Τρομεροί πονοκέφαλοι που με ξυπνάνε τη νύχτα

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Τώρα αν το συγκεκριμένο είναι από άγχος απαραίτητα δεν ξέρω, θεωρητικά έτσι όπως το περιγράφεις θα μπορούσε να είναι και από την απότομη κίνηση. Αλλά κι εγώ μπορεί να το πάθω μέσα στη μέση του ύπνου μου, να νιώσω ότι μου κόβεται η ανάσα. Η όταν σκυψω και σηκωθώ.
Για να καθυσηχαστεις πολύ πιθανό να πρέπει να επισκεφθείς και πάλι γιατρό. Και εγώ που στο λέω τώρα είχα πάει 2 φορές στον καρδιολόγο και μια σε πνευμονολογο γιατί δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι κάτι τέτοιο μπορεί να το προκαλεί το άγχος.
Δεν στο λέω κρίνοντας σε, ή για να στο παίξω έξυπνη. Ακόμα και τώρα κάθε φορά που με πιάνει, αυτές τις σκέψεις κάνω, έχω κάτι κακό, να πάω πάλι στο γιατρό, τι κακό μπορεί να πάθω κτλ.

Αυτό που ξέρω να σου πω, είναι ότι όταν είσαι σε κατάσταση άγχους ή και άρρωστοφοβιας το σώμα σου αντιδράει, τα ψυχοσωματικα που λέμε. Τώρα μπορεί να το εντοπίζεις στο να ξαπλώνεις απότομα, αύριο μπορεί να ανεβάζεις παλμούς με το παραμικρό, μπορεί να έχεις ένα από τα δύο ή κανένα σύμπτωμα ή και περισσότερα από αυτά. Είναι που σου έχει δημιουργηθεί η κακή ανάμνηση και ο φόβος.

Εγώ ας πούμε όταν σκυβω και μου κοπεί η ανάσα, αφού επανέλθω μέσα στην μέρα σκύβω επίσης απότομα με τον ίδιο τρόπο για να δω αν θα το ξαναπαθαθω, αν και πάλι θα μου κοπεί η ανάσα. Και φυσικά αν μια φορά το κάνω και δν μου κοπεί, το κάνω ξανά να βεβαιωθώ. Είναι λογικό και σε απότομες κινήσεις να σου κόβεται η ανάσα αλλά είναι επίσης λογικό όταν έχεις στο μυαλό σου ότι θα το πάθεις να το παθαίνεις. Είναι πολύ περίεργος ο τρόπος που λειτουργεί το άγχος αλλά και πολυ απλός σιναμα.

---

Και εγω το ξανακάνω για να διαπιστώσω αν το πάθω. Αλλα δεν το σκέφτομαι καν πριν το παθω γιατι το κανω ασυναίσθητα. Το μετα ειναι το χειρότερο γιατι το σκέφτομαι και αγχώνομαι.

Αυτό είναι που σου λέω ρε συ, οφείλεται στο άγχος κατά πάσα πιθανότητα. Αν σε κάνει να νιώσεις καλύτερα επισκέψου ξανά έναν καρδιολόγο να σου αποκλείσει το ενδεχόμενο, αλλά εφοσων το κάνεις και εμφανιστεί πάλι θα σου συνιστούσα να πας σε ένα ψυχολόγο ή ψυχίατρο να μιλήσεις, γιατί αν είναι ψυχοσωματικο σημαίνει ότι κάτι υπάρχει μέσα σου που δεν μπορείς να το εντοπίσεις. Εντελώς φιλικά στο λέω γιατί είμαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση με εσένα, θα σε βοηθήσει πάρα μα πάρα πολύ.
Είτε δούλεψε το μόνος σου με τον εαυτό σου αν το αντέχεις, αλλά μην πανικόβαλεσαι, το άγχος είναι πραγματικά τόσο ύπουλο όσο δεν φαντάζεσαι.

