Ανθρωπότητα

Quote:

---

Originally posted by vince
Ουδείς τέλειος weird, και πολύ περισσότερο εγώ.

Έχω αμφισβητήσει σε περιόδους ανασφάλειας. ....Έχω χλευάσει σε περιόδους κατωτερισμού. ....Έχω ντραπεί σε περιόδους μειονεξίας.

Η κοινωνική ηθική θέλει άτομα μηχανές, ανέκφραστους και χωρίς πάθη. Γνωρίζω πως κάποτε τα πάθη μου και η ευαισθησία μου με πήγαν κάτω και η ανάβαση δεν ήταν καθόλου εύκολη...

---

Χμμμ ενιδαφέρον.
Απο τη μία η κοινωνική ηθική περιορίζει, απο την άλλη το ίδιο μας το συναισθηματικό φορτίο ενίοτε μπορεί να μας καθηλώσει.

Σε αυτή τη βάση είναι χτισμένη η κοινωνική ηθική.
Του μαζικού αισθήματος ασφάλειας και του συλλογικού αισθήματος του ανήκειν ( άρα και της μεταβίβασης στην επόμενη γενιά προτύπων συμπεριφοράς).

Αρα, το παν είναι η εύρεση του μέτρου, του ατομικού.
Σε ποιόν βαθμό να περιοριστούν τα πάθη, ώστε να μην αδρανοποούνται πλήρως, αλλά και να μην με κυριεύουν πλήρως.
Η μέση οδός, υπάρχει πάντα, ανεξαρτήτως του αν την βλέπουμε.

U2U to you weird και κάπου εδώ καληνυχτίζω :)

Quote:

---

Originally posted by vince
Η κοινωνική ηθική θέλει άτομα μηχανές, ανέκφραστους και χωρίς πάθη. Γνωρίζω πως κάποτε τα πάθη μου και η ευαισθησία μου με πήγαν κάτω και η ανάβαση δεν ήταν καθόλου εύκολη...

---

Τα άτομα μηχανές το έχουμε δει πόσο πλησίασαν την ευτυχία ή τη δυστυχία...καλυμμένη με φρου φρου κ αρώματα....
Ανέκφραστος(άτομο μηχανή) κ χωρίς πάθη,συναισθήματα γιατί να ζήσει κάποιος?Για να συγκεντρώσει υλικά αγαθά που δε θα μπορούν να του προσφέρουν τπτ?Γιατί το χρήμα έχει αξία μόνο σαν μέσο ελευθερίας.Όσο μακρινό ταξίδι π.χ. κ αν έχει τη δυνατότητα να κάνει κάποιος αν είναι μηχανή,είναι σα να μην το έκανε.Άσε που ούτος ή άλλος μηχανές δε μπορούμε να γίνουμε.
Ή απλά για να επιβιώσει κερδίζοντας σε ένα παιχνίδι χωρίς καμιά ουσία.

Vince μπορεί η ευαισθησία κ τα πάθη να σε ρίξαν όπως λες αλλά αυτά είναι που σε κάνουν αυτό που είσαι.Θα άλλαζες τον εαυτό σου σε ένα άτομο μηχανή?
Επίσης αυτά είναι που σε κάναν να νιώσεις κ να δεις ομορφιές που αλλιώς δε θα έβλεπες.

Η ευαισθησία για μένα είναι πολύ μεγάλο χάρισμα αν μάθουμε να το διαχειριζόμαστε.Δεν θα την άλλαζα με τίποτα άλλο.\'Εχω νιώσει πολύ άσχημα αλλά κ πανέμορφα κοιτάζοντας απλά τον ήλιο.

Quote:

---

Originally posted by vince
Οι άνθρωποι μπορεί να σώσουν την ψυχή τους αλλά δεν μπορούν να σώσουν μόνοι τους τον κόσμο...

---

Μπορούν να \'σώσουν\' ένα τόσο δα κοματάκι αυτού του κόσμου κι αυτό αρκεί. Εμένα τουλάχιστον μου αρκεί. Υπάρχουν πολλοί που δηλώνουν ότι θα ήθελαν να εξαλείψουν σε μεγάλη κλίμακα την αδικία, αλλά επειδή δεν μπορούν μένουν στην αδράνεια και στο \'φιλοσοφείν\'. Προτιμώ αυτόν που θα δώσει ένα χέρι βοήθειας στο διπλανό του, παρά αυτόν που θα πει ότι αγαπά την ανθρωπότητα.

