Δεν αντέχω άλλο να ζω έτσι

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Πολυ περίεργος ο ψυχίατρος. Προτίμησε να σου δώσει ζαναξ παρά αντικαταθλιπτικά;
Πόσο καιρό παίρνεις ζαναξ;

178 είναι μέτρηση στο χολτερ? Θυμάσαι τι έκανες εκείνη την ώρα; Ειναι όντως πολύ υψηλή και το μέσο όρο παλμών είναι επίσης υψηλό. Το ιντεραλ είναι b blocker; Θεωρώ πολύ πιθανό να έχεις αυτό που έχω κι εγώ(POTS)κοίταξε το γιατί έχεις πολλα από τα συμπτώματα. Δεν είναι πάθηση της καρδιάς,είναι νευρολογικο σύνδρομο που επηρεάζει τους καρδιακους χτύπους. Εγώ δεν λιποθυμω αλλά οι περισσότεροι ασθενείς με αυτή την πάθηση λιποθυμούν λόγω χαμηλής πίεσης και αυξημένων παλμών. Δεν υπάρχει θεραπεία πέρα από b blocker αλλά αυτά ρίχνουν την πίεση. Αύξησε το αλάτι στην διατροφή σου και πίνε ηλεκτρολύτες.

Δεν λέω ότι αυτό έχεις, αλλά ακόμα και για την υπόταση, θα σε βοηθήσει να αυξήσεις το αλάτι και να πίνεις ηλεκτρολύτες. Είναι απόλυτα λογικό να ζαλίζεσαι με αυξημένους παλμούς και χαμηλή πίεση και αυτό να φέρνει και κακή ψυχολογία.

Μαγνήσιο και βιταμίνες έχεις κοιτάξει;

---

Ναι παίρνω και μαγνήσιο αμπούλες και ένα χάπι σεντρουμ. Το ζαναξ το έχω κόψει το πηρα για δύο μήνες σχεδόν και για άλλους δυόμιση το σεροκουελ. Νομίζω το σεροκουελ είναι ένα είδος αντικαταθλιπτικου με ηρεμιστική δράση. Δεν με βοήθησαν ιδιαίτερα όμως πάρα μόνο για όσο τα έπαιρνα. Το επόμενο ραντεβού μου είναι με νευρολόγο. Το ξέρω το σύνδρομο pots και η αλήθεια είναι πως οι σφυγμοί μου έχουν μεγάλη διαφορά όταν κάθομαι και όταν στέκομαι όρθια. Οπότε ναι μπορεί να είναι pots. Είναι γενικά επικίνδυνο; Γιατί όταν σηκώνω τέτοιους σφυγμους το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι ότι θα πάθω ανακοπή, ότι δεν θα αντέξει η καρδιά μου τέτοια ταχύτητα.
*Ναι το inderal είναι b blocker.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

9 με 5 θεωρείται καλή πίεση; Ίσως να πας και ένα περίπατο από ένα καρδιολόγο; να μιλήσεις μαζί του; αν και τότε που περνούσα την φοβία με την καρδιά, ένας γιατρός μου είπε πως ποτέ δεν συγκρίνουμε την πίεση μας με άλλους.. Όλοι έχουμε την δική μας πίεση. Αλλά θεωρώ ότι η δική σου είναι χαμηλή και σίγουρα πέφτει κι άλλο όταν αγχώνεσαι.

---

Αλαξα πολλούς καρδιολόγους. Ο ένας ήταν της άποψης ότι είναι νορμάλ, ένας άλλος μου είπε ότι είναι υπόταση και ο τρίτος μου είχε πει ότι μάλλον είναι νευροφυτικη αντίδραση (παθαίνει ο οργανισμός σοκ από το άγχος και πέφτει απότομα η πίεση σαν συγκοπτικο επεισόδιο). Τι να πω μου φαίνεται πως όσο πιο πολύ το ψάχνω τόσο πιο πολύ μπερδεύομαι.

