Κρίσεις πανικού

Αφού απαντάς μόνος σου, αν παθαίνεις καρδιακό δεν σου περνάει έτσι απλά σε μία στιγμή επειδή χαλάρωσες. Και αν ήταν να αισθανθείς κάτι στο χέρι δεν θα ήταν στο ξεκούδουνο ο αγκώνας που είναι στη μέση χωρίς να αισθάνεσαι κάτι στο υπόλοιπο χέρι ρε Biliskov.

Maria10, απλά δεν είναι απαραίτητο η ΓΑΔ να στο γυρίσει σε αρρωστοφοβία, ιδίως σε τόσο μεγάλο βαθμό που την έχουν κάποια μέλη εδώ μέσα. Εγώ μόλις συνειδητοποίησα ότι είναι κάτι ψυχολογικό, έκοψα τις δεύτερες σκέψεις, μπας και είναι το ένα, μπας και το άλλο. Δεν είναι εύκολο, αλλά άλλο να λες πάλι η κωλοκρίση και τι θα γίνει με αυτή τη βλακεία και άλλο να λες πωπω, τώρα παθαίνω τζασμενοβαρεμάρα και θα πεθάνω. Έχει διαφορά μεγάλη στο πως να το ξεπεράσεις σιγά σιγά αν δεν είχες ή είχες και ξεπέρασες την αρρωστοφοβία με το να την έχεις και μάλιστα σε τόσο μεγάλο βαθμό. Σε αποσπά από τον αγώνα να καταπολεμήσεις το ίδιο το άγχος. Εσυ δεν μου ακούγεσαι να έχεις αυτό το θέμα, σωστά;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Αφού απαντάς μόνος σου, αν παθαίνεις καρδιακό δεν σου περνάει έτσι απλά σε μία στιγμή επειδή χαλάρωσες. Και αν ήταν να αισθανθείς κάτι στο χέρι δεν θα ήταν στο ξεκούδουνο ο αγκώνας που είναι στη μέση χωρίς να αισθάνεσαι κάτι στο υπόλοιπο χέρι ρε Biliskov.

Maria10, απλά δεν είναι απαραίτητο η ΓΑΔ να στο γυρίσει σε αρρωστοφοβία, ιδίως σε τόσο μεγάλο βαθμό που την έχουν κάποια μέλη εδώ μέσα. Εγώ μόλις συνειδητοποίησα ότι είναι κάτι ψυχολογικό, έκοψα τις δεύτερες σκέψεις, μπας και είναι το ένα, μπας και το άλλο. Δεν είναι εύκολο, αλλά άλλο να λες πάλι η κωλοκρίση και τι θα γίνει με αυτή τη βλακεία και άλλο να λες πωπω, τώρα παθαίνω τζασμενοβαρεμάρα και θα πεθάνω. Έχει διαφορά μεγάλη στο πως να το ξεπεράσεις σιγά σιγά αν δεν είχες ή είχες και ξεπέρασες την αρρωστοφοβία με το να την έχεις και μάλιστα σε τόσο μεγάλο βαθμό. Σε αποσπά από τον αγώνα να καταπολεμήσεις το ίδιο το άγχος. Εσυ δεν μου ακούγεσαι να έχεις αυτό το θέμα, σωστά;

---

Οχι όχι δεν έχω αυτό το θέμα Σονια.. Το θεμα μου είναι αυτή η ψυχολογική αναστάτωση που με πιανει, - αν μπορώ να το χαρακτηρίσω ετσι- κ ειδικά μετά τις κρίσεις πανικού νιώθω ένα κουρέλι, θέλω να κοιμηθώ όπου κ αν είμαι

Έχεις μιλήσει σε ψυχολόγο ή κάνεις συνεδρίες με τον ψυχίατρο; Και τι προσέγγιση ακολουθείτε; Επικεντρώνετε στα συμπτώματα μόνο ή στο να βρείτε πως και γιατί ξεκίνησε όλο αυτό; Εσύ τι πιστεύεις;

Φυσικά και σε αφήνει άδειο και ταλαιπωρημένο όλο αυτό, είναι γερό ταράκουλο και για την ψυχολογία και για τον οργανισμό, λογικό είναι να αισθάνεσαι πολύ κουρασμένη και να θες να κοιμηθείς. Και για να ξεκουραστείς και για να αποφύγεις τα άσχημα συναισθήματα.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Έχεις μιλήσει σε ψυχολόγο ή κάνεις συνεδρίες με τον ψυχίατρο; Και τι προσέγγιση ακολουθείτε; Επικεντρώνετε στα συμπτώματα μόνο ή στο να βρείτε πως και γιατί ξεκίνησε όλο αυτό; Εσύ τι πιστεύεις;

Φυσικά και σε αφήνει άδειο και ταλαιπωρημένο όλο αυτό, είναι γερό ταράκουλο και για την ψυχολογία και για τον οργανισμό, λογικό είναι να αισθάνεσαι πολύ κουρασμένη και να θες να κοιμηθείς. Και για να ξεκουραστείς και για να αποφύγεις τα άσχημα συναισθήματα.

---

Πηγαίνω σε ψυχίατρο κ παίρνω αντικαταθλιπτικα εδώ και 1μιση μήνα, τα οποία όμως θα ήθελα να κόψω λόγω των παρενέργειων που φέρνουν σε βάθος χρόνου..