Σύνδρομο Στοκχόλμης

Printable View

Show 40 post(s) from this thread on one page

27-07-2021, 19:14
voliotis1975

Quote:

Originally Posted by Remedy

καλησπερα.
την στιγμη που εγινε, αισθανοσουν ευχαριστα η δυσαρεστα; την ωρα που γινοταν εννοω. σε πιεσε σε κατι , ή το ενοιωθες σαν κατι αμοιβαιο;
να ξεκαθαρισω οτι ηταν παιδεραστια, οποιες κι αν ηταν οι συνθηκες, αλλα σε ρωταω αν ΤΟΤΕ ενοιωσες αβολα/δυσαρστα/πιεσμενος/υποχρεωμενος να κανεις κατι δυσαρεστο.

όχι δεν είχα νοιώσει άβολα αλλά δεν κυνηγούσα και τις ευκαιρίες όμως.
27-07-2021, 19:29
Remedy

Quote:

Originally Posted by voliotis1975

όχι δεν είχα νοιώσει άβολα αλλά δεν κυνηγούσα και τις ευκαιρίες όμως.

ποιες ευκαιρες; ηταν κατι που επαναλαμβανοταν;
27-07-2021, 19:35
Marilou

Quote:

Originally Posted by voliotis1975

δεν είναι εύκολο να το εξηγήσω δημόσια, αλλά ναι, με κάνουν να νοιώθω όμορφα.

Το αντιλβανομαι και είναι λογικό.
έγινε κάτι στην ζωή σου που πυροδότησε όλο αυτό και νομίζεις ότι ήρθε η ωρα να το ξεκαθαρίσεις ?

Κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που σε έκανε να δεις ότι ήρθε η ώρα επιτέλους να το βγαλεις ολο αυτο απο μέσα σου για να νιώσεις επιτέλους πραγματικά καλά ?

Γενικά σου λείπει κάτι ?
Σου λείπει αυτό συναίσθημα της πράξης εφόσον υπάρχει μέσα στο μυαλό σου και το έχεις τοποθετήσει σ ένα πολύ ξεχωριστό σημείο ?
27-07-2021, 19:44
voliotis1975

Quote:

Originally Posted by Marilou

Το αντιλβανομαι και είναι λογικό.
έγινε κάτι στην ζωή σου που πυροδότησε όλο αυτό και νομίζεις ότι ήρθε η ωρα να το ξεκαθαρίσεις ?

Κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που σε έκανε να δεις ότι ήρθε η ώρα επιτέλους να το βγαλεις ολο αυτο απο μέσα σου για να νιώσεις επιτέλους πραγματικά καλά ?

Γενικά σου λείπει κάτι ?
Σου λείπει αυτό συναίσθημα της πράξης εφόσον υπάρχει μέσα στο μυαλό σου και το έχεις τοποθετήσει σ ένα πολύ ξεχωριστό σημείο ?

όχι, δεν έγινε τίποτα συγκεκριμένο για να το ξεθάψω. πάντα τριγυρνούσε στο μυαλό μου αλλά και ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να τα πω κάπου. είδα ότι εδώ μπορώ να πω κάποια πράγματα κι ας μην τα διαβάσει κανένας, νοιώθω ότι κάπου τα είπα τουλάχιστον
τι μου λείπει??? ναι μου λείπει αυτό ακριβώς που περιγράφεις..
27-07-2021, 19:46
voliotis1975

Quote:

Originally Posted by Remedy

ποιες ευκαιρες; ηταν κατι που επαναλαμβανοταν;

ήταν για ένα ολόκληρο καλοκαίρι
27-07-2021, 20:55
Remedy

Quote:

Originally Posted by voliotis1975

ήταν για ένα ολόκληρο καλοκαίρι

ασχετως που δεν ηταν βιασμος, ηταν ασελγια και παιδεραστια.
και να μην το νοιωθεις σαν τραυμα, προφανως το νοιωθεις σαν ενα μεγαλο μπερδεμα.
εσυ σαν παιδι, δεν εφερες καμια ευθυνη, ακομα κι αν δεν σου ηταν δυσαρεστο. δεν υπαρχει η εννοια της συναινεσης για ενα παιδι.
λες οτι δεν εξρεις αν σνεβαλε στην σημερινη σου σεξουαλικοτητα.
για να τα ξεμπερδεψεις ολα αυτα και να τα τοποθετησεις στην θεση τους και στην σωστη τους διασταση, καλα θα κανεις να παρεις την βοηθεια ειδικου.
ψυχοθεραπευτη.
στον ψυχοθεραπευτη δεν παμε μονο οταν εχουμε τραυματα, αλλα και τοανε χουμε μπερδεματα.
θα σε βοηθησει να καταλαβεις τι σου συμβαινει, εφοσον στην ηλικια που εισαι, εχεις ακομα μπερδεμα..
28-07-2021, 07:45
Marilou

Quote:

Originally Posted by voliotis1975

όχι, δεν έγινε τίποτα συγκεκριμένο για να το ξεθάψω. πάντα τριγυρνούσε στο μυαλό μου αλλά και ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να τα πω κάπου. είδα ότι εδώ μπορώ να πω κάποια πράγματα κι ας μην τα διαβάσει κανένας, νοιώθω ότι κάπου τα είπα τουλάχιστον
τι μου λείπει??? ναι μου λείπει αυτό ακριβώς που περιγράφεις..

Τώρα που βρήκες εδώ αυτό τον χώρο και το είπες νιώθεις πολύ καλύτερα ?
Θες δηλαδή να συνεχίσεις την ζωή σου παρέα με όλο αυτό χωρίς να αισθάνεσαι περίεργα ?

Αναζητουσες αυτή την πράξη όταν τελείωνε εκείνη την περίοδο ?

Νοιωθεις ότι αυτό τον άνθρωπο τον είχες ερωτευθεί ή "ερωτεύθηκες" το αποτέλεσμα της πράξης και όλη αυτο αυτό που σου δημιούργησε συναισθηματικά ?

Και μια ερώτηση που θέλω να την απαντήσεις με ειλικρίνεια.
Είσαι σε θέση να κάνεις ότι εκείνος σε εσένα σε κάποιο άλλο παιδί ?
28-07-2021, 12:49
voliotis1975

Quote:

Originally Posted by Marilou

Τώρα που βρήκες εδώ αυτό τον χώρο και το είπες νιώθεις πολύ καλύτερα ?
Θες δηλαδή να συνεχίσεις την ζωή σου παρέα με όλο αυτό χωρίς να αισθάνεσαι περίεργα ?

Αναζητουσες αυτή την πράξη όταν τελείωνε εκείνη την περίοδο ?

Νοιωθεις ότι αυτό τον άνθρωπο τον είχες ερωτευθεί ή "ερωτεύθηκες" το αποτέλεσμα της πράξης και όλη αυτο αυτό που σου δημιούργησε συναισθηματικά ?

Και μια ερώτηση που θέλω να την απαντήσεις με ειλικρίνεια.
Είσαι σε θέση να κάνεις ότι εκείνος σε εσένα σε κάποιο άλλο παιδί ?

δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να κάνω τα ίδια που έκαναν σε εμένα. αυτό είναι παιδεραστία και δεν πρέπει να γίνεται ποτέ σε κανέναν.
αν νοιώθω καλύτερα? δεν ξέρω, μάλλον όχι,ίσως μόνο λιγάκι ξαλαφρωμένος.
28-07-2021, 12:51
voliotis1975

Quote:

Originally Posted by Remedy

ασχετως που δεν ηταν βιασμος, ηταν ασελγια και παιδεραστια.
και να μην το νοιωθεις σαν τραυμα, προφανως το νοιωθεις σαν ενα μεγαλο μπερδεμα.
εσυ σαν παιδι, δεν εφερες καμια ευθυνη, ακομα κι αν δεν σου ηταν δυσαρεστο. δεν υπαρχει η εννοια της συναινεσης για ενα παιδι.
λες οτι δεν εξρεις αν σνεβαλε στην σημερινη σου σεξουαλικοτητα.
για να τα ξεμπερδεψεις ολα αυτα και να τα τοποθετησεις στην θεση τους και στην σωστη τους διασταση, καλα θα κανεις να παρεις την βοηθεια ειδικου.
ψυχοθεραπευτη.
στον ψυχοθεραπευτη δεν παμε μονο οταν εχουμε τραυματα, αλλα και τοανε χουμε μπερδεματα.
θα σε βοηθησει να καταλαβεις τι σου συμβαινει, εφοσον στην ηλικια που εισαι, εχεις ακομα μπερδεμα..