Οι καρδιολόγοι δεν ασχολούνται με χαμηλή πίεση, εκτός κι αν υπάρχουν συμπτώματα ζάλης,λιποθυμίας, αλλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι εκτός κι αν είναι υπερβολικά χαμηλή. Εγώ είχα βάλει χολτερ πίεσης, μέτρησε 70/49 μες στη μέρα και μου είπε να το κοιτάξω με ενδοκρινολόγο, δεν μου έγραψε τίποτα. Και έχω πάει σε πολλούς. Κάτω από 9 η μεγάλη και κάτω από 6 η μικρή θεωρείται υπόταση, αλλά οκ, πολλοί,ειδικά νεαροί σε ηλικία, έχουν χαμηλή πίεση,δεν είναι απαραίτητα κακό.

Στις γυναίκες νεαρής ηλικίας οπως η θεματοθετρια δεν είναι ασυνήθιστη η χαμηλή πιεση, μπορεί ομως σίγουρα να προκαλεσει ζάλη. Στο άγχος συνήθως ανεβαίνει η πίεση, αλλά σίγουρα πέφτει μέσα στη μέρα, αν πχ δεν φάει καποιος καλα,αν δεν έχει επαρκή πρόσληψη υγρών κλπ. Εγω αν δεν φάω πρωινό πέφτει στο 7 η πίεση και εννοείται ζαλίζεσαι με τέτοια πίεση. Θέλει προσοχή,να μάθεις πώς λειτουργεί ο οργανισμός σου και τι πυροδοτεί αυτά τα συμπτώματα, να τρέφεται καλά, να παίρνεις τους απαραίτητους ηλεκτρολύτες κλπ.


Δεν υποτιμώ το ψυχολογικό κομμάτι, αλλά τουλάχιστον για μενα, πάντα υπάρχει μια σωματική αφορμή για να αγχωθω.

Quote:

---

Originally Posted by Persefoni97

Αλαξα πολλούς καρδιολόγους. Ο ένας ήταν της άποψης ότι είναι νορμάλ, ένας άλλος μου είπε ότι είναι υπόταση και ο τρίτος μου είχε πει ότι μάλλον είναι νευροφυτικη αντίδραση (παθαίνει ο οργανισμός σοκ από το άγχος και πέφτει απότομα η πίεση σαν συγκοπτικο επεισόδιο). Τι να πω μου φαίνεται πως όσο πιο πολύ το ψάχνω τόσο πιο πολύ μπερδεύομαι.

---

Για το 5 λέω.. Όχι για το 9.. Κάνε κάτι τότε για το άγχος.. Πρέπει να βγάλεις όλα όσα κουβαλάς τόσα χρόνια.. Είναι δύσκολο αλλά πρέπει να γίνει. Βάλτο στο πρόγραμμα

Quote:

