ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΖΩ !!!!!

Quote:

---

Originally posted by Sofia


Λίτσα, πολυ ενδιαφεροντα τα οσα σου ειπε ο γιατρος σου. Ελπιζω με την ιδια λογικη να μην σου απαγορευσε την συναναστροφη με ανθρωπους. Υποθέτω πώς μεσω της επαφης σου μαζι τους, μπορει κ πάλι να κανεις κακο. Εστω χωρις να το θέλεις, κ μάλιστα κ με μεγαλύτερη επίδραση αφου η αληθινη επαφή, εχει κ μεγαλυτερο βάρος κ πιο \"αληθινο\".

Παρολα αυτα καταλαβαινω νομιζω το πνεύμα της αποψης του γιατρου σου. Προσωπικα πιστεύω πώς το βασικοτερο ειναι να μαθουμε πρωτα να ακουμε πριν πουμε κατι.. Επιπλεον, πιστεύω πώς εχει σημασια το οτι το φορουμ αυτο δεν ειναι φορουμ ειδικων, κ ετσι γνωριζοντας οποιος μπαινει εδω δε νομιζω να εχει την προσδοκια να λαβει μια συμβουλη ή μια προτροπη σε πλαισιο θεραπευτικο. Οπως κ να χει πέρα απο το τί λεει ο καθενας μας στον αλλο, εχει ευθυνη κ ο καθενας μας κ για τα οσα λέει κ για τα οσα πραττει στην καθημερινοτητα του.

---

η αλήθεια είναι πως ήρθα σε πολύ δύσκολη θέση γιατί ήδη είχα μιλήσει με ανθρώπους που ζητούσαν βοήθεια και είχα πει την γνώμη μου.
με τα λεγόμενα του γιατρού μου ένιωσα τόσες τύψεις και τέτοιο φόβο μήπως έχω προκαλέσει κάτι αρνητικό που τρομοκρατήθηκα και έκοψα αμέσως κάθε επαφή.
επίσης επειδή δεν είχα κοινωνικές συναναστροφές με άλλους ανθρώπους μου είπε πως καλό θα ήταν να μην ζω με την ψευδαίσθηση πως έχω φίλους μέσω ίντερνετ γιατί είναι κάτι που δεν ισχύει και πως καλό θα ήταν να βρω πραγματικούς φίλους....
σε αυτό εν μέρει είχε δίκιο και μου έκανε καλό σε αυτόν τον τομέα.
παιρνόντας ο καιρός όμως σκεφτόμουν και αναρωτιόμουν το αντίστροφο, μήπως δεν έκανα κακό αλλά καλό με κάποια λεγόμενά μου....γιατί και εγώ βοηθήθηκα με τα δικά σας λεγόμενα...
έτσι αποφάσισα να έρθω σε επαφή πάλι μαζί σας...
αλλά καλώς ή κακώς κρατάω ακόμα κάποιες αποστάσεις από σοβαρά ψυχολογικά θέματα...
μακάρι να ήμουν ειδικός να μπορούσα να βοηθήσω τους πάντες....
το μόνο που μπορώ να πω όμως είναι πως κάποια στιγμή έρχεται η ανάσταση...αυτό είναι το μόνο σίγουρο γιατί το βιώνω...
εγώ που είχα πιάσει πάτο και ακόμα παρακάτω...δόξα το θεό..
να είστε όλοι καλά τώρα και για πάντα....

