κοινωνική και αν αισθάνεται άνετα με τον σύντροφό της να τον προτρέπει να κάνουν πράγματα μαζί με άλλους, παρά να βρίσκονται μονίμως μόνοι οι δυό τους κι όταν ρουτινιάζουν να έρχεται το τέλος του κόσμου. Τόσα χρόνια μετά έπρεπε να έχουν και έναν κοινό κοινωνικό κύκλο και κοινές φιλίες και παρέες. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά μου δίνεις την εντύπωση ότι η κοπέλα έχει απομονωθεί γενικά. Δηλαδή αν υποσυνείδητα για κάποιο λόγο αυτή θεώρησε ότι ένας άνδρας μια δεκαετία μεγαλύτερος δεν θα δέσει με τον κύκλο της ή απλά δεν του είχε εμπιστοσύνη να τον γνωρίζει με κόσμο, ή ζηλεύει και θέλει αποκλειστικότητα και δεν τον αφήνει να βλέπει άνθρωπο, αλλά κατά τα άλλα την έβρισκε μια χαρά μαζί του και ήθελε να είναι όλο μόνοι, είναι λογικό σταδιακά να πέσει μόνη της στην παγίδα και να απομακρυνθεί από όλους και από όλα και να μην έχει καμία διέξοδο πέρα από τον σύντροφό της και να έχει υπερβολικές απαιτήσεις από αυτή τη σχέση. Δηλαδή αν δεν είστε όλο μες στα μέλια και μες στην καλή χαρά και προκύπτουν προβλήματα στη ζωή της και η ψυχολογία της είναι χάλια, αυτομάτως φέρνει την καταστροφή διότι έχει ακυρώσει όλες τις άλλες διεξόδους και φυσιολογικές πλευρές που θα έπρεπε να έχει ως άνθρωπος. Μια γυναίκα δεν είναι μόνο η κυρία του κυρίου ή μελλοντικά μια μάνα, έχει και άλλες ταυτότητες. Είναι και η τάδε εργαζόμενη και η φίλη του τάδε και αυτή που έχει το τάδε ταλέντο και το τάδε ενδιαφέρον και την τάδε άλλη ταυτότητα. Αυτό την κάνει πιο ολοκληρωμένο άτομο και βέβαια δίνει στον σύντροφό της το σωστό ειδικό βάρος. Δεν μπορεί να περιμένει σε μία μακροχρόνια σχέση να είναι ο άλλος κολλημένος πάνω της και φυσικά καταλαβαίνει και τις ανάγκες του άλλου. Αν η ίδια έχει γίνει μια δύστροπη μουντρούχα δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει κι ο άλλος έτσι ξέρω κι εγώ.

Από την άλλη αν υπάρχει απόλυτη ασυμφωνία χαρακτήρων από την αρχή και έχετε προσπαθήσει αλλά δεν έχετε βρει μια ισορροπία χωρίς να ψυχαναγκάζεται ο ένας από τους δύο, τότε..

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Να ρωτήσω κάτι χαζό ίσως, αλλά που έχει τη σημασία του; Λες οι γονείς της σε θέλουν, αναφέρεις ότι θες να κρατάς επαφές φιλικές με πρώην όταν δεν παίζει κάτι πονηρό, αναφέρεις κάποιους φίλους ή φίλες σου και λες ότι η κοπέλα είναι πιο πολύ του μέσα. Δεν είδα να αναφέρεις τους φίλους ΣΑΣ ή τους φίλους ΤΗΣ, μόνο της αδερφή της. Όταν την γνώρισες η κοπέλα είχε παρέες και φιλίες; Τις έχει διατηρήσει; Έχετε κοινές παρέες όπου να αισθάνεστε άνετα και οι δύο ή θα βγείτε μόνο ξεχωριστά ο καθένας να δει τους δικούς του φίλους; Ή μόνο εσύ καθώς εκείνη είναι αποκομμένη από όλους και όλα;