---

Originally Posted by Persefoni97

Καλησπέρα είμαι καινούργια στο φόρουμ. Δεν ξέρω από που ακριβώς να αρχίσω. Είμαι 23 ετών, πέρασα το 2015 στη νομική Αθηνών όμως τότε λόγω οικονομικών προβλημάτων δεν μπορούσα να κατέβω Αθήνα. Είμαι από το Βόλο. Τέλος πάντων δούλεψα ένα διάστημα σε μια εταιρεία σαν μεταφράστρια καθώς τα αγγλικά είναι η δεύτερη μου γλώσσα κατάφερα με τα χίλια ζόρια να μαζέψω λεφτά και με τη βοήθεια μιας θείας μου να ναι καλά κατάφερα να νοικιάσω ένα σπίτι κοντά στη σχολή μέσα του 2017. Ουσιαστικά έχασα 2.5 χρόνια. Τέλος πάντων ξεκίνησα με θετική ενέργεια και περηφάνια που ενώ ήμουν μόλις 20κατι κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου μόνη μου.
Τα προβλήματα άρχισαν 2-3 μήνες μετά. Ξαφνικές ταχυκαρδιες, αισθήματα ζαλης, λιποθυμίες ανεξήγητος φόβος. Ξυπνούσα μέσα στα χαράματα και έκλαιγα χωρίς λόγο απλά έκλαιγα γιατί είχα την ανάγκη να βγάλω έναν ανεξήγητο πόνο από μέσα μου. Έκλαιγα και έτρεμα συγκορμη μέχρι που με έπαιρνε ο ύπνος. Στην πρώτη εξεταστική τα πήγα αρκετά καλά. Στην επαναληπτική το Σεπτέμβριο εκεί μου έγραφα στο αμφιθέατρο ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει χαοτικά είχα το fitbit μέτρησε 178 σφυξεις. Περιττό να σας πω ότι φρίκαρα! Παράτησα το γραπτο μέχρι και τα πράγματα μου και έτρεξα προς στην τουαλέτα πριν φτάσω κατερευσα. Όταν συνηλθα είχε μαζευτεί κόσμος γύρω μου αισθάνθηκα ρεζίλι. Εκτός αυτού ήμουν σίγουρη ότι είχα υποστεί έμφραγμα ότι πεθαινω και τα συναφή. Μέσα στην επόμενη εβδομάδα εκανα όλες τις ιατρικές εξετάσεις. Αίματος, καρδιογραφηματα, υπέρηχο, υπέρηχο κοιλιάς, holter δεν έδειξαν κάτι. Μόνο γρήγορους σφυγμους. Πήγα σε ενδοκρινολογο ούτε εκείνος μπόρεσε να βρει οτιδήποτε. Στους γονείς μου δεν είπα τίποτα δεν ήθελα να τους ανησυχήσω είχαν ήδη αρκετά προβλήματα.
Για να μην μακρηγορώ έκτοτε παθαίνω συνέχεια κρίσεις πανικού. Αδυνατώ να παρακολουθήσω μαθήματα λιποθυμησα ακόμα μια φορά στην εξεταστική και μια φορά στη βιβλιοθήκη ήμουν έτοιμη να καταρευσω και έτρεξα έξω να πάρω καθαρό αέρα. Κάθε φορά που βρίσκομαι στο χώρο της σχολής με πιάνει έντονα ένα αίσθημα πανικού. Τα μαθήματα που χρωστάω συσσωρευτικαν και το άγχος μου σχετικά με τη σχολή έχει κορυφωθεί. Πριν 5 μήνες αποφάσισα να πάω σε ψυχίατρο. Ακολούθησα ψυχοθεραπεία και κάποια ελαφρά ηρεμηστικα. Δεν με βοήθησαν ιδιαίτερα. Ότι οικονομίες είχα και ότι λεφτά κατάφεραν να μου στείλουν οι δικοί μου φύγανε στο ψυχίατρο. Είμαι σε οικτρη κατάσταση. Σκέφτομαι να τα παρατήσω όλα και να γυρίσω πίσω στο πατρικό μου αλλά φοβάμαι την αντίδραση των γονιών μου. Μέχρι και το μοναχισμο άρχισα να σκέφτομαι τελευταία. Δεν ξέρω γιατί να συμβαίνει αυτό σε μένα; Πάντα ήμουν καλή μαθήτρια δεν ξέρω τι έχω πάθει! Περνάω έξω από τη νομική και θέλω να κλάψω, δεν θέλω ούτε απ έξω να περνάω λες και έχω πάθει αλλεργία! Μήπως ξέρετε τι μου συμβαίνει;

---

Καλησπέρα..λοιπόν είσαι από μικρή και ωραία πόλη και πηγές στο χάος..όταν πρωτοπήγα και εγώ Αθήνα έκλαιγα δεν ήθελα να πηγαίνω στην σχολή και εννοείται και εμένα οι γονείς μου έλεγαν να μείνω τέλος πάντων με τον καιρό συνήθισα πέρασα μαθήματα αλλά αρκετές φορές όταν είχα μάθημα έχανα τις αισθήσεις μου η πάθαινα κρίσεις πανικού με είχαν πάει και νοσοκομείο.εγβ θα σου έλεγα να δεις ψυχολόγο και εκτός αυτού να δεις τι θες πραγματικά να κάνεις.πλεον πέρασαν τα χρόνια τελείωσα την σχολή αλλά ψαχνω να κάνω κάτι που να μου αρέσει και να μην με αγχωνει επίσης αν εξηγήσεις στην μαμά σου τι άγχος σου δημιουργεί θα καταλάβει το καλό σου θα θελει

