μανα στο γηροκομειο κ δεν ξερω τι γινεται

σε ευχαριστω παρα πολυ για την προσοχη σου στο θεμα μου.. ειναι δυσκολο ναι, ευτυχως στηριζομαι απο ψυχολογο κ τα συζηταμε..πλεον δεν κλαιω..στις αρχες εκλαιγα κ ειχα φρικαρει..θα ελεγα οτι αυτη η αρρωστια σε προετοιμαζει με τα σταδια της..δλδ καθε φορα που ξεκιναει ενα αλλο σταδιο φρικαρεις κ τελικα το αποδεχεσαι..μεχρι να ερθει το επομενο σταδιο...θα λυγισω μονο οταν φυγει απο την ζωη...εκει πιστευω οτι θα χρειαστω ναρκωτικα(χαχα) μιας κ της εχω τρομερη αδυναμια...ειναι η αγαπημενη μου κ εχω ιδιαιτερη σχεση μαζι της...

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

σε ευχαριστω παρα πολυ για την προσοχη σου στο θεμα μου.. ειναι δυσκολο ναι, ευτυχως στηριζομαι απο ψυχολογο κ τα συζηταμε..πλεον δεν κλαιω..στις αρχες εκλαιγα κ ειχα φρικαρει..θα ελεγα οτι αυτη η αρρωστια σε προετοιμαζει με τα σταδια της..δλδ καθε φορα που ξεκιναει ενα αλλο σταδιο φρικαρεις κ τελικα το αποδεχεσαι..μεχρι να ερθει το επομενο σταδιο...θα λυγισω μονο οταν φυγει απο την ζωη...εκει πιστευω οτι θα χρειαστω ναρκωτικα(χαχα) μιας κ της εχω τρομερη αδυναμια...ειναι η αγαπημενη μου κ εχω ιδιαιτερη σχεση μαζι της...

---

Δεν ξέρω πως είναι. Δεν είχα ποτέ κάποιο κοντινό μου άτομο που να το έχει περάσει. Φαντάζομαι θα είναι δύσκολο. Αλλά αφού ήρθε τι μπορείς να κάνεις; Απόλαυσε τις στιγμές που έχεις μαζί της.. Και ας μην είναι αυτή που θυμάσαι - ξέρεις.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

σε ευχαριστω παρα πολυ για την προσοχη σου στο θεμα μου.. ειναι δυσκολο ναι, ευτυχως στηριζομαι απο ψυχολογο κ τα συζηταμε..πλεον δεν κλαιω..στις αρχες εκλαιγα κ ειχα φρικαρει..θα ελεγα οτι αυτη η αρρωστια σε προετοιμαζει με τα σταδια της..δλδ καθε φορα που ξεκιναει ενα αλλο σταδιο φρικαρεις κ τελικα το αποδεχεσαι..μεχρι να ερθει το επομενο σταδιο...θα λυγισω μονο οταν φυγει απο την ζωη...εκει πιστευω οτι θα χρειαστω ναρκωτικα(χαχα) μιας κ της εχω τρομερη αδυναμια...ειναι η αγαπημενη μου κ εχω ιδιαιτερη σχεση μαζι της...

---

ισως οταν ερθει εκεινη η ωρα, να σου δειξει οτι κουραστηκε να ζει ταλαιπωρημενη και να ανακουφιστεις..

Δύσκολη ασθένεια να νιώθεις ότι χάνεις τον άνθρωπο σου μέρα με την μέρα, εύχομαι να φανείς δυνατή και να έχεις κουράγιο ανξιους.

Κοίτα να χορτάσεις την μάνα σου όσο περισσότερο μπορείς, ποτέ δεν θα είναι αρκετό βέβαια, αλλά θα ναι μεγάλη ανακούφιση μετά αν ξέρεις οτι έκανες ο, τι μπορούσες.

Κι έχει δίκιο η Ρεμ, όταν φτάσει αυτή η ώρα είναι πολύ πιθανό να ανακουφιστείς κατά κάποιο τρόπο. Μείνε στο τώρα όμως, μην σκέφτεσαι τι θα γίνει μετά, όπως είπες η ασθένεια η ίδια σε προετοιμάζει κάπως για το επόμενο στάδιο. Τώρα η μάνα σου σε αναγνωρίζει, μπορείτε να μιλάτε, μπορείς να την χαρείς και να σε χαρεί. Μείνε σε αυτό.

Ναι..ειναι πολυ λυπηρο..αλλα δεν μπορω να κανω κατι ..
Ετσι ηταν γραφτο..μονο να την αγαπω μπορω..τιποτ αλλο..

Σε νιώθω απόλυτα αν μπεις θέλω να μιλήσουμε αν και είναι παλαιότεροι το ποστ

Κι εγώ για ναρκωτικα με κόβω....μάνα μου είναι τώρα στο γηροκομείο κ τρελαίνομαι

Καλησπέρα, θα ήθελα αν είναι δυνατό κάποιες πληροφορίες για το γηροκομείο στο οποίο αναφέρεσαι. Ενδιαφέρομαι για συγγενή μου με άνοια. Σε ευχαριστώ.

Quote:

---

Originally Posted by arisp

Καλησπέρα, θα ήθελα αν είναι δυνατό κάποιες πληροφορίες για το γηροκομείο στο οποίο αναφέρεσαι. Ενδιαφέρομαι για συγγενή μου με άνοια. Σε ευχαριστώ.

---

Επειδή είναι σημαντική η προσωπική εμπειρία της anxious4ever, παρακαλώ κι εγώ για την βασική πληροφορία: για ποιο γηροκομείο μιλούμε; Εφόσον είναι θετική η κριτική, δεν νομίζω να είναι αντιδεοντολογικη η αναφορά του ονόματος. Σας ευχαριστώ πολύ!

κι εγω εχω την θετη μανα μου ετσι κι εγω εχω ασπεργερ δε μπορω να την φροντίζω σωστα τι κανω >?? δε εχω στήριξη απ πουθενα :(