Δεν έχω καταλάβει γιατί κάθεσαι βρε Φωτεινή και κλωθογυρίζεις τι κάνουν οι αδερφές σου και πως είναι ο πατέρας σου. Απλά έχεις εγκλωβιστεί και σκέφτεσαι τα ίδια και τα ίδια από το περιβάλλον σου, που δεν είναι και το πιο υγιές απ΄ότι έχω καταλάβει...
Για αρχή προσπάθησε να βρεις μία δουλειά ή έστω κάτι περιστασιακό να βγάζεις κάποιο χαρτζιλίκι. Δεν μπορώ να ακούω αυτό το "δεν υπάρχει τίποτα". Απλά διστάζεις να ξεβολευτείς διότι μέσα στα χίλια στραβά τους, οι γονείς σου σε ζουν. Αν ήσουν σε απόλυτη ανάγκη, και για 5 ευρώ το 8ωρο θα πήγαινες για δουλειά ας πούμε. Βγες από το σπίτι, ρώτα, άνοιξε τα μάτια σου. Καλώς ή κακώς, αν δεν ανεξαρτητοποιηθείς οικονομικά, σε 10 χρόνια πάλι τα ίδια θα έρθεις να μας γράψεις. Ήδη έχεις τελματώσει 10 χρόνια.
Μετά, βγες από το σπίτι και κάνε πράγματα. Στις μεγαλύτερες πόλεις υπάρχουν ένα σωρό δραστηριότητες δωρεάν ή με πολύ μικρό αντίτιμο. Γνώρισε κόσμο, άλλαξε παραστάσεις, σπάσε τη ρουτίνα. Βγες έστω και για περπάτημα ή για έναν καφέ να σου αλλάζει η ψυχολογία. Το ένα φέρνει το άλλο. Οι αλλαγές στη ζωή μας ξεκινάνε από εμάς, μην περιμένεις κανέναν να έρθει να σε σώσει.
