Printable View
Από παιδί που κλειθηκα να φροντίζω τη μητέρα μου το έβλεπα πάντα σαν προτεραιότητα και σαν δεδομένο , παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω ότι δεν έζησα την παιδική μου ηλικία και την εφηβική....όλα αυτά τα χρόνια φροντίδας όμως με κούρασαν. Αισθάνομαι ότι δεν έχω άλλες αντοχές. Τρέμω στη σκέψη τι θα γίνει όταν ο πατέρας μου δεν θα μπορεί να εξυπηρετηθεί καθόλου μόνος του.Quote:
Originally Posted by Sonia
Άσε τις σταγόνες, τους κουβάδες και τις δεξαμενές και κοίτα μπροστά.Τυφλή δεν είσαι , καρκινοπαθής δεν είσαι , σε αναπηρικό καροτσάκι δεν είσαι , άστεγη δεν είσαι, να φας έχεις, όλα μπορούν να φτιάξουν . Κλαψούρα, μοίρα, αναδρομές στο παρελθόν, είναι ήττα. Ζήσε το σήμερα και το αύριο .Quote:
Originally Posted by Theodora1
καλημερα.Quote:
Originally Posted by Theodora1
εχω αποριες.
γιατι φροντιζες εσυ, απο παιδι την μητερα σου;
γιατι δεν την φροντιζε ο ανδρας της;;;
αδερφια εχεις; αν ναι, γιατι δεν βοηθανε κι αυτα;
μενεις στο πατρικο σου αυτην την στιγμη; κι αν ναι, εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να μεινεις μονη σου;
και τελος, τι ειδους βοηθεια χρειαζεται σε αυτην την φαση ο απτερας σου; ποιες ειναι οι δυσκολιες του; σηκωνεται απο το κρεβατι; βγαινει εξω; μπορει να ψωνισει; σε ποιο βαθμο αυτοεξυπηρετειται και ποιο ακριβως ειναι το προβλημα του; απο την ηλικια σου καταλαβαινω οτι δεν πρεπει να ειναι υπεργηρος. επομενως τι προβλημα εχει; ειναι αρρωστος;
Η μητέρα μου ήταν καρκινοπαθείς, διαγνωστικε οταν ήμουν ακόμα μωρό. Κατά κύριο λόγο τη φρόντιζε ο πατέρας μου. Όταν μεγαλώσαμε βοηθούσαμε εγώ και η αδερφή μου. Μένω μόνη μου Από 15 χρόνων απλά πήγαινα και πηγαίνω συχνά στο πατρικό για να βοηθάω τον πατερα μου. Οι γονείς μου είχαν μεγάλη διαφορά ηλικίας και αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι 80 ετών. Με όλα τα προβλήματα υγείας που έχει ένας 80χρονος. Μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνος του Όχι εύκολα όμως...Για μεγάλο χρονικό διάστημα χρειάστηκε να τον έχω σπίτι μου γιατί πέρασε μια περιπέτεια με την υγεία του Η αδερφή μου βοηθάει όσο μπορεί γιατί έχει μωρά παιδιά. Όπωτε όλο το βάρος έχει πέσει σε εμένα.Quote:
Originally Posted by Remedy
αλλο να πηγαινεις επισκεψεις να φροντιζεις καποια πραγματα, κι αλλο να τον εχεις σπιτι σου.Quote:
Originally Posted by Theodora1
εφοσον (ευτυχως) μενεις μονη σου, μπορεις να διατηρεις την ανεξαρτησια και την ισορροπια σου, να εχεις προσωπικη ζωη και να τον επισκεπτεσαι καποιες φορες.
δεν πρεπει ομως να τον αναλαβεις επι 24ρης βασης.
επειδη η αδερφη σου εχει παιδια, δεν σημαινει οτι αυτο θα καθορισει την δικη σου ζωη να ασχολεισαι μονη με τον γονιο σας και να μην εχεις ζωη.
προορισμος του ανθρωπου ειναι ο,τι οριζει ο καθενας. η αδερφη εκανε τις επιλογες της, εχεις δικαιωμα να κανεις κι εσυ τις δικες σου.
οι επιλογες της αδερφης δεν μπορει να σε καταδικαζουν να ζησεις χωρις προσωπικη ζωη.
στο δια ταυτα.
χρονο μπορει να μην εχει με μικρα παιδια η αδερφη, μπορει ομως να βοηθησει οικονομικα.
εφοσον ε χεις κι εσυ καλη δουλεια, να βαλετε και οι δυο χρηματα και ο πατερας, και να παρετε βοηθεια για τον ηλικιωμενο πατερα, για λιγες ωρες την ημερα, οσο ειναι καλα, κι αν ερθουν τα χειροτερα, βλεπετε τι θα κανετε.
μην μπαινεις στον ρολο του καταδικου, επειδη η αδερφη παντρευτηκε πρωτη. τι ειναι αυτο δηλαδη; οποιος προλαβει, θα ζησει κι ο αλλος στον καιαδα;
ανασκουμπωσου σε παρακαλω πολυ. βαλτα κατω να βρεις πρακτικες λυσεις σαν αυτες που σου λεω για τον μπαμπα, κανε οσες επισκεψεις σου επιτρεπει ο χρονος σου και ασχολησου με την προσωπικη σου ζωη.
με φιλιες, κοινωνικη ζωη, σχεσεις, ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ. δεν εισαι ουτε καλογρια, ουτε νοσοκομα, ουτε καταδικος.
Όσο δύσκολο και αν είναι, πρέπει να ψάξεις να βρεις κάποιον άλλον!