Ρε παιδιά βοήθεια!

Quote:

---

Originally posted by weird
Πετράν, οι δήθεν βαθύτερες ασυνείδητες συγκρούσεις είναι αποκύημα του μυαλού των ψυχαναλυτών, κάτι τέτοιο υποστηρίζεις στα πλαίσια της άποψης που καταθέτεις, αν κατάλαβα?

---

Weird, το υποσυνείδητο με την φρουδική σημασία ποτέ δεν αποδείχτηκε ότι υπάρχει, παρ\'όλο που έιχαν γίνει έρευνες για το θέμα. Αυτά δηλαδή περι παγόβουνου δεν έχουν αποδειχθεί. Αυτό που γνωρίζουμε από την μοντέρνα πειραματική ψυχολογία είναι ότι όντως υπάρχουν πληροφορίες, που αν και δεν ξεπερνούν το κατώφλι ενεργοποίησης της συνείδησης (subjective threshold) μπορούν να επηρεάσον την συμπεριφορά αλλά σε ένα μικρό βαθμό. Αυτό απέχει πολύ από την extreme άποψη που λέει το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών να είναι υποσυνείδητο (π.χ. το μοντέλο του παγόβουνου).


Μπορώ να δω όμως ότι κάποια αλήθεια ίσως υπάρχει. Μπορώ να το δω και με μια ποιο μοντέρνα άποψη., π.χ. ότι κάθε άνθρωπος βάζει ένα στόχο η προσδοκεί κάτι. Αυτό μένει στην προσδοκώμενη μακροπρόθεσμη μνήμη (prospective long-term memory-η μνήμη για γεγονότα που περιμένω να γίνουν και όχι για τα γεγονότα που έγιναν, π.χ. να δεχθώ την χ θετική απάντηση στο e-psychology την επόμενη μέρα). Θα μπορούσε λοιπόν στην περίπτωση που ένα γεγονός δεν \"συμφωνεί\" με το προσδωκόμενο μνημονικό ίχνος να υπάρξει ασυμφωνία η \"σύγκρουση\" μεταξύ του \"θέλω\" και του \"γίνεται\" και έτσι το άτομο έχει stress που μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους (η απάντηση που πείρα στο e-psychology ήταν αρνητική και όχι όσο θετική περίμενα!). Αυτό βέβαια είναι εντελώς δικιά μου υπόθεση λολ. Θα μπορούσα να κάνω κάποια πειράματα για να δούμε τι συμβαίνει (πείρα ιδέα για πιθανό διδακτορικό thanks!)

Αλλά ναι φρουδικό υποσυνείδητο και τέτοια δεν έχουν αποδειχθεί.

Quote:

---

originally posted by weird
Anwnimi συμμερίζομαι τον προβληματισμό σου, για το αν θα έπρεπε να ισχύουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις - όρους για τους ψυχολόγους που μπαίνουν στο φόρομ δηλώνοντας την ιδιότητά τους αυτή.

Εχω πολλά να πω πάνω στο θέμα αυτό, το οποίο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και ευαισθησίας και δεν μπορέι ο κάθε ειδικός να μπαίνει και να λεεί ότι θέλει και όπως το θέλει.

Η ευθύνη του δεν είναι κοινή με την ευθύνη ενός οποιουδήποτε μέλους θεωρώ.

Και εκτός αυτού, όταν παραθέτουμε γραπτώς την άποψη - συμβουλή μας, έχουμε μεγαλύτερο περιθώριο μιας προσεκτικής διαμόρφωσης του ύφους και του τρόπου των λεγομένων μας, οπότε θεωρώ απαράδεκτο να γράφει κάποιος ειδικός προτάσεις του τύπου \" ότι να ναι ψυχοθεραπεία\" εντάσσοντας σε αυτό οποιαδήποτε προσέγγιση δεν είναι η δική του.


Άλλο υποστηρίζω οτι μια προσέγγιση είναι η καταλληλότερη έναντι άλλων κι άλλο πρεσβέυω πως όλες οι άλλες έιναι ένα \" οτι να ναι\".

Κι αν όλο αυτό που συζυτάμε, φαίνεται σε κάποιον ειδικό ως λεπτολόγημα για τα δικά του μέτρα και σταθμά,
τότε κακώς, κατά τη γνώμη μου, διότι η ευαισθησία στη σύλληψη ακόμα και των λεπτών αποχρώσεων, των λεπτομερειών ( που όμως είναι εξίσου σημαντικές), είναι καθοριστικής σημασίας για τον ειδικό που ασχολείται με την ανθρώπινη ψυχή.

---

Με βρίσκεις 100% σύμφωνη.

Quote:

---

originally posted by PETRAN
Δεν ξέρω τι άλλο να πω, ομολογώ πάντως anwnimi ότι ο τόνος σου δεν μ\'άρεσε (αυτά περι νοημοσύνης) και αν ξαναδώ τέτοια \"φορτισμένη\" απάντηση δεν θα μπω στον κόπο να απαντήσω. Αυτά, καλή ανάσταση.

---

Καλή ανάσταση και χρόνια πολλά, οι ευχές είναι ευχές και ανθρώπινες περαν των όποιων αντιπαραθέσεων.

