EΠΙΓΝΩΣΗ

Quote:

---

Originally Posted by ioudinthi

Και ξέρετε κάτι; Θέλω να πιάσω από το γιακά την χοντρή από το Πρόγραμμα Ερμιόνη, να την σύρω κοντά στο πρόσωπο μου και να της ουρλιάξω, φτύνοντας σάλια στο μαλλιαρό πιγούνι της , κραυγάζοντας πως : « Η νίκη δεν είναι μια μέρα χωρίς ποτό. Η νίκη είναι να πίνεις και να επιβάλλεσαι σε αυτό». Μα δεν είναι και εύκολο να το κάνει κανείς. Θέλει αρχίδια γερά, κι εγώ δεν κάμω τον καμπόσο, γιατί από γνωρίζω είμαι αισχρή στην επιρρέπεια. Αλλώστε «ΕΠΙΓΝΩΣΗ» δεν ήταν ο τίτλος του thread;
Kατακτώντας αργά και μακρόσυρτα την επίγνωση, παραθέτω την ψυχή μου σε εσάς. Μπορείτε να την σχολιάσετε δυσμενώς ή ασμενώς.

---

Τρίχες κατσαρές!

Απλώς ήσουν κωλόφαρδη. Την επόμενη φορά που θα παίξεις έτσι, θα γίνεις ζάντα. Και τη μεθεπόμενη, θα πιάσεις πάτο. Είναι έργο που έχει παίξει εκατομμύρια φορές έτσι έναντι μίας διαφορετικά. Και δεν χρειάζεται να δεις αν εσύ είσαι η εξαίρεση.

Το να "πίνεις και να επιβάλλεσαι σε αυτό" θα έρθει μετά από πολλά, πάρα πολλά χρόνια (και πιθανόν να μην έρθει ποτέ αν έχεις ψυχολογία τοξινόφιλου). Στο στάδιο που βρίσκεσαι νίκη θα ήταν, αν όταν καθίσατε αντί για Kaiser να έπαιρνες ένα τσαϊ.