Quote:

---

Originally Posted by Persefoni97

Ναι παίρνω και μαγνήσιο αμπούλες και ένα χάπι σεντρουμ. Το ζαναξ το έχω κόψει το πηρα για δύο μήνες σχεδόν και για άλλους δυόμιση το σεροκουελ. Νομίζω το σεροκουελ είναι ένα είδος αντικαταθλιπτικου με ηρεμιστική δράση. Δεν με βοήθησαν ιδιαίτερα όμως πάρα μόνο για όσο τα έπαιρνα. Το επόμενο ραντεβού μου είναι με νευρολόγο. Το ξέρω το σύνδρομο pots και η αλήθεια είναι πως οι σφυγμοί μου έχουν μεγάλη διαφορά όταν κάθομαι και όταν στέκομαι όρθια. Οπότε ναι μπορεί να είναι pots. Είναι γενικά επικίνδυνο; Γιατί όταν σηκώνω τέτοιους σφυγμους το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι ότι θα πάθω ανακοπή, ότι δεν θα αντέξει η καρδιά μου τέτοια ταχύτητα.
*Ναι το inderal είναι b blocker.

---

Αν αυξάνονται οι παλμοί σου πάνω από 30 χτύπους όταν σηκώνεσαι σε σχέση με την καθιστή θέση μπορεί να είναι pots. Αν πας σε νευρολόγο,ρωτά τον για δυσαυτονομια και ορθοστατικη ταχυκαρδία,θα στα εξηγήσει. Θα σου προτείνει και αντικαταθλιπτικά, πολλές φορές βοηθάνε κάποιους από τους ασθενείς.

Επικίνδυνο δεν είναι ακριβώς, αν δεν έχει οργανικό πρόβλημα η καρδιά, αλλά είναι πολύ δύσκολο για την καθημερινότητα. Το τι προκαλεί είναι άγνωστο και διαφορετικό στο κάθε άτομο, σε άλλους είναι κάποιος ιός που πέρασε και άφησε θεμα νευρολογικο, σε άλλους κάποιες αυτοάνοσες παθήσεις κλπ. Εγώ το έχω πέντε μήνες και σίγουρα είναι πάρα πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσεις και ψυχολογικά και σωματικά. Αν όντως το έχεις πρέπει απλώς να προσεχεις τι τριγκαρει τα συμπτώματα σου, να μην μένεις πολλές ώρες ορθια, να τρως συχνά και ελαφριά γεύματα και να αυξήσεις το αλάτι ,τα υγρά και τους ηλεκτρολύτες.
Αν έχεις φβ και ξέρεις αγγλικά γίνε μέλος στην ομάδα POTS ,έχουν πολλές πληροφορίες που θα σε βοηθήσουν και να σου λύσουν απορίες.


Με το ιντεραλ δεν έχουν πέσει οι παλμοί σου γενικά;
Έκτακτες ειχες καθόλου στο χολτερ;

Από κει και πέρα, ίσως γίνω το μαύρο πρόβατο αλλά θεωρώ ότι ξοδεψες ήδη πολλά στη ψυχοθεραπεία και από τη στιγμή που δεν είναι για σένα, μην αναλωθείς άλλο εκτός κι αν βρεις κάτι πιο οικονομικό. Μίλα ίσως με το νευρολόγο για τα αντικαταθλιπτικά και από κει και πέρα άλλαξε κάποια πράγματα στην καθημερινότητα σου που θα σε βοηθήσουν να κάνεις πιο ήπια τα σωματικά συμπτώματα και να φτιάξει η ψυχολογία σου.