εκτιμώ πολύ τα λόγια σου και τις συμβουλές σου.
29-07-2021, 09:45
Marilou

Quote:

Originally Posted by voliotis1975

δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να κάνω τα ίδια που έκαναν σε εμένα. αυτό είναι παιδεραστία και δεν πρέπει να γίνεται ποτέ σε κανέναν.
αν νοιώθω καλύτερα? δεν ξέρω, μάλλον όχι,ίσως μόνο λιγάκι ξαλαφρωμένος.

Kαλημερα !

Οποτε εχεις πληρη αντιληψη ολου αυτου .
Εχεις ενα αλφα ¨θετικο συναισθημα ¨ως προς το αποτελεσμα τις πραξης αλλα εχεις και την αντιληψη οτι αυτη η πραξη ειναι παραβατικη και πρεπει να μην επαναλαμβανεται απο εσενα και φυσικα σε κανεναν αλλον .

Μηπως αυτος ο διαχωρισμος πρεπει λιγακι να σου δειξει ως προς τι πρεπει να δουλεψεις ?
Μηπως το θεμα σου ειναι η παραβατικοτητα και οχι το αποτελεσμα,δηλαδη το συναισθημα αυτου ?

Οκ εχεις αποδεχτει το ολο γεγονος και εχεις συμβιβαστεί γιατι σου προκαλει ενα ευχαριστω συναισθημα και το αποζητας επαναφεροντας μνημες .Οι μνημες ειναι ευχαριστες για εσενα γιατι σε οδηγουν στην ηδονη .
Τι γινεται ομως με την νομικη πλευρα της πραξης ?
Πως ενας ανθρωπος μπορει να συμβιβαστεί με την παραβατικοτητα και την ενοχη αυτης και οχι με το αποτελεσμα που ειναι φυσικα συναισθηματικα αποδεκτο ?
29-07-2021, 15:44
aeolus74

Δε νομίζω ότι αυτό που περιγράφεις μπορεί να χαρ/στει ως σύνδρομο της Στοκχόλμης. Για να μιλάμε για σύνδρομο της Στοκχόλμης θα πρέπει να έχει υπάρξει απειλητικό συμβάν το οποίο να προκαλέσει την ενεργοποίηση του συμπαθητικού συστήματος και την αντίδραση fawn. Για την ιστορία το σύστημα πάλης - φυγής στην ουσία εμπεριέχει και ακόμα δύο ενστικώδεις αντιδράσεις (fight - flight - freeze - fawn). Το σύνδρομο της Στοκχόλμης ουσιαστικά αφορά το καλόπιασμα του δράστη και αφορά την τέταρτη αντίδραση.

Εσύ όμως δεν βίωσες το περιστατικό ως απειλητικό. Το πιο πιθανό σε αυτό που νοιώθεις είναι ότι επειδή ένιωσες ηδονή, το όλο συμβάν καταγράφηκε ως ηδονικό-ευχάριστο και είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχει επιθυμία αναβίωσης. Έτσι λειτουργεί το σύστημα ανταμοιβής!
30-07-2021, 00:33
elisabet

Σε πολλες περιπτωσεις παιδικης κακοποιησης/βιασμου, υπαρχει το φαινομενο μιας αισθησης ηδονης/ ευχαριστησης απτην πλευρα του παιδιου. Εχυν γραφτει πλειστα βιβλία πανω στο θεμα. Ειναι ο βασικος λογος που το παιδι μεγαλωνοντας κ οταν αντιλαμβανεται πια τι του χει συμβει, αρχιζει να ταυτιζεται με τον θυτη, θεωρει τον εαυτο του υπευθυνο επειδη του "αρεσε" ο, τι συνεβει, άρα δεν μπορει να ήταν τοσο κακό , ούτε ο θύτης τόσο κακός, αναπτύσσει αισθηματα ενοχής και τελικά σιωπά.