PETRAN η απάντησή μου ήταν φορτισμένη γιατί παρέβλεψες - σκόπιμα ή μη (δεν ξέρω) - και συνεχίζεις να παραβλέπεις την ερώτηση που σου έθεσα εξ΄αρχής: το θεωρείς θεμιτό και υπεύθυνο ως επαγγελματίας του χώρου να χαρακτηρίζεις ως \"ότι να ναι\" οποιαδήποτε ψυχοθεραπεία δε συμφωνεί με την πλειοψηφία του επιστημονικού κόσμου της ψυχικής υγείας, και ειδικά το κάνεις ενώ κάνεις συστάσεις σε κάποιον πάσχων;

Μου απαντάς λες και το θέμα ήταν ότι αμφισβητώ το γεγονός του τι υποστηρίζει η πλειοψηφία των ψυχιάτρων/ψυχολόγων, καθώς και την τουλάχιστον 2χρονη αποτελεσματικότητα της Γ-Σ.
Για να μην υπάρξει ξανά φορτισμένη απάντηση από μέρους μου, κάτι που γενικά δεν είναι και του προφίλ μου ως ανθρώπου, στο λέω ειλικρινά, ΔΕΝ απαντάς σε αυτό στο οποίο ενίσταμαι, κι εγώ και η weird και ο kapatosg.

Πάω να κάψω τη λαμπάδα μου
και θα συνεχίσω μετά την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτησή μας..

Αγάπη, χαρά, υγεία, σε ΟΛΟΥΣ!!!
Μα πάνω απο όλα, ΦΩΣ...

:))

Quote:

---

originally posted by PETRAN
Μπορώ να το δω και με μια ποιο μοντέρνα άποψη., π.χ. ότι κάθε άνθρωπος βάζει ένα στόχο η προσδοκεί κάτι. Αυτό μένει στην προσδοκώμενη μακροπρόθεσμη μνήμη (prospective long-term memory-η μνήμη για γεγονότα που περιμένω να γίνουν και όχι για τα γεγονότα που έγιναν, π.χ. να δεχθώ την χ θετική απάντηση στο e-psychology την επόμενη μέρα). Θα μπορούσε λοιπόν στην περίπτωση που ένα γεγονός δεν \"συμφωνεί\" με το προσδωκόμενο μνημονικό ίχνος να υπάρξει ασυμφωνία η \"σύγκρουση\" μεταξύ του \"θέλω\" και του \"γίνεται\" και έτσι το άτομο έχει stress που μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους (η απάντηση που πείρα στο e-psychology ήταν αρνητική και όχι όσο θετική περίμενα!). Αυτό βέβαια είναι εντελώς δικιά μου υπόθεση λολ. Θα μπορούσα να κάνω κάποια πειράματα για να δούμε τι συμβαίνει (πείρα ιδέα για πιθανό διδακτορικό thanks!)

---

Οπότε αυτό μπορεί να μεταφραστεί ως:
η anwnimi έβαλε στόχο την ίαση των πανικών και την αυτοβελτίωσή της μέσω μιας α ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης (όπου α διάφορο της Γ-Σ αλλά εμπεριέχει συμπεριφορισμό ως συνδυασμό)
Από το e-psychology διάβασε απάντηση που δε συμφωνούσε με το προσδωκόμενο μνημονικό της ίχνος και αυτό της δημιούργησε stress. Και αυτό εκφράζεται με το γεγονός ότι τα βάζει αδικαιολόγητα με αυτόν που εξέφραση την απάντηση με την οποία συγκρούστηκε το προσδωκόμενο μνημονικό της ίχνος.
Σωστά γιατρέ μου;

Αυτή τη σκέψη την ανέλυα παράλληλα ενώ αποφάσισα να σου γράψω, αν δηλαδή το κίνητρό μου ήταν αυτό. Δε θα σου κρύψω μιας και μ\'αρέσει να είμαι ειλικρινής, ότι όντως η απάντησή σου μου δημιούργησε \"stress\" για το λόγο ακριβώς για τον οποίο μιλάς. Οπότε καλή τύχη στο διδακτορικό σου:)

ΟΜΩΣ δεν ήταν αυτό το κίνητρό μου. Το κίνητρο για να σου απαντήσω είναι ότι δε θεωρώ θεμιτό και υπεύθυνο τρόπο τον τρόπο με τον οποίο τοποθετήθηκες, τώρα αλλά και στο παρελθόν, σχετικά με το τι συστήνεις και τι όχι. Αυτό φαίνεται άλλωστε από το ότι από την πρώτη στιγμή σου έγραψα ότι δεν αμφισβητώ το γεγονός του τι λέει η πλειοψηφία την οποία και εκφράζεις αλλά τον τρόπο με τον οποίο κάνεις συστάσεις.

Μια συμβουλή από μια ταπεινή θεραπευόμενη: Στο διδακτορικό ή και στη μετέπειτα επαγγελματική σου ζωή λάβε υπ\'όψη το feedback της ψυχής και όχι μόνο τις στατιστικές-πειράματα.

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Quote:

---

originally posted by weird
Anwnimi συμμερίζομαι τον προβληματισμό σου, για το αν θα έπρεπε να ισχύουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις - όρους για τους ψυχολόγους που μπαίνουν στο φόρομ δηλώνοντας την ιδιότητά τους αυτή.

Εχω πολλά να πω πάνω στο θέμα αυτό, το οποίο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και ευαισθησίας και δεν μπορέι ο κάθε ειδικός να μπαίνει και να λεεί ότι θέλει και όπως το θέλει.

Η ευθύνη του δεν είναι κοινή με την ευθύνη ενός οποιουδήποτε μέλους θεωρώ.

Και εκτός αυτού, όταν παραθέτουμε γραπτώς την άποψη - συμβουλή μας, έχουμε μεγαλύτερο περιθώριο μιας προσεκτικής διαμόρφωσης του ύφους και του τρόπου των λεγομένων μας, οπότε θεωρώ απαράδεκτο να γράφει κάποιος ειδικός προτάσεις του τύπου \" ότι να ναι ψυχοθεραπεία\" εντάσσοντας σε αυτό οποιαδήποτε προσέγγιση δεν είναι η δική του.


