Πώς μπορεί να φύγει από τη ζωή μου ο πατέρας του μωρού μου;

Quote:

---

Originally Posted by Ελένη24

Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας! Οι απόψεις διίστανται.. είναι δύσκολη η κατάσταση.. Σίγουρα έχω τεράστιο μερίδιο ευθύνης το ξέρω, ενθουσιάστηκα πολύ και δεν σκέφτηκα λογικά, αλλά έμεινα έγκυος μετά από 20 χρόνια και δεν ήθελα να κάνω έκτρωση στα 40! Εξάλλου πίστευα πως θα είναι καλός πατέρας γιατί είναι πολύ περιποιητικός και ξέρει πραγματικά να φροντίζει τους άλλους!
Πάντα ήμουν της άποψης πως το παιδί είναι εξίσου και των δύο γωνέων και έχω φίλους που οι γυναίκες τους τους στέρησαν τα παιδιά τους και ποτέ δεν είμουν υπέρ αυτού.
Γιαυτό εξάλλου συνεχίζω να διατηρώ σχέσεις μαζί του και επειδή σαν πατέρας είναι εντάξει. Αγαπάει πολύ τον μικρό και τον προσέχει.
Με εμένα έχει το πρόβλημα!
Σήμερα μίλησα πολύ μαζί του και λέει ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε λογικά αν ξέρει πού είναι το παιδί και αν το βλέπει συχνά.
Εγώ σίγουρα θα μετακομίσω από δω και θα πάω κάπου μακρυά για να μη μπορεί να έρχεται κάθε μέρα. Του είπα που θα πάω ως ένδειξη καλής θέλησης και ότι συμφωνώ να έρχεται να βλέπει το παιδί αρκεί να μου λέει πότε θα έρθει και πόσο θα μείνει και να του το φέρνω κι εδώ. Δεν ξέρω αν έκανα καλά...μου υποσχέθηκε πως δεν θα ξαναφωνάξει μπροστά στο παιδί, αλλά δεν του έχω εμπιστοσύνη.
Εχθές ήταν η πρώτη φορά που με ακούμπησε- με τράβηξε απ την μπλούζα και γι αυτό σοκαρίστηκα τόσο..Σήμερα έλεγε ότι το μόνο που θέλει είναι να μην του πάρω το παιδί και ότι αν είναι σίγουρος οτι θα το βλέπει θα ηρεμήσει..

---

κανενος γονεα δεν ειναι παιδι, το παιδι, παρα μονο βιολογικα.
το παιδι ειναι αυτου που του φερεται καλα και το μεγαλωνει σωστα.
πως ειναι ενταξει σαν πατερας, οταν καυγαδιζει και χειρονομει στην μανα του;;; κι αυτο συμπεριφορα προς το παιδι ειναι. νομιζεις οτι την βια προς εσενα δεν την εισπρατει το παιδι;
ουτε με εσενα ,ουτε με το παιδι εχει προβλημα.
με τον εθισμο και την διαπαιδαγωγηση του ιδιου εχει προβλημα.
κι αυτα, δεν λυνονται με τεκνοποιηση, αλλα με ψυχοθεραπεια και προσπαθεια.

λεει οτι θα συνεννοηθειτε ΑΝ ξερει που ειναι το παιδι και το βλεπει (συχνα κιολας).
λεει οτι θα ηρεμησει ΑΝ βλεπει το παιδι.
λεει οτι δεν θα αυτοκτονησει ΑΝ δεν παρεις το παιδι.
δεν τους βλεπεις τους εκβιασμους και την χειριστικοτητα;
αν ηθελε παιδι που να βλεπει, να εκανε πρωτα μια καλη σχεση και ΓΑΜΟ και μετα να εκανε παιδι.
αν δεν ηθελε ενα παιδι του να μεγαλωνει μακρια του, να επαιρνε μετρα αντισυλληψης.
η εκσπερματιση δεν σε κανει γονιο, η υπευθυνη συμπεριφορα σε κανει.

Πίστεψέ με επειδή με νιάζει το παιδί διατηρώ επαφές μαζί του, κατά τ άλλα δεν θέλω να τον ξαναδώ ποτέ! Όσο καιρό είμασταν μακρυά ένιωθα πως έλειπε στον μικρό και κοίταζε καλά καλά όλους τους άντρες! Πιστεύω πως χρειάζεται πατέρα..
ειδικά από την στιγμή που τον βλέπω να προσπαθεί να διαχειριστεί τις φρίκες του, σκέφτομαι να του δώσω άλλη μία ευκαιρία.
Αν και έχει πολλά θέματα..