Γεια σας παιδιά. Είμαι η Ιουδίνθη και είμαι ακόμα νηφάλια. Συγνώμη αν δεν απαντάω στο thread μου αλλά δεν μπαίνω αν δεν νίωθω πυροδοτημένη την ανάγκη να πιω, από φόβο μην και τυχόν πυροδοτηθεί. Οπότε ελπίζω να με καταλαβαίνετε. Δεν απαξιώ ούτε σας αγνοώ. Σήμερα θέλω να πιω σαν σκύλα μαύρη. Αύριο δουλεύω. Αυτό είναι καλό. Έξω λυσσομανάει ο καιρός. Δεν μπορώ να περπατήσω. Χθες βγήκα και έγινα μούσκεμα.Έσπασε ακόμα μια ομπρέλα. Δεν παραιτήθηκα αλλά μάλλον αρρώστησα σήμερα. Λέω να μην επιβαρύνω τον εαυτό μου. Έκανα σχοινάκι, βάρη, κοιλιακούς και πόδια. Αλλά το περπάτημα με ξεθολώνει. Μου δίνει άλλη πνοή. Βάζει τις σκέψεις σε σωστές διατάξεις. Έχει μπει ο διάολος μέσα μου πάλι.Ως πότε; Δεν έπρεπε να πιω την kaiser τις προάλλες. Εχει δίκιο ο φίλος που το επισήμανε. Δεν με φτάνουν τα βάσανα μου, έκοψα και το τσιγάρο. Βασικά το αντικατέστησα με ηλεκτρονικό. έχω ένα καρέλι και καπνίζω το ηλεκτρονικό αλλά το κανονικό το κρατάω στο χέρι και κάνω οτι το τινάζω. Σιγά σιγά όλα. Μην πάθω και καμια κρισάρα. Μια καλή κουβέντα ρε παιδιά για σήμερα. Να φύγει κι αυτή η νύχτα. Αύριο βλέπουμε. Α, ξέχασα να πω. Μου ζήτησε η φίλη αύριο να βγούμε. Δεν περίμενα να με αναζητήσει τόσο σύντομα. Θα της έστελνα εγώ σε δύο μήνες. Αλλά... Δεν το έκλεισα βέβαια αλλά δεν ξέρω πάλι τι θα γίνει αύριο. Εν πάσει περισπτώση, εστιάζω στο τώρα. Μια εμψύχωση ρε παιδιά. Remedy σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου. Είσαι πολύ γλυκιά και με δυνατή κρίση.
Αα ακόμη κάτι (όλο edit ) κάνω. Πλησιάζουν τα καταραμένα χριστούγεννα. Θα με ξετινάξουν στα τηλέφωνα. Πως στο διάολο γίνεται αυτό, να μην ενοχλώ κανέναν και όλο να με ενοχλούν. Ξέρω που βασίζεται. Εϊμαι καλή ακροατής και φειδωλή στο λόγο, με σοβαρότητα και σύνεση. Ξέρετε, δα τι γίνετε σε τέτοια συμπόσια. Σκέφτηκα να πω ψέμματα οτι έχω covid. Θα το πω στις 24 Δεκέμβρη και θα πω οτι δεν είμαι ακόμα καλά ως στος 1/1/23. Δεν είναι καλή ιδέα; Θα κάτσω μονη στο σπίτι. Τι καλύτερο άλλωστε;
Aκόμη ένα edit post , βλέπετε κι εσείς οτι βρίσκομαι σε συγχηση. Ούτε την ορθογραφία δεν κοιτάζω. Χθες που περπατούσα συνάντησα τυχαία στη γωνία τον Φίλιππο. Με τον Φίλιππο έχουμε κάνει ομηρικά μεθύσια. Μιλάμε για μέρες συνεχόμενου μεθυσιού. Ξεκινούσαμε Παρασκευή και σταματούσαμε Κυριακή βράδυ. Μέχρι και φωτιά βάλαμε στο διαμερισμά του επειδη ξεχάσαμε το φαγητό στο φούρνο για δύο μέρες. Πίναμε μεθυσμένοι μέσα στην κάπνα και κανείς μας δεν αναρωτήθηκε γιατί έχει κάπνα το σπίτι. Εκείνος 55 τότε κι εγώ 25 τότε κι εκείνος με βαρύ ιστορικό αλκοολισμού. Καθίσαμε και μιλήσαμε. Εϊμασταν δίπλα στου Σωτήρη το μπαράκι. Μου πρότεινε να πιούμε ένα κονιακ. Το σκέφτηκα επιδερμικά. Ήξερα πως δεν θα δεχόμουν αλλά το σκέφτηκα. Έκατσα δέκα λεπτά κι έφυγα αν και μάρεσε έτσι γέρος κι μελαγχολικός που έχει γίνει.

Αν κάποιος γνωρίζει μια γραμμή 24ωρη όπου μπορούμε να μιλάμε όταν μας πιάνουν στερητικά αλκοολισμού παρακαλώ να την παραθέσει. Στην Ερμιόνη μου είπαν να γράφω τις σκέψεις μου. εντάξει τις έγραψα. Θέλω να μιλήσω σε κάποιον με φωνή. Παραθέστε τηλέφωνα αν υπάρχουν σε όσα πήρα δεν απαντάν.

Είναι 02:00 το ξημέρωμα. Είμαι καλά. Έφαγα μακαρόνια κο έκανα και μπάνιο. Έπαιξα με τη γάτα και προσευχήθηκα στο φεγγάρι στις δύσκολες στιγμές που ένιωθα. Πάμε για αύριο πάλι.

Ιουδίνθη, αν και φαντάζομαι το έχεις ήδη κάνει, ρίξε μια ματιά εδώ: https://www.google.com/search?q=%CE%...hrome&ie=UTF-8

καλημερα κοριτσι.
χαιρομαι που περασε νηφαλια η δυσκολη νυχτα σου.
σκεφτομαι, οτι ισως δεν ειναι αναγκη να βαζεις στον εαυτο σου οδυνηρες δοκιμασιες τωρα που εισαι τοσο ευαλωτη και περνας ηδη δυσκολα.
δεν ειναι αναγκη να συναντας φιλους σου που πινουν ενω προσπαθεις να απεξαρτηθεις.
μια θα αντεξεις, , δυο θ αντεξεις. τρεις θ αντεξεις;;;
το θεμα ειναι να βρεις βοηθειες για τον εαυτο σου κι οχι τρικλοποδιες.

