Quote:
Originally posted by mstrouf
Ψάχνω στην άκρη τ\'ουρανού, να βρω το μακρινό αστέρι
αστέρι που να κατοικεί πιο πέρα απ\'της ψυχής τα μέρη.
Όλες οι άκριες τ\' ουρανού βρίσκονται στης ψυχής σου τα μέρη.... το πιο μαρκινο σημείο του ορίζοντα λάμπει σαν άστρο μέσα στης ψυχής σου το απέραντο βάθος.
Σε ελπίδες όνειρα κενά ψάχνω να βρω τη συντροφιά
κ ομως φωνάζει η μοναξιά, εδώ υπάρχω κ θα ζω παντοτινά.
Ψάχει φωνάζει η μοναξιά σου, θέλει κι αυτή τη συντροφιά σου, όταν εσύ τα κενά όνειρα ατενίζεις.
Η μοναξιά σου ψάχνει τη συντροφιά σου κι εσύ της απαντας με τη φυγή.
Δεν είναι όσα μάταια προσπάθησα ν\'αλλάξω, είναι πως στέρεψε η δύναμη κ το κουράγιο.
Όταν παλεύεις γι αυτά που είναι μάταια, αναπόφευκτα, θα στερέψεις κάποια μέρα....
Όσα αισθάνθηκα κ ειδα πως ειναι αληθινά, με τσάκισαν με έστειλαν στο πουθενα.
Ρώτα το πιο αχνό άστρο της ψυχής σου, αυτό που απο όλα έχει την πιο τρεμάμενη λάμψη. Θα προτιμούσε να μην είχε αισθανθεί το αληθινό? Να μην έκοβε βόλτες στο \"πουθενά\" μετά?
Ίσως αστέρι μακρινό, να γίνω τώρα πια εγώ
θα πάψει η ψυχή μου να πονά κ θα κοιτώ απο ψηλά.
Το να πάρεις απόσταση απο τον ίδιο σου τον εαυτό και τα συναισθήματα, μπορεί να βοηθήσει...