Quote:

---

Originally Posted by nikos2

δεν εγραψες κατι διαφορετικο από τα σχολια μου

---

To "γιατί του το στερειτε" και "ότι και να λέει ο κάθε νόμος" που είπες, δεν είναι καθόλου το ίδιο με αυτά που είπα εγώ...

Ναι τους βλέπω, και συμφωνώ ότι με χειρίζεται, αλλά μπορώ να ρισκάρω να αυτοκτονήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Κι αν αύριο το παιδί μου με ρωτά για τον πατέρα του τί θα του πω;
Μακάρι να μπορούσα να τον εξαφανίζω από την ζωή μας αλλά πραγματικά νομίζω ότι δεν μπορώ... πώς να το κάνω αυτό; Θα τρελαθεί και θα με κυνηγάει παντού! Αυτό δεν θα είναι χειρότερο για το παιδί; Να φύγω εξωτερικό;

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

Quote:

---

Originally Posted by elis

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

---

Δεν με ενδιαφέρουν αυτά κυρία μου! Όπως είπα είμαι 40 χρόνων και την έχω ζήσει την ζωή μου! Οικονομικά έχω ευτυχώς όσα χρειάζομαι από την δουλειά μου κι αν ηρεμήσω θα πάει και καλύτερα!Και δεν θεωρώ το παιδί μου βάρος σε καμία περίπτωση.. Μια όμορφη και ήρεμη ζωή με το παιδί μου θέλω, να μπορέσω να το μεγαλώσω όσο καλύτερα μπορώ χωρίς τσακωμούς και φασαρίες!

αυτα θα κανεισ θεσ δε θεσ ολοι την πατησαμε

Συγχωρήστε με που μία γράφω το ένα και μία το άλλο, αλλά πραγματικά είμαι πολύ χάλια ψυχολογικά, πολύ μπερδεμένη. Μόνο ο μπέμπης μου με κρατάει και πραγματικά κάνω ότι μπορώ για να βρίσκω τον εαυτό μου και να μπορεί να περνάει καλά μαζί μου. Προσπαθώ να του καλύψω τα κενά του πατέρα του και να μη νιώθει ανασφάλεια ή φόβο. Πρέπει εγώ να φαίνομαι σίγουρη και δυνατή.
Ο πατέρας του έφυγε ευτυχώς μετά την συζήτησης μας αλλά είπε ότι θα ξαναέρθει αύριο..Απ ότι έχει δείξει μέχρι τώρα για τον επόμενο μήνα θα είναι εντάξει απέναντύ μου(έχω παρατηρήσει ότι περίπου μία φορά τον μήνα ξεφεύγει..)
Αν ξέρετε κάποιον καλό δικηγόρο ή σύμβουλο που θα μπορούσα να απευθυνθώ παρακαλώ να μου τον συστήσετε

Σου εύχομαι καλή τύχη εσένα προσωπικά και καλή δύναμη, δυστυχώς είναι μια δυσκολη ούτως η άλλως κατάσταση που αλλάζει ζωές,ο πρώην σύντροφός σου υποθέτω είναι άνω των 40 και αφού διευκρινίσες ότι ίσως έχει ξαναπάρει ουσίες η κατάσταση δεν αλλάζει ούτε σε πέντε χρόνια γιατί πάντα ένας από τους δύο σας θα χάνει την υπομονή του,ένας από τους δύο θα θεωρεί ότι αδικείτε και θα έχεις συνέχεια ιστορίες, ειλικρινά δε ξέρω να σε συμβουλεψω,ο δικηγόρος θα σου δώσει κάποια ασφάλεια αρχικά όπως και θα δικαιωθείς σε οποιοδήποτε δικαστήριο αλλά θα έχεις προβλήματα από αυτόν μετά,νομίζω περισσότερο θες να ησυχάσεις..
Μακρυά και αγαπημένοι...Και μακρυά Και αγαπημένοι..
Αυτα

