Ψυχοσωματικά sos

Printable View

Show 40 post(s) from this thread on one page

15-10-2019, 19:13
Lina_kik

Εγώ πέρσι έκανα 6μηνη αγωγή με ssris.. Απο τους 3 μήνες είχα αρχίσει να νιώθω ξανά εγώ.. Και γι αυτό ολοκλήρωσα την αγωγή όντας καλύτερα από ποτέ! Δυστυχώς όμως βλέπω πως αυτά που διάβαζα γίνονται πράξη.. Τόσοι άνθρωποι σε αυτό το forum παλεύουν χρόνια και χρόνια... Εγω πίστεψα ότι θα ξεμπερδευα έτσι εύκολα... Τωρα παίρνω κάτι σταγόνες cbd 3% αλλά δεν βοηθάνε.. Δεν θέλω να ξαναπάρω αγωγή αλλά δεν αντέχω και αυτό το συνεχές αίσθημα ειδικά του πόνου.. Πότε εδώ και πότε εκεί.. Και η πλάκα είναι λες και είναι η πρώτη φορά.. Δεν μπορώ να το κατανοήσω πλήρως ότι είναι ψυχοσωματικό.. Εχω αρρωστοφοβία φουλ..αλλα όπως κατάλαβα δεν είναι η αιτία που μου δημιουργούνται. . Κάτι άλλο βαθύτερο φταίει που μου προκαλεί σωματικά και παθαίνω αρρωστοφοβία.. Κι εγώ στην ηλικία σου είμαι..
15-10-2019, 20:26
Layla123

Quote:

Originally Posted by Lina_kik

Εγώ πέρσι έκανα 6μηνη αγωγή με ssris.. Απο τους 3 μήνες είχα αρχίσει να νιώθω ξανά εγώ.. Και γι αυτό ολοκλήρωσα την αγωγή όντας καλύτερα από ποτέ! Δυστυχώς όμως βλέπω πως αυτά που διάβαζα γίνονται πράξη.. Τόσοι άνθρωποι σε αυτό το forum παλεύουν χρόνια και χρόνια... Εγω πίστεψα ότι θα ξεμπερδευα έτσι εύκολα... Τωρα παίρνω κάτι σταγόνες cbd 3% αλλά δεν βοηθάνε.. Δεν θέλω να ξαναπάρω αγωγή αλλά δεν αντέχω και αυτό το συνεχές αίσθημα ειδικά του πόνου.. Πότε εδώ και πότε εκεί.. Και η πλάκα είναι λες και είναι η πρώτη φορά.. Δεν μπορώ να το κατανοήσω πλήρως ότι είναι ψυχοσωματικό.. Εχω αρρωστοφοβία φουλ..αλλα όπως κατάλαβα δεν είναι η αιτία που μου δημιουργούνται. . Κάτι άλλο βαθύτερο φταίει που μου προκαλεί σωματικά και παθαίνω αρρωστοφοβία.. Κι εγώ στην ηλικία σου είμαι..

Δεν ξέρω αν ισχύει και στην περίπτωση σου πάντως επειδή κι εμένα το συνεχές αίσθημα ότι κάτι δεν πάει καλά και η ακραία άρρωστοφοβια με έστειλαν σε πρώτη φάση στην ψυχίατρο, κάποιους μήνες μετά φτάσαμε στο συμπέρασμα ότι παραλληλιζει την παιδική ψυχική μου κατάσταση. Δηλ, και τότε λόγω ακραίων καταστάσεων επειδή ένιωθα μόνη και αβοηθητη σε μια κατάσταση, έτσι και τώρα αναβιωνεται το ίδιο μέσω της άρρωστο φοβίας, γιατί μόνη και αβοηθητη νιώθω, και ότι κάνεις δεν με καταλαβαίνει και οι γύρω μου που μου λένε χαλάρωσε είσαι καλά, πολλοί άνθρωποι νιώθουν τα ίδια ή μη βάζεις το κακό στο μυαλό σου και όλα αυτά πραγματικά τα ακούω λόγια του αέρα, λέω όλη την ώρα είτε μέσα μου είτε έξω μου, δεν ξέρετε, δεν καταβαινεις, δεν είναι έτσι,δεν είναι όπως την προηγούμενη φορά ειναι διαφορετικό αυτή τη φορά. Ή άμα ήταν έτσι όπως έλεγες δεν θα έπιανε, μα δουλεύω με τον εαυτό μου ασταμάτητα δεν έχει θέση το ψυχοσωματικο.
Αυτό μου είπε είναι η κατάσταση στην οποία κάποιος είναι μόνος και αβοήθητος καθώς δεν εμπιστεύεσαι ούτε οικείους, ούτε γιατρούς, ούτε και τον εαυτό σου, ουσιαστικά κανέναν.
15-10-2019, 20:36
Lina_kik