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Αυτό είναι που σου λέω ρε συ, οφείλεται στο άγχος κατά πάσα πιθανότητα. Αν σε κάνει να νιώσεις καλύτερα επισκέψου ξανά έναν καρδιολόγο να σου αποκλείσει το ενδεχόμενο, αλλά εφοσων το κάνεις και εμφανιστεί πάλι θα σου συνιστούσα να πας σε ένα ψυχολόγο ή ψυχίατρο να μιλήσεις, γιατί αν είναι ψυχοσωματικο σημαίνει ότι κάτι υπάρχει μέσα σου που δεν μπορείς να το εντοπίσεις. Εντελώς φιλικά στο λέω γιατί είμαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση με εσένα, θα σε βοηθήσει πάρα μα πάρα πολύ.
Είτε δούλεψε το μόνος σου με τον εαυτό σου αν το αντέχεις, αλλά μην πανικόβαλεσαι, το άγχος είναι πραγματικά τόσο ύπουλο όσο δεν φαντάζεσαι.

---

Το ξερω το άτιμο το άγχος. Εγω πέρσι ήμουν πολυ χειρότερα εχω μάθει όμως να το χειρίζομαι ως ενα βαθμό και σε αυτο με βοήθησε η ομοιοπαθητική! Πιστεύω πως θα κανει τον κύκλο του όλο αυτο. Τωρα ξύπνησα και είχα έκτακτες συνιθως μερα παρά μερα το παθαίνω! Σηκώθηκα να παω μεσα και μολις κάθισα στον καναπέ τσουπ έκτακτη. Ειναι λιγο περίεργο σε κανει να νομίζεις οτι εχεις κατι όντως! Δε ξερω θα το παλέψω ετσι και αν δω οτι δε γίνεται τιποτα τοτε θα το ψάξω αλλιώς. Μεχρι στιγμής εχω δει βελτίωση αλλα όχι στο 100% θα δούμε..

Kαλα σαφώς, εφοσων έχεις χαράξει πορεία στο να το ξεπεράσεις κάνεις καλά, έχω κάνει στο παρελθόν ομοιοπαθητικη για άλλης φύσης πρόβλημα και ήταν πραγματικά πολύ βοηθητική.

100% ουτε εγώ έχω δει ακόμα με την ψυχοθεραπεία, απλά κάνω αργά αργα μικρά βήματα βελτίωσης και για αυτό το ανέφερα. Αλλά είσαι ήδη στο δρόμο να το λύσεις και με την ομοιοπαθητικη, οπότε θα είσαι μια χαρά θεωρώ.

Το να επιστρατεύεις τη λογική σου και να τη βάζεις να δουλέψει τις δύσκολες αυτές ώρες είναι το πιο σωστό μάλλον αλλά και το ακατόρθωτο.

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Kαλα σαφώς, εφοσων έχεις χαράξει πορεία στο να το ξεπεράσεις κάνεις καλά, έχω κάνει στο παρελθόν ομοιοπαθητικη για άλλης φύσης πρόβλημα και ήταν πραγματικά πολύ βοηθητική.

100% ουτε εγώ έχω δει ακόμα με την ψυχοθεραπεία, απλά κάνω αργά αργα μικρά βήματα βελτίωσης και για αυτό το ανέφερα. Αλλά είσαι ήδη στο δρόμο να το λύσεις και με την ομοιοπαθητικη, οπότε θα είσαι μια χαρά θεωρώ.

Το να επιστρατεύεις τη λογική σου και να τη βάζεις να δουλέψει τις δύσκολες αυτές ώρες είναι το πιο σωστό μάλλον αλλά και το ακατόρθωτο.

---

Πιστεύω θα με βοηθήσει πολυ όλο αυτο με την ομοιοπαθητική και με το οτι εχω μάθει ως ενα βαθμό να ελέγχω τον εαυτό μου! Κάποιο δεν εμπιστεύονται την ομοιοπαθητική εγω την εμπιστεύομαι γιατι βλέπω αποτέλεσμα! Οτι και να ειναι απο τη στιγμή που με βοηθάει γιατι όχι; Πάντως θέλει πολυ υπομονή και αντοχή για να περάσεις κατι τέτοιο! Όσοι το περνάνε με καταλαβαίνουν! Τωρα αν σηκωθώ όρθιος και κάτσω παλι το ίδιο συμβαίνει η αν σκύψω κτλ! Θα δούμε πως θα παει. Εσυ πως εισαι; Το εχεις ξεπεράσει κατα κάποιο τρόπο όπως εγω;