Ρε συ Νίκο αν μου τα παρουσιάζει με μια ευκολία ότι πως κάνω έτσι και όλα ειναι τέλεια κλπ. Κάπου σκέφτομαι τι κάνω λάθος ? Δε ξέρω γιατί κολλάω τόσο πολύ, τι σκατα έχω στο μυαλό μου.
Printable View
Ρε συ Νίκο αν μου τα παρουσιάζει με μια ευκολία ότι πως κάνω έτσι και όλα ειναι τέλεια κλπ. Κάπου σκέφτομαι τι κάνω λάθος ? Δε ξέρω γιατί κολλάω τόσο πολύ, τι σκατα έχω στο μυαλό μου.
Μα υπάρχουν ζευγάρια που είναι πολύ χαλαρουίτα και τα πάνε μία χαρά γιατί έτσι τους βγαίνει και είναι και οι δύο ευτυχισμένοι. Δηλαδή έχουν πολύ προσωπικό χρόνο δικό τους ο καθένας ξέχωρα και ελάχιστο χρόνο μαζί και κάπως λειτουργεί όλο αυτό, διότι έχουν εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο και δεν θέλουν να περνάνε σώνει και καλά πολύ χρόνο μαζί. Ή μπορεί να μην γίνεται εκ των πραγμάτων λόγω υποχρεώσεων ο ένας να έχει τόσο πολύ κοινωνική ζωή και ο άλλος να έχει και να περνάει πολύ από τον ελεύθερο χρόνο του σε εξόδους και παρέες. Αυτό όμως δουλεύει γιατί έχει δοκιμαστεί η σχέση και τα βρίσκουν μεταξύ τους και δεν έχουν ανασφάλειες ούτε κρύβουν πράγματα.
Αν εσένα σε χαλάει που δεν κάθεται σπίτι όσο δουλεύεις και θες να βγαίνει μόνο μαζί σου κι αυτός το βλέπει αλλιώς, τι να κάνετε δηλαδή, να τον περιορίσεις με το ζόρι ή να τον αφήσεις ελεύθερο κι εσύ να χαλιέσαι; Αν δεν είναι ειλικρινής μαζί σου και σου κρύβει πράγματα, πως να υπάρξει εμπιστοσύνη;
Αν αυτά δεν τα λύσετε, τι νόημα έχει ένας γάμος; Και πως να ξέρουμε εμείς αν θα λυθούν σε 2 μήνες ή ένα χρόνο ή ποτέ για να σου πούμε πόσο χρόνο να δώσεις;
Σόνια είχες ανάλογη περίπτωση και το λες ? Η εκπειρικα λογω ηλικίας..? Έχεις κάνει αρκετές σχέσεις κλπ?
Και εμπειρικά με δικές μου σχέσεις και με άλλους που ξέρω. Δεν σε πάω σε πολύ πιο πίσω, να σε πάω ας πούμε σε μία σχέση που είχα 3-4 χρόνια, περίπου 28 με 32 χρονών και οι δύο. Αρκετές ετερόκλητες παρέες που δεν ταιριάζανε, διαφορετικά ακούσματα, σε κάποιες φάσεις διαφορετικά ενδιαφέροντα. Είχε γνωρίσει τους φίλους μου, ήξερα τους δικούς του, κάποιες φορές είχαμε βρεθεί και μαζί, αλλά δεν δένανε ρε παιδί μου. Πήγαινα μπουζούκια, πήγαινε σε ροκάδικα, καθόμουν διάβαζα κάποια βιβλία, έβλεπε ταινίες. Κι όμως με αυτόν τον άνθρωπο τα βρίσκαμε μια χαρά. Και ωραίες συζητήσεις κάναμε και ποιοτικό χρόνο είχαμε μαζί, απλά μπορεί αυτός να έτρεχε να μάθει kick boxing κι εγώ για καφέ, εγώ να δούλευα μέρα κι αυτός να αλώνιζε την πόλη να βρει τους φίλους του, αυτός να δούλευε ένα διάστημα νύχτα εγώ να έβγαινα για ποτό. Θα μου πεις κι αφού τα βρίσκατε γιατί χωρίσατε, γιατί ξαφνικά του ξύπνησε το πατρικό ένστικτο ενώ από την αρχή είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν θέλω παιδιά, για αυτό, άλλη συζήτηση.
Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα πάντως σε όλα αυτά, λόγω συνθηκών, είναι οι γονείς μου που είναι 40 χρόνια παντρεμένοι. Λόγω δουλειάς και ωραρίων, συνήθως μέσα στα χρόνια, ο κοινός τους χρόνος ήταν πολύ περιορισμένος. Τι να έλεγε ο πατέρας μου στη μάνα μου κι η μάνα μου στον πατέρα μου δηλαδή, κάτσε σπίτι και μην πας για καφέ ή φαγητό ή μπάνιο ή στο θέατρο μέχρι να συμπέσουν τα ωράρια και να πάμε μαζί; Μη δεις φίλο ή φίλους; Μη καλείς κάποιον στο σπίτι αν δεν είμαι κι εγώ εκεί; Αφού εμπιστευόντουσαν ο ένας τον άλλο, γιατί να χαλαστούν και να κάνουν ζήλιες; Μιλάω για εμπιστοσύνη τώρα, έτσι; Όχι για αδιαφορία, διότι τότε δεν μιλάμε για πραγματική ουσιαστική σχέση/γάμο, αλλά για προσχηματικά πράγματα.
Αμα λεσ για το γιο μου τον εμαθα εγω οτι ολα φτιαχνονται επισησ ο πατερασ μου ηταν λαδεμπορασ εγω σπουδασα αλλα εγινα κι εγω λαδεμπορασ λεφτα υπαρχουν μην ανυσηχεισ το παιδι εχει καρδια κ ψυχη ειναι καλο παιδι θα δεισ εχει μεγαλωσει με αρχεσ επαρχιασ αλλα ειναι κι εξελιγμενο
ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΚΑΚΟ ΝΑ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΣΟ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ...ΔΗΛ ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ..ΚΕΛΕΜΠΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ;
ΠΑΡΑΛΟΓΟ.
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΦΙΛΗ ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΘΑ ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΜΟΥ ,ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΟΥ.
ΣΥΖΗΤΗΣΕ ΤΟ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΙΤΟΥΣ!!
ΕΠΙΣΗΣ **** ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΤΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΠΡΙΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ...ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΣΤΗ ΜΕΤ'ΕΠΕΙΤΑ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ...ΑΡΓΗΣΑ ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ
Αλλά βασικά ξέρετε τι συμβαίνει , έπρεπε να μην κάνω σκηνή .. κλπ να δω που θα το πάει γενικά με αυτή τη φίλη του και στο τέλος να έκανα την συζήτηση. Η φάση αυτή τη στιγμή είναι ότι προσπαθούμε αλλά στο μυαλό μου είναι το γαμωμηνυμα που έστειλε και μπαίνω στη πρίζα συχνά πυκνά. Θα δείξει.
Έλα ντε , τι περιμένω να δω δε ξέρω μακάρι να ξερα. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι νιώθω απαίσια
Καλυτερα να ξεχασετε τον γαμο προς το παρον
Ο γάμος έχει αναβληθεί. Επίσης με στεναχώρησε το γεγονός ότι γυρνάει από το νησί που έλειψε για 1 εβδομάδα λόγω δουλειάς (τα έξοδα ήταν καλυμμένα ) και με παίρνει να μου πει εμφανώς στεναχωρημένος ότι γυρνάει νωρίτερα λόγω της κατάστασης που γίνεται (τους το επέβαλλαν) Αντί δηλαδή να χαρεί που 1 εβδομάδα έχουμε να ειδωθουμε και γυρίζει ...εγώ στεναχωριέμαι τόσο.. που εμένα μου έλειψε ...αυτές τις μέρες...
Παντως μην πιεζεστε τοσο με το γαμο.μην το συζητατε απο τωρα.η αληθεια ειναι οτι ειναι νωρις.ειστε και δυο μικροι.σπανια περιπτωση αντρας στα 29 να σκεφτεται θελω να παντρευτω κ να κανω παιδια.συζηστε σα ζευγαρι και βλεπετε στο μελλον.κι αλλοι ειπαν δεν παντρευομαι και ξαφνικα παντρευτηκαν.