Δυσπνοια-χασμουρητο-πονακια στο στήθος

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ή εγώ έχω πέσει σε καλή ψυχολόγο ή έκανα αρκετή δουλειά με τον εαυτό μου.. Δεν ξέρω.. Εχω καταλάβει ακριβώς πως λειτουργεί το μυαλό όταν γίνει κάτι άσχημο..
Πείσμωσα τόσο πολύ όταν έπεσα σε κατάθλιψη που είπα πως για νικήσω τον εχθρό μου θα πρέπει να μάθω ποιος είναι και ποια μέσα χρησιμοποιεί για να με "νικήσει" .. Κι αυτό έκανα..
Ο ψυχολόγος πρέπει να συζητάει μαζί σου για οποίο θέμα σε απασχολεί. Οι συζητήσεις που γίνονται εκείνη την ώρα θα μπορεσεις να τις αξιοποιήσεις και στο μέλλον. Δηλαδή οι ερωτήσεις που σου κάνει είναι ακριβώς αυτές που θα κάνεις εσύ στον εαυτό σου οταν εμφανιστεί το επόμενο Ψυχοσωματικο..
Τι αισθάνεσαι τώρα; Έγινε κάτι αυτές τις μέρες που σε αναστάτωσε? Εκείνη την ώρα που συνέβαινε αυτό το γεγονός τι ένιωθες; Μπορείς να περιγράψεις τα συναισθήματα σου εκείνη την ώρα αλλά και μετά? Τι θα μπορούσες να κάνεις και δεν το έκανες?

Έτσι γίνεται η συζήτηση.. Καταλαβαίνεις τι σωματοποιηθηκε. Η αδικία; η απογοήτευση; Τότε αρχίζει και φεύγει σιγά σιγά..

---

Σίγουρα έχεις και καλή ψυχολόγο από αυτά που έχεις αναφέρει κατά καιρούς, και σίγουρα ήσουν πολύ οξυδερκης και θαρραλέος οταν έπεσες σε κατάθλιψη, γιατί εκτός του ότι γρήγορα βγήκες κράτησες μακριά σου και όλα τα σύνδρομα που έφερε η κατάθλιψη μαζί της και εκτός αυτού βοηθάς κ άλλο τόσο κόσμο.

Εμένα τις ερωτήσεις που λες δεν μου τις κάνει, μπορεί να πω τι έχω νιώσει και να με κοιτάξει απλά. Και να μου πει ότι είναι ψυχοσωματικα, οκ. Να το δεχτώ. Αλλά της είπα αν είναι ψυχοσωματικα ακόμα τόσο έντονα που με πάνε μπρος πίσω, κάτι λάθος κάνω 1 χρόνο εδώ. Κατευθύνετε με λίγο προς τα εκεί που πρέπει να κινηθώ σε μια πορεία που θα το αφήσω όλο αυτό πίσω μου. Το θέλω,δεν καταλαβαίνεις πόσο το θέλω. Και για να φτάσω να γράψω για την δυσπνοια σημαίνει ότι έχω παλέψει πάρα πολύ μόνη μου, και πλέον ο φόβος με κυρίευσε και δεν είμαι σε θέση να ξεχωρίσω μόνη μου αν πρέπει να επαναλάβω εξετάσεις ή αν μπω στη διαδικασία να επαναλάβω εξετάσεις θα πέσω πάλι στη λούμπα. Έχω περίπου 4 μήνες που δεν googlarw και δεν πάω σε γιατρό πέρα από τις εξετάσεις μου τις ετήσιες και 6μηνες αίματος γτ έχω υποθυροειδισμο.
Κάπου διάβασα ότι ένας ψυχοθραπευτης μπορεί να γίνει σαν τον πιο επικίνδυνο γονιό, να σε κατευναζει και να σε παρηγορεί ότι δεν φταις εσύ για τπτ και έτσι ο μεν ψυχοθεραπευτησ να έχει γ πάντα πελάτη κ ο ψυχοθεραπευομενος να μην θεραπευτεί ποτέ με τις αναδρομές στο παρελθόν και το μπρος πίσω

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Σίγουρα έχεις και καλή ψυχολόγο από αυτά που έχεις αναφέρει κατά καιρούς, και σίγουρα ήσουν πολύ οξυδερκης και θαρραλέος οταν έπεσες σε κατάθλιψη, γιατί εκτός του ότι γρήγορα βγήκες κράτησες μακριά σου και όλα τα σύνδρομα που έφερε η κατάθλιψη μαζί της και εκτός αυτού βοηθάς κ άλλο τόσο κόσμο.