Πάντως στο αρχικό σου ερώτημα για το \'κουμπί\', όχι δεν θα το πατούσα. Θα θεωρούσα άσχετη τη δικιά μου επερχόμενη ανυπαρξία (ή άγνωστο τι) με το υποφέρω-απολαμβάνω αυτού του γνωστού κόσμου.

Quote:

---

Originally posted by vince

Οι άνθρωποι μπορεί να σώσουν την ψυχή τους αλλά δεν μπορούν να σώσουν μόνοι τους τον κόσμο...

---

Μπορω να καταλαβω πώς αλλη επιρροη εχει ενας ανθρωπος εξουσιας απο εμενα λογου χαρη. Αυτο ειναι κ αυτονοητο.

Ομως αν εγω δεν κανω τπτ παρα μονο να σκεφτομαι οτι η δικη μου δυναμη ειναι πολυ λιγη συγκρινομενη με καποιου αλλου ατομου σε αλλη θεση, μπορει να πεσω σε μια παγιδα αδρανειας κ ακινητοποιησης ή μοιρολατριας.

Σαφως κ δεν μπορω να σωσω τον κοσμο, αλλα μπορω να δωσω ενα χερι βοηθειας, μπορω να παρω αποστασεις απο συμπεριφορες που με ενοχλουν κ να προσπαθήσω να συντελεσω σε ενα καλυτερο περιβαλλον το οποιο μοιραζομαι.

Διάβασα πολύ όμορφες σκέψεις στις απαντήσεις σας. Προσεχώς θα αφιερώσω χρόνο μόνο για σας :)

Σιγά σιγά θα τα παραθέσω ένα ένα και μάλλον θα ξεκινήσω και από λίγο πιο πίσω στα πρώτα σχόλια.

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
Αν είχατε την επιλογή να πατήσετε ένα κουμπί ολικής πυρηνικής καταστροφής προτού φύγετε από την ζωή θα το πατούσατε?

οχι γιατι ειναι σαν να χαλας εναν ωραιο πινακα επειδη δεν τα χρωματα δεν ειναι καλης ποιοτητας,το θεμα ομως του πινακα ειναι ομορφο.μπορει για εμας να φαινεται κατι ασχημο αλλα καποιος μπορει να περναει ομορφα,οπως και το αντιθετο,δεν εχουμε το δικαιωμα να το χαλασουμε.εξαλλου δεν ειναι δικο μας για να το καταστρεψουμε

---

Θέλω να ξαναγυρίσω στο δικό σου μήνυμα Εμπνευστή γιατί είπες κάτι πολύ αληθινό. Ο άνθρωπος δεν ανήκει στον άνθρωπο. Είναι παράγωγο της κοσμογένεσης, ενός συμπαντικού μυστικού που όσο περισσότερο το ανακαλύπτουμε σαν ανθρωπότητα τόσο απομακρυνόμαστε από αυτό σαν ένα παιδί που αρχίζει να καταλαβαίνει όλο και περισσότερο τους γονείς του.

Τα όρια του ανθρώπου μεταβάλλονται με την εξέλιξη του. Η πρόοδος έχει δύο όψεις. Ο άνθρωπος αυξάνει τις δυνατότητες του σαν σκεπτόμενο ον, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει και τις αδυναμίες του που βασίζονται στα όρια της γνώσης του. Πιθανώς αν ποτέ ανακαλύπταμε μια απόλυτη αλήθεια για την αρχή του κόσμου αυτό θα σήμαινε οτι θα είχαμε φτάσει πλέον στο τέλος του...

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
ψυχη 10χρονου σκεψη 70χρονου,αταιριαστα .... η ζωη ειναι αγωνας,αλλα στα διαλειματα ειναι και γαμω ;)

Σήμερα ένιωσα πολύ έντονα πως το παιδί αυτό ολοένα και χάνεται....και το αντικαθιστά η σαπίλα που κάποτε μισούσε...

και αυριο θα νοιωσεις να φευγει η σαπιλα και να ερχεται το παιδι ξανα(αν εσυ το θελησεις).τιποτα δεν ειναι σταθερο,ειπαμε ολα αγωνας και προσπαθεια.καλο διαλειμα σου ευχομαι :)

---

Υπάρχουν φορές που κοιτάζομαι στον καθρέπτη και βλέπω το ύφος ενός παιδιού και φορές που βλέπω το ύφος ενός γέρου.