Quote:

---

Originally posted by ferro
παντως εγω δεν εχω δει να λες κατι που εχει βλαψει καποιον και δεν νομιζω οτι θα το κανεις και στο μελλον;)

---

Λιτσακι και οχι μονο δεν εχεις βλαψει κανεναν αλλα εχεις βοηθησει κιολας με τις απαντησεις σου και τα καλα σου λογια.
Εγω οταν μου απαντησες τοτε με τα παιδια δεν ειχα καταλαβει οτι ειχες προβλημα και σε θεωρουσα υπεραισιοδοξο ατομο.
Αρα να ξερεις οτι υπαρχουν ανθρωποι που σε χρειαζονται και νιωθουν πολυ θετικα την παρουσια σου.
Απο την αλλη καταλαβαινω την αποψη του γιατρου σου και συμφωνω στο κομματι του οτι καλυτερα να συναναστρεφεσαι εξω με ανθρωπους απο το να εισαι χωμενη στο σπιτι σου και στο ιντερνετ.
Κανε αυτο που σε ικανοποιει εσενα περισσοτερο!!
Εμας δεν μας χανεις ......εδω ειμαστε ........ εμεις για εσενα και εσυ για εμας.
Φιλιά

Εγώ πάλι συμφωνώ με τη Σοφία...δηλαδή ο γιατρός σου, σου είπε να μην έχεις άποψη σε ένα φόρουμ αλληλουποστήριξης γιατί μπορεί να κάνεις κακό σε κάποιον, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τις συναναστροφές σου γιατί εκεί θα πεις εξυπνάδες και δεν θα πηρεάσεις αρνητικά έναν άνθρωπο που ενδεχομένως μπορεί να έχει κάποιο πρόβλημα;
Σαν ανταγωνιστικό μεταξύ γιατρών μου φαίνεται περισσότερο αυτό, παρά σαν σοφή συμβουλή...

σήμερα πηγαίνω πάλι στον γιατρό για να δει πως πηγαίνω με την μείωση των φαρμάκων....
αυτό που συζητάμε εδώ είναι ένα καλό θέμα για να το αναφέρω λέγοντας πως καταπιέστηκα με αυτή του την άποψη και πως σαν ελεύθερο άτομο έχω την βούληση να αποφασίζω εγώ τί θα πράττω....
δεν είμαι τόσο ευάλωτη πλέον για να επηρεαστώ είτε αρνητικά είτε θετικά...
τα αποτελέσματα αύριο....

Quote:

---

Originally posted by λίτσα
σήμερα πηγαίνω πάλι στον γιατρό για να δει πως πηγαίνω με την μείωση των φαρμάκων....
αυτό που συζητάμε εδώ είναι ένα καλό θέμα για να το αναφέρω λέγοντας πως καταπιέστηκα με αυτή του την άποψη και πως σαν ελεύθερο άτομο έχω την βούληση να αποφασίζω εγώ τί θα πράττω....
δεν είμαι τόσο ευάλωτη πλέον για να επηρεαστώ είτε αρνητικά είτε θετικά...
τα αποτελέσματα αύριο....

---

Μπράβο λίτσα!
Από αυτό και μόνο φαίνεταιπως έχεις δυναμώσει και δεν αφήνεσαι να επηρεαστείς ακόμη και απ\' το γιατρό σου που οι περισσότεροι βλέπουν σα Θεο και δε σκέφτονται καν να τον αμφισβητήσουν...

ο γιατρός ότι είχε να πει τα είπε εδω και δυόμιση χρόνια τώρα....
αυτή τη στιγμή έχω πάρει την ζωή στα χέρια μου και κρατώ από τους άλλους μόνο τα θετικά, τα αρνητικά και ότι με κάνει να αισθάνομαι άσχημα τα πετάω στα σκουπίδια, δεν θα μαυρίσω πάλι την ψυχή μου για τίποτα....
στο μόνο πράγμα που με βοηθάει ο γιατρός μου πλέον είναι να μου ρυθμίζει την φαρμακευτική αγωγή
την υπόλοιπη δουλειά την κάνω εγώ με τον εαυτό μου....
συζητώ πλέον με την λίτσα και όταν καταλαβαίνω ότι παρεκτρέπεται της βάζω στοπ....
η εσωτερική αναζήτηση ήταν το καλύτερο φάρμακο για εμένα...

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΝΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΖΕΙ ΜΠΡΑΒΟ ΛΙΤΣΑ!

