Απωθημένο-Πρόβλημα στη σχέση

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Λίγο τραγικά μου ακούγονται αυτά να σου πω την αλήθεια. Όχι ότι δεν είναι λογικά. Αλλά ότι σε φρέσκια σχέση πάτε και πιάνετε τα χειρότερα σενάρια. Οταν αισθάνεσαι καλά με τον άλλο δεν σου βγαίνει να σκέφτεσαι τέτοια. Πολλές ανασφάλειες. Δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο.

Edit: Ούτε και πολύ λογικό είναι να σε απειλεί έτσι.Εσύ τι καταλαβαίνεις από αυτό;

---

Κι όμως αυτή είναι η πραγματικότητα. Δε μπορούμε παντα να ελέγχουμε τις ανασφάλειες μας

Κοίτα, δώσε χρόνο να γνωρίσεις πιο καλά τον άνθρωπο αυτό, διότι μέχρι να πας να μείνεις μαζί του νομίζω ότι κάπου τον είχες εξιδανικεύσει και τώρα θα φανεί αν είναι έτσι όπως τον έχεις στο μυαλό σου. Όσο πιο καλά τον γνωρίζεις, πέρα από τα λόγια, στις πράξεις, τόσο θα αισθάνεσαι πιο σίγουρη και ασφαλής για αυτόν αν πράγματι είναι τόσο καλός για 'σενα και έχει τόσο αγνά αισθήματα και είστε τόσο ταιριαστοί όσο λες.
Παράλληλα φρόντισε εσένα και την καθημερινότητά σου ανεξάρτητα από αυτόν. Βρες ασχολίες για όταν αυτός δουλεύει κι εσύ όχι που να σε γεμίζουν, προσπάθησε να προσαρμοστείς στην ζωή σε μία άλλη χώρα ώστε να μην εξαρτάται τόσο πολύ η ψυχολογία σου από αυτόν.

Εμένα πάντως μου χτυπάνε καρακαμπανάρες αν πάει ο άλλος να μου απαγορεύσει να έχω φίλους άντρες κι αν "προειδοποιεί" με σκληρά λόγια και απειλές. Οι άσχημες συμπεριφορές εξηγούνται (π.χ. λόγω ανασφάλειας) αλλά δεν γίνονται ανεκτές αν ξεπερνούν τα όριά σου (εμένα κάτι τέτοια θα τα είχαν ξεπεράσει προ πολλού τα όριά μου και θα είχα φύγει τρέχοντας. Εγώ δεν είμαι εσύ όμως).

Quote:

---

Originally Posted by adeleseven

Έχουμε πάει σε άλλο θέμα.. έχω δουλέψει πολύ με τον εαυτό μου στο παρελθόν όταν δέχτηκα άσχημη συμπεριφορά και όταν κι εγώ δε φέρθηκα άψογα σε ανθρώπους γύρω μου. Όταν βγαίνεις από μια σχετικά μακροχρόνια σχέση κάνεις ένα φορματ, βάζεις κάτω τα υπέρ τα κατά και κοιτάς να διορθώσεις τα λάθη σου και να μην ξανά δεχτείς τα ίδια λάθη άλλων. Δεν ξεκίνησα μια σχέση με ζήλια. Δεν υπήρχε λόγος να κάνω μια νέα αρχή με έναν άνθρωπο που με γεμίζει από την πρώτη μέρα και να σκέφτομαι καχύποπτα χωρίς να μου έχει δώσει δικαιώματα. Μην τρελαθούμε νιώθω ότι εξηγώ λογικότατα πράγματα και είμαστε όλοι ενήλικες πιστεύω.

Τέλος πάντων. Αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω είναι πως όλο αυτό ξεκίνησε όμορφα, υπήρξαν εντάσεις, τώρα είναι πάλι όμορφο, αύριο θα γίνει κάτι άλλο κι αν δε γίνει εγώ θα σκεφτώ το τι έγινε «προχθές». Εδώ είναι το λάθος μου.. ότι βρίσκω αφορμές. Δεν είναι ευγενικό να χρησιμοποιείτε όρους που δείχνουν ότι η σχέση μου είναι από την αρχή ένα άλυτο πρόβλημα όταν δε γνωρίζετε από πρώτο χέρι. Προσπαθώ να δώσω όσες λεπτομέρειες μπορώ αλλά είμαι ένα λογικό άτομο και γνωριζω τι ειδους σχέση έχω και τα προβλήματα μας, τα οποία ξεκίνησαν τώρα εξαιτίας και των δυο μας.

Γι αυτό και προσπαθώ να τον ξανά εμπιστευτώ και να σταματήσω να τυραννάω το μυαλό μου με ότι έχει συμβεί, είναι δεν είναι σημαντικό γενογος για όποιον με διαβάζει. Ξέρω ότι έχω ανασφάλειες. Θα ήθελα λοιπόν καποιον να μου πει πως να τις διώξω κι όχι να μου επιβεβαιώσει ότι τις έχω, ακόμα κι αν αυτό τον/την κάνει να νιώσει καλύτερα..

---

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί παρεξηγήσαι. Και γιατί μας κάνεις υποδείξεις τι θα πούμε; τη γνώμη μας δεν θες; για αυτό δεν γράφεις εδω; σου είπαμε πολλους τρόπους για να διώξεις τις ανασφάλειες σου. Απαντήσαμε σε αυτό που ζήτησες. Απλά εσύ κόλλησες που ειπαμε ότι έχεις ανασφάλειες και δεν είδες τις λύσεις που πρότειναμε.

Δεν είπε κανένας ότι η σχέση σου είναι αλυτο πρόβλημα εσύ το εξελαβες έτσι. Είπαμε ότι ο τρόπος που σχετίζεστε έχει ως αποτέλεσμα να πέφτει ο ένας πάνω στον άλλον και να υπάρχει εξάρτηση από όπου πηγάζουν ζηλειες κτλ. Αλλά λύνεται