Εμένα τις ερωτήσεις που λες δεν μου τις κάνει, μπορεί να πω τι έχω νιώσει και να με κοιτάξει απλά. Και να μου πει ότι είναι ψυχοσωματικα, οκ. Να το δεχτώ. Αλλά της είπα αν είναι ψυχοσωματικα ακόμα τόσο έντονα που με πάνε μπρος πίσω, κάτι λάθος κάνω 1 χρόνο εδώ. Κατευθύνετε με λίγο προς τα εκεί που πρέπει να κινηθώ σε μια πορεία που θα το αφήσω όλο αυτό πίσω μου. Το θέλω,δεν καταλαβαίνεις πόσο το θέλω. Και για να φτάσω να γράψω για την δυσπνοια σημαίνει ότι έχω παλέψει πάρα πολύ μόνη μου, και πλέον ο φόβος με κυρίευσε και δεν είμαι σε θέση να ξεχωρίσω μόνη μου αν πρέπει να επαναλάβω εξετάσεις ή αν μπω στη διαδικασία να επαναλάβω εξετάσεις θα πέσω πάλι στη λούμπα. Έχω περίπου 4 μήνες που δεν googlarw και δεν πάω σε γιατρό πέρα από τις εξετάσεις μου τις ετήσιες και 6μηνες αίματος γτ έχω υποθυροειδισμο.
Κάπου διάβασα ότι ένας ψυχοθραπευτης μπορεί να γίνει σαν τον πιο επικίνδυνο γονιό, να σε κατευναζει και να σε παρηγορεί ότι δεν φταις εσύ για τπτ και έτσι ο μεν ψυχοθεραπευτησ να έχει γ πάντα πελάτη κ ο ψυχοθεραπευομενος να μην θεραπευτεί ποτέ με τις αναδρομές στο παρελθόν και το μπρος πίσω

