Εμ θεωρώ ότι γενικά η κατάσταση ξέφυγε πολύ,ελάτε πραγματικότητα και αφήστε ενοχ ξενοχ στο χώρο του άπειρο και ακομα παραπέρα....
Printable View
Αν κάτι σε ενοχλεί, επικεντρώνεσαι στη δράση και προσπαθείς να το αλλάξεις. Η γκρίνια σε κρατάει σε ακινησία, σε τέλμα. Εξ άλλου, την γκρίνια πολλοί αγάπησαν, το γκρινιάρη κανείς...
Αξιοπρέπεια είναι να μην πουλάς τις αξίες σου. Να εκτιμάς τον εαυτό σου. Να μη σέρνεσαι στη γη, αλλά να πετάς στους ουρανούς των δικών σου ονείρων.
το θεμα που εχεις αναιβασει Twome22 νομιζω ειναι υποκειμενικο , πως το βλεπει κανεις , αν και ο ανθρωπος συνηθως εχει την ταση να συγκρινετε με ατομα απο το κοινωνικο του περιβαλον και οχι απο ανθρωπους σε αλλες χωρες .Αν δλδ μπορουσαμε συνεχως να συγκρινουμε την τυχη μας και τα δικα μας δεδομενα με ενος ανθρωπου συνομιλικου και παρεμφερες με εμας απο μια χωρα του τριτου κοσμου ,σε εμπολεμη περιοχη οπου ζει σε αθλιες συνθηκες αγωνιοντας για το αυριο τωτες θα νιωθαμε παντα ανακουφηση, παντα θα λεγμε "αχ ευτηχως!! ειμαι μια χαρα" και τετοια.Ομως εν κανουμε αυτο, συκρινουμε με καποιον γυρο μας που ειναι πιο πλουσιος, πιο δυναμικος ,απο την μια ειναι καλο, διοτις οταν εχεις μετρο συγκρισης καποιον καλητερο απο εσενα προσπαθεις και πιο πολυ να γινεις καλητερος, βαζεις πιο πισμα και αγωνιζεσαι με παθος σε αντιθεση με οταν συγκρινεσαι με καποιον που ειναι σε αθλια κατασταση, διοτις εκει λεμε οτι ειμαστε μια χαρα, και δεν κανουμε προσπαθειες μεγαλες.Νομιζω το ιδανικο ειναι παλυ καπου στην μεση, δλδ να προσπαθουμε απο την μια να γινουμε οσο πιο καλητερα μπορουμε αλλα ταυτοχρονα να μην μας παιρνει απο κατω.
Τελος ,φιλε θεματοθετη θα σου εεγα οτ η προσωπικη μου εμπειρια στην ζωη μου εδειξε οτι οταν υπαρχει σε αυθονια τα υλικα αγαθα, οταν μπορουμε χωρις κοπο να αποκτισουμε ακριβα αμαξια και σπιτια αντιστροφα συμβαινει με οσα εχουν ψυχη αγαθα, με τους ανθρωπους δλδ, τωτες πιο δυσκολα βρησκεις ανθρωπους να αγαπηθεις, εαν δεν εισαι συγκρατιμενος,εαν δεν εχεις πανω απο ολα τις εμψυχες σχεσεις και τους ανθρωπους για ναζητηση , και κανεις το λαθος να αφοσηωθεις στα υλικα τωτες παραμονευει μεγαλη πικρα και λυπη, διοτις μετα φοβασαι μην σε πλισιαζουν για αυτα που εχεις στην κατοχη σου και οχι για την ιδια σου την ψυχη!,για τις αρετες, αυτη η στιγμη ειναι οτι χειροτερο, διοτις τωτες νιωθεις αμφιβολια για την αξια σου σαν ανθρωπο.Αρα οσο τυχερος και να γινεις απο θεμα χρηματων πανω απο ολα πρεπει να εχεις σαν πρωταρχηκο σκοπο την κινωνικοτητα σου και την αγαπη! κατις που δεν εχει χρηματικη αξια!
Θεωρώ είναι ποιο δύσκολο να αποκτήσεις ψυχικά αγαθά, δεν είμαι από τους ανθρώπους που μαγευεται από τα πλούτη, αλλά είμαι από τους ανθρώπους που θέλω την ασφάλεια στην ζωή μου, δηλαδή μια σταθερή δουλειά ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μου και να είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου,το θέμα είναι ότι πάντα φοβάμαι να μην μου πάρουν αυτά που έχω, και δεν μιλάω για πράγματα αξίας, μιλάω για τα βασικά, δυστυχώς ως ένα σημείο όλοι είμαστε αφοσιωμένοι σε κάποια πράγματα είτε ακριβής αξίας η συναισθηματικής αξίας. Τα λεφτά είτε το θέλουμε είτε όχι είναι απαραίτητο να τα έχουμε, δυστυχώς δεν γίνετε αλλιώς...
Δε ζητάς πολλά, απλά ζούμε σε εποχή ανασφάλειας και λιτότητας γενικά και αυτό σε έχει επηρεάσει όπως και τόσους ανθρώπους. Θα μπορούσες να κάνεις μία αναζήτηση για να σπουδάσεις κάτι; Να αποκτήσεις και κάποιες άλλα προσόντα ώσπου να βρεθεί κάτι καλύτερο για σένα, να εκμεταλλευθείς δηλαδή αυτό το μεσοδιάστημα;
Ναι,περιμένω σε δημόσιο ΙΕΚ να δω τι γίνετε με ειδικότητες, γιατί θέλω να μάθω κάτι, δεν έχω σπουδάσει ποτέ, δεν έγινε όταν έπρεπε να γίνει για οικογενειακούς λόγους και οικονομικούς πάντα και τώρα αν και μου φαίνεται αργά για κάτι τέτοιο το έχω αρχίσει και το σκέφτομαι αλλιώς όλο το θέμα, δεν έχω δόση όμως τόσο σημασία στον εαυτό μου για να δω τι θα ήθελα μάθω, τώρα έχω αρχίσει και ψάχνομαι και κάνω αυτοαξιολόγηση με τον εαυτό μου, κάνω μικρά βήματα για να με βοηθήσω όσο μπορώ..
Καλά κάνεις. Ποτέ δεν είναι αργά για να μάθεις κάτι καινούριο και η αυτοαξιολόγηση είναι θετικό βήμα. Ιδιαίτερα αν δεν είχες ψαχτεί ποτέ να δεις τι θέλεις εσύ, τι μπορείς να κάνεις και τι σου ταιριάζει.