Το ρωτάω διότι εδώ υπάρχει κάτι περίεργο. Μία κοπέλα στα 25 ή στα 27 ή τώρα στα 29 είναι πιο φυσιολογικό να είναι κοινωνική και αν αισθάνεται άνετα με τον σύντροφό της να τον προτρέπει να κάνουν πράγματα μαζί με άλλους, παρά να βρίσκονται μονίμως μόνοι οι δυό τους κι όταν ρουτινιάζουν να έρχεται το τέλος του κόσμου. Τόσα χρόνια μετά έπρεπε να έχουν και έναν κοινό κοινωνικό κύκλο και κοινές φιλίες και παρέες. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά μου δίνεις την εντύπωση ότι η κοπέλα έχει απομονωθεί γενικά. Δηλαδή αν υποσυνείδητα για κάποιο λόγο αυτή θεώρησε ότι ένας άνδρας μια δεκαετία μεγαλύτερος δεν θα δέσει με τον κύκλο της ή απλά δεν του είχε εμπιστοσύνη να τον γνωρίζει με κόσμο, ή ζηλεύει και θέλει αποκλειστικότητα και δεν τον αφήνει να βλέπει άνθρωπο, αλλά κατά τα άλλα την έβρισκε μια χαρά μαζί του και ήθελε να είναι όλο μόνοι, είναι λογικό σταδιακά να πέσει μόνη της στην παγίδα και να απομακρυνθεί από όλους και από όλα και να μην έχει καμία διέξοδο πέρα από τον σύντροφό της και να έχει υπερβολικές απαιτήσεις από αυτή τη σχέση. Δηλαδή αν δεν είστε όλο μες στα μέλια και μες στην καλή χαρά και προκύπτουν προβλήματα στη ζωή της και η ψυχολογία της είναι χάλια, αυτομάτως φέρνει την καταστροφή διότι έχει ακυρώσει όλες τις άλλες διεξόδους και φυσιολογικές πλευρές που θα έπρεπε να έχει ως άνθρωπος. Μια γυναίκα δεν είναι μόνο η κυρία του κυρίου ή μελλοντικά μια μάνα, έχει και άλλες ταυτότητες. Είναι και η τάδε εργαζόμενη και η φίλη του τάδε και αυτή που έχει το τάδε ταλέντο και το τάδε ενδιαφέρον και την τάδε άλλη ταυτότητα. Αυτό την κάνει πιο ολοκληρωμένο άτομο και βέβαια δίνει στον σύντροφό της το σωστό ειδικό βάρος. Δεν μπορεί να περιμένει σε μία μακροχρόνια σχέση να είναι ο άλλος κολλημένος πάνω της και φυσικά καταλαβαίνει και τις ανάγκες του άλλου. Αν η ίδια έχει γίνει μια δύστροπη μουντρούχα δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει κι ο άλλος έτσι ξέρω κι εγώ.

Από την άλλη αν υπάρχει απόλυτη ασυμφωνία χαρακτήρων από την αρχή και έχετε προσπαθήσει αλλά δεν έχετε βρει μια ισορροπία χωρίς να ψυχαναγκάζεται ο ένας από τους δύο, τότε..

---

Άλλες παρέες όχι, δεν είχε. Ουσιαστικά μία φίλη και έναν φίλο. Που και αυτούς τους έβλεπε σπάνια άσχετα αν με την φίλη της μπορεί να μιλάνε συνέχεια. Και συνήθως εκτός απο το τελευταίο διάστημα που δεν ήμασταν καλά τους βλέπαμε μαζί, ενώ την προέτρεπα να τους βλέπει πιο πολύ. Και εγώ απο την πλευρά μου δεν έχω κύκλο εδώ ώστε να την βάλω μέσα, αλλα οτι έκανα με αλλα άτομα πάντα την έβαζα μέσα και κάναμε κοινή παρέα με κάποια άτομα αλλα οχι συχνή. Οι παρέες μας δηλαδή ήταν κοινές αλλα λίγες και ζήτημα να κάναμε κάτι με αλλα ατόμα μία φορά τις δύο βδομάδες. Ο καθένας μόνος του νομίζω δεν έκανε σχεδόν τίποτα. Γενικά ζήλευε πολύ και δεν ήθελε να βλέπω άνθρωπο όμως λες μόνος μου. Τώρα που χωρίσαμε κάνει περισσότερο παρέα με και με μία ξαδέρφη της. Φαντάζομαι οτι δεν μπορεί να είναι εντελώς μόνη της..

Το περίεργο είναι οτι σαν κοπέλα είναι πολύ κοινωνική και φαίνεται πολύ δυναμική, σε όποια παρέα την βάλεις μπορεί να μιλάει με τις ώρες. Αλλα για κάποιο λόγο δεν της αρέσει-δεν το επιδιώκει.

Και με την δουλειά της δεν είναι καθόλου καλά οπότε ούτε απο εκεί είχε καλή ψυχολογία. Γενικά είναι μία περίοδος που της έχουν σκάσει όλα και θεωρεί οτι δεν έχει τίποτα στην ζωή της.

Θεωρείς οτι είναι ζήτημα υπερβολικών απαιτήσεων? Θέλω να πω οτι δεν θέλει υπερβολικά πράγματα πχ γούστα έξω κλπ που δεν της τα έδινα αλλα δεν είναι σε κάποιο βαθμό λογικό μία σχέση που κυλάει έτσι να βαλτώσει? Της το έχω πει αλλα δεν φαίνεται να συμφωνεί. Υπήρχαν ΣΚ που δεν είχαμε βγεί απο το σπίτι, δεν είναι φυσιολογικό να μην είμαστε μές τα μέλια? Εγώ κάποιες φορές έσκαγα και έβγαινα έξω απλά να περπατήσω. Πως να της έδινα αυτά που έχει τόσο ανάγκη?

Απόλυτη συμφωνία δεν υπάρχει αλλα οι διαφορές δεν ήταν των άκρων, εγώ ήθελα που και που να κάνουμε και άλλα πράγματα. Αλλα αφού είδα οτι δεν ήθελε αφέθηκα νόμιζοντας οτι είχαμε βρεί την ισορροπία σε αυτό που της αρέσει πιο πολύ. Το διάστημα αυτό που βαλτώναμε νόμιζα οτι κάνουμε αυτο που θέλει, σπίτι και λιώσιμο. Δεν περνούσα καλά, βαριόμουν αλλα ήξερα οτι είμαι με τον άνθρωπο μου και οτι ήταν μία φάση. Αλλα πάνω σε αυτό που θέλει δεν είχε το πάθος που έχει ανάγκη. Και εγώ ομολογώ δεν το είχα αλλα γίνεται να υπάρχει με αυτό τον τρόπο ζωής για τόσο μεγάλο διάστημα?