---

Δεν ξέρω πως λειτουργεί ο δικός σου ψυχολόγος.. Ίσως να έχει τον δικό του τρόπο. Ξέρω πως ποτέ δεν μου είπε "Εχεις κατάθλιψη".. Πήγα εγώ μια μέρα και της είπα Έχω κατάθλιψη. Πέρασε αρκετός χρονος για να το πω γιατί θεωρούσα ότι η κατάθλιψη είναι κάτι άσχημο. Όταν το παραδέχτηκα τότε άρχισα να βλέπω διαφορά. Όπως και για τα Ψυχοσωματικα. Δεν μου άρχισε την θεωρία τι είναι Ψυχοσωματικα. Από τις συζητήσεις που κάναμε καθε φορά που πήγαινα κατάλαβα τι είναι. Όλα μόνος μου αλλα με την βοήθεια της. Όταν ξέρεις με τι παλεύεις το νικάς. Το να μου ελεγε θεωρίες το μόνο που θα κατάφερνε ήταν να με κάνει να βαρεθώ. Εκείνη την περίοδο δεν ήμουν και πολύ στο παρόν. Όταν κάτι δεν ήταν ενδιαφέρον δεν του έδινα σημασία.
Σου έγραψα να μην ασχοληθείς περισσότερο με τους γιατρούς γιατί έχουμε μιλήσει δημόσια αλλά και με μηνύματα και ξέρω ότι συνέχεια προκύπτει κάτι. Αν μπεις στο τρυπακι με τους γιατρούς δεν θα βγεις ποτέ από εκεί.. Από ένα σημείο και μετά θα μπορείς να ξεχωρίσεις τον σωματικό πόνο από τον Ψυχοσωματικο. Απλά χρειάζεται αρκετή δουλειά με τον ψυχολόγο και μόνη σου .
Θεωρείς ότι σε βοηθάει αυτός που πας? Τι αλλαγές εχεις δει?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Δεν ξέρω πως λειτουργεί ο δικός σου ψυχολόγος.. Ίσως να έχει τον δικό του τρόπο. Ξέρω πως ποτέ δεν μου είπε "Εχεις κατάθλιψη".. Πήγα εγώ μια μέρα και της είπα Έχω κατάθλιψη. Πέρασε αρκετός χρονος για να το πω γιατί θεωρούσα ότι η κατάθλιψη είναι κάτι άσχημο. Όταν το παραδέχτηκα τότε άρχισα να βλέπω διαφορά. Όπως και για τα Ψυχοσωματικα. Δεν μου άρχισε την θεωρία τι είναι Ψυχοσωματικα. Από τις συζητήσεις που κάναμε καθε φορά που πήγαινα κατάλαβα τι είναι. Όλα μόνος μου αλλα με την βοήθεια της. Όταν ξέρεις με τι παλεύεις το νικάς. Το να μου ελεγε θεωρίες το μόνο που θα κατάφερνε ήταν να με κάνει να βαρεθώ. Εκείνη την περίοδο δεν ήμουν και πολύ στο παρόν. Όταν κάτι δεν ήταν ενδιαφέρον δεν του έδινα σημασία.
Σου έγραψα να μην ασχοληθείς περισσότερο με τους γιατρούς γιατί έχουμε μιλήσει δημόσια αλλά και με μηνύματα και ξέρω ότι συνέχεια προκύπτει κάτι. Αν μπεις στο τρυπακι με τους γιατρούς δεν θα βγεις ποτέ από εκεί.. Από ένα σημείο και μετά θα μπορείς να ξεχωρίσεις τον σωματικό πόνο από τον Ψυχοσωματικο. Απλά χρειάζεται αρκετή δουλειά με τον ψυχολόγο και μόνη σου .
Θεωρείς ότι σε βοηθάει αυτός που πας? Τι αλλαγές εχεις δει?

---

Θεωρώ ότι με έχει βοηθήσει πάρα πολύ μέχρι ενός σημείου αλλά σαν τώρα να μην μπορώ να πάω παρακάτω.

Δεν ξέρω αν αυτό μου συμβαίνει τώρα γιατί δεν με βοηθάει με τον τρόπο που θέλω η ψυχολόγος ή αν γίνεται γιατί είχα περάσει αρκετό καιρό καλά και είναι ένας άλλος τρόπος άγχους για να με κρατήσει πίσω, όπως θα μπορούσε πχ να είναι μια βαρβάτη κρίση πανικού.

Μη με παρεξηγήσεις, δεν το είπα επιθετικά, ξέρω ότι το λες γ αυτό κ για αυτό μπήκα και στη διαδικασία να γράψω,γιατί υπάρχει αυτή η φωνή μέσα μου ότι λογικά είναι ψυχοσωματικο αλλά είναι κ ο φόβος που τα υπερκαλύπτει κάποιες στιγμές.

Και εγώ μόνη μου εκεί που μίλαγα μια μέρα, χωρίς να το καταλάβω είπα έτσι δεν είναι η κατάθλιψη; και μου είπε ναι, είναι κ έτσι. Και της είπα άρα έχω κατάθλιψη, και μου είπε έχεις κατάθλιψη.
Και οποίες συνειδητοποιήσεις έχω κάνει μόνη μου τις κάνω, πάω και της λέω σκέφτηκα αυτό που μου σχολιάστε την προηγούμενη φορά και κατάλαβα αυτό κ αυτό.
Ή όταν με πιάνουν έντονα ψυχοσωματικα, γτ κάποια light συνυπάρχουν ακόμα μαζί μου, θα της πω : ένιωσα αυτό κ φοβήθηκα, έπαθα σχεδόν κρίση πανικού. Την προηγούμενη μέρα έγινε το και το, την μέρα της κρίσης πριν την κρίση έγινε το και το. Θα μπορούσαν να είναι κάτι που αγχωσε, με αγχωνε παλιά αλλά τώρα δεν ένιωσα να με αγχώνει, ή δεν νιώθω να με αγχώνει ... Μόνη μου την κάνω την δουλειά δηλαδή, καταλαβαίνω αυτό που λες. Και επειδή εδώ ανοίγω τοπικ προφανώς όταν είμαι σε διλλημα μεγάλο, πλέον κατά κύριο λόγο είμαι λειτουργική, δραστήρια, έχω πολλούς μήνες να περάσω μέρα στο κρεβάτι - καταθλιπτική μέρα καταλαβαίνεις. Υπάρχουν λίγες, πολύ λίγες, αλλά κάποιες μέρες που μπορεί να μην με απασχολήσει σχεδόν κανένα ψυχοσωματικο, κ ας έχω νιώσει κάτι,γενικα θέλω να σου πω πως δεν είναι η φάση που είμαι παραδωμενη σε αυτό, ίσως είναι η φάση που ξεκινάω να βλέπω φως πολύ μακριά στην άκρη του τούνελ, και δεν ξέρω μήπως γ αυτό μ δημιουργείται όλο αυτό αφενός και η εντύπωση ότι δεν με προχωράει η ψυχ αφετέρου.