Να σου πω τι λέμε στην Κύπρο. "από εν αποξω του χορού πολλά τραουδκια ξέρει".
Εσύ ξέρεις τα δεδομένα σου, εσύ θα τα ζυγίσεις και εσύ θα κάνεις τα σωστά βήματα για το παιδί σου. Εμείς είμαστε έξω από τον χορό και λέμε "κάνε αυτό", "κάνε το άλλο" αλλά κανείς μας δεν ξέρει τι θα έκανε αν ήταν στην θέση σου.
Μίλησε με ένα δικηγόρο για να δεις πως θα κινηθείς και μίλησε με ένα ψυχολόγο και πες ότι απειλεί με αυτοκτονία και γενικά ανάφερε την συμπεριφορά του για να σου πει πως θα τον χειριστείς. Εδώ το πιο πιθανόν είναι να μπερδευτείς περισσότερο..

Θεματοθέτρια, αν υπάρχει μία μικρή ελπίδα να βρείτε κάποιες ισορροπίες είναι να βάλεις ΟΡΙΑ και να τα τηρείς και να μην τον αφήνεις να σε χειρίζεται. Πως θα μεγαλώσει το παιδί, με έναν πατέρα να βρίζει και να δέρνει τη μάνα του και να εκβιάζει και μια μάνα να νομίζει ότι δίνει το καλό παράδειγμα να ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές; Στην τελευταία συζήτηση αντί να του τρίξεις τα δόντια και να βάλεις εσύ τους όρους σου, τον αφήνεις να σου τους βάζει αυτός!
Δεν μπορώ να την ακούω συνεχώς αυτή τη μαλακία, είναι ο πατέρας του παιδιού και τον ζητάει το παιδί, πως να του τον στερήσω και πρέπει να το βλέπει κι ο άλλος στο μεταξύ να είναι κακοποιητικός, καθίκι του κερατά και το χειρότερο πρότυπο για αυτό το ίδιο το παιδί, δηλαδή έλεος κάπου. Τα έχετε ντιπ μπερδεμένα στο κεφάλι σας και τα πληρώνουν τα παιδιά σας! Έχω φίλη που ξύπνησε όταν ήταν πααααρα πολύ αργά και υποτίθεται προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες ακόμα και τώρα και έχει 3 παιδιά ΚΑΜΜΕΝΑ με χίλια δυο προβλήματα!

Τα λέω χύμα μπας και τα εμπεδώσεις! Συμβουλεύσου δικηγόρο, ψυχολόγο και θέσε ΟΡΙΑ χθες! Αν δεν γίνουν σεβαστά, εξαφανιαζόλ μπας και σώσεις οτιδήποτε αν σώζεται για το παιδί σου.

Quote:

---

Originally Posted by Ελένη24

Ναι τους βλέπω, και συμφωνώ ότι με χειρίζεται, αλλά μπορώ να ρισκάρω να αυτοκτονήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Κι αν αύριο το παιδί μου με ρωτά για τον πατέρα του τί θα του πω;
Μακάρι να μπορούσα να τον εξαφανίζω από την ζωή μας αλλά πραγματικά νομίζω ότι δεν μπορώ... πώς να το κάνω αυτό; Θα τρελαθεί και θα με κυνηγάει παντού! Αυτό δεν θα είναι χειρότερο για το παιδί; Να φύγω εξωτερικό;

---

βρε πουλακι μου...
το τι θα πεις στο παιδι για τον πατερα του, το σκεφτεσαι πριν κανεις παιδι με τον πρωτο τυχαιο, οχι μετα.
εσυ πρωτα εκανες παιδι και μετα σκεφτηκες με ποιον το
εκανες.
τωρα εγινε. δεν ξεγινεται να διαλεξεις τον πατερα του.
εφοσον δεν αντιμετωπιζει τα θεματα του υπευθυνα και καθεται να εκβιαζει κι εσυ μασας, καποιος πρεπει να προστατευσει αυτο το παιδι απο το κακοποιητικο περιβαλλον.
τι θα [πει αν αυτοκτονησει;;;; αν σκεφτεται να αυτοκτονησει επειδη δεν του κανουν τα χατηρια, ειναι για ψυχιατρειο, οχι για παιδια!
κι αν σου πει οτι αν δεν του το δωσεις να το εχει εκεινος , θα αυτοκτονησει, τι θα κανεις δηλαδη; θα του το δωσεις;
αν σου πει αν δεν του γραψεις το σπιτι σου, θα αυτοκτονησει, θα του το γραψεις;
αν σου πει αν δεν του καθεσαι, θα αυτοκτονησει, θα του καθεσαι;;;
δεν καταλαβαινεις οτι οι εκβιασμοι του καθενος δεν ειναι δικη σου ευθυνη, αλλα δικο του προβλημα που πρεπει να λυσει με γιατρο και οχι μαζι σου;;;



