Printable View
Πιστευεται οτι με τις συνθηκες που ζουμε σημερα ειναι ευκολο να πει ενας ανθρωπος \'\'ναι μπορω να ζησω και μονος μου?\'\' αν ναι γιατι ολοι φοβουντε την μοναξια ή τουλαχιστον οι περισσοτεροι? Συμφωνω οτι υπαρχουν πολλοι ανασφαλεις ανθρωποι και εγω ειμαι ενας απο αυτους και αυτη η ανασφαλεια μας κανει να συμπεριφερομαστε λαθος καποιες φορες .
Μιχαλη το να εχεις ανασφαλειες δεν ειναι κακο,
ειναι ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ!
Ας το φωναξει οποιος εχει αναγκη να τελειωνουμε δεν ειναι κακο....
εχουμε κανει την λεξη αυτη ως λεπρα την οποια δεν τολμαμε να την πουμε μηπως και κολλησει κανεις.
Οταν μιχαλη δεις τις ανασφαλειες σου και χωρις ντροπη τις κατονομασεις - συζητησεις κυριως με τον ανθρωπο που εισαι θα νιωσεις καλυτερα.
Το ζητουμενο λοιπον ειναι ολα αυτα τα πραγματακια που τα θεωρουμε πολυ κακα,
να τα απομυθοποιήσουμε για να μην πληγωνουν - συνηθως αθελα μας - την/τον συντροφο μας.
capr7, καλώς ήρθες:)
ξέρεις ολα αυτα που γράφεις πώς σ αρεσουν, πώς σε κανουν να νιωθεις καλα μεσα στη σχέση ειναι για μενα το οξυγόνο της. Μόνο που ειμαι σιγουρη πώς δεν εχει καμια σημασια αν ισχυει αυτο για μενα κ για εκατομμυρια άτομα ακομα. Σημασια έχει πώς φαινονται στο συντροφο σου. Μεσα σου ξέρεις τί χρειαζεσαι για να λειτουργησεις στη σχέση καλα. Το ιδιο κ αυτος. Οι δικες σου επιθυμιες φαινονται να συγκρουονται με τις δικες του. Οσο αυτο συμβαινει, οσο δεν επικοινωνουνται οι επιθυμιες αυτες κ δεν ταυτιζονται τοσο δυσκολεύουν οι προυποθεσεις ωστε να περνατε ομορφα μαζι. Προσπάθησε να του πεις πώς βλεπεις εσύ τη σχέση σας, με τις απαιτησεις που προβάλει αυτος κ πώς σε κανουν να αισθανεσαι. Οχι με διαθεση κατηγορου, αλλα με διαθεση να δειτε αν υπάρχει χωρος ταυτισης.
Επισης αν υπάρχει τετοια έλλειψη εμπιστοσυνης, που τον κανει να σε τσεκαρει καθε τρεις κ λιγο (προσωπικα θα με προσέβαλε αυτο), σκέψου αν εχει βάση κ απο που έρχεται ή τί πλαισιο δημιουργει στη σχεση σας.
Καλημέρα σε όλους!
Πραγματικά ευχαριστώ για τις απόψεις σας!
Αυτό που πιστεύω μας τρώει ίσως είναι η ανασφάλεια. Νιώθω τον εαυτό μου να έχει προσπαθήσει πολύ για αυτή τη σχέση πολύ περισσότερο και από την πολυετή που είχα πριν στην οποία δεν αντιμετώπιζα κανένα από τα παραπάνω προβλήματα που αναφέρω... μπορεί να είχα κάποια προβλήματα όπως όλοι αλλά ποτέ τέτοιου είδους... κ αυτό με προβληματίζει δυστυχώς για το μέλλον μου.
Αν συνεχίσω όσο να τον θέλω μάλλον κάποια στιγμή να γυρίσει μπούμεραν κ να τον μισήσω. Για μένα ο προσωπικός χρόνος σε λογικά πάντα πλαίσια είναι πολύ σημαντικός κ δε μπορώ να λειτουργήσω χωρίς αυτόν. Είναι κρίμα άλλωστε να σέβομαι τον άνθρωπο που έχω δίπλα μου κ να μην το βλέπει. Είμαι άνθρωπος που όταν είμαι με κάποιον είμαι αποκλειστικά μαζί του, δε δημιουργώ καταστάσεις με άλλους. Ακόμη κ στην πολυετή σχέση πριν προχωρήσω σε κάτι με τον νέο χώρισα κ του το είπα ξεκάθαρα.