Μπερδεμένα τα είπα ελπίζω να έβγαλες κάπου μια άκρη

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Θεωρώ ότι με έχει βοηθήσει πάρα πολύ μέχρι ενός σημείου αλλά σαν τώρα να μην μπορώ να πάω παρακάτω.

Δεν ξέρω αν αυτό μου συμβαίνει τώρα γιατί δεν με βοηθάει με τον τρόπο που θέλω η ψυχολόγος ή αν γίνεται γιατί είχα περάσει αρκετό καιρό καλά και είναι ένας άλλος τρόπος άγχους για να με κρατήσει πίσω, όπως θα μπορούσε πχ να είναι μια βαρβάτη κρίση πανικού.

Μη με παρεξηγήσεις, δεν το είπα επιθετικά, ξέρω ότι το λες γ αυτό κ για αυτό μπήκα και στη διαδικασία να γράψω,γιατί υπάρχει αυτή η φωνή μέσα μου ότι λογικά είναι ψυχοσωματικο αλλά είναι κ ο φόβος που τα υπερκαλύπτει κάποιες στιγμές.

Και εγώ μόνη μου εκεί που μίλαγα μια μέρα, χωρίς να το καταλάβω είπα έτσι δεν είναι η κατάθλιψη; και μου είπε ναι, είναι κ έτσι. Και της είπα άρα έχω κατάθλιψη, και μου είπε έχεις κατάθλιψη.
Και οποίες συνειδητοποιήσεις έχω κάνει μόνη μου τις κάνω, πάω και της λέω σκέφτηκα αυτό που μου σχολιάστε την προηγούμενη φορά και κατάλαβα αυτό κ αυτό.
Ή όταν με πιάνουν έντονα ψυχοσωματικα, γτ κάποια light συνυπάρχουν ακόμα μαζί μου, θα της πω : ένιωσα αυτό κ φοβήθηκα, έπαθα σχεδόν κρίση πανικού. Την προηγούμενη μέρα έγινε το και το, την μέρα της κρίσης πριν την κρίση έγινε το και το. Θα μπορούσαν να είναι κάτι που αγχωσε, με αγχωνε παλιά αλλά τώρα δεν ένιωσα να με αγχώνει, ή δεν νιώθω να με αγχώνει ... Μόνη μου την κάνω την δουλειά δηλαδή, καταλαβαίνω αυτό που λες. Και επειδή εδώ ανοίγω τοπικ προφανώς όταν είμαι σε διλλημα μεγάλο, πλέον κατά κύριο λόγο είμαι λειτουργική, δραστήρια, έχω πολλούς μήνες να περάσω μέρα στο κρεβάτι - καταθλιπτική μέρα καταλαβαίνεις. Υπάρχουν λίγες, πολύ λίγες, αλλά κάποιες μέρες που μπορεί να μην με απασχολήσει σχεδόν κανένα ψυχοσωματικο, κ ας έχω νιώσει κάτι,γενικα θέλω να σου πω πως δεν είναι η φάση που είμαι παραδωμενη σε αυτό, ίσως είναι η φάση που ξεκινάω να βλέπω φως πολύ μακριά στην άκρη του τούνελ, και δεν ξέρω μήπως γ αυτό μ δημιουργείται όλο αυτό αφενός και η εντύπωση ότι δεν με προχωράει η ψυχ αφετέρου.