ελα ρε λιτσαααα!! αυτη εισαι...το βλεπετε ολοι εδω μεσα??..ο διακοπτης για ολους γυριζει...δεν γυριζει μονο για τη λιτσα...υπομονη θελει και βοηθεια.....και μη με ρωτησετε τι βοηθεια...ρωτηστε τη λιτσα :)
και θα γυρισει ο τροχος....σε ολους...και δεν θα το πιστευετε...
και να μειωσετε τα φαρμακα η να πινετε τα ιδια αμα εχει γυρισει ο διακοπτης...μονο τα φαρμακα δεν θα κοιτατε...
η αντιστροφη μετρηση εχει ξεκινησει...απο τη στιγμη που ζητησετε βοηθεια...δεν θελω να προσβαλω τη λιτσα ουτε εμενα :P αλλα δεν καναμε και κατι τρομερο...το μονο τρομερο που εκανα εγω τουλαχιστον ηταν γαιδουρινη υπομονη... και η λιτσα πιστευω το ιδιο...κουραγιο παιδια...ολα αλλαζουν....υπομονη γαιδουρινη την εχετε ολοι...
και τραβα πες του του γιατρου οτι ενταξει τα κανει στην αγωγη αλλα στο ιντερνετ επιασε πατο...και πιστευω να χαρει αλα και να μη χαρει :P

καλημέρα σε όλους.....
έχω ευχάριστα νέα....
πήγα στον γιατρό και μου έκοψε το λαμικτάλ που έπαιρνα το βράδυ..ένα το κρατούμενο
συζητήσαμε αρκετά και μου είπε πως πλέον μπορώ να βλέπω τα πράγματα με την λογική και όχι με τόσο με το συναίσθημα όπως έκανα κάποτε....σε αυτό θα ψιλοδιαφωνήσω αλλά τέσπα....και πως έτσι οι συναναστροφές μου με άλλα άτομα γίνονται πιο καλές και πιο εύκολες...δύο τα κρατούμενα
επίσης μου είπε πως η θετική ενέργεια που εκπέμπω πλέον μπορεί να βοηθήσει κάποια άλλα άτομα παρά να τα βλάψει γιατί δεν είμαι απαισιόδοξη αλλά το αντίθετο...
δεν μπορώ να πω πως κατάλαβα και τί μου έλεγε γιατί από την χαρά μου που σταμάτησα έστω και ένα από τα φάρμακα το μυαλό μου έτρεχε και έκανε σχέδια για το μέλλον...
όση ώρα μου μιλούσε ο γιατρός εγώ είχα ένα χαζοχαρούμενο ύφος και γελούσα συνεχώς...καλό ή κακό δεν ξέρω αλλά το προτιμώ από το κακομοιριασμένο πρόσωπο που έβλεπα κάποτε στον καθρέφτη....
και τώρα το δυσάρεστο...
έκανα γενικές αίματος και ενώ ακολουθώ υγιεινό διαιτολόγιο και πρόγραμμα γυμναστικής..ήδη έχω χάσει αρκετά κιλά και φτάνω στο επιθυμητό αποτέλεσμα..βγήκαν χάλια...
χοληστερίνη τριγλυκερίδια και σάκχαρο στα ύψη...
ρώτησα τον γιατρό μήπως είναι από τα φάρμακα και η απάντησή του ήταν αρνητική..
άλλος γιατρός μου είπε πως αυτά είναι κληρονομικά γιατί έχει και η μητέρα μου και πως ο ίδιος ο οργανισμός τα δημιουργεί και πως ίσως χρειαστεί να πάρω κάποιο χαπάκι για να τα ρυθμίσουμε...
δηλαδή αφήνουμε το ένα χάπι και πιάνουμε το άλλο....
δεν με πειράζει όμως κάθε εμπόδιο για καλό....
τις εξετάσεις θα τις επαναλάβω πάλι μετά τις διακοπές πρώτα ο θεός και βλέπουμε...
αυτά τα λίγα προς το παρόν...
να είστε όλοι καλά τώρα και για πάντα....

