Printable View
Οι δικοί μου όλοι έχουν πάθει μελαγχολία απ την καταστασή μου. Κοντεύουν να τρελαθούν τόσα χρόνια. Πάντως με το πλυντήριο ρούχων κάνω ακριβώς το ίδιο όπως το περιγράφεις. Τα κάνω όλα γρήγορα γιατί αν τα αφήσω λίγο μετά νομίζω ότι δεν μπήκε σωστά και το ξαναβάζω..Quote:
Originally Posted by el.gre
Για να δούμε.. γιατί είναι τόσο δυνατή η φοβία ότι αν δεν το κάνω ακριβώς έτσι κάτι πολύ κακό θα συμβεί που γιγαντώνεται στο μυαλό μου.Quote:
Originally Posted by Antonis8
Αυτό με τις κουκκίδες μου άρεσε πολύ. Σκέφτομαι να το αρχίσω. Η αρρωστοφοβία είναι τρομερή. Σου λέω ότι 12 χρόνια υποφέρω φοβερά. Κάνω εξετάσεις, βγαίνουν καθαρές και φυσιολογικές και σκέφτομαι ότι έκαναν λάθος στο μικροβιολογικό εργαστήριο και ότι κάτι έχω.. και πάλι εξετάσεις μετά..Quote:
Originally Posted by Hope for better days
Υπάρχει κάτι που έχει αποδειχθεί πειραματικά στην ψυχολογία κ δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Ότι η σκέψη επηρεάζει την συμπεριφορα αλλά κ η συμπεριφορά επηρεάζει την σκεψη οπότε όταν δεν μπορείς με την σκέψη να επηρεάσει το πως αντιδράς τότε αλλάζεις την αντίδραση σου κ σιγά σιγά συμορφωνεται σε αυτό κ η σκέψη. Αλλά θέλει επιμονή για να καταγραφεί στον εγκέφαλο θέλει διαρκεια
Προσπάθησε, πάλεψε το όσο μπορείς να μην ξανακάνεις για κάποιο χρονικό διάστημα εξετάσεις..
Είναι σίγουρο, και επιστημονικά αποδεδειγμένα πως το άγχος προκαλεί σωματικούς πόνους..
Μην ψάχνεις στο διαδίκτυο γενικά αν έψαχνες..
***Και μην κάνεις για αρκετό καιρό οποιαδήποτε εξέταση, μην επισκεφτείς ξανά γιατρό***..
Σπαταλησες τόσα χρήματα...
Δεν έχεις τίποτα, το άγχος, το στρες δημιουργούν πόνους στο σώμα, είτε κεφαλαλγία, είτε πονόλαιμο, είτε πόνο στο στομάχι, είτε πονακια δεξιά και αριστερά, στους μύες, στα οστά..
Οι μεταδοτικες ασθένειες δεν μεταδίδονται τόσο εύκολα.. Διαφορετικά όλοι θα τις είχαμε..
Πάλεψε το, μπορείς είσαι δυνατή, πάλεψε το για σένα, το παιδάκι σου, τον σύζυγο σου. Μπορείς!
Πολύ σωστό αλλά θέλει όπως το πες πολύ υπομονή και επιμονή αυτό. Επίσης σκέφτομαι ότι αν είσαι άνθρωπος ανασφαλής και αδύναμος ίσως αυτά είναι ακόμα πιο δύσκολα. Εγώ είχα επίσης νιώσει μεγάλο υπερπροστατευτισμό από τους γονείς μου πράγμα που με έκανε σχεδόν ανικανη να αντιμετωπίζω δύσκολες καταστάσεις. Ίσως και γι αυτό δε μπορώ τώρα εύκολα να βγω και απο αυτή την κατάσταση.Quote:
Originally Posted by el.gre
Μου φαίνεται πολύ σωστό!Quote:
Originally Posted by el.gre
Αλλάζοντας τον τρόπο συμπεριφοράς, αρχίζει και η σκέψη να συμορφωνεται...
Πόσο κουράγιο μου δίνεις.. αυτό έκανα και κάνω. Ότι πόνος και υποψία υπήρχε έψαχνα στο διαδίκτυο σαν τρελή να βρω τι είναι και φυσικά πάντα κατέληγα ότι είχα το πιο σοβαρό!! Και φυσικά έπρεπε να πάω στο γιατρό να μου επιβεβαιώσει τα αυτονόητα. Που ευτυχώς τον πίστευα για κάποιο χρονικό διάστημα. Πήγα μόνο στο δερματολόγο φαντάσου φέτος το καλοκαίρι 4 φορές. Για διάφορα μικροπράγματα που άλλος ούτε που θα ασχολιόταν..Quote:
Originally Posted by Hope for better days
Μεταδοτικές αρρώστιες κάνω συνέχεια, πάντα αρνητικές και εγώ σκέφτομαι λάθος κάνουν..