Μπερδεμένα τα είπα ελπίζω να έβγαλες κάπου μια άκρη

---

Γιατί απολογησε που άνοιξες θέμα;; Καλά έκανες.. Όσο και να το λέει η λογική μας ότι είναι Ψυχοσωματικο κάτι άλλο πιο δυνατό λέει "κι αν δεν είναι;" Σε καταλαβαίνω.. Τα έχω ζήσει όλα αυτά που λες. Να ξέρω πως αυτό που νιώθω έχει να κάνει με κάτι που με στεναχώρησε αλλά μέσα μου έλεγα "αν όμως έχω κάτι;" Δεν ξύπνησα ένα πρωί και είπα "δεν θα δώσω περισσότερη σημασία στον πόνο για να μην του δώσω τροφη για να συνεχίσει να υπάρχει". Απλά πέρασα από πολλά στάδια. Καρδιά, στομάχι, έντερα, κεφάλι, πνεύμονες.. Τα πάντα.. Και όταν ξανά είχα τον ίδιο πόνο ήξερα πως να τον αντιμετωπίσω.. Έφτασα πλέον στο σημείο να μην ασχολούμαι καν. Αν εμφανιστεί κάτι το οποίο δεν έχω ξανά νιώσει ιιιιιισως ασχοληθώ μαζί του λίγα λεπτά.. Ως εκεί. Μόνο την αδυναμία - υπερένταση στα χέρια που είχα πρόσφατα, άργησα να την αποβάλλω.. Αλλά ήξερα πως είχε να κάνει με κάτι που έγινε.. Δεν σκέφτηκα ότι είναι αρρώστια.. Απλά ήθελε τον χρόνο του να φύγει.

Ειμαι της θεωρίες πλέον: Ότι είναι να ερθει ας έρθει..

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Γιατί απολογησε που άνοιξες θέμα;; Καλά έκανες.. Όσο και να το λέει η λογική μας ότι είναι Ψυχοσωματικο κάτι άλλο πιο δυνατό λέει "κι αν δεν είναι;" Σε καταλαβαίνω.. Τα έχω ζήσει όλα αυτά που λες. Να ξέρω πως αυτό που νιώθω έχει να κάνει με κάτι που με στεναχώρησε αλλά μέσα μου έλεγα "αν όμως έχω κάτι;" Δεν ξύπνησα ένα πρωί και είπα "δεν θα δώσω περισσότερη σημασία στον πόνο για να μην του δώσω τροφη για να συνεχίσει να υπάρχει". Απλά πέρασα από πολλά στάδια. Καρδιά, στομάχι, έντερα, κεφάλι, πνεύμονες.. Τα πάντα.. Και όταν ξανά είχα τον ίδιο πόνο ήξερα πως να τον αντιμετωπίσω.. Έφτασα πλέον στο σημείο να μην ασχολούμαι καν. Αν εμφανιστεί κάτι το οποίο δεν έχω ξανά νιώσει ιιιιιισως ασχοληθώ μαζί του λίγα λεπτά.. Ως εκεί. Μόνο την αδυναμία - υπερένταση στα χέρια που είχα πρόσφατα, άργησα να την αποβάλλω.. Αλλά ήξερα πως είχε να κάνει με κάτι που έγινε.. Δεν σκέφτηκα ότι είναι αρρώστια.. Απλά ήθελε τον χρόνο του να φύγει.

Ειμαι της θεωρίες πλέον: Ότι είναι να ερθει ας έρθει..

