Πανω σε αυτο Νορα εχω να απαντησω το εξης: αν εβλεπα και την κατασταση που λες θα την χαρακτηριζα προκλητικη...κατα την αποψη μου, ενα απο τα πιο ασχημα πραγματα ειναι να εκτιθεσαι δημοσια. Και ο δημοσιος τσακωμος ειναι κατακριτεος για μενα γιατι απλουστατα γινονται ευαλωτοι στα βλεμματα και στην κριτικη που θα δεχθουν απο τους γυρω τους. Και πιστευω ακραδαντα οτι σε κανεναν δε θα αρεσε να εκτεθει με τετοιο τροπο ειτε ειναι ετεροφυλοφιλος, ειτε ομοφυλοφιλος. Το οτι υπαρχουν ομοφυλοφιλοι πιο αντρες και απο τους στρειτ το εχω διαπιστωσει και μου προκαλει εντυπωση και θαυμασμο. Ισα ισα που τους εχω και σε μεγαλυτερη εκτιμηση.
Για την αλλαγη φιλου, η οποιαδηποτε θηλυπρεπη συμπεριφορα δεν με πειραζει αρκει να ειναι αξιοπρεπης στην συμπεριφορα τους. Σε αυτο που ειπε ο Krino οτι πρεπει να εχει καποιας μορφης καταπιεσης για να αντιδρα με τον τροπο που ανεφερα, πραγματι ετσι ειναι. Αλλα δεν μπορω να μην επηρεαστω απο αυτη την υπερβολη. Ολοι εχουμε δικαιωμα στο να εκφραζομαστε ελευθερα αλλα για καθετι υπαρχει και ενα οριο.
Λειτουργω με το εξης σκεφτικο: αναγκαστικά και μη ο ανθρωπος για να μπορεσει να ενταχθει μεσα στην κοινωνια πρεπει να σεβεται καποιους ατυπους κανονες συμπεριφορας. Οταν αποκλεινει απο τον ατυπο κανονα αυτοματως \"εξοριζεται\"...προσωπικα δεν θελω να συμβαινει αυτο.
Επανερχομενη στο θεμα του Manous 73, η ολη σταση του πατερα, χαρακτηριζεται απο τρομερη ωριμοτητα που η πλειονοτητα δεν εχει και το μετεδωσε και στον γιο του. Το θεμα της αποδοχης απο την πλευρα της μητερας ειναι λιγο δυσκολο, καθως οι μητερες δενονται περισσοτερο με τα αγορια και εχουν και διαφορετικη ψυχολογια. Επισης αντιμετωπιζουν τα πραγματα με λιγοτερη ψυχραιμια απο οτι οι αντρες. Παρολα αυτα το πρωτο βημα εχει γινει. Αφου εχει δει τον πατερα να αντιδρα σαν να μη συμβαινει τιποτα μπορει να παραδειγματιστει και να μαθει απο εκεινον.
Οσο για τον γιο, ο χαρακτηρας ειναι που μετραει παντα. Οπως και να ειναι, επειδη θα ειναι σωστος σε αυτο που λεει και σε αυτο που κανει, δεν θα εχει κανενας περιθωριο να του ριξει μομφη για αυτο που ειναι.