Αναρωτιέμαι τι μου ταιριάζει περισσότερο από την στιγμή που ηλικιακά βρίσκομαι κάπου στην μέση....(edit δεν είμαι μεσήλικας αλλά 30άρης ....λάθος διατύπωση...ρε γμτο πολύ σοβαρέψαμε)

Από φιλοσοφία καλά τα πάω...είναι και μια ανάγκη μου που την εκφράζω μέσα εδώ. Σκέψου να τα συζητούσα αυτά κάθε φορά που θα έβγαινα για καφέ (και ας έχω φίλους psycho :p).

Quote:

---

Originally posted by Arsi

Quote:

---

Originally posted by vince
Η κοινωνική ηθική θέλει άτομα μηχανές, ανέκφραστους και χωρίς πάθη. Γνωρίζω πως κάποτε τα πάθη μου και η ευαισθησία μου με πήγαν κάτω και η ανάβαση δεν ήταν καθόλου εύκολη...

---

Τα άτομα μηχανές το έχουμε δει πόσο πλησίασαν την ευτυχία ή τη δυστυχία...καλυμμένη με φρου φρου κ αρώματα....
Ανέκφραστος(άτομο μηχανή) κ χωρίς πάθη,συναισθήματα γιατί να ζήσει κάποιος?Για να συγκεντρώσει υλικά αγαθά που δε θα μπορούν να του προσφέρουν τπτ?Γιατί το χρήμα έχει αξία μόνο σαν μέσο ελευθερίας.Όσο μακρινό ταξίδι π.χ. κ αν έχει τη δυνατότητα να κάνει κάποιος αν είναι μηχανή,είναι σα να μην το έκανε.Άσε που ούτος ή άλλος μηχανές δε μπορούμε να γίνουμε.
Ή απλά για να επιβιώσει κερδίζοντας σε ένα παιχνίδι χωρίς καμιά ουσία.

Vince μπορεί η ευαισθησία κ τα πάθη να σε ρίξαν όπως λες αλλά αυτά είναι που σε κάνουν αυτό που είσαι.Θα άλλαζες τον εαυτό σου σε ένα άτομο μηχανή?
Επίσης αυτά είναι που σε κάναν να νιώσεις κ να δεις ομορφιές που αλλιώς δε θα έβλεπες.

Η ευαισθησία για μένα είναι πολύ μεγάλο χάρισμα αν μάθουμε να το διαχειριζόμαστε.Δεν θα την άλλαζα με τίποτα άλλο.\'Εχω νιώσει πολύ άσχημα αλλά κ πανέμορφα κοιτάζοντας απλά τον ήλιο.

---

Ο ήλιος μας φωτίζει, μας δίνει ενέργεια αλλά μπορεί και να μας κάψει. Πόσο μάλλον πλέον που η χώρα βαδίζει στα καιρικά φαινόμενα τύπου Αφρικής ....ή μήπως Αυστραλίας...?

Για μένα αυτό που έχω να πω και το έχω ξαναπεί είναι το εξής..

Η ευαισθησία μου έδωσε χαρές που τις χάρηκα περισσότερο αλλά και λύπες που μου φάνηκαν πιο λυπηρές. Η ευαισθησία είναι κάτι πολύ όμορφο αρκεί να ξέρουμε πότε πλησιάζουμε στα όρια και μετά να μπορούμε να βάζουμε ένα stop. Η υπερβολική χαρά είναι το ίδιο καταστρεπτική με την υπερβολική θλίψη. Σαφώς και δεν είναι τα πάντα όσα αισθανόμαστε απλά και μόνο θλίψη η χαρά αλλά γενικά ούτε το πολύ + ούτε το πολύ - μας προστατεύει από την υπέρβαση των συναισθηματικών ορίων μας.

Αυτά βέβαια εφόσον έχουμε ανάγκη να βγάζουμε ένα κομμάτι ψωμί για να ζούμε κανονικά και δεν είμαστε ούτε da Vinci, ούτε Einstein..ούτε όμως και rock stars για να καπνίζουμε πάντα όποτε το θέλουμε μόνο εμείς....

Quote:

---

Originally posted by marina38
Μπορούν να \'σώσουν\' ένα τόσο δα κοματάκι αυτού του κόσμου κι αυτό αρκεί. Εμένα τουλάχιστον μου αρκεί. Υπάρχουν πολλοί που δηλώνουν ότι θα ήθελαν να εξαλείψουν σε μεγάλη κλίμακα την αδικία, αλλά επειδή δεν μπορούν μένουν στην αδράνεια και στο \'φιλοσοφείν\'. Προτιμώ αυτόν που θα δώσει ένα χέρι βοήθειας στο διπλανό του, παρά αυτόν που θα πει ότι αγαπά την ανθρωπότητα.

