σονια
μαλλον εννοουσες "συγκατοικουσατε" και οχι "συζουσατε". γιατι "συζουσαμε" ειναι οταν ειμαστε ζευγαρι.
με τον φιλο εισασταν παντα μονο φιλοι, δεν ειστε τεως ζευγαρι υποθετω..
Printable View
σονια
μαλλον εννοουσες "συγκατοικουσατε" και οχι "συζουσατε". γιατι "συζουσαμε" ειναι οταν ειμαστε ζευγαρι.
με τον φιλο εισασταν παντα μονο φιλοι, δεν ειστε τεως ζευγαρι υποθετω..
ετσι ειναι ελισαβετ,Quote:
Originally Posted by elisabet
η περιπου ετσι,
κι αυτο γιατι καποια στιγμη αντιλαμβανεσαι ποσο πολυτιμο και σπανιο στην ζωη σου ειναι, ΠΕΡΑ απο τις αποψεις και τις ιδεολογιες και την σταση ζωης, να υπαρχουν ανθρωποι στην ζωη σου που πραγματικα σε αγαπανε, οπως σε αγαπανε καποια αδερφια που δεν ταιριαζεις μαζι τους. μπορει να μην ταιριαζεις, να μην εχεις ουτε ιδια γουστα, αλλα αγαπιεστε αλήθινα και θελεις να ειναισ την ζωη σου, γιατι αφου εχεις φαει πολλα σ@@$@τα στην ζωη σου απο δουλειες που σε εξοντωσαν, φιλους (με ιδια ενδιαφεροντα) που νομιζες οτι μονο με τετοιους πρεπει να ασχολεισαι, και σε προδωσαν η σε ζηλεψαν... αρχιζεις παλι απο την αρχη να εκτιμας μερικους ανθρωπους που διαφερουν πολυ απο εσενα αλλα σε αγαπουν πραγματικα και χαιρονται με την επιτυχια σου και με οτι ειναι καλο για σενα..
εγω, δεν εκανα ποτε παρεα με την αδερφη μου γιατι ειχαμε τελειως διαφορετικα ενδιαφεροντα, πορεια και χαρακτηρα. ψαχνομασταν με δικους μας φιλους και δικες μας παρεες. περνουσαμε και εβδομαδες να μην σου πω και μηνες χωρις να ειδωθουμε (αλλα ξεραμε η μια για την αλλη οτι ειμαστε καλα). τωρα, βρισκομαστε συνεχεια, βγαινουμε μαζι τις κυριακες, και παμε πολυ συχνα διακοπες μαζι, με τους ανδρες μας, οπως θα παμε και φετος.
εχω την κολλητη του δημοτικου, που απομακρυνθηκαμε σε πολυ νεαρη ηλικια γιατι εκεινη παντρευτηκε μικρη και μπηκε σε αλλο τροπο ζωης , ενω εγω ακομα σπουδαζα, και γιατι μεγαλωνοντας δεν ειχαμε κοινα ενδιαφεροντα, τροπο σκεψης και αναζητησεις.
απομακρυνθηκα εγω δλδ και ψαχνομουν με τα ενδιαφεροντα μου (ημουν και πολυ πολυ buzy για πολλα χρονια). εδω και καποια χρονια με την παρεα φιλεναδων του δημοτικου πινουμε συχνα καφεδες που λες κι εσυ, αλλα η αγαπη και το ειλικρινες ενδιαφερον ειναι εκει, και την νοιωθεις. δεν παω για το τυπικο, παω γιατι ξερω οτι θα δω την φιλη μου που αγαπιομαστε "παρ ολα αυτα". αυτες πανε και πολλες εκδρομες μαζι που δεν ακολουθω γιατι ταξιδια παω μονο με τον δικο μου. δεν μαρεσουν τα ταξιδια "γυναικοπαρεας".
αλλα στην περιπτωση γαριδας, νομιζω οτι ο κολλητος, δεν ειναι κολλητος και δεν το εχει καταλαβει η ιδια.
δεν νοειται να μην την καλεσει αν την εθωρει κολλητη...
Nαι, συγκατοικούσαμε, ποτέ δεν ήμασταν ζευγάρι ούτε είχε παιχτεί κάτι ερωτικό.Quote:
Originally Posted by Remedy
Νομίζω ότι ο καθένας μας έχει πολλά παραδείγματα σαν αυτά που λέτε κορίτσια, το θέμα είναι να τα βλέπουμε τα πράγματα στις πραγματικές τους βάσεις ανά πάσα στιγμή. Οι άνθρωποι μπορεί να απομακρυνθούν και να έρθουν πάλι κοντά κάποια στιγμή ή και όχι. Κι όσο περνάνε τα χρόνια υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις στις φιλίες πιστεύω, δεν είναι μαύρο ή άσπρο.