---

Αυτή η καρδιά ειδικά, σε κάθε ανάσα με ποναει κάτι εκεί αριστερά, λίγα λεπτά με αφήνει πάλι το ίδιο. Μέρες ολόκληρες τώρα.
Μακάρι να τα καταφέρω και να φτάσω στη φάση αυτή, ότι είναι να έρθει ας έρθει, αλλά με φοβίζει ότι πάντα θα υπάρχει μέσα μου κατάλοιπο άρρωστο φοβίας. Μακάρι να ξεπερνιέται εντελώς, αυτό προσπαθώ αλλά δεν το βλέπω ρε γαμωτο. Τουλάχιστον στην περίπτωση μου

Καλημέρα.. Ίδιες σκέψεις ακριβώς.. Για τις αρρώστιες.. Για πράγματα που έκανα πριν την φάση που περνούσα όλα αυτά που περιγράφεις. Ελεγα "Μα είναι δυνατόν να έκανα τέτοια ζωή πριν; Γιατί δεν φοβόμουν;"
Το μυαλό μπορεί να σου κάνει τα πάντα όσο έχει τον έλεγχο.. Το θέμα είναι να ξαναπάρεις εσύ το τιμόνι..
Θα φτάσεις κάποια στιγμή στην δική μου φάση που την περισσότερη ώρα είμαι εγω ο οδηγός.. Και καποια στιγμή θα πας και στο επόμενο στάδιο που θα κρατάς ΜΌΝΟ εσύ το τιμόνι. Το πιο σημαντικό κομμάτι είναι να έχεις πείσμα και υπομονή. Θα δώσω περισσότερη έμφαση στο πείσμα.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλημέρα.. Ίδιες σκέψεις ακριβώς.. Για τις αρρώστιες.. Για πράγματα που έκανα πριν την φάση που περνούσα όλα αυτά που περιγράφεις. Ελεγα "Μα είναι δυνατόν να έκανα τέτοια ζωή πριν; Γιατί δεν φοβόμουν;"
Το μυαλό μπορεί να σου κάνει τα πάντα όσο έχει τον έλεγχο.. Το θέμα είναι να ξαναπάρεις εσύ το τιμόνι..
Θα φτάσεις κάποια στιγμή στην δική μου φάση που την περισσότερη ώρα είμαι εγω ο οδηγός.. Και καποια στιγμή θα πας και στο επόμενο στάδιο που θα κρατάς ΜΌΝΟ εσύ το τιμόνι. Το πιο σημαντικό κομμάτι είναι να έχεις πείσμα και υπομονή. Θα δώσω περισσότερη έμφαση στο πείσμα.

---

Σε ευχαριστώ πολύ, ειδικά σήμερα που ο πόνος στο στήθος με έχει πιάσει από πρι. Ξυπνήσω. Σε κάθε ανάσα που παίρνω πονάει το στερνο μου αριστερά και η πλάτη μου αριστερά και τρέμω πραγματικά ότι είναι κάτι άλλο. Τα λόγια σου παντα, αλλά και ειδικά σήμερα είναι πολύ βοηθητικά, μακάρι όλο αυτό πάλι να μην είναι τίποτα. Μακάρι..

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Σε ευχαριστώ πολύ, ειδικά σήμερα που ο πόνος στο στήθος με έχει πιάσει από πρι. Ξυπνήσω. Σε κάθε ανάσα που παίρνω πονάει το στερνο μου αριστερά και η πλάτη μου αριστερά και τρέμω πραγματικά ότι είναι κάτι άλλο. Τα λόγια σου παντα, αλλά και ειδικά σήμερα είναι πολύ βοηθητικά, μακάρι όλο αυτό πάλι να μην είναι τίποτα. Μακάρι..

---

Είναι πιάσιμο.. Είναι δυνατόν τόσα χρόνια να μη σου ξανά έτυχε;; Προσπάθησε να ηρεμεις τον εαυτό σου..

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Είναι πιάσιμο.. Είναι δυνατόν τόσα χρόνια να μη σου ξανά έτυχε;; Προσπάθησε να ηρεμεις τον εαυτό σου..

---

Ναι κάνω αρκετή ώρα ανάσες, αλλά με την εκπνοή ειδικά πονάει πολύ. Πήγα περπάτημα έκανα πράγματα να το εκτονωσω αλλά είχα συνεχώς σου λιες. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που σκέφτομαι να πάω στο νοσοκομείο, έχω περάσει κρίσεις και κρίσεις πανικού, πότε δνε μ πέρασε από το μυαλό. Προσπαθώ να βάλω τη λογικη, δεν έχω 10 μήνες από επίσκεψη σε καρδιολόγο, αλλά το μυαλό μου τρέχει,ειναι οξυς ο πόνος κ σκέφτομαι αν δεν είναι καρδιά μάλλον θα είναι τα πνευμονία. Πρώτη φορά νιώθω τόσο μεγάλο φόβο γ την καρδιά μου, αλλά φαντάζομαι κάποια στιγμή θα πέρναγα κ από αυτό.