Όσο το συζητάμε το τελευταίο καιρό νιώθει εκείνος ότι κ εγώ δεν τον καταλαβαίνω κ ότι μου έχει προσφέρει τα πάντα, όσα δεν είχε προσφέρει σε άλλη ποτέ κοπέλα. Ότι είναι για μένα κοινώς, ενώ εγώ είμαι για την πάρτι μου.
Σκέφτομαι ότι έχει έρθει η ώρα να βρω δικό μου σπίτι...
Κρίμα που ο τόσο τρελλός έρωτας κ αγάπη δεν αρκούν για να συνυπάρξει ένα ζευγάρι... πριν δε το είχα ξανανιώσει αυτό που λέω... τώρα το ζω....
Φτάσαμε τις δυο άκρες... να περνάμε όσο πιο τέλεια γίνεται στις καλές μας στιγμές (θέλω να πω ούτε βαριόταν ποτέ να κάνουμε κάτι, ή να πηγαίνουμε εκδρομές κτλ. κάτι που δε το βρίσκεις και συνέχεια, ούτε βαριόμασταν ποτέ ο ένας τον άλλο) και στις κακές στιγμές (που δεν εκδήλωνα το ενδιαφέρον κ το κόλλημα όπως αυτός) ήταν συνεχόμενες και πολύ έντονες.... τι να πω...
cap7 , θες να ακούσεις και τη δική μου πρόταση;
Προσπάθησες ποτέ να κάνεις αυτό που θέλεις εσύ, αλλά τα ταυτόχρονα να το κάνεις με τρόπο που δε θα δώσει τροφή στην ανασφάλειά του;
Η ανασφάλειά του πάντως δε νομίζω να προέρχεται από το πρότυπο της οικογένειάς του. Ζηλεύει εσένα και θεωρεί πως είσαι με το ένα πόδι απ\' έξω!
Νιώθει ότι ανά πάσα στιγμή θα του φύγεις...
Έχει λόγους να το πιστεύει αυτό; Έχουν υπάρξει συμπεριφορές δικές σου που να του έχουν ξυπνήσει ζήλειες;
Προσπάθησε να μιλήσεις μαζί του για το τί είναι πραγματικά αυτό που τον κάνει να σε ζηλεύει. Μετά δώσε του να καταλάβει ότι αν περνάς καλά μόνη σου, είναι γιατί σε γεμίζουν και άλλα πράγματα εκτός από εκείνον...
Τέλος και σημαντικότερο για μένα...
Ρώτησέ τον τι θα μπορούσες να κάνεις ή να πεις τις ώρες που νιώθει έτσι ανασφαλής μαζί σου , ώστε να νιώσει πιο ασφαλής και πως τον υπολογίζεις όσο σε υπολογίζει και εκείνος...
Capr, είστε δεν είστε μαζί ούτε ένα χρόνο..
Θεωρείς ότι εξάντλησες όλα τα περιθώρια, ώστε η μοναδική λύση είναι να φύγεις από το σπίτι?
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται....
Mου ήρθαν στο μυαλο μερικες σκεψεις διαβαζοντας ολα τα παραπανω:
κανεις δεν προκειται να καταλαβει τπτ, αν δεν μπορει εστω για λιγο να ξεκολησει το μυαλο του απο το πώς σκεφτεται ο ιδιος κ να προσπαθήσει να μπει στη θέση του άλλου.
Ζηλειες δεν ξυπνανε συνηθως απο τον απεναντι, εχει να κανει τις περισσοτερες φορες με δικη μας ανασφαλεια.
Οταν φεύγουμε απο μια σχεση για να παμε σε μια άλλη, θεωρουμε οτι η δεύτερη εχει ως δεδομενο στοιχεια που υπήρχαν στην πρωτη συν τα ωραια στοιχεια που μας προσέλκυσαν το ενδιαφέρον στη δεύτερη. Δεν ειναι ομως ετσι....Για την ακριβεια τπτ δεν ειναι αυτονοητο.