Γενικά θέλει αυτό που λες, σε μία μακροχρόνια σχέση να είναι ο αλλος κολλημένος πάνω της και να μην υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο, να μην κάνεις τίποτα και να υπάρχει έρωτας.

Καλημέρα.
Θα σου πω εγώ πως το βλέπω. Άθελά σου έκανες κάποια πράγματα που την πλήγωσαν τα δύο πρώτα χρόνια, ωστόσο μετά σε πολύ μεγάλο βαθμό έχεις προσπαθήσει να προσαρμοστείς στις ανάγκες της. Αυτή όμως περιορίζεται να σου λέει ότι δεν είναι ο τύπος σου και δεν βλέπω να κάνει και πολύ μεγάλη προσπάθεια να καλύψει δικές σου ανάγκες. Δεν νομίζω λοιπόν ότι το υπερβολικό αυτομαστίγωμα σου κάνει καλό. ΟΚ, γίνανξ διάφορα στην αρχή της σχέσης, αλλά αν πραγματικά πλεόν είχε αποφασίσει ότι θέλει να είναι μαζί σου, πλεόν έπρεπε να τα αφήσει πίσω και να πάτε μπροστά μαζί. Λες οι διαφορές σας δεν είναι κάτι ακραίο, είναι όμως αρκετό ώστε κάτι να σε χαλάει ως άνθρωπο και να σκυλοβαριέσαι. Το θέμα είναι το πάθος για τον άνθρωπό σου να βγαίνει αυθόρμητα και για να βγαίνει αυθόρμητα πρέπει και τον ίδιο να γουστάρεις αρκετά και γενικότερα ο τρόπος ζωής σας σαν ζευγάρι να σε καλύπτει. Εσένα δεν σε καλύπτει και εκείνη το εισπράττει σαν απόρριψη και λογικό είναι. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι φταις σώνει και καλά εσύ. Είχατε καθίσει να κάνετε μια ειλικρινή συζήτηση και να εκφράσεις αυτά που αισθάνεσαι και αυτά που μας λες εδώ; Δεν νομίζω.
Επίσης για να τα λέμε όλα, η κοπέλα δείχνει ξενερωμένη αρκετά και εδώ και καιρό να μη γουστάρει και να μένει μαζί σου επειδή την πιέζουν οι γονείς κι εσύ. Κι αυτό δεν είναι σωστό. Έστω για λόγους που μπορεί σε εσένα να μην είναι σοβαροί, έστω από υπερβολικές απαιτήσεις ή κάτι, φαίνεται το ερωτικό στοιχείο να έχει χαθεί εντελώς εδώ και καιρό. Αν δεν σας βγαίνει αυθόρμητα και δεν είστε ευχαριστημένοι, όσο και να το δουλέψεις, τι νόημα έχει; Αν τέσσερα χρόνια μετά δεν έχετε βρει τις ισορροπίες σας, γιατί νομίζεις ότι θα βρεθούν τώρα; Από μία άποψη, όσο και να σε πληγώνει, η κοπέλα πιο σοβαρή είναι σε αυτό που λέει να χωρίσετε.
Ξαναλέω ότι λέω απλά τη γνώμη μου, αλλά ωραίες οι αγάπες και τα λουλούδια, ωραία που υπάρχει αγάπη, αλλά αν δεν ταιριάζετε και να συμβιβαστείτε και να είστε μαζί, νομίζεις ότι μελλοντικά δεν θα προκύψουν προβλήματα μεγαλύτερα; Π.χ. αν έχεις παιδιά να θες να τα πας σε μία δραστηριότητα και να θέλει να έρθει μαζί μη σε αφήσει μόνο ή ακόμα χειρότερα αυτή να θέλει να κάθεται σπίτι και να τρέχεις εσύ παντού; Να έχει κάνει φίλους το παιδί και να έχεις γνωρίσει άλλους γονείς π.χ. και να θες να έχεις μια επαφή κι αυτή να βαριέται; Να μην αισθάνεσαι κι εσύ καλά και να την παραμελείς κι αυτή να γκρινιάζει; Πως θα είναι η ζωή σου μελλοντικά χωρίς φίλους να κάθεσαι να καλύπτεις τις ανασφάλειες την κοπέλας σου; Και τι μηνύματα θα περνάτε στα παιδιά σας; Τα έχεις σκεφτεί τα πράγματα με πρακτικούς όρους;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καλημέρα.
Θα σου πω εγώ πως το βλέπω. Άθελά σου έκανες κάποια πράγματα που την πλήγωσαν τα δύο πρώτα χρόνια, ωστόσο μετά σε πολύ μεγάλο βαθμό έχεις προσπαθήσει να προσαρμοστείς στις ανάγκες της. Αυτή όμως περιορίζεται να σου λέει ότι δεν είναι ο τύπος σου και δεν βλέπω να κάνει και πολύ μεγάλη προσπάθεια να καλύψει δικές σου ανάγκες. Δεν νομίζω λοιπόν ότι το υπερβολικό αυτομαστίγωμα σου κάνει καλό. ΟΚ, γίνανξ διάφορα στην αρχή της σχέσης, αλλά αν πραγματικά πλεόν είχε αποφασίσει ότι θέλει να είναι μαζί σου, πλεόν έπρεπε να τα αφήσει πίσω και να πάτε μπροστά μαζί. Λες οι διαφορές σας δεν είναι κάτι ακραίο, είναι όμως αρκετό ώστε κάτι να σε χαλάει ως άνθρωπο και να σκυλοβαριέσαι. Το θέμα είναι το πάθος για τον άνθρωπό σου να βγαίνει αυθόρμητα και για να βγαίνει αυθόρμητα πρέπει και τον ίδιο να γουστάρεις αρκετά και γενικότερα ο τρόπος ζωής σας σαν ζευγάρι να σε καλύπτει. Εσένα δεν σε καλύπτει και εκείνη το εισπράττει σαν απόρριψη και λογικό είναι. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι φταις σώνει και καλά εσύ. Είχατε καθίσει να κάνετε μια ειλικρινή συζήτηση και να εκφράσεις αυτά που αισθάνεσαι και αυτά που μας λες εδώ; Δεν νομίζω.
Επίσης για να τα λέμε όλα, η κοπέλα δείχνει ξενερωμένη αρκετά και εδώ και καιρό να μη γουστάρει και να μένει μαζί σου επειδή την πιέζουν οι γονείς κι εσύ. Κι αυτό δεν είναι σωστό. Έστω για λόγους που μπορεί σε εσένα να μην είναι σοβαροί, έστω από υπερβολικές απαιτήσεις ή κάτι, φαίνεται το ερωτικό στοιχείο να έχει χαθεί εντελώς εδώ και καιρό. Αν δεν σας βγαίνει αυθόρμητα και δεν είστε ευχαριστημένοι, όσο και να το δουλέψεις, τι νόημα έχει; Αν τέσσερα χρόνια μετά δεν έχετε βρει τις ισορροπίες σας, γιατί νομίζεις ότι θα βρεθούν τώρα; Από μία άποψη, όσο και να σε πληγώνει, η κοπέλα πιο σοβαρή είναι σε αυτό που λέει να χωρίσετε.
Ξαναλέω ότι λέω απλά τη γνώμη μου, αλλά ωραίες οι αγάπες και τα λουλούδια, ωραία που υπάρχει αγάπη, αλλά αν δεν ταιριάζετε και να συμβιβαστείτε και να είστε μαζί, νομίζεις ότι μελλοντικά δεν θα προκύψουν προβλήματα μεγαλύτερα; Π.χ. αν έχεις παιδιά να θες να τα πας σε μία δραστηριότητα και να θέλει να έρθει μαζί μη σε αφήσει μόνο ή ακόμα χειρότερα αυτή να θέλει να κάθεται σπίτι και να τρέχεις εσύ παντού; Να έχει κάνει φίλους το παιδί και να έχεις γνωρίσει άλλους γονείς π.χ. και να θες να έχεις μια επαφή κι αυτή να βαριέται; Να μην αισθάνεσαι κι εσύ καλά και να την παραμελείς κι αυτή να γκρινιάζει; Πως θα είναι η ζωή σου μελλοντικά χωρίς φίλους να κάθεσαι να καλύπτεις τις ανασφάλειες την κοπέλας σου; Και τι μηνύματα θα περνάτε στα παιδιά σας; Τα έχεις σκεφτεί τα πράγματα με πρακτικούς όρους;