Άλλο υποστηρίζω οτι μια προσέγγιση είναι η καταλληλότερη έναντι άλλων κι άλλο πρεσβέυω πως όλες οι άλλες έιναι ένα \" οτι να ναι\".

Κι αν όλο αυτό που συζυτάμε, φαίνεται σε κάποιον ειδικό ως λεπτολόγημα για τα δικά του μέτρα και σταθμά,
τότε κακώς, κατά τη γνώμη μου, διότι η ευαισθησία στη σύλληψη ακόμα και των λεπτών αποχρώσεων, των λεπτομερειών ( που όμως είναι εξίσου σημαντικές), είναι καθοριστικής σημασίας για τον ειδικό που ασχολείται με την ανθρώπινη ψυχή.

---

Με βρίσκεις 100% σύμφωνη.

Quote:

---

originally posted by PETRAN
Δεν ξέρω τι άλλο να πω, ομολογώ πάντως anwnimi ότι ο τόνος σου δεν μ\'άρεσε (αυτά περι νοημοσύνης) και αν ξαναδώ τέτοια \"φορτισμένη\" απάντηση δεν θα μπω στον κόπο να απαντήσω. Αυτά, καλή ανάσταση.

---

Καλή ανάσταση και χρόνια πολλά, οι ευχές είναι ευχές και ανθρώπινες περαν των όποιων αντιπαραθέσεων.

PETRAN η απάντησή μου ήταν φορτισμένη γιατί παρέβλεψες - σκόπιμα ή μη (δεν ξέρω) - και συνεχίζεις να παραβλέπεις την ερώτηση που σου έθεσα εξ΄αρχής: το θεωρείς θεμιτό και υπεύθυνο ως επαγγελματίας του χώρου να χαρακτηρίζεις ως \"ότι να ναι\" οποιαδήποτε ψυχοθεραπεία δε συμφωνεί με την πλειοψηφία του επιστημονικού κόσμου της ψυχικής υγείας, και ειδικά το κάνεις ενώ κάνεις συστάσεις σε κάποιον πάσχων;

Μου απαντάς λες και το θέμα ήταν ότι αμφισβητώ το γεγονός του τι υποστηρίζει η πλειοψηφία των ψυχιάτρων/ψυχολόγων, καθώς και την τουλάχιστον 2χρονη αποτελεσματικότητα της Γ-Σ.
Για να μην υπάρξει ξανά φορτισμένη απάντηση από μέρους μου, κάτι που γενικά δεν είναι και του προφίλ μου ως ανθρώπου, στο λέω ειλικρινά, ΔΕΝ απαντάς σε αυτό στο οποίο ενίσταμαι, κι εγώ και η weird και ο kapatosg.

---

Δηλαδή το πρόβλημα είναι μόνο στην΄έκφραση που χρησιμοποίησα? Στο \"ότι να ναι\"? Προσωπικά όχι , δεν μπορώ να δω where is the big deal. Δηλαδή αν σου λεγα μην \"παίρνεις ότι να ναι χάπια ,πάρε αυτά που clinical trials έχουν δείξει να έχουν αποτελεσματικότητα\" θα μου απαντούσες \"πως τολμάς να λες ότι τα αυτά χάπια είναι ότι να ναι!\" ? Μα δεν απογοητεύω κανέναν, γι\'αυτό έγραψα το ποστ, για να δείξω ότι υπάρχει ελπίδα μέσω συγκεκριμένης προσέγγισης, για να μην απογοητευτούν οι άνθρωποι με άλλη και τραβιούνται για καιρό δίχως αποτελέσματα. Μου φαίνεται πως το έχεις \"γιγαντώσει\". Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος αισθανθεί ότι ήμουν υπερβολικός στην έκφρασή μου να μου το πει και συγνώμη προκαταβολικά αν ενόχλησα κάποιους. Φαντάζομαι ότι όντως κάποιος που έχει αφιερώσει πολύ χρόνο σε μια άλλη προσέγγιση μπορεί να προσβληθεί μέσω του μηχανισμού της \"γνωστικής αντίχοισης\" που περιέγραψα πριν. Οκ πρέπει να πάω στην εκκλησία τώρα γιατί φωνάζουν λολ. Καλή ανάσταση σε όλους!

Ε εμείς οι \"\'αθεοι\" PETRAN και weird μείναμε στο φόρουμ να μιλάμε τέτοια ώρα:)

Για να μην μας πουν και άθεους κλέινω κι εγώ να φάω τη μαγειρίτσα μου και θα ξαναμπώ να σας διαβάζω.

Ειρήνη και ομόνοια, μετά από οποιεσδήποτε αντιπαραθέσεις, με μόνο κίνητρο το ΦΩΣ στις ψυχές, στις καρδιές, στο μυαλό μας.

Καλή Ανάσταση

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Quote:

---

originally posted by PETRAN
Μπορώ να το δω και με μια ποιο μοντέρνα άποψη., π.χ. ότι κάθε άνθρωπος βάζει ένα στόχο η προσδοκεί κάτι. Αυτό μένει στην προσδοκώμενη μακροπρόθεσμη μνήμη (prospective long-term memory-η μνήμη για γεγονότα που περιμένω να γίνουν και όχι για τα γεγονότα που έγιναν, π.χ. να δεχθώ την χ θετική απάντηση στο e-psychology την επόμενη μέρα). Θα μπορούσε λοιπόν στην περίπτωση που ένα γεγονός δεν \"συμφωνεί\" με το προσδωκόμενο μνημονικό ίχνος να υπάρξει ασυμφωνία η \"σύγκρουση\" μεταξύ του \"θέλω\" και του \"γίνεται\" και έτσι το άτομο έχει stress που μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους (η απάντηση που πείρα στο e-psychology ήταν αρνητική και όχι όσο θετική περίμενα!). Αυτό βέβαια είναι εντελώς δικιά μου υπόθεση λολ. Θα μπορούσα να κάνω κάποια πειράματα για να δούμε τι συμβαίνει (πείρα ιδέα για πιθανό διδακτορικό thanks!)

