Nαι δεν ανοιγομαι ευκολα...γενικα παντα ειχα τα κοινωνικα ας πουμε θεματακια μου....
Printable View
Nαι δεν ανοιγομαι ευκολα...γενικα παντα ειχα τα κοινωνικα ας πουμε θεματακια μου....
Λοιπον σας καληνυχτω τα λεμε και μην αγχωνεσαι
Ευχαριστω καλο βραδυ
φιλε εγω θα σου πω ενα πραγμα αυτο που κανεις μπορει να σου αρεσει αλλα θα ερθει η στιγμη που θα γινει εμμονη...οταν πας να το ξανακανεις..συγκρατησουυυ.. ...
Ασχολησου με κατι αλλο....
Όταν ήμουν μικρός είχα μια μπλούζα που την φορούσα και ένιωθα δυνατος και οτι όλοι με αγαπούσαν και με θαύμαζαν.. Πόσα ψυχολογικά τραύματα εχωωωω??
Σαν παιδί όμως δεν είχα πάρει αποδοχή από τους γονείς μου, το ξύλο έπεφτε σύννεφο στο σπίτι και με αυτή την μπλούζα έδινα στον εαυτό μου την δυνατότητα να είναι σε ένα δικό του κόσμου για να μπορέσει να επιβιώσει στον πραγματικό κοσμο..
Εσένα γενικά πως είναι ή ήταν η ζωή σου? Η σχέση σου με τους γονείς? Σε τρομάζει κάτι? Σε τρόμαξε ποτέ κάτι? Έχει γίνει κάτι γενικά στην ζωη σου που να σε κάνει να σκεφτείς ότι αν ήσουν αλλιώς (δυνατός, με μια στολή που προκαλεί σεβασμό) θα καταφέρεις να ζήσεις μια καλύτερη ζωή?
Ενταξει γενικα εχω τα θεματακια μου....
0 αυτοπεποιθηση, δεν πιστευω καθολου στον εαυτο μου, ειμαι αρκετα αντικοινωνικος....νιωθω αχρηστος....
Νιωθω πως δεν με γουσταρουν...ειμαι και αγχωδης....
Τωρα με τον πατερα μου παντα τα τυπικα ειχα, και με την μανα μου αρκετες φορες ''μαλωνουμε''....
Καλό είναι να φτιάχνουμε για λίγη ώρα ένα υποθετικό σενάριο για να μας ηρεμεί αλλα είναι κακό όταν το υιοθετουμε. Τι είναι πιο ωραίο? Να είσαι ξεχωριστός μέσα στον φανταστικό σου κόσμο ή μέσα στον πραγματικό? Και γιατί μια στολή μπορεί να σε κάνει να είσαι ο δυνατός που τον σέβονται και όχι ένας άνθρωπος με μια δουλειά (οποιαδήποτε)? Δώσε βάση στον να φτιάξεις την εικόνα που έχεις για σένα και θα δεις πως η ζωή είναι καλύτερη από τα "παραμύθια" του μυαλού.
Εσυ γιατι πιστευεις οτι το κανω ολο αυτο παντως?...
Γιατί δεν σαρεσει ο εαυτός σου, γιατί βλέπεις τον εαυτό σου όπως τον έβλεπαν οι γονείς σου και επιλέγεις να φτιάξεις ένα δικό σου κόσμο όπου θα είσαι ο δυνατός.. Ποιος όμως ξέρει καλύτερα τον εαυτό μας? Οι γονείς που μπορει να είναι συναισθηματικά ανάπηροι ή εμείς που μας ζούμε κάθε μέρα?
Πες μου τα θετικά σου? Και μην πεις "δεν έχω κτλ". Αυτά που ξέρεις θέλω να ακούσω και όχι αυτά που λένε οι δικοί σου.
Δεν το χω σκεφτει ποτε....
Θα σου πω μερικες φορες το χιουμορ μου, δεν ξερω...
Δε ξερω αληθεια...αλλα τι σημασια εχει
Είσαι μαζοχιστής στη κανονικότητα σου; ειλικρινά πες μου