Γειά σε όλους! Μακάρι όλοι να κατάφερναν να το ξεπεράσουν και να ζούσαν ξανά...
Εγώ είχα κατάθλιψη πριν περίπου 3 χρόνια για πάνω από ένα χρόνο,και όχι απλή κατάθλιψη του τύπου \"μελαγχολία\"... Τέλος πάντων το θέμα είναι ότι δεν πήγα ποτέ σε γιατρό,υπήρχαν στιγμές που ένιωθα ότι το χρειαζόμουν,αλλά εγώ ευτυχώς ήμουν αρκετά δυνατή και το ξεπέρασα μόνη μου... Ενώ η μητέρα μου για παράδειγμα είναι σε πολύ ελαφρότερη μορφή και όμως παίρνει φάρμακα όταν το νιώθει παλι...
Είχα την λογική να σκεφτώ ότι ήμουν μονο 17 χρονών και ότι 8α είχα ακόμη τόσα πολλά να ζήσω... Με στεναχωρούσε συνεχώς το οτι ή8ελα με όλη την δυναμη της καρδιάς μου να βρω κάποιον να με αγαπάει και να τον αγαπώ αληθινά,για κάποιους ισως ήμουν πολύ ονειροπόλα αλλά αυτό ήταν ότι ήθελα περισσότερο στην ζωή μου... Με τον καιρό το ξεπερασα,βέβαια πάντα ήμουν μελαγχολικό άτομο και 8α μείνω έτσι,αλλά δεν με πειράζει,αν κ άσχημο συναισθημα,μ\'αρεσει...

Τώρα πια έχω βρεί το νόημα στην ζωή μου... Το περασμένο φθινοπωρο γνώρισα αυτόν που έμελλε να είναι τα πάντα για μενα... Είμαστε 8 μήνες μαζί και ήδη ονειρευόμαστε όλη την ζωήμας μαζί.. Είναι τόσο υπέροχο ότι όλο αυτό που έχουμε είναι σαν τα Love story στις ταινίες..! Αυτά δεν τα έχουμε πει σε πολλούς,πολλοί θα μας πέρναν κ για επιπόλαια παιδιά που είναι ερωτευμενα και ονειρευονται αλλά δεν είναι ετσι,ποτέ κανενας απτους δυό μας δεν ήταν επιπόλαιος,παντα και οι δυο ονειρεύομασταν να βρούμε κάτι τόσο ξεχωριστο-όσο παράξενο κ αν ειναι για παιδια αυτής της ηλικίας-και δεν περιμέναμε εξ αρχής να φτάσουμε στο σημείο αυτο,να αγαπιόμαστε τόσο δυνατα που να είμαστε ένα κ που θα δίναμε οποιαδήποτε στιγμη την ζωή μας για τον άλλον... Οι δικοί μας ξέρουν ότι αγαπιομαστε και ότι το βλέπουμε κ σοβαρα αλλα δεν πιστεύουμε οτι εχουν καταλάβει πόσο δυνατο είναι... Νιώθω τόσο τυχερή που το μεγαλύτερο μου όνειρο πραγματοποιη8ηκε... και ότι στα 19 μου βρήκα την αληθινή αγάπη και έναν υπέροχο άνθρωπο που για μένα ειναι τέλειος από όλες τις απόψεις,όπως και γω γι\'αυτον...

Γι\'αυτό επειδη πιστέυω ότι μόνο όποιος το έχει ζησει μπορεί να καταλάβει,θέλω να πω σε όλους όσους έχουν προβλήματα να μην σταματουν να ονειρευονται και να ελπίζουν...

