σεϊτα εχουμε κατι κοινο οτι ολα ξεκινησαν στην παιδικη ηλικια,,απιστευτο κι ομως αληθινο..φοβος και αγχος ασταματητο..μην ζαλιστω μη λιποθυμησω μην παθω τη μια αρωστια μη παθω την αλλη...μην παθουν κατι οι δικοι μου ανθρωποι...ακομα και μη με ρωτησουν στο σχολειο οι καθηγητες και δεν ξερω μαθημα φοβομουν...εφτασα 26..και μια ασπρη μερα δεν ειδα..σωματικα συμπτωματα που με σκανε...και που ποτε δεν μπορω να πειστω οτι ειναι μονο αγχος...οσο για το ξεματιασμα κι εγω ψωμοτυρι το ειχα καμια 5ετια που πονουσε καθε μερα το κεφαλι μου...