δεν τα βλεπεις πολυ καθαρα τα πραγματα, γιατι αν και καταλαβες πως ειναι αυτος, ακομα μας λες οτι θα στερησεις το ωραιο προτυπο απ το παιδι...
να πας σε εναν ψυχολογο για να καταλαβεις τι ειναι η κακοποιητικη συμπεριφορα κι αν αυτα που κανει επηρεαζουν μονο εσενα, η θετουν ενα ανδρικο προτυπο ΚΑΚΟ και στο παιδι..
ναι, καλυτερα χωρις πατερα, παρα με εναν βιαιο και εθισμενο πατερα.

Καταρχήν ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές. Κατά τα άλλα δεν είναι έτσι τα πράγματα! Δεν με έχει χτυπήσει ούτε θεωρώ πως είναι καθίκι του κερατά! Αν ήταν έτσι θα είχα εξαφανιστεί απ την αρχή τρέχοντας!
Το να με κρίνετε τόσο αυστηρά επειδή ήμουν ερωτευμένη και κράτησα ένα παιδί κάποιου που δεν τον ήξερα τόσο καλά αλλά τον έβλεπα πως προσπαθούσε να διώξει το παρελθόν του και να χτίσει μία νέα ζωή με την οικογένεια που πάντα ονειρευόταν, ούτε αυτό το θεωρώ τραγικό! Σίγουρα έπρεπε να είμαι πιο επιφυλακτική μαζί του λόγω του παρελθόντος του, αλλά πραγματικά πίστευα πως το είχε αφήσει πίσω, είχα πιστέψει σε αυτόν και σε μας! Πού να φανταστώ πως θα μεταμορφωνόταν μόλις έμενα έγκυος;
Αλλά σίγουρα έχετε δίκιο ότι πρέπει να προσέχω να μην αφήσει τραύματα στο παιδί όλη αυτή η κατάσταση και αυτό είναι που φοβάμαι πάνω απ όλα και μάλων μόνο το να τον απομακρύνω εντελώς μου το διασφαλίζει αυτό...Μέχρι στιγμής δεν θεωρώ πως έχει γίνει κάποια ζημιά γιατί βλέπω το παιδί πολύ καλά και δεν έχει γίνει κάτι τραγικό μπροστά του. Αλλά όσο παιρνάει ο καιρός βλέπω τον πρώην να ξεφεύγει όλο και περισσότερο. Εγώ ήθελα να απομακρυνθώ σιγά σιγά για να το χωνέψει και να μην κάνω ακραία πράγματα που θα τον τρελάνουν, γιατί είναι απρόβλεπτος και δεν ξέρω τί μπορεί να κάνει αν καταλάβει πως πρόκειται να χάσει το παιδί για πάντα.. Αν πρόκειται να μην το ξαναδεί πρέπει σίγουρα να εξαφανιστώ από προσώπου γης!

Eλενη απο τη μια πας να το στρογγυλεψεις επικαλουμενη οτι δε σε εχει χτυπησει, λες και η λεκτικη κακοποιηση και ο συναισθηματικος εκβιασμος ειναι κατι λιγο... Και στο τελος του κειμενου λες δεν ξερεις τι ειναι διατεθιμενος να κανει αν φυγεις με το παιδι. Λες προσπαθεις να ελεγξεις την κατασταση για να μην 'περασει" κατι στο παιδι αλλα δεν σκεφτεσαι τη λογικη λυση του να μην χρειαστει να περασει τιποτε απο την τοξικοτητα του.

Βλεπεις ποσο μπερδεμενη εισαι;

αρχίζει και σε αρπάζει από την μπλούζα και απειλεί να σε σκοτώσει....κοπελιά, αστυνομία τώρα και ασφαλιστικά μέτρα, μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο, κινδυνεύει η ζωή σου και η ζωή του παιδιού σου. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία το πώς αυτός μεγάλωσε και τί ψυχολογικά έχει, σημασία έχει η ζωή του παιδιού και η δικιά σου....μην το λιβανίζεις άλλο....