μηπως ρε συ, οι ομαδες αυτοβοηθειας αλκοολικων (τυπου ΑΑ) εχουν και ενδιαφεροντα ατομα;; πιστευω οτι θα εχουν. δεν μπορει να ειναι ολοι καποιοι που απλα δεν ειχαν τι να κανουν την ζωη τους κι επιναν. θα εχει καποιους με κοινους προβληματισμους κι ενδιαφεροντα, που να μπορουν να λενε μεταξυ τους 2 κουβεντες χωρις να φρικαρουν. εκει θα ηταν ωραια να επαιρνες ενα τηλεφωνο στις δυσκολες ωρες, σε καποιον που περναει τα ιδια, χωρις να ειναι βλακας, αλλα που δεν εχει σκοπο να πιει για να το ξεπερασει.

το αλλο που σκεφτομουν ειναι οτι οι περισσοτερες διηγησεις σου που εχω διαβασει εχουν σχεση ειτε με μεθυσια σου, ειτε ειναι γραμμενες σε ωρα μεθυσιου. θα μου πεις οτι δεν υπηρχαν αλλου ειδους ωρες, και οκ.
εχεις στο μυαλο σου διηγησεις που δεν αφορουσαν πιωματα; θεωρεις οτι δενε χουν ενδιαφερον για σενα, οτι δεν εχουν ενδιαφερον για τους αλλους, ή δεν υπαρχουν καν;
εχεις διαθεση για συγγραφη οταν εισαι νηφαλια;
μερικες σκεψεις, μονο.

Δεν έχεις φίλους πού δεν πίνουν ή φίλους που αν τους πεις "βγαίνουμε αλλά δεν θέλω να πιούμε κάτι" δεν θα πιούν;

Το τσιγάρο κόφ΄το σε δεύτερη φάση, δεν είναι ανάγκη να παλεύεις με δυο εθισμούς ταυτόχρονα. Εκτός και αν το έχεις απολύτως συνδεδεμένο ψυχολογικά με την κατανάλωση οινοπνεύματος, οπότε καλά κάνεις και το διακόπτεις. Συνήθως όμως είναι το ανάποδο· δηλαδή δεν θέλεις να πιείς όταν καπνίζεις, αλλά να καπνίσεις όταν πίνεις.

Μπορείς να τα καταφέρεις! Απλώς, μην αφήνεις το μυαλό σου να σε βάζει σε δοκιμασίες. Μέρα τη μέρα έρχονται οι νίκες. Εγώ γιατρεύτηκα όταν σιχάθηκα τη καθημερινότητά μου. Και αυτό που δούλεψε στην απεξάρτηση ήταν ότι έβαλα στόχους σαφείς και μετρήσιμους σε διάρκεια χρόνου, τους οποίους τήρησα με σιδερένια πειθαρχία (είχα χαρτί στη πόρτα του ψυγείου και τους παρακολουθούσα και τους κατέγραφα και στο excel).

Γεια σου Remedy. Τελικά με τη φίλη δε βγήκα. Είπα ψέματα ότι ήμουν αρρωστη κι έτσι γλίτωσα. Στην ομάδα ΑΑ οι άνθρωποι που συνάντησα ήταν χάλια. Εγώ ήμουν ότι πιο light κυκλοφορούσε εκεί μέσα και δε θέλω και να ξανά πάω γιατί δυσκολεύομαι να μιλάω μπροστά σε κόσμο. Έχω τις ξαδέλφες μου που μπορώ να μιλήσω τις δύσκολες ώρες αλλά ντρεπομαι γιατί δε γνωρίζουν το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζω. Δεν θέλω να δείξω την απόγνωση μου. Τώρα για τις διηγήσεις μου. Τα προς έκδοση γραπτά μου συλλαμβάνονται σε νηφαλιότητα. Δημιουργούνται σε μέθη και διορθώνονται σε νηφαλιότητα πάλι. Τα προς έκδοση γραπτά μου δεν περιλαμβάνουν τέτοια θεματολογία, άλλα κοινωνικά θέματα. Δεν συγγραφω νηφάλια κι ως εκ τούτου έκοψα και το γράψιμο και πολύ καλά έκανα. Αν είναι να γραφτεί κάτι καλό, θα γραφτεί. Το ΧΑ πάρει σχοινί κορδόνι. Κομμένα αυτά. Τώρα θέλω πάλι να πιω. Μπύρες θέλω. Όχι πολλές. 5 μπουκάλια καλά είναι για μένα. Δεν έχω όρεξη να φάω τίποτα σήμερα. Κοντεύει έξι έχω ξυπνήσει πρωί και δε μπορώ να φάω. Σήμερα συγχιηστηκα καλά καλά κι αμέσως σκέφτηκα τις μαλακίες μου.