---

Οπότε αυτό μπορεί να μεταφραστεί ως:
η anwnimi έβαλε στόχο την ίαση των πανικών και την αυτοβελτίωσή της μέσω μιας α ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης (όπου α διάφορο της Γ-Σ αλλά εμπεριέχει συμπεριφορισμό ως συνδυασμό)
Από το e-psychology διάβασε απάντηση που δε συμφωνούσε με το προσδωκόμενο μνημονικό της ίχνος και αυτό της δημιούργησε stress. Και αυτό εκφράζεται με το γεγονός ότι τα βάζει αδικαιολόγητα με αυτόν που εξέφραση την απάντηση με την οποία συγκρούστηκε το προσδωκόμενο μνημονικό της ίχνος.
Σωστά γιατρέ μου;

Αυτή τη σκέψη την ανέλυα παράλληλα ενώ αποφάσισα να σου γράψω, αν δηλαδή το κίνητρό μου ήταν αυτό. Δε θα σου κρύψω μιας και μ\'αρέσει να είμαι ειλικρινής, ότι όντως η απάντησή σου μου δημιούργησε \"stress\" για το λόγο ακριβώς για τον οποίο μιλάς. Οπότε καλή τύχη στο διδακτορικό σου:)

ΟΜΩΣ δεν ήταν αυτό το κίνητρό μου. Το κίνητρο για να σου απαντήσω είναι ότι δε θεωρώ θεμιτό και υπεύθυνο τρόπο τον τρόπο με τον οποίο τοποθετήθηκες, τώρα αλλά και στο παρελθόν, σχετικά με το τι συστήνεις και τι όχι. Αυτό φαίνεται άλλωστε από το ότι από την πρώτη στιγμή σου έγραψα ότι δεν αμφισβητώ το γεγονός του τι λέει η πλειοψηφία την οποία και εκφράζεις αλλά τον τρόπο με τον οποίο κάνεις συστάσεις.

Μια συμβουλή από μια ταπεινή θεραπευόμενη: Στο διδακτορικό ή και στη μετέπειτα επαγγελματική σου ζωή λάβε υπ\'όψη το feedback της ψυχής και όχι μόνο τις στατιστικές-πειράματα.

---

Έφαγα την μαγειρίτσα μου και επέστρεψα δριμύτερος!

Ωραία ανάλυση anwnimi ναι! Η κάποιος άλλος μπορεί να είναι απότομος σε μια συνομιλία γιατί π.χ. σε παλιότερη ηλικία δεν ήθελε να \"βγαίνει από κάτω\" στις συζητήσεις γιατί ένιωθε να μειώνεται και έτσι αποθήκευεσε στην μνήμη τον στόχο \"Από εδώ και πέρα δεν θα μειώνομαι\" και έκτοτε, όποτε νιώθει να τον αντιπαραθέτει κάποιος, αύτό το μνημονικό ίχνος/αποθηκευμένος στόχος (που ίσως να έχεις ξεχάσει το γεγονός και τον τρόπο που το απέκτησε) παρεμβάλει με το περιστατικό και δημιουργεί στρες/επιθετικότητα κλπ. ( Όχι δεν είμαι εγώ αυτός λολ!). Κάπως έτσι φαντάζομαι δημιουργούνται οι \"πεποιθήσεις\" (που μπορεί να είναι \"δυσλειτουργικές\" και έτσι να πρέπει να αντιμετωπιστούν στα πλαίσια της Γ-Σ θεραπείας), οπότε δεν λέω κάτι καινούργιο μάλλον χε.

Ο λόγος που είμαι έτσι ποιο άμεσος είναι ίσως επειδή έχω κουραστεί πάρα πολύ με το συγκεκριμένο θέμα των ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων και έτσι δεν έχω την υπομονή να κάθομαι να γράφω \"γλυκά\" κατεβατά για να μαλακώνω την ατμόσφαιρα. Απλά μπαίνω στο ψητό (to the point). Οπότε συγνώμη αν σε πείραξε ο τρόπος μου τώρα η παλιότερα. Αυτό που λες για το feedback έχεις απόλυτο δίκιο, απλά δεν το βρίσκω σημαντικό να τα εφαρμόζω αυτά στο πλαίσιο ενός φορουμ. Το έχω πει επανειλημμένα ότι εδώ μέσα δεν ποστάρω σαν ψυχολόγος, ειδικός η κάτι τέτοιο, απλά σαν ένας ακόμη χρήστης.

Quote:

---

originally posted by PETRAN
Δηλαδή αν σου λεγα μην \"παίρνεις ότι να ναι χάπια ,πάρε αυτά που clinical trials έχουν δείξει να έχουν αποτελεσματικότητα\" θα μου απαντούσες \"πως τολμάς να λες ότι τα αυτά χάπια είναι ότι να ναι!\" ?