---

Καλημέρα.

Έχεις πολύ δίκιο σε όλα αυτά που λές. Νομίζω οτι έχεις πέσει σε όλα μέσα.

Έχουμε συζητήσει ειλικρινά αλλα κατόπιν εορτής ή στο σημείο 0. Εγώ απλά νιώθω οτι έχω κατασταλάξει σε αυτά που θέλω, έχω βρεί για τους δικούς μου λόγους την γυναίκα που με τα καλά και τα στραβά της θέλω να πορευτώ στην ζωή μου προσπαθώντας να δώσω στο μεγαλύτερο βαθμό που μπορώ αυτά που έχει ανάγκη. Σε κάποιο βαθμό θα τα καταφέρω, σε κάποιο αλλο όχι. Και πιστεύω οτι αυτά δουλεύονται αν υπάρχει θέληση και τα βάλεις πραγματικά κάτω να τα ξεκαθαρίσεις όταν υπάρχει η βάση της αγάπης. Και πιστεύω εννοείται πως αν το κάνουμε αυτό και συνηθίσουμε γενικά να το κάνουμε στην σχέση μας πως δεν θα έχουμε πρόβλημα στο μέλλον και με παιδιά κλπ. Για μένα έχει νοήμα να το δουλέψω αλλα για κάποιον άλλο μπορεί να έχει νόημα μόνο αν βγαίνει απο μόνο του χωρίς να κάνεις τίποτα. Απλά θεωρώ πως πάντα και στην πιο τέλεια και ταιριαστή σχέση θα προκύψουν κάποια ζητήματα που θα χρειαστεί να λυθούν.