---

Πράγματι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την δυνατότητα να βοηθήσουν και δεν το κάνουν. Απλά Μαρίνα πιστεύω πως όποιος θέλει να βοηθήσει το κάνει με όποιον τρόπο μπορεί.

Και εσύ να ξέρεις με έχεις βοηθήσει με ένα δύο σου μηνύματα και αυτό μου αρκεί και σε ευχαριστώ. Μπορεί να είσαι ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο (προς αποφυγή παρεξήγησης δεν εννοώ ότι είσαι) αλλά ξέρεις πως κάποτε έστω και μια φορά βοήθησες κάποιον (που στην τελική δεν του χρωστούσες τίποτα).

Κατανοώ πως η υποστήριξη και το ενδιαφέρον είναι ανεκτίμητα και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ζάπλουτος για να τα προσφέρει.

Απλά ελπίζω και εγώ να έχω προσφέρει έστω και ένα δάκτυλο βοήθειας. Ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν ανάγκη καμία βοήθεια.

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by vince

Οι άνθρωποι μπορεί να σώσουν την ψυχή τους αλλά δεν μπορούν να σώσουν μόνοι τους τον κόσμο...

---

Μπορω να καταλαβω πώς αλλη επιρροη εχει ενας ανθρωπος εξουσιας απο εμενα λογου χαρη. Αυτο ειναι κ αυτονοητο.

Ομως αν εγω δεν κανω τπτ παρα μονο να σκεφτομαι οτι η δικη μου δυναμη ειναι πολυ λιγη συγκρινομενη με καποιου αλλου ατομου σε αλλη θεση, μπορει να πεσω σε μια παγιδα αδρανειας κ ακινητοποιησης ή μοιρολατριας.

Σαφως κ δεν μπορω να σωσω τον κοσμο, αλλα μπορω να δωσω ενα χερι βοηθειας, μπορω να παρω αποστασεις απο συμπεριφορες που με ενοχλουν κ να προσπαθήσω να συντελεσω σε ενα καλυτερο περιβαλλον το οποιο μοιραζομαι.

---

Λένε πως όπου κλείνει μια πόρτα ανοίγει ένα παράθυρο. Δεν νομίζω πως κοιμάται πλέον κανείς με την πόρτα ανοιχτή (εκτός και αν ζει κάποιος στην Κούβα) αλλά ακόμα και ένα παράθυρο είναι αρκετό για να μην κλείνουμε τα μάτια μας στον κόσμο. Αλήθεια ποιος έχει χαμογελάσει στον γείτονα του? Μόνο στα χωριά γίνεται αυτό....?

χεχε, εγω εχω δει παντως ανθρωπους να μου χαμογελουν ακομα κ αν δεν με ξερουν:)
ακομα κι οταν ειμαι κατσουφα (απ\' το κατσουφιασμενη) (καποιες φορες)
χαμογελασε vince!!!

Κ κάτι ακομα: δεν υπάρχει ανθρωπος που δεν εχει χρειαστει ποτε στη ζωη του βοηθεια....

Έπρεπε να σε είχα μπροστά μου να δεις χαμόγελο. Και να φανταστείς λένε πως μου πάει...ρε γμτο είστε η αδυναμία μου εσείς οι γυναίκες...ώρες ώρες νομίζω πως κάνω τα πάντα για σας :p

:)

:)

να χαμογελας συχνοτερα τοτε!

Quote:

---

Originally posted by vince
Η ευαισθησία είναι κάτι πολύ όμορφο αρκεί να ξέρουμε πότε πλησιάζουμε στα όρια και μετά να μπορούμε να βάζουμε ένα stop. Η υπερβολική χαρά είναι το ίδιο καταστρεπτική με την υπερβολική θλίψη. Σαφώς και δεν είναι τα πάντα όσα αισθανόμαστε απλά και μόνο θλίψη η χαρά αλλά γενικά ούτε το πολύ + ούτε το πολύ - μας προστατεύει από την υπέρβαση των συναισθηματικών ορίων μας

---

Ε!ναι!άλλο ευαισθησία κ άλλο υπέρβαση συναισθηματικών ορίων!!

Δε μιλούσα για ήλιους που καίνε αλλά για ήλιους που ζεσταίνουν την ψυχή κ χαρίζουν χαμόγελα έτσι απλά γιατί υπάρχουμε!