---

Από τη στιγμή που αυτά τα γράφεις κιόλας σε ένα δημόσιο φόρουμ, θα τα διαβάσουν κι άλλοι, δεν με/τους έχεις απέναντί σου οπότε για τον κάθε ψυχισμό του ατόμου στον οποίο απευθύνεσαι για να τους προτείνεις κάτι δεν μπορείς να υιοθετήσεις διαφορετική θεραπευτική στάση, θα προτιμούσα να μου απαντούσες ως εξής:
\"εγώ δε συμφωνώ με τα α χάπια τα οποία παίρνεις γιατί η πλειοψηφία των ψυχιάτρων/ψυχολόγων υποστηρίζει πως τα β
χάπια έχουν δείξει να έχουν αποτελεσματικότητα για τουλάχιστον χ χρόνια, ενώ τα άλλα μπορούν να σε οδηγήσουν σε
αλλαγές στο μέσα σου αλλά όχι να έχουν άμεση αποτελεσματικότητα στο πρόβλημα που έχεις. Μπορείς αν θέλεις να
συνδυάσεις και τα δύο χάπια για να έχεις και τη βέλτιστη λύση\".
Το \"ότι να ναι\" ναι για μένα είναι σημαντικό και επικίνδυνο, πέρα από το cognitive dissonance που περιγράφεις, νομίζω πως το εξήγησα όσο για μένα ηταν δυνατό. Αν νομίζεις ότι αντιπαρατίθεμαι μαζί σου μόνο και μόνο εξαιτίας
αυτού του cognitive dissonance ή εξαιτίας του ότι μπορεί να μειωνόμουν σε αντιπαραθέσεις του παρελθόντος, θα σου πω να δεις πιο διεισδητικά όχι μόνο εμένα και τα κίνητρά μου αλλά και το ότι έχεις να κάνεις με ΨΥΧΕΣ εδώ μέσα και θα πρέπει να είσαι πιο προσεκτικός, ακόμα και στη λεπτομέρεια των λόγων σου, ως ειδικός του χώρου.

Λες ότι δεν απαντάς ως ειδικός αλλά εφόσον στις συζητήσεις σου και στο παρόν θρεντ και σε προηγούμενα αναφέρεις το
πτυχίο σου αναιρείται αυτό που λες.

Δεκτή η συγνώμη σου PETRAN αλλά το θέμα για μένα δεν είναι να μου ζητήσεις συγνώμη (σ\'ευχαριστώ πολύ πάντως), είναι κυρίως να σκεφτείς σοβαρά τις λεπτομέρειες που τις θεωρεις \"γλυκά κατεβατά\" για να μαλακώνεις την ατμόσφαιρα.

Δηλαδή σε ανάλογη περίπτωση υποθέτω θα δρούσες μάλλον το ίδιο έτσι; :)

Θα ήθελα πάντως να επαναλάβω ότι θεωρώ απαραίτητο να μπουν κάποιοι όροι χρήσης και για τους ψυχολόγους, χωρίς αυτό να σημαίνει φίμωση των απόψεών σας αλλά όσον αφορά τον τρόπο των συστάσεων στα μέλη του φόρουμ, που γίνεται διαδικτυακά και όχι πρόσωπο με πρόσωπο όπου εκεί υπάρχει η άμεση αλληλεπίδραση.

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Quote:

---

Originally posted by weird
Πετράν, οι δήθεν βαθύτερες ασυνείδητες συγκρούσεις είναι αποκύημα του μυαλού των ψυχαναλυτών, κάτι τέτοιο υποστηρίζεις στα πλαίσια της άποψης που καταθέτεις, αν κατάλαβα?

---

Weird, το υποσυνείδητο με την φρουδική σημασία ποτέ δεν αποδείχτηκε ότι υπάρχει, παρ\'όλο που έιχαν γίνει έρευνες για το θέμα. Αυτά δηλαδή περι παγόβουνου δεν έχουν αποδειχθεί. Αυτό που γνωρίζουμε από την μοντέρνα πειραματική ψυχολογία είναι ότι όντως υπάρχουν πληροφορίες, που αν και δεν ξεπερνούν το κατώφλι ενεργοποίησης της συνείδησης (subjective threshold) μπορούν να επηρεάσον την συμπεριφορά αλλά σε ένα μικρό βαθμό. Αυτό απέχει πολύ από την extreme άποψη που λέει το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών να είναι υποσυνείδητο (π.χ. το μοντέλο του παγόβουνου).


Μπορώ να δω όμως ότι κάποια αλήθεια ίσως υπάρχει. Μπορώ να το δω και με μια ποιο μοντέρνα άποψη., π.χ. ότι κάθε άνθρωπος βάζει ένα στόχο η προσδοκεί κάτι. Αυτό μένει στην προσδοκώμενη μακροπρόθεσμη μνήμη (prospective long-term memory-η μνήμη για γεγονότα που περιμένω να γίνουν και όχι για τα γεγονότα που έγιναν, π.χ. να δεχθώ την χ θετική απάντηση στο e-psychology την επόμενη μέρα). Θα μπορούσε λοιπόν στην περίπτωση που ένα γεγονός δεν \"συμφωνεί\" με το προσδωκόμενο μνημονικό ίχνος να υπάρξει ασυμφωνία η \"σύγκρουση\" μεταξύ του \"θέλω\" και του \"γίνεται\" και έτσι το άτομο έχει stress που μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους (η απάντηση που πείρα στο e-psychology ήταν αρνητική και όχι όσο θετική περίμενα!). Αυτό βέβαια είναι εντελώς δικιά μου υπόθεση λολ. Θα μπορούσα να κάνω κάποια πειράματα για να δούμε τι συμβαίνει (πείρα ιδέα για πιθανό διδακτορικό thanks!)

Αλλά ναι φρουδικό υποσυνείδητο και τέτοια δεν έχουν αποδειχθεί.

