Όχι εντάξει φιλίες κάνω δεν έχω πρόβλημα. Επίσης εκεί που πάω έχω ήδη και κάποιους φίλους και κάποιους συγγενείς.
Printable View
Καλημέρα tzimani!
Εγώ δεν κατάλαβα θέλεις να φύγεις για οικονομικό θέμα! Εδώ είσαι άνεργος και δεν τα βγάζεις πέρα και δεν μπορείς να βρεις δουλειά?
Εκτός από την απόσταση τι άλλοι σε φοβίζει? Το ότι θα είσαι μακριά από τους γονείς σου?
Αυτήν είναι η φυσική εξέλιξη του ανθρώπου να φεύγει κάποια στιγμή από το σπίτι και να κάνει τις δικές του προσπαθείες.
Ούτε καν η απόσταση με φοβίζει. Σε λίγους μήνες οι δικοί μου θα έρθουν εκεί. Είμαστε όλοι αμερικανοί υπήκοοι. Με φοβίζει λίγο η ακρίβεια εκεί αλλά βέβαια παίζουν και οι άπειρες ευκαιρίες σε σχέση με εδώ. Την πήρα την απόφασή μου. Σε λίγο βγάζω εισητήριο.
Αλλά και να μην έρθουν θα έχουμε συχνή επικοινωνία.
οκ, μπορεί η Αμερική να μην εύκολο μέρος....αλλά τι είναι εύκολο...??? να είσαι εδώ άνεργος και να χαραμίζεις τη ζωή σου...??
κοίτα, για τους περισσότερους από εμάς εδώ μέσα τίποτα δεν είναι εύκολο και ταυτόχρονα τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο (αν με πιάνεις τι εννοώ)....εκτός αν ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων που τα βρήκαν έτοιμα...
σκέψου όμως ότι για μένα έχεις ένα βασικό ατού....την υπηκοότητα...που πολλοί θα ζήλευαν να είναι στη θέση σου....πάτα λοιπόν πάνω σε αυτό και κυνηγά τα όνειρα σου...όλα τα άλλα θα έρθουν σιγά σιγά....και να δεις και οι γονείς σου θα είναι ευτυχισμένοι και αν έρθουν κ μαζί σου όπως λες τότε όλα καλά..
Μακάρι τι να πω σας ευχαριστώ όλους και όλες. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα μου. Να κάνω κάτι που από τη μια θέλω από την άλλη μου πέφτει κομμάτι βαρύ αλλά οκ. Ότι να είναι θα το αντέξουμε. Απ'το ολότελα καλή κι η παναγιωτενα. Και ίσως οδηγήσει σε κάτι καλό.... Μακάρι.... Ευχαριστώ για τις ευχές παιδιά.
Δυσκολεύομαι να πατήσω το κουμπί να βγάλω το εισιτήριο lol. Εν τω μεταξύ την Δευτέρα έχω συνέντευξη για δουλειά εκεί.
Άκουσε με και μένα που πλέον δεν έχω γονείς. Νομίζεις ότι η απώλεια των γονιών σου θα είναι κάτι που θα σε διαλύσει και πως η ζωή σου τελείωσε. Νομίζεις πως όταν πεθάνει η μάνα, θα πεθάνεις και συ λίγο αργότερα.
Λοιπόν, δεν γίνεται αυτό! Συνεχίζεις να ζεις κανονικά. Ίσως παίρνει λίγο χρόνο στην αρχή, όμως μετά καταλαβαίνεις τη θνητότητα σου και προσπαθείς να ζήσεις όσο καλύτερα μπορείς.
Δεν θα πεθάνετε όταν χάσατε κάποιον. Ειλικρινά.
Βγάλε το εισιτήριο σου λοιπόν, πριν μετανιώσεις για την ευκαιρία που έχασες. Οι γονείς σου, έζησαν την ζωή τους. Σε γέννησε η μάνα σου όχι για μείνεις για "πάντα" μαζί της αλλά για να φτιάξεις μια ζωή όπως εσύ την επιθυμείς.
Μόλις εβγαλα το γαμωεισιτηριο. 650 ευρω στο αγνωστο με βαρκα την ελπιδα..... Συναισθηματα αναμικτα. Θα μου λειψουν οι δικοι μου μου ερχεται να βαλω τα κλαματα
Οποιος μπορει να με εμψυχωσει καπως παιδια..δεν ειμαι καλα