Η αλήθεια είναι ότι έχω βασιστεί πολύ στον εαυτό μου τα τελευταία 12 χρόνια ... Δεν ζητάω εύκολα βοήθεια και προσπαθώ να τα κάνω όλα εγώ... Δεν ξέρω αν έχει κάποια σχέση αυτό.. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι από την παιδικη μου ηλικία κακό.. Ειχα όμορφα χρόνια! Το τραυματικο γεγονός που μάλλον με έχει στιγματίσει είναι ο θάνατος της μητέρας μου.. Πάνε χρόνια.. Η ψυχολόγος λέει ότι δεν πενθησα.. Μάζεψα τις δυνάμεις μου και συνέχισα τη ζωή.. Αλλα μπουμ! Εμφανίστηκε μπροστά μου!
15-10-2019, 20:48
Layla123

Δεν στο λέω ότι απαραίτητα συμβαίνει και σε εσένα αλλά θέλω να σου πω πάνω κάτω το μοτίβο. Συμβαίνει αυτό με το πένθος, πάντως το ξέρω και από ανθρώπους του περιβάλλοντος μου.
Γενικότερα πάντως να σου πω, πως και από άλλους ξέρω πως αυτός ο δρόμος, ο δρόμος της ψυχοθεραπείας, είναι ανώμαλος έχει σκαμπανεβασματα και πισωγύρισματα, μη σε φοβίζει και τόσο ότι γυρνάς πίσω, με τον ίδιο τρόπο που τα ξεπεράσεις και τα πήγαινες μια χαρά το ίδιο θα τα πας και πάλι.
Μην απογοητεύεσαι, τα πονακια σε όλο το σώμα είναι νεύροπονοι και είναι το πιο κοινό ψυχοσωματικο και το πιο αθώο θεωρώ. Επίσης να σου πω ότι ακριβώς το ίδιο είχα κι εγώ όταν ξεκίνησα το γυμναστήριο, μου είχε συμβεί να ξυπνήσω μέσα στη νύχτα από τιναγματα στο σώμα μου και να πανικοβληθω. Είναι πάρα πολύ πιθανό να μην είναι και ψυχοσωματικο και να ειναι οι μύες σου που κινούνται ξανά ή που αναπτύσσονται πάλι σιγά σιγά.

Επίσης να σου πω κάτι που φαντάζομαι στο έχουν πει αλλά ακόμη κι έτσι να είναι θα στο υπενθυμίσω. Όσοι έχουμε άρρωστο φοβία ειμασταν πολλοί πιο ευαίσθητη στην αίσθηση στην διάρκεια της φοβίας αυτή, άρα κάτι που νιώθει κάποιος καθημερινά και δεν του δίνει καν σημασία, ή που μπορει να το νιώθει και να μην το καταλαβαίνει καν στην περίπτωση ενός αρρωστοφοβικου περιγράφεται συνήθως :απότομος πόνος, ξαφνικός, σουβλια ακριβώς γιατί βιωνεται έτσι λόγω της υπερευαισθησιας και της συνεχούς στραμμένη προσοχής σε σωματικό πόνο.

Εγώ αυτό που εκανα είναι παράλληλα με το γυμναστήριο της μέρες που είναι καλές και δεν κρεβατωνομαι είναι να περπατάω 8 με 10 χιλιάδες βήματα. Εκτονώνονται και οι μύες που πιθανόν να καταπωνουνται.δεν είναι τίποτα αυτό που έχεις, πηγές και σε νευρολόγο, ξέρω ότι δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις αλλά δεν είναι τίποτα το είχα πολύ καιρό, πραγματικά πολύ καιρό.
15-10-2019, 20:55
Lina_kik

Ναι μου το έχουν πει αυτό με την στραμμένη προσοχή στο πρόβλημα... Και είμαι πολύ καλη στο να το λεω κι εγώ στους άλλους.. Επίσης έχει δουλέψει στις καλές μου μέρες να μην δώσω σημασία από την ώρα που θα ξυπνήσω σε τίποτα και δούλεψε! Ήταν μια καλή μέρα! Η ψυχολόγος λέει ότι απλά όταν πέφτω ψυχολογικά εμφανίζεται παλι η αρρωστοφοβια.. Οταν είμαι καλα, το αντιμετωπίζω! Ελπίζω η ψυχοθεραπεία να βοηθήσει.. Ειμαι αποφασισμένη να φτάσω στα βάθη της ψυχής μου... Και να την βοηθήσω να απαλλαχτεί! Σε ευχαριστώ πολύ!! Εύχομαι ένα καλύτερο μέλλον!!
15-10-2019, 21:06
Layla123

Αγωνιστικούς χαιρετισμούς
15-10-2019, 21:33
glamshine4ever

Quote:

Originally Posted by Lina_kik

Η αλήθεια είναι ότι έχω βασιστεί πολύ στον εαυτό μου τα τελευταία 12 χρόνια ... Δεν ζητάω εύκολα βοήθεια και προσπαθώ να τα κάνω όλα εγώ... Δεν ξέρω αν έχει κάποια σχέση αυτό.. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι από την παιδικη μου ηλικία κακό.. Ειχα όμορφα χρόνια! Το τραυματικο γεγονός που μάλλον με έχει στιγματίσει είναι ο θάνατος της μητέρας μου.. Πάνε χρόνια.. Η ψυχολόγος λέει ότι δεν πενθησα.. Μάζεψα τις δυνάμεις μου και συνέχισα τη ζωή.. Αλλα μπουμ! Εμφανίστηκε μπροστά μου!