Για την κοινωνικοποίηση,όλο και κάτι δεν θα υπάρχει δωρεάν εκεί που μένεις; Κάποια δραστηριότητα;

Καλησπέρα και από μένα....αυτό που ίσως σε βοηθήσει τώρα και σε ανεβάσεις λίγο ψυχολογικά είναι τα αντικαταθλιπτικά θα σταματήσουν και οι κρίσεις πανικού μιλά με έναν ψυχίατρο είναι πολύ καλύτερο απ'το να παίρνεις ζαναξ.Απο κει και πέρα θέλει αλλαγές να κάνεις ότι μπορείς π.χ γυμναστική συνάντηση με φίλους κτλ για να νιώσεις ξανά καλά.

@Persefoni97 Αφού κατάφερες και έκοψες xanax και seroquel μην μιλάς καθόλου.... ευτυχώς τα πήρες πολύ λίγο καιρό... θα έλεγα να το παλέψεις μόνη σου και αν χρειαστεί να πάρεις φάρμακα μόνο κανένα ssri μακριά από βενζοδιαζεπινες και αντίψυχωσικα...

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Αν αυξάνονται οι παλμοί σου πάνω από 30 χτύπους όταν σηκώνεσαι σε σχέση με την καθιστή θέση μπορεί να είναι pots. Αν πας σε νευρολόγο,ρωτά τον για δυσαυτονομια και ορθοστατικη ταχυκαρδία,θα στα εξηγήσει. Θα σου προτείνει και αντικαταθλιπτικά, πολλές φορές βοηθάνε κάποιους από τους ασθενείς.

Επικίνδυνο δεν είναι ακριβώς, αν δεν έχει οργανικό πρόβλημα η καρδιά, αλλά είναι πολύ δύσκολο για την καθημερινότητα. Το τι προκαλεί είναι άγνωστο και διαφορετικό στο κάθε άτομο, σε άλλους είναι κάποιος ιός που πέρασε και άφησε θεμα νευρολογικο, σε άλλους κάποιες αυτοάνοσες παθήσεις κλπ. Εγώ το έχω πέντε μήνες και σίγουρα είναι πάρα πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσεις και ψυχολογικά και σωματικά. Αν όντως το έχεις πρέπει απλώς να προσεχεις τι τριγκαρει τα συμπτώματα σου, να μην μένεις πολλές ώρες ορθια, να τρως συχνά και ελαφριά γεύματα και να αυξήσεις το αλάτι ,τα υγρά και τους ηλεκτρολύτες.
Αν έχεις φβ και ξέρεις αγγλικά γίνε μέλος στην ομάδα POTS ,έχουν πολλές πληροφορίες που θα σε βοηθήσουν και να σου λύσουν απορίες.


Με το ιντεραλ δεν έχουν πέσει οι παλμοί σου γενικά;
Έκτακτες ειχες καθόλου στο χολτερ;

Από κει και πέρα, ίσως γίνω το μαύρο πρόβατο αλλά θεωρώ ότι ξοδεψες ήδη πολλά στη ψυχοθεραπεία και από τη στιγμή που δεν είναι για σένα, μην αναλωθείς άλλο εκτός κι αν βρεις κάτι πιο οικονομικό. Μίλα ίσως με το νευρολόγο για τα αντικαταθλιπτικά και από κει και πέρα άλλαξε κάποια πράγματα στην καθημερινότητα σου που θα σε βοηθήσουν να κάνεις πιο ήπια τα σωματικά συμπτώματα και να φτιάξει η ψυχολογία σου.

Για την κοινωνικοποίηση,όλο και κάτι δεν θα υπάρχει δωρεάν εκεί που μένεις; Κάποια δραστηριότητα;

---

Αυτό με τους σφυγμους το έχω παρατηρήσει κατά καιρούς ειδικά το πρωί. Αν δεν καθησω στο κρεβάτι τουλάχιστον 40 λεπτά δεν πέφτουν. Αν σηκωθώ ανεβαίνουν με διαφορά τουλάχιστον +70. Αλλά κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν συμβαίνει αυτό μόνο όταν ξυπνάω. Και πολλές φορές φρικάρω αλλά περιμένω υπομονετικά μέχρι να νιώσω καλύτερα. Μια μέρα σηκώθηκα απότομα από το κρεβατι και λιποθύμησα. Θυμάμαι εβαλα αλάτι σε ένα ποτήρι με νερό και άρχισα σταδιακά να συνέρχομαι από τη ζάλη.