Αλλα καταλαβαίνω οτι αυτό που θέλω εγώ αυτό μπορεί να μην της είναι αρκετό ή να μην είναι ο τρόπος που της αρέσει. Σίγουρα με αυτα και με αυτα χάθηκε το ερωτικό στοιχείο που ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι. Απλα στο δικό μου κεφάλι νομίζω οτι είναι κάτι που δουλεύεται..μπορεί να κάνω και λάθος ή να μην έχει νόημα αν χρειάζεται να το δουλέψεις. Για παράδειγμα στον γάμο που πήγαμε χόρεψε κάποια στιγμή με κάποιον και ζήλεψα τόσο απίστευτα. Δεν ξέρω και εγώ πόσο καιρό είχε να συμβεί αυτό. Και δεν λέω οτι γουστάρω να ζηλεύω ή οτι πρέπει να με προκαλεί με κάποιο τρόπο αλλα οτι νομίζω πως είναι λογικό όταν είσαι όλη μέρα κλεισμένος σε ένα σπίτι με τι πιτζάμες να χαθεί το ερωτικό στοιχείο. (αυτό εννοείται ισχύει και για τους 2)

Συμφωνώ σε όλα όσα λες και μετα την κουβέντα που κάναμε την τελευταία φορά της είπα να ξέρει οτι είναι υπεύθυνη μόνο για τον εαυτό της, να πάρει την ζωή στα χέρια της και να δεί τι θέλει χωρίς να λογαριάζει τι της λένε ούτε οι γονείς, ούτε εγώ, ούτε οι φίλοι, ούτε κανένας.

Απλά το θέλω όσο τίποτα αλλο να είμαστε πάλι μαζί και να προχωρήσουμε μαζί προσπαθώντας να διορθώσουμε πράγματα που μας φέρνουν σε αυτό το σημείο αλλα δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που να μπορώ να κάνω ώστε να βοηθήσω να συμβεί αυτο.

Αυτό το ξενέρωμα που λες ή αυτο που λαμβάνει σαν αδιαφορία είναι κάτι που δεν στρώνει με καμία Παναγία πιστεύεις?

Δεν ξέρω αν θα ξανασμίξετε, πάντως δεν θα έχει νόημα να το κάνετε αν δεν αλλάξει κάτι.
Σε περίπτωση που ξαναδοκιμάσετε πρέπει να βρείτε έναν ειδικό. Όχι μόνο για συμβουλευτική, αλλά και για κάποιο είδος διαιτησίας.

Τι να σου πω βρε Kindofblude, εγώ σε μία σχέση το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό, το να αισθάνεσαι άνετα με τον άλλον και να υπάρχει και ερωτική έλξη αυθόρμητα. Μιλώντας για εμένα ας πούμε, αν πλέον βλέπω ότι δεν τον θέλω τον άλλον και δεν τον βλέπω ερωτικά, τι να το κάνω κι ας τον συμπαθώ γενικά κι ας τον αγαπάω κι ας είναι καλό παιδί; Ακούω κάτι σχόλια τύπου "Μα κάνετε πράγματα μαζί, συνεννοήστε, τα πάτε καλά, σε νοιάζεται" και πραγματικά, δεν τα καταλαβαίνω. Και με τον αδερφό μου τα πάω καλά και με τη ξαδέρφη μου και με τους φίλους μου και με τον παπά της ενορίας που λέει ο λόγος, τι πρέπει να γίνει, να τα φιάξω μαζί τους ή τον γκόμενο/τη σχέση μου να την έχω να παίζουμε τις κουμπάρες; Αν ας πούμε βάλουμε το ερωτικό κομμάτι από καθαρά άποψη έλξης και σεξ από τη μια μεριά και το κομμάτι της κατανόησης, συνεννόησης, κοινής κοσμοθεωρίας, ασφάλειας κτλ από την άλλη, για εμένα σε μία σχέση μετράει 70% το ερωτικό και 30% όλα τα άλλα ας πούμε. Με άλλους που έχω συζητήσει τα ποσοστά μπορεί να διαφέρουν αρκετά, ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας, αλλά σίγουρα πρέπει να υπάρχουν σε ένα ποσοστό και τα δύο.

Εδώ όπως μας τα περιγράφεις με την κοπέλα, υπάρχει και το ερωτικό ξενέρωμα και ασυμφωνία χαρακτήρων και ανασφάλειες από την μεριά της και διαφορετικός τρόπος ζωής ιδανικά για τον καθένα. Άρα μιλάμε ότι πάσχει το θέμα και στα δύο κομμάτια. Τι να σου πω, δεν θέλω να σου κάνω την καρδιά περιβόλι τώρα, αλλά αυτό το ξενέρωμα που λαμβάνει ως αδιαφορία, εγώ δεν βλέπω πως φιάχνει. Μπορεί προσωρινά κάπως, αλλά θα κάνει κύκλους αν δεν είναι αυθόρμητο. Μεγάλος συμβιβασμός μου φαίνεται το όλο θέμα από την μεριά σου και νομίζω και από την δική της, εκτός κι αν ξαφνικά αρχίσει εκείνη και τα βλέπει τα πράγματα αλλιώς και αλλάξει σε πολλά.