Δεν ξέρω...
η ζήλεια σίγουρα δεν είναι υγεία ( ειδικά η παθολογική της κατάσταση ) , προτιμώ όμως να υπάρχουν ίχνη ζήλειας σε ένα ζευγάρι , παρά αδιαφορία!!!
Στη δική μου περίπτωση πάντως... σε μία και μόνο σχέση ζήλευα ( αυτή την τελευταία που κάποιοι γνωρίζετε ) , χωρίς ωστόσο να φτάνουμε σε υπερβολές, είχα δείγματα όμως πως κάτι δεν πήγαινε καλά, κάθε φορά!
Για παράδειγμα , κατά καιρούς, του στέλνανε περίεργα μηνύματα κάτι πρώην του ή κάποιες κοπέλες που γνώρισε τυχαία... Δε λέω πως κάτι συνέβαινε ... όμως \"έπαιζε το ματάκι του\" που λέμε...
Επίσης τις περισσότερες φορές, κανόνιζε να βγεί και μου το ανακοίνωνε τελευταία στιγμή πράγμα που αφενός σήμαινε πως εγώ δεν είχα χρόνο να κάνω το ίδιο, και κατέληγα να μείνω σπίτι μόνη μου, αφετέρου με πείραζε που δεν είχε σχεδόν ποτέ χρόνο να βγούμε οι δυό μας, όταν όμως επρόκειτο για τσάρκα με τα φιλαράκια του, πάντα έβρισκε τρόπο να τα κανονίσει...
Κάτι ακόμα ήταν: Αν τον ρωτούσα, φερ ειπείν \"που θα πάτε;\" μου απαντούσε: \" σε ένα μαγαζί\" . Ή \"ποιοί θα είστε;\" - \"κάτι φίλοι\".
Ενώ εγώ αν θα έβγαινα με φίλες μου, θα του αφηγούμουν την επομένη, που πήγα, καποια φάση χαβαλέ που έγινε, κλπ, χωρίς να με ρωτήσει εκείνος απαραίτητα...
Το έκανα πιο πολύ γιατί ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου! Αντίθετα εκείνος ήταν πάντα \"κρυψίνους\" !
Καταλαβαίνεις λοιπόν πως δε βοηθούσε να ξεπεράσω εγώ τα συναισθήματά μου...
Όσες φορές του παραπονέθηκα για αυτή του τη στάση, ( του είχα ομολογήσει πως είναι φορές που τον ζηλεύω) του ζητούσα να με βοηθήσει με τη στάση του, γιατί δεν αισθανόμουν και εγώ καλά με αυτά μου τα συναισθήματα... Κάποιες φορές προσπάθησε μπορώ να πω... τότε λοιπόν αισθανόμουν πράγματι καλύτερα!
Ενιωθα λοιπόν ανασφάλεια κάποιες φορές, προσπαθούσα να το καταπολεμήσω όμως, δεν είπα ποτέ ΜΗΝ ΠΑΣ! ή ΔΕ Σ\' ΑΦΗΝΩ!.
Για την ιστορία βέβαια αποδείχτηκε πως δεν είχα άδικο... Υπήρξε όντως αδιαφορία από μεριάς του γιατί ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙ με το ένα πόδι απ\' έξω! Γι αυτό και δεν του στοίχισε τίποτα να τα πετάξει όλα στα σκουπίδια , ελαφρά την καρδίαν...!
Τα θυμάμαι και συγχύζομαι πάλι...
Όταν έφυγα από την άλλη σχέση σκότωσα δυστυχώς ακόμη κ τον κύκλο των φίλων που είχα με το πρώιν μέτωπο ώστε να μη δώσω τροφή για παρεξηγήσεις. Καμία επικοινωνία με πρώην κτλ.
Και όσο για τον καφέ που λέμε καμιά φορά έχω κάποιες φίλες δεσμευμένες κ αυτές, άλλες κ παντρεμένες που μιας τις 2 βδομάδες κανονίζαμε για ένα καφέ κ τίποτα παραπάνω....
Δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει με τις αφορμές που δίνουμε, όσο με το πώς ερμηνεύει κάποια πράγματα ο εκάστοτε σύντροφος. Ο πρώην υποψιαζόταν κάθε τηλεφώνημα, κάθε έξοδο χωρίς αυτόν σε σημείο που είχε καταντήσει πολύ ενοχλητικό (άπειρα τηλέφωνα σε ώρα εργασίας, ατέλειωτες ανακρίσεις με την επιστροφή) και όσα κι αν έδινα δεν του ήταν αρκετά, πάντα υπήρχε κάτι που έλειπε.
Τελικά κατάλαβα ότι είναι καλό να ξεκινάς σχέση με ανθρώπους που είναι ευχαριστημένοι με όσα έχουν, όσα είναι και όσα είσαι εξαρχής. Στην πορεία αν κάτι αλλάξει και δεν σου αρέσει έχεις την επιλογή να σταματήσεις. Αν πάλι προστεθούν θετικά, ακόμα καλύτερα.
Με γνώριζε μέσα από τη δουλειά αρκετούς μήνες πριν εκδηλωθεί τον τελευταίο μήνα κάτι. Ήξερε ότι ήμουν ένας άνθρωπος πολύ κοινωνικός, ήξερε τι ζωή έκανα πριν όσο ήμουν με το άλλο παιδί κτλ. δεν γνώρισε ξαφνικά κάτι διαφορετικό... αυτό προσπαθώ να του εξηγήσω ακόμη.... Πως είναι δυνατόν ξαφνικά να αλλάξω?
Μέχρι κ εχθές προσπαθούσα να τον κάνω να καταλάβει ότι είναι τελείως διαφορετική η επιθυμία να θέλεις να δεις τους φίλους σου κάποιες στιγμές από τον σύντροφό σου. Ή με τα πολλά τηλέφωνα, μηνύματα κτλ. Εγώ δε μπορώ να τα κάνω συνέχεια αυτά... και ακόμη κ να μου βγει να τα κάνω δεν θα ήθελα να είναι γιατί έμμεσα μου τα έχει επιβάλλει αυτός.... Και μου απαντάει: Σου επιβάλλω εγώ να μου δείχνεις το ενδιαφέρον σου??? Δε σου βγαίνει μόνο του???
Τι να πω, λες κ δε καταλαβαίνει νιώθω τελείως...
Είμαστε στα δυο άκρα... Την μία τέλεια κ την άλλη χάλια, τίποτα μέσης κατάστασης.
Quote:
Originally posted by capr7
Και μου απαντάει: Σου επιβάλλω εγώ να μου δείχνεις το ενδιαφέρον σου??? Δε σου βγαίνει μόνο του???
Τι να πω, λες κ δε καταλαβαίνει νιώθω τελείως...
Είμαστε στα δυο άκρα... Την μία τέλεια κ την άλλη χάλια, τίποτα μέσης κατάστασης.
νομιζω απανταει σε αυτα που ρωτας.
Αν δεν σου βγαινει, ε δεν σου βγαινει, αυτο θα πρεπει να το εξηγησεις.
Το τελεια υπαρχει οταν οι απαιτησεις μπαινουν στη μπαντα, ενω οταν αυτες βγαινουν στην επιφανεια υπαρχει το χαλια.
Θα σου πω κατι τωρα που ειναι νωρις.
Συζητηστε αναλυτικα και εξαντλητικα αν μπορειτε αυτα τα ακρα να τα γεφυρωσετε για να νιωθετε και οι δυο καλα.
Χωρις ομως πειθαναγκασμους. Αν τελικα αυτο δεν γινει δεν βλεπω αλλη λυση απο το χωρισμο - και εδω θα σου πω οτι αυτο ειναι το καλυτερο.
Δε με φοβίζει να προσπαθώ για κάποια πράγματα, έχω υπομονή... αυτό που με προβληματίζει είναι ότι μπορεί τελικά ένας άνθρωπος να αλλάξει????
ή στο μέλλον θα χειροτερέψουν τα πράγματα? θα βγούνε πιο έντονες ζήλιες πχ. κ γενικά αντί να είναι καλυτερα θα είναι χειρότερα....
Όταν βλέπεις πολλά προβλήματα από την αρχή μήπως δεν αξίζει να προσπαθείς???