Μου κάνει μεγάλη εντύπωση πολλές φορές που δεν έχετε μέτρο σύγκρισης για βασικούς δείκτες πριν σας συμβεί κάτι. Εσύ δεν γνωρίζεις τι πίεση είχες μέσες άκρες πριν σου συμβούν όλα αυτά; Φυσικά δεν είναι όλα στατικά και αλλάζουν με την ηλικία και διάφορους παράγοντες, αλλά έχεις μία ιδέα αν κάτι πράγματι έχει αλλάξει δραματικά ή όχι. Η μάνα μου ας πούμε έχει πίεση γύρω στο 9 με 5μιση μια ζωή, αρκετές φορές χαμηλότερη, πολύ σπάνια και σε μεγάλη ταραχή να αγγίξει το 10 η μεγάλη. Είναι έτσι ο οργανισμός της και γενικά δεν έχει ιδιαίτερα συμπτώματα. Αν εσένα ας πούμε ήταν το φυσιολογικό σου π.χ. 12 με 8 και ξαφνικά πήγε 9 με 5 είναι λογικό να ψαχτείς περισσότερο στο οργανικό κομμάτι (αν και μπορεί και το ψυχολογικό να αλλάξει πολύ αυτούς τους δείκτες). Αν ήταν μια ζωή 9 με 5 και λειτουργούσες φυσιολογικά ως τώρα, δεν υπάρχει λόγος να τρέχεις σε καρδιολόγους όλη την ώρα (αν έχεις κάνει βασικές εξετάσεις και έχουν αποκλειστεί σποάνιες περιπτώσεις για την ηλικία σου όπως κολπική μαρμαρυγη κτλ που κάνουν αρρυθμίες και παλμούς ότι να 'ναι, οι παλμοί είναι καθαρά ψυχοσωματικό σύμπτωμα).

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Μου κάνει μεγάλη εντύπωση πολλές φορές που δεν έχετε μέτρο σύγκρισης για βασικούς δείκτες πριν σας συμβεί κάτι. Εσύ δεν γνωρίζεις τι πίεση είχες μέσες άκρες πριν σου συμβούν όλα αυτά; Φυσικά δεν είναι όλα στατικά και αλλάζουν με την ηλικία και διάφορους παράγοντες, αλλά έχεις μία ιδέα αν κάτι πράγματι έχει αλλάξει δραματικά ή όχι. Η μάνα μου ας πούμε έχει πίεση γύρω στο 9 με 5μιση μια ζωή, αρκετές φορές χαμηλότερη, πολύ σπάνια και σε μεγάλη ταραχή να αγγίξει το 10 η μεγάλη. Είναι έτσι ο οργανισμός της και γενικά δεν έχει ιδιαίτερα συμπτώματα. Αν εσένα ας πούμε ήταν το φυσιολογικό σου π.χ. 12 με 8 και ξαφνικά πήγε 9 με 5 είναι λογικό να ψαχτείς περισσότερο στο οργανικό κομμάτι (αν και μπορεί και το ψυχολογικό να αλλάξει πολύ αυτούς τους δείκτες). Αν ήταν μια ζωή 9 με 5 και λειτουργούσες φυσιολογικά ως τώρα, δεν υπάρχει λόγος να τρέχεις σε καρδιολόγους όλη την ώρα (αν έχεις κάνει βασικές εξετάσεις και έχουν αποκλειστεί σποάνιες περιπτώσεις για την ηλικία σου όπως κολπική μαρμαρυγη κτλ που κάνουν αρρυθμίες και παλμούς ότι να 'ναι, οι παλμοί είναι καθαρά ψυχοσωματικό σύμπτωμα).