---

Petran καταρχάς να σου πω οτι δεν εχω ιδέα απο θεωρίες.

Δεν το ηξερα οτι υπάρχει η θεωρία του παγόβουνου, το χρησιμοποίησα ως μια έκφραση που θεώρησα εύστοχη στο να περιγράψει το φαινόμενο όπως το βλέπω και το νιώθω εγώ.

Σήμερα έιμαι ένα κουρέλι ψυχικά με τη γιαγιά μου να αργοσβήνει στο νοσοκομείο.

Γι αυτό θα μπω μόνο σε όσο βάθος αντέχω και θα είμαι όσο προσεκτική αντέχω.

Εχω να κάνω την εξής παρατήρηση. Μιλάς σαν ρομποτάκι..
Βλέπω πολύ μυαλό. Το μυαλό σου υπερλειτουργεί και φαίνεται να είναι αυτό που κυρίως καθορίζει το είναι σου.

Εγκεφαλικός τύπος λοιπόν. Αυτή είναι μια πρώτη παρατήρηση.

Αναφέρεσαι στη διάψευση της προσδοκίας, και εντοπίζεις εκεί μέσα μια σύγκρουση.
χμμμ.
Αρα συγκρούεται αυτό που θα θέλαμε να ισχύσει με αυτό που τελικά ισχύει.

Αυτό που θα θέλαμε να είμαστε με αυτό που τελικά είμαστε.


Όταν οι προσδοκίες μας είναι μη ρεαλιστικές, δημιουργείται πρόβλημα, διότι το μέγεθος της απογοήτευσης που θα βιώνουμε θα είναι δυσανάλογο σε σχέση με την ικανοποίηση που θα λαμβάνουμε απο την επαλήθευση των προσδοκίων μας ( η οποία επαλήθευση θα κινείται στα όρια του ανέφικτου).

Ενας επαναπροσδιιορισμός των προσδοκιών σε συμβατικότερες με το πραγματικό πλαίσιο πιθανοτήτων που διανοίγεται βάσει των εκάστοτε υπαρχουσών δυνατοτήτων, φαίνεται σαν εφικτός και θεραπευτικός, σωστά?

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Quote:

---

originally posted by PETRAN
Δηλαδή αν σου λεγα μην \"παίρνεις ότι να ναι χάπια ,πάρε αυτά που clinical trials έχουν δείξει να έχουν αποτελεσματικότητα\" θα μου απαντούσες \"πως τολμάς να λες ότι τα αυτά χάπια είναι ότι να ναι!\" ?

---

Από τη στιγμή που αυτά τα γράφεις κιόλας σε ένα δημόσιο φόρουμ, θα τα διαβάσουν κι άλλοι, δεν με/τους έχεις απέναντί σου οπότε για τον κάθε ψυχισμό του ατόμου στον οποίο απευθύνεσαι για να τους προτείνεις κάτι δεν μπορείς να υιοθετήσεις διαφορετική θεραπευτική στάση, θα προτιμούσα να μου απαντούσες ως εξής:
\"εγώ δε συμφωνώ με τα α χάπια τα οποία παίρνεις γιατί η πλειοψηφία των ψυχιάτρων/ψυχολόγων υποστηρίζει πως τα β
χάπια έχουν δείξει να έχουν αποτελεσματικότητα για τουλάχιστον χ χρόνια, ενώ τα άλλα μπορούν να σε οδηγήσουν σε
αλλαγές στο μέσα σου αλλά όχι να έχουν άμεση αποτελεσματικότητα στο πρόβλημα που έχεις. Μπορείς αν θέλεις να
συνδυάσεις και τα δύο χάπια για να έχεις και τη βέλτιστη λύση\".
Το \"ότι να ναι\" ναι για μένα είναι σημαντικό και επικίνδυνο, πέρα από το cognitive dissonance που περιγράφεις, νομίζω πως το εξήγησα όσο για μένα ηταν δυνατό. Αν νομίζεις ότι αντιπαρατίθεμαι μαζί σου μόνο και μόνο εξαιτίας
αυτού του cognitive dissonance ή εξαιτίας του ότι μπορεί να μειωνόμουν σε αντιπαραθέσεις του παρελθόντος, θα σου πω να δεις πιο διεισδητικά όχι μόνο εμένα και τα κίνητρά μου αλλά και το ότι έχεις να κάνεις με ΨΥΧΕΣ εδώ μέσα και θα πρέπει να είσαι πιο προσεκτικός, ακόμα και στη λεπτομέρεια των λόγων σου, ως ειδικός του χώρου.

Λες ότι δεν απαντάς ως ειδικός αλλά εφόσον στις συζητήσεις σου και στο παρόν θρεντ και σε προηγούμενα αναφέρεις το
πτυχίο σου αναιρείται αυτό που λες.

Δεκτή η συγνώμη σου PETRAN αλλά το θέμα για μένα δεν είναι να μου ζητήσεις συγνώμη (σ\'ευχαριστώ πολύ πάντως), είναι κυρίως να σκεφτείς σοβαρά τις λεπτομέρειες που τις θεωρεις \"γλυκά κατεβατά\" για να μαλακώνεις την ατμόσφαιρα.

Δηλαδή σε ανάλογη περίπτωση υποθέτω θα δρούσες μάλλον το ίδιο έτσι; :)

Θα ήθελα πάντως να επαναλάβω ότι θεωρώ απαραίτητο να μπουν κάποιοι όροι χρήσης και για τους ψυχολόγους, χωρίς αυτό να σημαίνει φίμωση των απόψεών σας αλλά όσον αφορά τον τρόπο των συστάσεων στα μέλη του φόρουμ, που γίνεται διαδικτυακά και όχι πρόσωπο με πρόσωπο όπου εκεί υπάρχει η άμεση αλληλεπίδραση.