Αφού πλέον φαίνεται να τον εννοεί τον χωρισμό στα σοβαρά, νομίζω ότι ήρθε η ώρα πλέον να ξεκαθαρίσουν για τα καλά τα πράγματα. Μην την πιέζεις και μην επικοινωνείς μαζί της για κάποιο διάστημα. Άστην να σκεφτεί. Ότι είχες να πεις το είπες πλέον. Αν αποφασίσει να γυρίσει, πλέον θα πρέπει κι αυτή να έχει κάνει μία συνειδητοποιημένη επιλογή και να παλέψει να δουλέψει το όλο πράγμα καλύτερα από εδώ και πέρα. Αυτό που λέει ο aggelosstr πιο πάνω είναι σωστό νομίζω. Αν πραγματικά θέλετε να είστε μαζί, ένας ειδικός θα σας βοηθήσει. Αυτό αν και όταν δεις η κοπέλα να σε αναζητά και να θέλει να κάνει μια ακόμα προσπάθεια. Αν όμως δεις ότι για αυτήν ο χωρισμός είναι οριστικός, μην την πιέσετε πάλι εσύ κι οι γονείς. Με το ζόρι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα και θα είστε δυστυχισμένοι μελλοντικά.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Τι να σου πω βρε Kindofblude, εγώ σε μία σχέση το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό, το να αισθάνεσαι άνετα με τον άλλον και να υπάρχει και ερωτική έλξη αυθόρμητα. Μιλώντας για εμένα ας πούμε, αν πλέον βλέπω ότι δεν τον θέλω τον άλλον και δεν τον βλέπω ερωτικά, τι να το κάνω κι ας τον συμπαθώ γενικά κι ας τον αγαπάω κι ας είναι καλό παιδί; Ακούω κάτι σχόλια τύπου "Μα κάνετε πράγματα μαζί, συνεννοήστε, τα πάτε καλά, σε νοιάζεται" και πραγματικά, δεν τα καταλαβαίνω. Και με τον αδερφό μου τα πάω καλά και με τη ξαδέρφη μου και με τους φίλους μου και με τον παπά της ενορίας που λέει ο λόγος, τι πρέπει να γίνει, να τα φιάξω μαζί τους ή τον γκόμενο/τη σχέση μου να την έχω να παίζουμε τις κουμπάρες; Αν ας πούμε βάλουμε το ερωτικό κομμάτι από καθαρά άποψη έλξης και σεξ από τη μια μεριά και το κομμάτι της κατανόησης, συνεννόησης, κοινής κοσμοθεωρίας, ασφάλειας κτλ από την άλλη, για εμένα σε μία σχέση μετράει 70% το ερωτικό και 30% όλα τα άλλα ας πούμε. Με άλλους που έχω συζητήσει τα ποσοστά μπορεί να διαφέρουν αρκετά, ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας, αλλά σίγουρα πρέπει να υπάρχουν σε ένα ποσοστό και τα δύο.

Εδώ όπως μας τα περιγράφεις με την κοπέλα, υπάρχει και το ερωτικό ξενέρωμα και ασυμφωνία χαρακτήρων και ανασφάλειες από την μεριά της και διαφορετικός τρόπος ζωής ιδανικά για τον καθένα. Άρα μιλάμε ότι πάσχει το θέμα και στα δύο κομμάτια. Τι να σου πω, δεν θέλω να σου κάνω την καρδιά περιβόλι τώρα, αλλά αυτό το ξενέρωμα που λαμβάνει ως αδιαφορία, εγώ δεν βλέπω πως φιάχνει. Μπορεί προσωρινά κάπως, αλλά θα κάνει κύκλους αν δεν είναι αυθόρμητο. Μεγάλος συμβιβασμός μου φαίνεται το όλο θέμα από την μεριά σου και νομίζω και από την δική της, εκτός κι αν ξαφνικά αρχίσει εκείνη και τα βλέπει τα πράγματα αλλιώς και αλλάξει σε πολλά.

Αφού πλέον φαίνεται να τον εννοεί τον χωρισμό στα σοβαρά, νομίζω ότι ήρθε η ώρα πλέον να ξεκαθαρίσουν για τα καλά τα πράγματα. Μην την πιέζεις και μην επικοινωνείς μαζί της για κάποιο διάστημα. Άστην να σκεφτεί. Ότι είχες να πεις το είπες πλέον. Αν αποφασίσει να γυρίσει, πλέον θα πρέπει κι αυτή να έχει κάνει μία συνειδητοποιημένη επιλογή και να παλέψει να δουλέψει το όλο πράγμα καλύτερα από εδώ και πέρα. Αυτό που λέει ο aggelosstr πιο πάνω είναι σωστό νομίζω. Αν πραγματικά θέλετε να είστε μαζί, ένας ειδικός θα σας βοηθήσει. Αυτό αν και όταν δεις η κοπέλα να σε αναζητά και να θέλει να κάνει μια ακόμα προσπάθεια. Αν όμως δεις ότι για αυτήν ο χωρισμός είναι οριστικός, μην την πιέσετε πάλι εσύ κι οι γονείς. Με το ζόρι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα και θα είστε δυστυχισμένοι μελλοντικά.