Ναι δεν ήταν σωστή λέξη το "τυπικό", αυτό εννοούσα που λες. Οτι μπορεί να μην είσαι πια κολλητή γιατί δεν σας συνδέουν κοινά επειδή η ζωή τα έφερε έτσι κι αλλάξατε σαν άνθρωποι ή τραβήξατε άλλους δρόμους, αλλά το "μια στο τόσο" που βρίσκεστε είναι ουσιαστικό και σε γεμίζει με όμορφα συναισθήματα, βασικά σε γεμίζει. Με τέτοιες φιλίες είναι μια αίσθηση σα να γυρνάς στο πατρικό σου σπίτι μετά από χρόνια , δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Την καταλαβαίνεις την διαφορά ακόμα και στην αγκαλιά. Είναι διαφορετική από τις άλλες. Πρόσφατα συναντήθηκα με μια παιδική φίλη που είχα να δω χρόνια λόγω απόστασης και η μόνη επικοινωνία που είχαμε ήταν μέσω μνμ που και που. Έμαθε για τον χαμό του πατέρα μου καθυστερημένα λόγω του ότι δεν έχει κρατήσει επαφές με κοινούς γνωστούς κτλ και παρόλα αυτά όταν βρεθήκαμε και με αγκάλιασε ένιωσα αυτή την αγκαλιά πέρα για πέρα αληθινή και εγκάρδια. Είχαμε να ειδωθούμε χρόνια κι όμως μείναμε αγκαλιασμένες ώρα και κλαίγαμε και οι δύο σα να ήταν χθες που παίζαμε μαζί όλη μέρα στις αυλές μας.Quote:
Originally Posted by Remedy
Παρόλα αυτά δεν είναι όλες οι φιλίες έτσι. Έχω κι άλλες παιδικές φίλες πχ που χαίρομαι μεν όταν τις βλέπω και μπορώ να περάσω ευχάριστα μαζί τους για έναν καφέ αλλά δε νιώθω κι αυτό το δέσιμο. Κι έχω και σαν το παράδειγμα που προανέφερα που δεν περνώ ευχάριστα πια και δεν θέλω πολλά πολλά ακόμα κι αν είμαστε στην ίδια πόλη και θα μπορούσαμε να κάναμε παρέα. Νομίζω σε αυτή την τελευταία κατηγορία είναι και η θεματοθέτρια με τον φίλο της.
ΌΠως λέει κι η Σόνια υπάρχουν διαβαθμίσεις, δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο και είσαι τυχερός αν μπορείς να κάνεις αυτό το ξεκαθάρισμα (του πόσο κοντά σου θες τον άλλον) σχετικά νωρίς πριν η σχέση αρχίσει να φθείρεται.
Το οτι εκείνος δεν την κάλεσε πχ σε μια σημαντική στιγμή της ζωής του, αυτό δείχνει πως αυτός θέλει να κρατήσει απόσταση και καλό είναι να τo δεχτεί και η garida ως έχει χωρίς πολλά πολλά ώστε να αποφύγει τριβές.
Διάβασα το θέμα σου και λίγα σχόλια Όχι όλα....
Το ποστ σου δεν είναι χαζό ...απλά διαφωνείτε ως άνθρωποι γιατί αλλάξατε και δεν ταιριάζετε πια...Εσύ δεν θα το έκανες αυτό που κάνει .σε φίλους σου...εκείνος όμως δεν μπορεί να το δει αυτό η δεν το καταλαβαίνει η δεν είναι το ίδιο σημαντικό για εκείνον όπως είναι για σένα.......Αυτό πάει να πει ότι αλλάξατε και δεν ταιριάζετε.....
Μπορεί να έχει και τις δικες του ανασφάλειες και ένα κομμάτι του εαυτού του να αισθάνεται καλά βλέποντας ότι κάποιοι άνθρωποι ζορίζονται περισσότερο ......Χωρίς αυτο να σημαίνει πως γίνεται συνειδητά και ότι είναι κακος...Μπορεί να του ξεφεύγει και να είναι ελάττωμα που τον ικανοποιεί σε ένα μικρό κομμάτι του αλλα προκαλεί προβλήματα στη φιλία δε........ενδεχομένως όταν ήσασταν πιο μικροί να σε είχε σε θαυμασμό πολύ ίσως και ζήλεια και τώρα που έχει τη σύντροφό του και τη ζωή του σε απομυθοποίησε και νιώθει να υπερέχει εκείνος......
Όπως και να έχει ........Όταν οι φίλοι μας ενοχλούν με οποιονδήποτε τρόπο το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να μιλάμε μαζί τους για να βρούμε μια κοινή λύση....αν ο φίλος μας δεν είναι συζητησιμος τότε θα πρέπει να πάρουμε τις αποστάσεις μας.....
