Insomnia 96 ξέρω ότι η επιστήμη κάθε μέρα κανει άλματα αλλά συνεχίζω και φοβάμαι.Αυτη είναι η φύση κ της διαταραχης,φόβος και αγχος για όλα.Σε ευχαριστω για τα ενθαρρυντικά λόγια.Καταφερα να κοιμηθώ όλη νύχτα ευτυχώς αλλά πάλι ξυπνησα με το σφίξιμο.
Printable View
Insomnia 96 ξέρω ότι η επιστήμη κάθε μέρα κανει άλματα αλλά συνεχίζω και φοβάμαι.Αυτη είναι η φύση κ της διαταραχης,φόβος και αγχος για όλα.Σε ευχαριστω για τα ενθαρρυντικά λόγια.Καταφερα να κοιμηθώ όλη νύχτα ευτυχώς αλλά πάλι ξυπνησα με το σφίξιμο.
Προσπάθησα να το παλέψω μόνη μου και έχασα τον εαυτό μου. Μετανιώνω γιατί δεν μπήκα σε αγωγή νωρίτερα. Υποχρέωσα τον εαυτό μου να περνάει όλο αυτό και φυσικά όσο πιο παγιωμένη είναι η κατάσταση τόσο περισσότερο χρόνο θέλει να ξεπεραστεί. Δεν με νοιάζει να παίρνω ένα χάπι αρκεί να νιώθω καλύτερα. Φυσικά προσπαθώ και με την ψυχοθεραπεία να το κοντρολαρω αλλά χρειάζομαι λίγη βοήθεια.Quote:
Originally Posted by Chocorelo
Stress μου ο καθένας κάνει ότι θεωρεί καλύτερο Όμως... Ρίχνουμε το ανάθεμα σε φάρμακα που έχουν σώσει εκατομμύρια ανθρωπους και συνεχίζουν να σώζουν όλο και περισσότερους.Επισης δίνουν ποιότητα στην Ζωή.Δεν με νοιάζει να ζήσω ως τα 100.Ας ζήσω ως τα 70 αλλά να είμαι καλά.Αυτο θέλω.Οταν ακολουθήσεις τις οδηγίες του γιατρού σου όλα πάνε μια χαρά.Ουτε εθιζεσαι στα αγχολυτικα ούτε τίποτα.Τα αντικαταθλιπτικά δεν είναι εθιστικά βέβαια απλά δεν πρέπει να τα κόβεις απότομα.
Έτσι νιώθω κι εγω. Να ζήσω όσο μου αναλογεί καλά. Και δυστυχώς δεν ήμουν καλά για πολύ καιρό. Έβγαλα ψυχοσωματικά,αυτοάνοσα, πέρασα πολύ καιρό μέσα στην αγωνία,τη θλίψη, την αυτό-τιμωρία. Νομίζω πως είναι αρκετό το διάστημα. Έχω φτάσει 40 χρόνων και θέλω να ζήσω καλά.για μένα και τα παιδιά μου. Κάνω ότι λέει ο γιατρός ακριβώς. Και υπομονή μέχρι να νιώσω καλύτερα. Μου είχε τονίσει πως θα αισθανθώ χειρότερα στην αρχή αλλά μετά θα ηρεμήσω.
Σε όλους μας ταιριάζει κάποιο χάπι κ το λαντοζ κάνει γενικά στους περισσότερους.Αυτο συμβαίνει με το αντικαταθλιπτικό.Γινεσαι χειρότερα πριν βελτιωθείς, αλλά βελτιώνεσαι να είσαι σίγουρη .Ναι stress μου αυτό ακριβώς.Αξιζουμε να ζήσουμε καλά για όσο μας δώσει ο Θεός.
επειδη διανυεις και μια "ευαισθητη περιοδο" θα σου συνιστούσα να μιλας ανοικτα για το τι νιωθεις και τι σκεφτεσαι σε καποιον ανθρωπο τον οποιο εμπιστευεσαι και ξερεις πως μολις του τα πεις θα νιωσεις ανακουφιση. Γιατι καλως κακως εμεις ειμαστε αγνωστοι εδω μεσα και η επικοινωνια μας ειναι εντελως απροσωπη. Επισης, φροντισε να ξεκουραζεσαι και να κανεις δραστηριοτητες που σε χαροποιουν πχ. να μιλας με φιλους/φιλες, να βλεπεις σειρες κλπ να ξεχνιεσαι κ απο το μονιμο αγχος σουQuote:
Originally Posted by Chocorelo
@Stress28580
Σημασία έχει που έκανες την αρχή για να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Είμαι αρκετά μικρότερη από εσένα και μέχρι να βρω πως αυτό που έχω είναι ΙΔΨ πέρασα ψυχοσωματικά, άγχος, απελπισία, κατάθλιψη, κι ας ήταν πιο έγκαιρα.