---

Καλημέρα και πάλι

Συμφωνώ σε αυτά που λες, αλλα ρε παιδιά δεν είναι λίγο και στο μυαλό το ερωτικό? Θέλω να πω, γίνεται να μην κάνεις τίποτα και το ερωτικό να παραμείνει ζωντανό? Το έχει ζήσει αυτο κανείς? Να είσαι κάθε μέρα ο ένας πάνω στον αλλο, χωρίς να μιλάτε σε άνθρωπο και χωρίς να κάνετε τίποτα και να υπάρχει ερωτική διάθεση? Δεν πρέπει να "προκαλεί" ο ένας τον αλλο, να του δείχνει με κάποιο τρόπο την εικόνα που είδε στην αρχή και ερωτεύτηκε, να υπάρχει λίγο "παιχνίδι"? Γιατί η δική μας σχέση στην αρχή και για πολύ καιρό ήταν πολύ φλογερή, τέλεια μπορώ να πω. Αλλα αν ζείς τέτοια ρουτίνα που φτάνεις σε σημείο να μην έχεις τι να πεις με τον αλλο γιατί είστε και στην δουλειά και στο σπίτι και παντού μαζί, χωρίς κανένα αλλο εξωτερικό ερέθισμα έχεις διάθεση για έρωτα? Αν τον βλέπεις τον αλλο να είναι περιποιημένος, να κάνει πράγματα, να έχει ενδιαφέρον κλπ κλπ και εσύ γουστάρεις αυτό που βλέπεις και ο άλλος έχει αυτόν τον αέρα απέναντι σου, πιο ανανεωμένος, πιο ζωντανός, με καλύτερη διάθεση και ενέργεια και αυτό βγαίνει και στο ερωτικό και στην σχέση γενικότερα. Εγώ λίγο ξεκίνησα πάλι το τρέξιμο κάποιες μέρες πριν φύγει και τσακ μου έριξε πιο ερωτική ματιά αλλα τότε βρήκα ο χαζός την ώρα να κάνω μούτρα..

Εγώ πιστεύω πως και τώρα αν μάθει οτι γνώρισα κάποια θα σκάσει απο την ζήλεια της αλλα δεν θέλω να μπω σε τέτοια παιχνίδια. Απλά προσπαθώ σιγά σιγά να στρώσω και να κάνω πράγματα ώστε και αυτή να μην βλέπει μία εικόνα μιζέριας απέναντι της αλλα αυτή που πρωτοείδε και ερωτεύτηκε.

Στο κομμάτι πέρα του ερωτικού δεν θεωρώ οτι πάσχουμε. Διαφέρουμε όσο πρέπει και αλληλοσυμπληρωνόμαστε θα έλεγα. Και εγώ δεν σκοπεύω να κάνω μεγάλους συμβιβασμούς που θα σκάσουν στην πορεία οδηγώντας μας πάλι στο ίδιο σημείο μελλοντικά στην περίπτωση που λέμε τώρα αλλάξει κάτι. Αλλα να φροντίσω να είμαι καλύτερα μαζί της, να εξωτερικεύω αυτά που νιώθω και να είμαι πιο εκδηλωτικός, να βλέπει γενικά όλα αυτά που εγώ θεωρώ δεδομένα γιατί όντως είναι πάρα πολύ σημαντικό αλλα και να φροντίσω η ζωή μας να έχει ενδιαφέρον και νόημα, να περνάμε πιο όμορφα και να μην ρουτινίαζουμε τόσο. Όχι ακραία πράγματα, να ανεβούμε το Έβερεστ. Με μέτρο όλα.

Αυτο το άστη να σκεφτεί και αν θέλει να γυρίσει ποτέ δεν το κατάλαβα αλλα προσπαθώ να το κάνω. Το μόνο που μου κάνει οτι έχει λογική σε αυτό είναι οτι ίσως της λείψω. Αλλα χωρίς να κάνει τίποτα και ο άλλος να σου δείξει πόσο σε θέλει γυρνάς?

Σε ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο σου, βλέπεις και λες τα πράγματα όπως είναι και αυτό βοηθάει.

Φυσικά και είναι και στο μυαλό το ερωτικό, αλλά βλέπεις αυτά που γράφεις να συμβαίνουν; Θεωρητική συζήτηση είναι αυτή, στην πράξη πρέπει να θέλουν κι οι δύο.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Καλημέρα και πάλι

Συμφωνώ σε αυτά που λες, αλλα ρε παιδιά δεν είναι λίγο και στο μυαλό το ερωτικό? Θέλω να πω, γίνεται να μην κάνεις τίποτα και το ερωτικό να παραμείνει ζωντανό? Το έχει ζήσει αυτο κανείς? Να είσαι κάθε μέρα ο ένας πάνω στον αλλο, χωρίς να μιλάτε σε άνθρωπο και χωρίς να κάνετε τίποτα και να υπάρχει ερωτική διάθεση? Δεν πρέπει να "προκαλεί" ο ένας τον αλλο, να του δείχνει με κάποιο τρόπο την εικόνα που είδε στην αρχή και ερωτεύτηκε, να υπάρχει λίγο "παιχνίδι"? Γιατί η δική μας σχέση στην αρχή και για πολύ καιρό ήταν πολύ φλογερή, τέλεια μπορώ να πω. Αλλα αν ζείς τέτοια ρουτίνα που φτάνεις σε σημείο να μην έχεις τι να πεις με τον αλλο γιατί είστε και στην δουλειά και στο σπίτι και παντού μαζί, χωρίς κανένα αλλο εξωτερικό ερέθισμα έχεις διάθεση για έρωτα? Αν τον βλέπεις τον αλλο να είναι περιποιημένος, να κάνει πράγματα, να έχει ενδιαφέρον κλπ κλπ και εσύ γουστάρεις αυτό που βλέπεις και ο άλλος έχει αυτόν τον αέρα απέναντι σου, πιο ανανεωμένος, πιο ζωντανός, με καλύτερη διάθεση και ενέργεια και αυτό βγαίνει και στο ερωτικό και στην σχέση γενικότερα.