χαίρομαι πραγματικά όταν διαβάζω τέτοια μυνήματα...
χαίρομαι πραγματικά για εσένα....
χαίρομαι που το ξεπέρασες μόνη σου χωρίς να μπεις στο τρυπάκι με τα φάρμακα.....
να γνωρίζεις όμως πως δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις και άνθρωποι που δεν είναι τόσο δυνατοί και τα φάρμακα τους είναι απαραίτητα ...
είσαι από τους τυχερούς ανθρώπους και να είσαι χαρούμενη και ευγνώμον για αυτό...

καλημέρα σε όλους....
σκεφτόμουν αρκετές μέρες να θέσω αυτό το ερώτημα...ίσως σας φανεί αδιάφορο αλλά όταν το έθεσα εγώ στον εαυτό μου με βοήθησε πάρα πολύ....
λοιπόν ποιες είναι οι χειρότερες και ποιες οι καλύτερες εμπειρίες στην ζωή σας μέχρι τώρα;

αν δεν υπάρξει ανταπόκριση θα το καταλάβω απόλυτα....

να είστε καλά τώρα και για πάντα....

Σίγουρα τα χειρότερα που μου έχουν συμβεί είναι ο θάνατος της γιαγιάς μου από καρκίνο, το κάψιμο του σπιτιού μου και η απόρριψη/αδιαφορία του πατέρα μου.

Πολύ καλό ήταν το ταξίδι στην Αγγλία πριν 9 χρόνια και οι στιγμές που περνάμε με τον καλό μου αγκαλίτσα, οι βόλτες μας, τα μπάνια μας κλπ. Ελπίζω τα καλύτερα να έρθουν. Αυτό που θέλω πολύ κ έχω ανάγκη είναι 1 ταξίδι, θα μου κάνει πολύ καλό πιστεύω.

να εξομολογηθώ και εγώ λοιπόν....
οι χειρότερες εμπειρίες μου ήταν οι συναναστροφές που είχα στα εφηβικά μου χρόνια με αντίθεους και τοξικομανείς.....δόξα το θεό ξέφυγα από τα δίχτυα τους....
και η πρώτη μου επαφή στα 19...
οι καλύτερες ήταν όταν γέννησα τα παιδιά μου και οτιδήποτε αφορά σε αυτά......

οι πρώτες εμπειρίες χαράκτηκαν βαθιά στο μυαλό και στην ψυχή μου και σύμφωνα με τον γιατρό έπαιξαν τον ρόλο τους στο ότι τώρα είμαι με φάρμακα....
τα σκέφτηκα όμως όλα και είδα πως δεν μπορεί τίποτα από το παρελθόν να με βλάψει , τίποτα δεν μπορεί να μου κάνει κακό...και σκέφτηκα και το τώρα φέρνοντας στο μυαλό μου τις εικόνες των παιδιών μου....
ε λοιπόν κατάλαβα πως καμμία εμπειρία όσο χείριστη και αν είναι δεν αξίζει να μου τρώει την ψυχή και εγώ να χάνω σπουδαίες στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπώ....
έτσι λοιπόν σιγά σιγά ζυγίζοντας τα πράγματα αναθεώρησα τις σκέψεις μου και τώρα είμαι σούπερ......
έκανα δηλαδή αυτό που φοβόμουν....μια αναδρομή στο παρελθόν και ξόρκισα οτιδήποτε κακό με βασάνιζε.....
τώρα είναι λες και έχω άλλο μυαλό....άλλη ψυχή...απλά ξαναγεννήθηκα.....
το ίδιο εύχομαι σε όλους...
να είστε καλά τώρα και για πάντα....

Λίτσα, πραγματικά χαίρομαι να ακούω για ανθρώπους όπως εσύ που τα κατάφεραν. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο δύναμη δίνει ένα ζωντανό παράδειγμα αισιοδοξίας. Ο Θεός να σε έχει καλά πάντοτε και να χαίρεσαι με την οικογένειά σου, τους φίλους σου και φυσικά με τον εαυτό σου.......