Τελευταία το παρατήρησα ότι απ το στρες πράγματι αρχίζουν και πονάνε στομάχι, επχω ημικρανίες, μέση κλπ. Όσο μεγαλώνω κιόλας που να αντέξει ο οργανισμός τόσο άγχος και στρες..
Δυστυχώς κι εγώ παλεύω πολλά χρόνια κ τελικά μόνο αυτό είναι η λύση να μείνεις με τον φόβο να πεις παραδινομαι τώρα κ ότι γίνει μέχρι να πάει το μυνημα στον εγκέφαλο ότι τελικά τίποτε κακό δε γίνεται. Και προσπάθησε να μην αφιερώνεις ούτε ένα λεπτό σ αυτές τις σκέψεις να βρίσκεις κάτι που θα σου αποσπάσει την προσοχή κάτι που θα σ απορροφήσει πχ μήλα με κάποιον που σ ευχαριστεί η παρέα του προσποιησου στην αρχή κ θα σου βγει άφησε τον άλλο να σε παρασύρει με την συζητήση σε άλλα θεματα ευχαριστα
Είχα και ένα ακόμα θέμα πάνω σ αυτό που λες. Εκεί που έλεγα θα πάω έξω με μια φίλη να μιλήσω να ξεχαστώ λίγο απ όλα, άρχιζα να αισθάνομαι τύψεις. Δηλαδή αισθάνομαι ΕΝΟΧΕΣ όταν ειμαι χαρούμενη. Λέει η σκέψη μέσα μου, « έχεις τόσα προβλήματα και πράγματα σοβαρά που σε απασχολούν και εσύ χαίρεσαι;;» και κατευθείαν μου φεύγει η διάθεση. Γι αυτο σχεδόν έχω απομονωθεί. Ευτυχώς οι φίλες μου δείχνουν κατανόηση και προσπαθούν αλλα μάταια.. ένα καφέ πότε πότε και αυτόν πικρό ..Quote:
Originally Posted by el.gre
Απλά δε μπορώ να καταλάβω γιατί δε με κάνουν καλά οι ψυχίατροι και ψυχολόγοι που πηγαίνω!! Να πω ότι έχω άρνηση;; Απ την αρχή σχεδόν, εδω και 10-12 χρόνια πάω στους ψυχιάτρους (μεγάλα ονόματα) που λένε τι έχω αλλά κανείς δε βρίσκει τη λύση.
Κι εγώ δεν έχω βοηθηθεί από αυτούς. Πιο πολύ με βοηθούν διαφορά που βρίσκω στο ίντερνετ κ διαβάζω. Νομίζω φταίει που δεν υπάρχει εξειδίκευση εδώ στην Ελλάδα. Η εμπειρία για έναν ψυχολόγο είναι σημαντική. Κ που έχουν εμπειρία; έχουν ξαναδουλεψει με αντίστοιχα περιστατικά; κ τι ποσοστό επιτυχίας είχαν; η ιδεοψυχαναγκαστικη νεύρωση είναι πολύ δύσκολη κ περίπλοκη στην Ισπανία ξέρω ότι υπάρχει ειδική κληνικη μόνο γι αυτή την νευρωσηQuote:
Originally Posted by Katia81
Μου πετάνε οι περισσότεροι ότι για όλα φταίει η παιδική σου ηλικία, φταίει ο υπερπροστατευτισμός, το οιδιποδειο κλπ αλλά τη λύση δε την λένε. Ωραία να τα δεχτώ όλα.. πως όμως θα γίνω καλα;;Quote:
Originally Posted by el.gre
Ναι όσοι ασχολούνται με Φρόιντ κ ψυχανάλυση ψάχνουν τη ρίζα του προβλήματος στο παρελθόν όμως δεν έχει αποδειχθεί ότι βοηθάει. Η γνωσιακη συμπεριφορικη έχει αποδειχθεί καλύτερη θεραπεία για το δικό μας θέμα αλλά θα πρέπει να είναι αστέρι ο ψυχολόγος να ξέρει σε βάθος τη συγκεκριμένη ασθένεια να ξέρει κι εσένα να μπορεί να σου βγάλει ένα πρόγραμμα με σταδιακή έκθεση να είναι παρόν στα πρώτα σου βήματα όταν κάνεις έκθεση στο φόβο κ να γνωρίζει πως να σου αλλάξει τις λάθος πεποιθήσεις που έχεις.Quote:
Originally Posted by Katia81
Και μην είσαι τόσο σκληρή με τον εαυτό σου.φυσικα και πρέπει να χερεσαι κ να διασκεδάζεις αν δεν είσαι καλά πως θ ανταπεξελπεις με τα προβλήματα που λες ότι έχεις.Ειναι σα να περιμένεις να δουλέψει το κινητό με άδεια μπαταρία. Δώσε πρώτα στον εαυτό σου για να έχεις να δώσεις κ στους άλλους γύρω σου