---

Βασικό πράγμα στα ζευγάρια είναι η εμπιστοσύνη και η προσπάθεια και από τους δύο. Αν αυτή μετά από τόσα χρόνια δεν έχει καταφέρει να σε εμπιστευτεί και θέλει να σε έχει μαντρωμένο μέσα να μην κάνετε τίποτα κι αν είναι στα κάτω της και έχει αφεθεί μέσα στη μίρλα, πως ακριβώς θα μπορέσεις εσύ να έχεις την ψυχολογία να την δεις πιο ερωτικά; Πως θα ανέβει και η ίδια για να σε ανεβάσει αν περιμένει μόνο από εσένα να την έχεις σαν θεά χωρίς να προσπαθεί και η ίδια; Στην θεωρία καλά τα λες, στην πράξη βλέπεις να έχει συμβεί κάτι προς αυτή την κατεύθυνση; Να μου έλεγες ότι τελευταία η κοπέλα έχει π.χ. θέματα στη δουλειά και περνάει μια φάση, οκ, αλλά αυτή είναι έτσι εδώ και χρόνια. Κι από πριν σχεδόν δεν έβλεπε άνθρωπο. Άρα ξαναλέω ότι πλέον είναι πιο πολύ θέμα αυτή αν μπορεί να αλλάξει.

Quote:

---

Originally Posted by Kindofblude

Εγώ λίγο ξεκίνησα πάλι το τρέξιμο κάποιες μέρες πριν φύγει και τσακ μου έριξε πιο ερωτική ματιά αλλα τότε βρήκα ο χαζός την ώρα να κάνω μούτρα..

Εγώ πιστεύω πως και τώρα αν μάθει οτι γνώρισα κάποια θα σκάσει απο την ζήλεια της αλλα δεν θέλω να μπω σε τέτοια παιχνίδια. Απλά προσπαθώ σιγά σιγά να στρώσω και να κάνω πράγματα ώστε και αυτή να μην βλέπει μία εικόνα μιζέριας απέναντι της αλλα αυτή που πρωτοείδε και ερωτεύτηκε.

Στο κομμάτι πέρα του ερωτικού δεν θεωρώ οτι πάσχουμε. Διαφέρουμε όσο πρέπει και αλληλοσυμπληρωνόμαστε θα έλεγα. Και εγώ δεν σκοπεύω να κάνω μεγάλους συμβιβασμούς που θα σκάσουν στην πορεία οδηγώντας μας πάλι στο ίδιο σημείο μελλοντικά στην περίπτωση που λέμε τώρα αλλάξει κάτι. Αλλα να φροντίσω να είμαι καλύτερα μαζί της, να εξωτερικεύω αυτά που νιώθω και να είμαι πιο εκδηλωτικός, να βλέπει γενικά όλα αυτά που εγώ θεωρώ δεδομένα γιατί όντως είναι πάρα πολύ σημαντικό αλλα και να φροντίσω η ζωή μας να έχει ενδιαφέρον και νόημα, να περνάμε πιο όμορφα και να μην ρουτινίαζουμε τόσο. Όχι ακραία πράγματα, να ανεβούμε το Έβερεστ. Με μέτρο όλα.

Αυτο το άστη να σκεφτεί και αν θέλει να γυρίσει ποτέ δεν το κατάλαβα αλλα προσπαθώ να το κάνω. Το μόνο που μου κάνει οτι έχει λογική σε αυτό είναι οτι ίσως της λείψω. Αλλα χωρίς να κάνει τίποτα και ο άλλος να σου δείξει πόσο σε θέλει γυρνάς?

Σε ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο σου, βλέπεις και λες τα πράγματα όπως είναι και αυτό βοηθάει.

---

Αν αυτή περιμένει να βγεις για τρέξιμο για να σου ρίξει ερωτική ματιά, τι να σου πω, ρίξτο στο τρέξιμο. Αυτά που μου λες δεν είναι και πολύ λογικά πάντως αν τα δεις κι εσύ σαν τρίτος. Και η ζήλεια μπορεί να σημαίνει κιόλας ότι μιλάει ο εγωισμός παρά καθαρά ο έρωτας. Δηλάδή είναι ανασφαλής και κτητική κι όταν βλέπει ότι ξεφεύγεις λίγο από τον έλεγχο της ξυπνάει, όταν αισθάνεται ότι έχει δέσει τον γάιδαρό της δεν κάνει κάτι για να τον έχει ευχαριστημένο και να καλύψει και τις δικές του ανάγκες και γκρινιάζει κι από επάνω ότι δεν την προσέχεις και ξενερώνεις.

Αυτό το άστη να σκεφτεί δεν ξέρω τι εξήγηση θέλει. Εσύ από την μεριά σου ξεκάθαρος ήσουν ότι την θες και ότι βλέπεις το μέλλον σας μαζί. Τι άλλο να κάνεις; Δεν εξαρτάται πλέον από εσένα. Από αυτήν εξαρτάται να πάρει τις αποφάσεις της, αν δεν τις έχει ήδη πάρει...