Δεν είμαι ψυχολόγος αλλά δεν το πιστεύω. Εμένα ζούνε και οι δύο γονείς μου με υγεία και είχα ωραία παιδικά χρόνια αλλά και πάλι έχω αρρωστοφοβια και ένα σωρό ψυχοσωματικα. Πιστεύω είναι στον άνθρωπο να είναι ευαίσθητος ή όχι. Εσωστρεφής ή όχι.
16-10-2019, 00:48
Giannisk91

Καλησπέρα layna και Lina είμαι και εγώ ένα συνομιλικος σας με παρόμοια κατάσταση, θα ήθελα να σας ρωτήσω πόσο καιρό παλευετε με αυτό;
16-10-2019, 09:13
Lina_kik

Γεια σου!! Εγώ ένα χρόνο ακριβώς.. Αλλα με διάλειμμα μερικών μηνών που ήμουν σε αγωγή.. Τέτοιες μέρες πέρσι ήμουν σε παρόμοια κατάσταση.. Πιο τραγική βέβαια καθώς ήταν η πρώτη επαφή.. Εσυ?τι ακριβώς νιώθεις?
16-10-2019, 10:53
Layla123

Quote:

Originally Posted by Giannisk91

Καλησπέρα layna και Lina είμαι και εγώ ένα συνομιλικος σας με παρόμοια κατάσταση, θα ήθελα να σας ρωτήσω πόσο καιρό παλευετε με αυτό;

Εγώ δύο χρόνια, απλά μου πήρε καιρό μέχρι να αναγνωρίσω ότι αυτό μου συμβαίνει είναι κρίσεις πανικού και άρρωστοφοβία και να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία.
16-10-2019, 16:12
Giannisk91

Πωωωω δύσκολο,, απλώς και εγώ είμαι περίπου 10 μήνες έτσι και είναι πολύ δύσκολο,,, εσύ βω Layla είχες δηλαδή καθημερινά ψυχοσωματικα και έκανες καθημερινά κακές σκέψεις, γτ εγώ κάπως έτσι ήμουν και ψιλό είμαι ακομα
17-10-2019, 10:10
Lina_kik

Βρήκα αυτό το άρθρο πολυ ενδιαφέρον! Και σας το παραθέτω για να το διαβάσετε..
https://www.google.com/amp/s/www.psy...gxous.amp.html
Εξηγούνται πολλά!
17-10-2019, 10:17
Layla123

Quote:

Originally Posted by Giannisk91

Πωωωω δύσκολο,, απλώς και εγώ είμαι περίπου 10 μήνες έτσι και είναι πολύ δύσκολο,,, εσύ βω Layla είχες δηλαδή καθημερινά ψυχοσωματικα και έκανες καθημερινά κακές σκέψεις, γτ εγώ κάπως έτσι ήμουν και ψιλό είμαι ακομα

Ναι ναι, ακριβώς έτσι. Μέχρι και τις πρώτες εβδομάδες των συνεδρίων ήμουν πολύ χάλια. Πολύ χάλια όμως. Είχα και πολλές κρίσεις πανικού. Ψυχοσωματικα είχα ναι, μια η καρδιά μου, μια μυικοι πόνοι, μια το κεφάλι μου, είχα δυσπνοιες συχνά και για πολύ καιρό, είχα πάει και σε πνευμονολογο. Είχα πάρα πολλά ψυχοσωματικα. Και χωρίς απαραίτητο ερέθισμα, μπορεί να γινόταν κάτι που αγχωνε, μπορεί να ήμουν ήρεμη ή ακόμη και στον ύπνο μου.

Σταδιακά βελτιώθηκε με την ψυχοθεραπεία, έρχονταν και έφευγαν μετά. Είχα δηλαδή σερί 2 με 3 εβδομάδες κάποιο ψυχοσωματικο να με συνοδεύει και μετά 3 μέρες ήμουν χωρίς. Εννοείται όμως πως και το παραμικρό πιάσιμο από το γυμναστήριο με υψοψιαζε απλά προσπαθούσα να δουλέψω στο μυαλό μου ότι ειναι από τη γυμναστική. Και έτσι σταδιακά βελτιώνεται, τώρα έχουν ελαττώθει οι εβδομάδες με τα ψυχοσωματικα σε μέρες ας πούμε.
17-10-2019, 22:56
Ορέστης

Εχω αρκετη ταχυκαρδια γιατι φοβαμαι να γραφτω σε σχολη.
18-10-2019, 00:46
Layla123

Σε τι σχολή εννοείς;;

Show 40 post(s) from this thread on one page