---

Είναι κάτι που ανάφερα πιο πάνω κι εγω. Ότι την πίεση μας δεν πρέπει να την συγκρίνουμε με άλλους.. Απλά έχει συνέχεια επεισόδια λιποθυμίας..

170 παλμοι δεν είναι ψυχοσωματικο συμπτωμα,λογικα υπαρχει καποιο σύνδρομο και δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αρκετοί ειδικοι. Εμένα μέχρι 160 έχουν πάει και πάει παρα πολυ γρηγορα η καρδια,δεν είναι απο άγχος αυτο, η ταχυκαρδία είναι που σου φερνει το αγχος.

Η πιεση της , ακόμα και σε σχέση με τη δικη μου,δεν είναι ιδιαίτερα χαμηλη,το θέμα είναι ότι λιποθυμαει όμως και αυτό είναι επικινδυνο. Πρεπει να μαθει να μετριαζει αυτά τα συμπτωματα μειώνοντας τις ταχύπαλμιες και αυξάνοντας την πιεση γιατί οι συνεχεις λιποθυμιες μπορει να οδηγήσουν και σε τραυματισμο.

Quote:

---

Originally Posted by Persefoni97

Αυτό με τους σφυγμους το έχω παρατηρήσει κατά καιρούς ειδικά το πρωί. Αν δεν καθησω στο κρεβάτι τουλάχιστον 40 λεπτά δεν πέφτουν. Αν σηκωθώ ανεβαίνουν με διαφορά τουλάχιστον +70. Αλλά κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν συμβαίνει αυτό μόνο όταν ξυπνάω. Και πολλές φορές φρικάρω αλλά περιμένω υπομονετικά μέχρι να νιώσω καλύτερα. Μια μέρα σηκώθηκα απότομα από το κρεβατι και λιποθύμησα. Θυμάμαι εβαλα αλάτι σε ένα ποτήρι με νερό και άρχισα σταδιακά να συνέρχομαι από τη ζάλη.

---

Τυπικά τα συμπτωματα της ορθοστατικης είναι εντονότερα το πρωί. Πληρεις αρκετά κριτήρια,συζητησε το με έναν νευρολογο. Οπως και το θέμα της πιεσης,να δεις για ποιο λόγο λιποθυμας. Εχεις παρατηρήσει αν συμβαίνει κυρίως όταν είσαι νηστικη πχ;

καλησπέρα, μην τα παρατάς, είναι δύσκολο όλοι έχουμε περάσει έτσι... θέλει υπομονή, χρόνο να σταθείς όρθια ξανά...

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

170 παλμοι δεν είναι ψυχοσωματικο συμπτωμα,λογικα υπαρχει καποιο σύνδρομο και δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αρκετοί ειδικοι. Εμένα μέχρι 160 έχουν πάει και πάει παρα πολυ γρηγορα η καρδια,δεν είναι απο άγχος αυτο, η ταχυκαρδία είναι που σου φερνει το αγχος.

Η πιεση της , ακόμα και σε σχέση με τη δικη μου,δεν είναι ιδιαίτερα χαμηλη,το θέμα είναι ότι λιποθυμαει όμως και αυτό είναι επικινδυνο. Πρεπει να μαθει να μετριαζει αυτά τα συμπτωματα μειώνοντας τις ταχύπαλμιες και αυξάνοντας την πιεση γιατί οι συνεχεις λιποθυμιες μπορει να οδηγήσουν και σε τραυματισμο.

---

Το ανέφερα αυτό στον καρδιολόγο και μου είπε πως κάτω από συνθήκες υπερβολικού στρες μπορεί να συμβεί. Είναι όπως όταν τρέχεις σε διάδρομο μπορούν οι σφυξεις να ανέβουν μέχρι το 200.απλως το επιθυμητό όριο είναι 220- η ηλικία δηλαδή 220-23 εν προκειμένω. Δεν ξέρω παιδιά έχω μπερδευτεί πάρα πολύ ο ένας γιατρός με στέλνει στον άλλο.