---

Δεν ξέρω πως μαθεύτηκε ότι έχω τέτοιο πτυχίο, μάλλον από παλιότερα γιατί εγώ πραγματικά δεν το αναφέρω ποτέ, μόνο άμα με \"στριμόξουνε\". Είναι τρομακτικό λάθος αυτό που λες, ότι δήθεν αναφέρω το πτυχίο μου. Οπότε ναι, δεν μιλάω σαν ψυχολόγος αλλά σαν χρήστης. Μακάρι να μην ήξερε κανείς ότι έχω τέτοιο πτυχίο εδώ μέσα, μετανιώνω την ώρα και την στιγμή που μαθεύτικε γιατί όλοι περιμένουν τον στερεότυπο\"καθωςπρεπισμό\" τυ ψυχολόγου ενώ εμένα πραγματικά δεν με νοιάζει να δείξω κάτι τέτοιο.

υγ. Όσα πειράματα κι αν έκανες, η πολυπλοκότητα και η ατομικοτητα του φαινομένου που λέγεται άνθρωπος θα λειτουργούσε ως μεταβλητή αποδιοργάνωσης των συμπερασμάτων σου.

Εκτός αν περιοριζόσουν σε εκείνου του είδους μόνο τα συμεράσματα που κυμαίνονται πιο κοντά στην επιφάνεια, όπου ο κοινός παρονομαστής για κάθε ανθρώπινο πλάσμα είναι τα ίδια του τα γενετικά χαρακτηριστικά,με ότι αυτό συνεπάγεται και για τον τρόπο λειτουργίας του ανθρωπίνου εγκεφάλου, οπότε και το πόρισμά σου θα ήταν σχετικά ασφαλές.

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Quote:

---

originally posted by PETRAN
Μπορώ να το δω και με μια ποιο μοντέρνα άποψη., π.χ. ότι κάθε άνθρωπος βάζει ένα στόχο η προσδοκεί κάτι. Αυτό μένει στην προσδοκώμενη μακροπρόθεσμη μνήμη (prospective long-term memory-η μνήμη για γεγονότα που περιμένω να γίνουν και όχι για τα γεγονότα που έγιναν, π.χ. να δεχθώ την χ θετική απάντηση στο e-psychology την επόμενη μέρα). Θα μπορούσε λοιπόν στην περίπτωση που ένα γεγονός δεν \"συμφωνεί\" με το προσδωκόμενο μνημονικό ίχνος να υπάρξει ασυμφωνία η \"σύγκρουση\" μεταξύ του \"θέλω\" και του \"γίνεται\" και έτσι το άτομο έχει stress που μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους (η απάντηση που πείρα στο e-psychology ήταν αρνητική και όχι όσο θετική περίμενα!). Αυτό βέβαια είναι εντελώς δικιά μου υπόθεση λολ. Θα μπορούσα να κάνω κάποια πειράματα για να δούμε τι συμβαίνει (πείρα ιδέα για πιθανό διδακτορικό thanks!)

---

Οπότε αυτό μπορεί να μεταφραστεί ως:
η anwnimi έβαλε στόχο την ίαση των πανικών και την αυτοβελτίωσή της μέσω μιας α ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης (όπου α διάφορο της Γ-Σ αλλά εμπεριέχει συμπεριφορισμό ως συνδυασμό)
Από το e-psychology διάβασε απάντηση που δε συμφωνούσε με το προσδωκόμενο μνημονικό της ίχνος και αυτό της δημιούργησε stress. Και αυτό εκφράζεται με το γεγονός ότι τα βάζει αδικαιολόγητα με αυτόν που εξέφραση την απάντηση με την οποία συγκρούστηκε το προσδωκόμενο μνημονικό της ίχνος.
Σωστά γιατρέ μου;

Αυτή τη σκέψη την ανέλυα παράλληλα ενώ αποφάσισα να σου γράψω, αν δηλαδή το κίνητρό μου ήταν αυτό. Δε θα σου κρύψω μιας και μ\'αρέσει να είμαι ειλικρινής, ότι όντως η απάντησή σου μου δημιούργησε \"stress\" για το λόγο ακριβώς για τον οποίο μιλάς. Οπότε καλή τύχη στο διδακτορικό σου:)

ΟΜΩΣ δεν ήταν αυτό το κίνητρό μου. Το κίνητρο για να σου απαντήσω είναι ότι δε θεωρώ θεμιτό και υπεύθυνο τρόπο τον τρόπο με τον οποίο τοποθετήθηκες, τώρα αλλά και στο παρελθόν, σχετικά με το τι συστήνεις και τι όχι. Αυτό φαίνεται άλλωστε από το ότι από την πρώτη στιγμή σου έγραψα ότι δεν αμφισβητώ το γεγονός του τι λέει η πλειοψηφία την οποία και εκφράζεις αλλά τον τρόπο με τον οποίο κάνεις συστάσεις.

Μια συμβουλή από μια ταπεινή θεραπευόμενη: Στο διδακτορικό ή και στη μετέπειτα επαγγελματική σου ζωή λάβε υπ\'όψη το feedback της ψυχής και όχι μόνο τις στατιστικές-πειράματα.

---

Πρώτα απόλα, ανώνυμη, επέτρεψέ μου να σου πω οτι θαυμάζω το μυαλό σου.