Μίλα μαζί του και αν δεν το καταλάβει ούτε τότε ...κάτσε και δες τι σου προφέρει αυτός ο άνθρωπος...Μέχρι που μπορείς να μιλήσεις μαζί του .....
Μπορείς να του λες τα οικογένεια/Προσωπικά σου και να νιώθεις άνετα; μπορείς να βγεις μια φορά το μήνα για έναν καφέ μαζί του και να μιλάτε περί ανέμων και υδάτων και να περάσεις καλά αλλά μέχρι εκεί;;;;
Τι σου δίνει.....; μέχρι πόσο μπορεί να είναι στενή η φιλία σας....
Αν δεν σου προσφέρει τπτ μπορείς και να τη διακόψεις οριστικά....Δεν υπάρχει λόγος να επιβαρυνεις τη ζωή σου με άτομα που δεν έχουν να σου δώσουν τπτ θετικό
Πλέον δεν μπορώ να του λέω τίποτα και δεν του λέω. Γιατί βλέπω πως τα παρεξηγεί. Η παρεξηγώ εγώ το πώς αντιδράει..Συνήθως όταν ξεκόβω, ξεκόβω τελείως, ξενερώνω. Οι διαφορές μας πλέον είναι αγεφύρωτες. Και η διαφορά είναι ότι αυτός και η σύζυγός του προσπαθούν να με κάνουν να ΄δω΄ότι το ΄σωστό΄είναι να κάνω 'ο,τι και αυτοί. Αυτός παλιά δεν είχε θέμα και δεν τα ανέφερε αυτά ποτέ. Τώρα σχεδόν με σταυρώνουν για τις διαφορετικές αποφάσεις μου. Και φυσικά με προσέβαλε η γυναίκα του που είπε πως τα υιοθετημένα παιδιά δεν είναι κανονικά παιδιά, γιατί εγώ υιοθετημένη είμαι και στον καθρέφτη με βλέπω νορμάλ. Επίσης, και οι γονείς μου και εγώ είμαστε άνθρωποι που όταν έχουμε σχέση δεν ξεκόβουμε απτους φίλους μας, ούτε αλλάζουμε χαρακτήρα. Αυτός είναι απτους κλασσικούς που με αυτή τη σχέση άλλαξε 100% χαρακτήρα. Τώρα είναι και ο γάμος και πλέον δεν θέλω καν να πάω.Quote:
Originally Posted by Miliva21
Ναι σε αυτή τη κατηγορία είμαι πλέον. Βλέπω κλήση του και δεν με ενδιαφέρει πια να απαντήσω. Δεν με κάλεσε εκεί γιατί μάλλον δεν τον άφησε η σύζυγος. Γιατί κατα τάλλα κάθε μέρα μου στέλνει εργασίες για να στέλνω σιβι. Και δεν του απαντάω καν. Ακόμα και αυτό που κάνει με προσβάλλει, γιατί μου στέλνει κάτι αστείες δουλειές πχ. βοηθός φαρμακείου ενώ εγώ είμαι της πληροφορικής. Όταν παίρνει αποφάσεις η γυναίκα του, δεν μιλάει. Άμα βρεθεί για λίγο στη γειτονιά μου με παίρνει τηλ και λέει 'έλα, έχω μισή ώρα διαθέσιμη μέχρι να γυρίσω σπίτι. Προλαβαίνεις για καφέ?΄΄. Και φαίνεται σαν να το κάνει στα κλεφτά όταν η γυναίκα δεν το ξέρει. Ή όταν είναι μπροστά η σύζυγος μου μιλάει με ύφος και συμφωνεί μαζί της για ό,τι πει. Ακόμα και αν πει πως μοιάζω με στρουμφάκι θα συμφωνήσει. Και φυσικά το ότι μου είπε πόσο άτυχη είμαι στη ζωή μου που αρρώστησε ο πατριός μου με έχει κάνει έξαλλη. Έξαλλη. Πολλά με έχουν πλέον εκνευρίσει απαυτά που έχουν κάνει και πει. Και δεν θέλω να πάω καν στον γάμο.Quote:
Originally Posted by elisabet
Εχω κολλητο φιλο 39 χρονια , και τα 3 τελευταια χρονια , ουτε γω μπορω να τον καταλαβω , συμβαινει με τους ανθρωπους , ειναι μερικοι απροβλεπτοι ........αφου πλεον δεν εχουμε επαφες , δεν το επιδιωκω , με κουρασε ........
Κανε ότι νιώθεις και σου ταιριάζει....Quote:
Originally Posted by garida
Παίζει με αυτά που γράφεις και το ενδεχόμενο να του έχει βάλει εκείνη λόγια για σένα.........Όπως και να έχει αν βλέπεις ότι δεεεν απομακρυνσου