Δυστυχώς δεν θυμάμαι τον τίτλο του βιβλίου ή της συγγραφέως, ήταν θύμα βιασμού η ίδια απο τον πατέρα της απο πολύ νεαρή ηλικία και περιέγραφε αναλυτικά αυτά τα συναισθήματα και τις σκέψεις. Θεωρούσε για χρόνια τον εαυτό της υπεύθυνο για ο, τι της συνέβαινε επειδή κατά τη διάρκεια των βιασμών της ερεθιζόταν. Στη πραγματικότητα όμως αυτό δεν είναι ασυνήθιστο ούτε κάνει τον βιασμό, λιγότερο βιασμό ή το τραύμα που αυτός επιφέρει σε μια παιδική ψυχή λιγότερο τραύμα. Όταν μιλάμε για ανήλικο, είναι βιασμός κ ο ενήλικος θύτης παιδεραστής. Όλα τα άλλα για μένα είναι παιχνίδια του μυαλού στην προσπάθεια του θύματος να κρύψει ένα τραύμα που συνεχίζει να κουβαλάει.
30-07-2021, 10:25
aeolus74

Quote:

Originally Posted by elisabet

Σε πολλες περιπτωσεις παιδικης κακοποιησης/βιασμου, υπαρχει το φαινομενο μιας αισθησης ηδονης/ ευχαριστησης απτην πλευρα του παιδιου. Εχυν γραφτει πλειστα βιβλία πανω στο θεμα. Ειναι ο βασικος λογος που το παιδι μεγαλωνοντας κ οταν αντιλαμβανεται πια τι του χει συμβει, αρχιζει να ταυτιζεται με τον θυτη, θεωρει τον εαυτο του υπευθυνο επειδη του "αρεσε" ο, τι συνεβει, άρα δεν μπορει να ήταν τοσο κακό , ούτε ο θύτης τόσο κακός, αναπτύσσει αισθηματα ενοχής και τελικά σιωπά.

Δυστυχώς δεν θυμάμαι τον τίτλο του βιβλίου ή της συγγραφέως, ήταν θύμα βιασμού η ίδια απο τον πατέρα της απο πολύ νεαρή ηλικία και περιέγραφε αναλυτικά αυτά τα συναισθήματα και τις σκέψεις. Θεωρούσε για χρόνια τον εαυτό της υπεύθυνο για ο, τι της συνέβαινε επειδή κατά τη διάρκεια των βιασμών της ερεθιζόταν. Στη πραγματικότητα όμως αυτό δεν είναι ασυνήθιστο ούτε κάνει τον βιασμό, λιγότερο βιασμό ή το τραύμα που αυτός επιφέρει σε μια παιδική ψυχή λιγότερο τραύμα. Όταν μιλάμε για ανήλικο, είναι βιασμός κ ο ενήλικος θύτης παιδεραστής. Όλα τα άλλα για μένα είναι παιχνίδια του μυαλού στην προσπάθεια του θύματος να κρύψει ένα τραύμα που συνεχίζει να κουβαλάει.

Επειδή αυτό μάλλον αποτελεί απάντηση σε αυτό που έγραψα εγώ πιο πάνω και μου αποδίδει πράγματα που δεν ειπα, ξεκαθαρίζω ότι πουθενά δεν υποστήριξα ότι επειδή η εμπειρία δεν είναι φοβική, δεν είναι και τραυματική. Μάλλον δεν έγινε κατανοητό τι έγραψα. Είπα μόνο και εξήγησα το λόγο για τον οποίο δεν ονομάζεται σύνδρομο Στοκχόλμης. Τραυματική είναι γιατί ο συναισθηματικός κόσμος ενός ατόμου σε αυτή την ηλικία δεν είναι έτοιμος για να διαχειριστεί τα συναισθήματα που προκύπτουν από την εμπειρία. Αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη μετέπειτα πορεία του ατόμου σε ψυχολογικό επίπεδο.
30-07-2021, 10:34
Remedy

Quote:

Originally Posted by elisabet

Σε πολλες περιπτωσεις παιδικης κακοποιησης/βιασμου, υπαρχει το φαινομενο μιας αισθησης ηδονης/ ευχαριστησης απτην πλευρα του παιδιου. Εχυν γραφτει πλειστα βιβλία πανω στο θεμα. Ειναι ο βασικος λογος που το παιδι μεγαλωνοντας κ οταν αντιλαμβανεται πια τι του χει συμβει, αρχιζει να ταυτιζεται με τον θυτη, θεωρει τον εαυτο του υπευθυνο επειδη του "αρεσε" ο, τι συνεβει, άρα δεν μπορει να ήταν τοσο κακό , ούτε ο θύτης τόσο κακός, αναπτύσσει αισθηματα ενοχής και τελικά σιωπά.

Δυστυχώς δεν θυμάμαι τον τίτλο του βιβλίου ή της συγγραφέως, ήταν θύμα βιασμού η ίδια απο τον πατέρα της απο πολύ νεαρή ηλικία και περιέγραφε αναλυτικά αυτά τα συναισθήματα και τις σκέψεις. Θεωρούσε για χρόνια τον εαυτό της υπεύθυνο για ο, τι της συνέβαινε επειδή κατά τη διάρκεια των βιασμών της ερεθιζόταν. Στη πραγματικότητα όμως αυτό δεν είναι ασυνήθιστο ούτε κάνει τον βιασμό, λιγότερο βιασμό ή το τραύμα που αυτός επιφέρει σε μια παιδική ψυχή λιγότερο τραύμα. Όταν μιλάμε για ανήλικο, είναι βιασμός κ ο ενήλικος θύτης παιδεραστής. Όλα τα άλλα για μένα είναι παιχνίδια του μυαλού στην προσπάθεια του θύματος να κρύψει ένα τραύμα που συνεχίζει να κουβαλάει.

καλημερα.
δεν ειναι μονο παιχνιδια του μυαλου, ειναι και παιχνιδια του ενήλικου, που ΑΠΑΡΕΓΚΛΗΤΑ προσπαθει να δημιουργησει αισθηματα ενοχης στο παιδι, να το πεισει να κρατησει μυστικη την κακοποιηση του και να το οδηγησει στην σκεψη οτι τελικα ισως και να το ηθελε και το ιδιο, ισως να το προκαλεσε, ισως καπου να εφταιξε το ιδιο, εφοσον δεχτηκε/δεν μιλησε.
30-07-2021, 12:38
Marilou

Quote:

Originally Posted by aeolus74

Δε νομίζω ότι αυτό που περιγράφεις μπορεί να χαρ/στει ως σύνδρομο της Στοκχόλμης. Για να μιλάμε για σύνδρομο της Στοκχόλμης θα πρέπει να έχει υπάρξει απειλητικό συμβάν το οποίο να προκαλέσει την ενεργοποίηση του συμπαθητικού συστήματος και την αντίδραση fawn. Για την ιστορία το σύστημα πάλης - φυγής στην ουσία εμπεριέχει και ακόμα δύο ενστικώδεις αντιδράσεις (fight - flight - freeze - fawn). Το σύνδρομο της Στοκχόλμης ουσιαστικά αφορά το καλόπιασμα του δράστη και αφορά την τέταρτη αντίδραση.

Εσύ όμως δεν βίωσες το περιστατικό ως απειλητικό. Το πιο πιθανό σε αυτό που νοιώθεις είναι ότι επειδή ένιωσες ηδονή, το όλο συμβάν καταγράφηκε ως ηδονικό-ευχάριστο και είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχει επιθυμία αναβίωσης. Έτσι λειτουργεί το σύστημα ανταμοιβής!

Καλησπερα

Τι εννοείς με αυτο και απο που βγαζεις ενα τετοιο συμεπρασμα ?
Αλλο τι αισθανομαστε και αλλο πως το διαχειριζομαστε μετα ολο αυτο ..Απειλιτικο μπορει να ειναι και ως προς την αποκαλυψη του γεγονοτος σ ενα τριτο ατομο.

Show 40 post(s) from this thread on one page