Τι είδους είναι ο πονος; Σαν σουβλια; Κάψιμο; Βάρος;

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Ναι κάνω αρκετή ώρα ανάσες, αλλά με την εκπνοή ειδικά πονάει πολύ. Πήγα περπάτημα έκανα πράγματα να το εκτονωσω αλλά είχα συνεχώς σου λιες. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που σκέφτομαι να πάω στο νοσοκομείο, έχω περάσει κρίσεις και κρίσεις πανικού, πότε δνε μ πέρασε από το μυαλό. Προσπαθώ να βάλω τη λογικη, δεν έχω 10 μήνες από επίσκεψη σε καρδιολόγο, αλλά το μυαλό μου τρέχει,ειναι οξυς ο πόνος κ σκέφτομαι αν δεν είναι καρδιά μάλλον θα είναι τα πνευμονία. Πρώτη φορά νιώθω τόσο μεγάλο φόβο γ την καρδιά μου, αλλά φαντάζομαι κάποια στιγμή θα πέρναγα κ από αυτό.

---

Πήγαινε νοσοκομείο.. Κάνε ότι είναι να κάνεις... Απλά για να νιώσεις καλύτερα.. Αν δεν είναι σωματικό τότε θα πρέπει να δεις τι άλλο μπορείς να κάνεις όσο αφορά το ψυχολογικο κομμάτι.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Τι είδους είναι ο πονος; Σαν σουβλια; Κάψιμο; Βάρος;

---

Σαν σουβλια, σε ένα συγκεκριμένο σημείο και διαρκεί κάποια δευτερόλεπτα

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Πήγαινε νοσοκομείο.. Κάνε ότι είναι να κάνεις... Απλά για να νιώσεις καλύτερα.. Αν δεν είναι σωματικό τότε θα πρέπει να δεις τι άλλο μπορείς να κάνεις όσο αφορά το ψυχολογικο κομμάτι.

---

Μπα δεν πήγα, προσπαθώ με ανάσες και τέτοια, σκέφτομαι ότι αν δεν είναι τίποτα, έχω περάσει πολύ δύσκολα κ έχω γλιτώσει το να πάω στα επείγοντα ή κάτι τέτοιο. Σκέφτομαι ότι μπορεί να είναι ένα από τα πισωγύρισμα τα, γτ είχα καιρό να είμαι τόσο άσχημα.

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Σαν σουβλια, σε ένα συγκεκριμένο σημείο και διαρκεί κάποια δευτερόλεπτα

---

Οι πόνοι καρδιάς μου εχει πει ο γιατρος μου οτι ειναι σαν πλακωμα, σαν να καθεται καποιος πανω στο στηθο σου, οχι σουβλιές. Σουβλιές εχω κι εγω αριστερα. Ειναι συχνα λογω εντερου.

Quote:

---

Originally Posted by Antonis8

Οι πόνοι καρδιάς μου εχει πει ο γιατρος μου οτι ειναι σαν πλακωμα, σαν να καθεται καποιος πανω στο στηθο σου, οχι σουβλιές. Σουβλιές εχω κι εγω αριστερα. Ειναι συχνα λογω εντερου.

---

Αρα θα είναι και συνεχόμενους πόνος,λογικα; ευχαριστώ για την απάντηση. Έβαλα στο μυαλό μου ότι είναι ψυχοσωματικο από την αρχή,όταν είπε κ ο Γιώργος ότι είναι μυϊκό, σκέφτηκα πως έτσι θα είναι γιατί έκανα εξέταση πριν κάποιους μήνες που ξεκίνησα γυμναστική, από την δυσπνοια κ ολας, αλλά τα παιχνίδια του μυαλού με ρίχνουν..