Μιλάω με την ψυχολόγο μου,την ψυχίατρο και τον πνευματικό μου.Δεν μπορώ να μιλήσω με κάποιον άλλον επειδή δεν πρόκειται να καταλάβει τις σκέψεις μου.Το έχω δοκιμάσει και έχω ακούσει διάφορα.Μην τα σκέφτεσαι,δεν έχεις τι να κάνεις κ σκέφτεσαι ανοησίες κλπ.Οποτε προτιμώ με ανθρώπους που καταλαβαίνουν.Quote:
Originally Posted by Insomnia96
Κι εγώ δεν ήξερα τι είχα. Τα συναισθήματα όπως λες κι εσύ πολλά.Quote:
Originally Posted by End_of_an_era
Chocorelo μου δυστυχώς έτσι είναι η πάθηση. Λίγο μοναχική. Ο άντρας μου προσπάθησε πολύ να με καταλάβει αλλά κάπου κι εκείνος σταμάτησε γιατί είδε πως δεν μπορούσε να κάνει πολλά. Εκτιμάω το γεγονός πως δεν με πιέζει να ξεχάσω ή να μην ασχολούμαι γιατί έχει καταλάβει ότι δεν γίνεται να κάνω αλλιώς. Οι υπόλοιποι λένε τα ίδια με αυτά που ακούς. δεν έχεις τι κάνεις και ασχολείσαι με αυτά. Το χειρότερο μου το είχε πει άνθρωπος στον χώρο της υγείας όταν κατέρρευσα. "Μου φαίνεται δεν έχεις πραγματικα προβλήματα να ασχοληθείς". Για χρόνια με βασάνιζε η φράση αυτή. Έλεγα στον εαυτό μου πως υπερβάλλω κι άλλα πολλά. Τώρα πια σκέφτομαι πόσο λάθος ήταν αυτός που μου το είπε και πόσο λίγη ενσυναίσθηση είχε τελικά. Γι' αυτό κι εγώ δεν μιλάω σε άλλους. Γιατί λίγοι καταλαβαίνουν.
Μου έχει πει συγγενικό πρόσωπο στο παρελθόν το ίδιο με εσένα και πριν και μετά την διάγνωση και πως πρέπει να βρω γκόμενο να ασχολούμαι. Θλιβερό. Από πολύ μικρή ηλικία είχα και έχω ιδεοληψίες πως δεν θα με πάρει σοβαρά και θα θεωρεί πως υπερβάλλω.
Τραγικό είναι. Μπορείς να μην πεις τίποτα. Δεν γνωρίζεις τι περνάει ο άλλος,δεν το καταλαβαίνεις το δέχομαι. Όμως όταν ξέρεις πως υπάρχει κάτι, απλά μην σχολιάσεις. λες κι εμείς από μόνοι μας δεν υποφέρουμε αρκετά που αντιλαμβανόμαστε τον παραλογισμό αλλά κάπως μέσα μας όλα αυτά μοιάζουν σωστά. Δεν είναι επιλογή μας αυτό που ζούμε και δίνουμε καθημερινά μεγάλο αγώνα για τα πάντα. Εγώ θα σου ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου να βρεις κάποιον που θα σε κάνει να νιώθεις όμορφα. Μπορεί να μην σε καταλάβει όμως θα σε στηρίξει και θα σε βοηθήσει. Σου το λέω ειλικρινά. Ο άντρας μου, προσπάθησε αλλά δεν μπορεί να το καταλάβει όμως δεν μου λέει ότι υπερβάλλω και μάλιστα στην πατρική μου οικογένεια πάντα με υπερασπίζεται όταν πάει κάποιος να πει ότι αυτά που σκέφτομαι είναι βλακείες.Quote:
Originally Posted by End_of_an_era
Κορίτσια η κάθε πάθηση έχει την δική της δυσκολία.Ομως μόνο κάποιος που το έχει περάσει το καταλαβαίνει.Γιαυτο λένε μην ρωτάς τον γιατρό ρώτα τον παθών.Εγω είχα τον πατέρα μου ευτυχώς ο οποίος έχει περάσει κρίσεις πανικού για χρόνια.Ειχε γυρίσει παρά πολλούς γιατρούς, διάγνωση δεν υπήρξε ποτέ κ έτσι έγινε αλκοολικός.Ευτυχως κάποια χρόνια μετά το έκοψε.Αλλα δεν μπορούσε να το αντέξει αλλιώς.Ακομα και οι κολλητοί μου φίλοι μου έλεγαν μην αγχώνεσαι.Λες κ μπορώ να το ελέγξω ας πούμε.
Πια πιστεύω σε εμένα, ξέρω τι έχω και το αγώνα περνάω, δεν με απασχολεί τι θα πουν, έτσι κι αλλιώς δεν πιάνω τέτοιες συζητήσεις. Γιατί όσο και αν το πεις με άλλους, στο τέλος εσύ ξυπνάς και κοιμάσαι με αυτό το θέμα. Σημασία έχει να πιστεύουμε πως αξίζουμε μια ζωή ήρεμη και όπως την θέλουμε.
Ναι τι απλό, πως δεν το χα σκεφτεί ως τώρα! Κακά τα ψέματα μόνο αυτοί που το έχουν μπορούν να καταλάβουν. Ας αλληλοστηριζομαστε εδώ μέσα τουλάχιστον να μη νιώθουμε τόσο μόνοι...
Πιστεύω πολύ στον Θεό κ ξέρω ότι ο καθένας έχει να κουβαλήσει τον σταυρό του.Αυτος είναι ο δικός μας.Εχω προσευχηθεί πολύ,έχω μετανοήσει για τα αμαρτήματα μου(όλοι έχουμε)και θέλω πολύ να πάω στους Αγίους ισιδωρους στον Λυκαβηττό.Βλεπω ότι κάθε μέρα γίνονται θαύματα και ελπίζω και εγώ.Αν όχι να θεραπευτω τουλάχιστον να είμαι καλά με την αγωγή μου.