Δεύτερον, επέτρεψέ μου να είμαι κάπως πιο σκεπτικίστρια σε σχέση με το οτι οι ψυχολόγοι που πρεσβέυουν την ύπαρξη ασυνείδητου και υποσυνείδητου είναι μια μειοψηφία :))

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Quote:

---

Originally posted by weird
Πετράν, οι δήθεν βαθύτερες ασυνείδητες συγκρούσεις είναι αποκύημα του μυαλού των ψυχαναλυτών, κάτι τέτοιο υποστηρίζεις στα πλαίσια της άποψης που καταθέτεις, αν κατάλαβα?

---

Weird, το υποσυνείδητο με την φρουδική σημασία ποτέ δεν αποδείχτηκε ότι υπάρχει, παρ\'όλο που έιχαν γίνει έρευνες για το θέμα. Αυτά δηλαδή περι παγόβουνου δεν έχουν αποδειχθεί. Αυτό που γνωρίζουμε από την μοντέρνα πειραματική ψυχολογία είναι ότι όντως υπάρχουν πληροφορίες, που αν και δεν ξεπερνούν το κατώφλι ενεργοποίησης της συνείδησης (subjective threshold) μπορούν να επηρεάσον την συμπεριφορά αλλά σε ένα μικρό βαθμό. Αυτό απέχει πολύ από την extreme άποψη που λέει το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών να είναι υποσυνείδητο (π.χ. το μοντέλο του παγόβουνου).


Μπορώ να δω όμως ότι κάποια αλήθεια ίσως υπάρχει. Μπορώ να το δω και με μια ποιο μοντέρνα άποψη., π.χ. ότι κάθε άνθρωπος βάζει ένα στόχο η προσδοκεί κάτι. Αυτό μένει στην προσδοκώμενη μακροπρόθεσμη μνήμη (prospective long-term memory-η μνήμη για γεγονότα που περιμένω να γίνουν και όχι για τα γεγονότα που έγιναν, π.χ. να δεχθώ την χ θετική απάντηση στο e-psychology την επόμενη μέρα). Θα μπορούσε λοιπόν στην περίπτωση που ένα γεγονός δεν \"συμφωνεί\" με το προσδωκόμενο μνημονικό ίχνος να υπάρξει ασυμφωνία η \"σύγκρουση\" μεταξύ του \"θέλω\" και του \"γίνεται\" και έτσι το άτομο έχει stress που μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους (η απάντηση που πείρα στο e-psychology ήταν αρνητική και όχι όσο θετική περίμενα!). Αυτό βέβαια είναι εντελώς δικιά μου υπόθεση λολ. Θα μπορούσα να κάνω κάποια πειράματα για να δούμε τι συμβαίνει (πείρα ιδέα για πιθανό διδακτορικό thanks!)

Αλλά ναι φρουδικό υποσυνείδητο και τέτοια δεν έχουν αποδειχθεί.

---

Petran καταρχάς να σου πω οτι δεν εχω ιδέα απο θεωρίες.

Δεν το ηξερα οτι υπάρχει η θεωρία του παγόβουνου, το χρησιμοποίησα ως μια έκφραση που θεώρησα εύστοχη στο να περιγράψει το φαινόμενο όπως το βλέπω και το νιώθω εγώ.

Σήμερα έιμαι ένα κουρέλι ψυχικά με τη γιαγιά μου να αργοσβήνει στο νοσοκομείο.

Γι αυτό θα μπω μόνο σε όσο βάθος αντέχω και θα είμαι όσο προσεκτική αντέχω.

Εχω να κάνω την εξής παρατήρηση. Μιλάς σαν ρομποτάκι..
Βλέπω πολύ μυαλό. Το μυαλό σου υπερλειτουργεί και φαίνεται να είναι αυτό που κυρίως καθορίζει το είναι σου.

Εγκεφαλικός τύπος λοιπόν. Αυτή είναι μια πρώτη παρατήρηση.

---

Weird, πρώτα πό όλα κουράγιο με την γιαγιά σου. Ξέρω τι περνάς, το έχω περάσει ακριβώς και εγώ και καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι, ειδικά αν η γιαγιά σου ήταν κοντά σε σένα. Άμα νιώσεις πολύ άσχημα εμείς εδώ είμαστε.

Weird, μιλάω έτσι γιατί έτσι έχω συνηθίσει να γράφω γι\'αυτά τα θέματα από το πανεπιστήμιο. Δεν είμαι γενικά έτσι, μπορεί να γίνω και πολύ emo :P

Μια συμβουλή από μια ταπεινή θεραπευόμενη: Στο διδακτορικό ή και στη μετέπειτα επαγγελματική σου ζωή λάβε υπ\'όψη το feedback της ψυχής και όχι μόνο τις στατιστικές-πειράματα.


Λάβε αυτή τη συμβουλή υπόψη, θα συμφωνήσω κι εγώ με την ανώνυμη σε αυτή την δυνατή φράση της... σε ακούω μιλάς για έρευνες και στατιστικές.

Χωρίς να αναιρώ τη σημασία τους, αμφιβάλλω για την αξία τους στο να βγεί το είδος εκείνο των απόλυτων συμπερασμάτων που παραθέτεις.

(Σ ευχαριστώ για την κουβέντα συμπαράστασης σου, να σαι καλα...)

υγ. Μπορεί να πορωνόμαστε λίγο πάνω στην αντιπαράθεση, αλλά άλλο το να λειτουργούμε σαν πρεσβευτές απόψεων κι αλλο σαν άνθρωποι.

Δεν αμφισβητώ την συναισθηματική σου χροιά, μα σε προκαλώ να την εισάγεις και σε πεδία όπου ίσως έχεις μάθει να λειτουργείς καθαρά νοητικά :)