Νομιζω στραβα με εχουν δει.. αλλα δεν δινω σημασια...
Printable View
καλα κανεις... γτ και να ερθουν να σου πουνε καμια μαλακια αμεσος να ξερεις αυτοι χανουν το δικιο τους...
πολλες φορες νιωθω οτι με κοτσομπολευουν, με κοροιδευουν πισω απο την πλατη μου... εκεινη την στιγμη με πειραζει πολυ.. αλλα μετα το ξεπερναω...
Μερικοι μου μιλανε πολυ καλα και με κανει να απορω μερικες φορες... λεω ξερουν κατι για μενα?
Ε δεν θελω να με θεωρουν και αναπηρο...
δεν ξερω μαλλον μονος μου δημιουργω το προβλημα...
Για κάποιες μέρες στη βδομάδα (όχι όλες) όλο και κάποιος φίλος θα είναι διαθέσιμος για βόλτα!
Να ξέρεις πάντως ότι, αν ψάχνεις φίλους, η λύση ίσως είναι μετακόμιση σε μεγαλύτερη πόλη και να αρχίσεις δραστηριότητες με άλλο κόσμο, είτε σε ομάδα ποδοσφαίρου 5χ5, στο τοπικό γήπεδο μπάσκετ, σύλλογο τένις, πινγκ πονγκ ή σκακιού, μια σχολή, μια δουλειά, ή έστω μια ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης...
ναι ειναι θεμα ανοιγματος και αλαγης των παραστασεων
Οταν ζουσα Πατρα για ενα διαστημα 4 χρονων πηγα γιατι σπουδαζε η αδερφη μου και για αλλαγη πηγα και εγω και τελιωσα νυχτερινο λυκειο...
Βρηκα μια ομαδα ανθρωπων φιλοσοφικου χαρακτηρα που εκαναν κατι σαν διαλεξεις...μου αρεσε ειχα γνωρισει κοσμο ειχε ενδιαφερον η ζωη..
αναγκαστικα γυρισα πισω στο χωριο... εκει ειναι που επεσα ψυχολογικα... δεν ειχα και εχω τιποτα να κανω περα βολτες με το μηχανακι μου για κανεναν καφε εξω... σπιτι αραγμα τσιγαρο.. αντε να πιω και μερικες φορες αλκοολ. μου αρεσει η μουσικη πολυ με ταξιδευει... η μεταλ μουσικη..και οχι μονο..
τεσπα...
τωρα τρεχω σε ψυχιατρους....
η ανεργεια γενικως εντεινει πολλα ψυχολογικα προβληματα και βασανα! ολοι κατι κανουν .. εσυ τιποτα...
Μεσα απο το φορουμ ανακαλυψα οτι υπαρχουν πολλοι σαν και μενα και μου δινει θαρρος να βλεπω ποιο αισιοδοξα την ζωη..
Πως λεγαμε στο στρατο "δεν την παλευω αλλο" καπως ετσι ειναι και τωρα... τα ιδια και τα ιδια καθε μερα..
Δεν θεωρώ πως είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Είναι το ίδιο πράγμα.
Και εννοείται πως δεν μπορούσε να μου σταθεί (αυτό συζητάμε) και έκανε επίσης πολύ ξεκάθαρο ότι δεν θέλει πια να έχει επαφές μαζί μου. Αυτό είναι και το θέμα που ξεκίνησα άλλωστε. Φυσικά και είναι δικαίωμα της να μη θέλει και να μην μπορεί να σταθεί απέναντι σε μια φιλια.
Το ερώτημα είναι βέβαια ,όπως το έθεσαν και οι υπόλοιποι, αν οντως υπήρχε φιλια και κατά ποσο θεωρείται κάποιος φίλος όταν δεν μπορεί να σε ακούσει. Και τώρα δεν μιλάω για την περίοδο που ήμουν χάλια αλλά για όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Δυστυχώς δεν έβλεπα ότι ήταν πάντα το επίκεντρο της συζήτησης μας τα δικά της θέματα, ότι συζητούσαμε κατά κύριο λόγο αυτά και μόνο εκείνη είχε το μονοπώλιο να μην είναι καλά. Δυστυχώς μέσα σε όλο αυτό εγώ έχασα τις ισορροπίες, δεν αντιλαμβανόμουν τι γινόταν στο όνομα της πολύχρονης «φιλίας» μας με αποτέλεσμα όταν τη χρειάστηκα πραγματικά, να μην μπορεί να είναι εκει.
Όλο αυτό είναι πολύ οδυνηρό για μένα....
Θεωρώ επίσης καταλυτικό τον ρόλο του ψυχολόγου της σε όσο αυτό. Επι 3 ώρες στην συνάντηση μας μιλούσε μόνο γι αυτό. Οι ατάκες της θα μπορούσαν να είναι αποσπάσματα από τις συνεδριες της.
Είδα εξάρτηση από τον ειδικο σε μεγάλο βαθμό. Αυτό βέβαια δεν με αφορά άμεσα αλλά πιστεύω έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στη σχέση μεταξύ μας...
ξερω πλεον και ολλος ο κοσμος επελανε αλλα και οι καταστασεςι ειναι ασυμφοριτες... το καλο ειναι οτι οι καταστασεις μπορουνε ισως να δικαιολογισουν
Ειμαι καθε μερα σκουντουφλης! πηγαινω για καφε λεω μια καλημερα με τον καφετζη, και κανεναν αλλον γνωστο!
Δεν μπορω να παω σε μια παρεα οι οποιοι δεν μου μιλανε καν και να ανοιχτω να κανω παρεα... νιωθω επαιτης! εχω συμβιβαστει με την κατασταση δυστηχως.. ειμαι μονος.. παει και τελειωσε... τωρα αν μπορω να κανω κατι να ειμαι καλυτερα δεκτο!
νεφελι εσενα τι σε απασχολει?
ποσο εισαι? αν επιτρεπεται να ξερω αν μπορω να εκφερω αποψη γιαυτο
οτι και οκοσμος ειναι ασχημα αλλα και οι καταστασεις στον κοσμο ειναι σχημες και αυτο παιζει ρολο... δλδ και εμεις να ημασταν οπως ειμαστε ενω ολλα γυρο ηταν παραδεισενια τοτε και εμεις θαμασταν παλι λιγο αλλιος
Θα πω τη γνωμη μου και μπορεί να μην αρεσει.Η φίλη σου πολυ σκληρός ανθρωπος αλλα ειχε δίκιο.Για να σηκωσεις τα προβλήματα του αλλου, οποία και αν είναι αυτά, θα πρέπει να εισαι πρώτα εσύ καλα με τον εαυτό σου και να εισαι δυνατός.Δεν ειναι ολοι οι άνθρωποι ετσι.Αν έκανε το ίδιο ο κολλητος μου, θα με στεναχώρουσε παρα πολυ αλλα καποια στιγμή θα τον καταλαβαινα.Οι άνθρωποι διπλα μας δεν ειναι δεδομένοι όσα χρόνια και αν τους ξέρουμε.Η δική σου περίπτωση ήταν πολύ δυσκολη λογω των αυτοκτονικων τάσεων και ισως κουράστηκε απο ολο αυτο.Οταν σου φυγει η πικρια σου ισως τα καταλάβεις