Έχω φίλους που δε πίνουν. Δεν με νοιάζει αν πίνουν αυτοί, το θέμα είναι ότι όταν κάτσω με έναν άνθρωπο να κουβεντιάσω θέλω και το φάρμακο μου. Λογικά για να αποκτά ένα ψευδές ενδιαφέρον το άτομο που χω απέναντι μου ή για να μην δείχνω μελαγχολική που είμαι εκ φύσεως. Τώρα για το τσιγάρο έχω από τη Πέμπτη που ατμιζω μόνο. Με έχει κάνει μαντάρα κι αυτό το πράγμα. Έχω δύο καρελακια βέβαια για ασφάλεια μέσα στο σπίτι αλλά δε τα καπνίζω. Εσύ είχες πρόβλημα με το αλκοόλ και γιατρεύτηκες; Αν ναι θέλω να σε κάνω ''φίλο μου". Ίσως έχεις πολύτιμες συμβουλές να μου δώσεις.

Παναγιώτη αυτή τη γραμμή δε την ήξερα αλλά λέει ότι είναι για τον τζόγο. Θα πάρω όταν τα βρω σκούρα. Ελπίζω να μην είναι σήμερα αυτή η μέρα.

Quote:

---

Originally Posted by ioudinthi

Γεια σου Remedy. Τελικά με τη φίλη δε βγήκα. Είπα ψέματα ότι ήμουν αρρωστη κι έτσι γλίτωσα. Στην ομάδα ΑΑ οι άνθρωποι που συνάντησα ήταν χάλια. Εγώ ήμουν ότι πιο light κυκλοφορούσε εκεί μέσα και δε θέλω και να ξανά πάω γιατί δυσκολεύομαι να μιλάω μπροστά σε κόσμο. Έχω τις ξαδέλφες μου που μπορώ να μιλήσω τις δύσκολες ώρες αλλά ντρεπομαι γιατί δε γνωρίζουν το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζω. Δεν θέλω να δείξω την απόγνωση μου. Τώρα για τις διηγήσεις μου. Τα προς έκδοση γραπτά μου συλλαμβάνονται σε νηφαλιότητα. Δημιουργούνται σε μέθη και διορθώνονται σε νηφαλιότητα πάλι. Τα προς έκδοση γραπτά μου δεν περιλαμβάνουν τέτοια θεματολογία, άλλα κοινωνικά θέματα. Δεν συγγραφω νηφάλια κι ως εκ τούτου έκοψα και το γράψιμο και πολύ καλά έκανα. Αν είναι να γραφτεί κάτι καλό, θα γραφτεί. Το ΧΑ πάρει σχοινί κορδόνι. Κομμένα αυτά. Τώρα θέλω πάλι να πιω. Μπύρες θέλω. Όχι πολλές. 5 μπουκάλια καλά είναι για μένα. Δεν έχω όρεξη να φάω τίποτα σήμερα. Κοντεύει έξι έχω ξυπνήσει πρωί και δε μπορώ να φάω. Σήμερα συγχιηστηκα καλά καλά κι αμέσως σκέφτηκα τις μαλακίες μου.

---

γεια σου κοριτσακι.
χμ... ψυχοθεραπεια, κανεις;
απ οσα λες, νομιζω οτι το θεμα με το αλκοολ το εχεις απο ενα μιγμα συστολης και ελλειψης αυτοπεποιθησης.
ετσι βγαινεις στον κοσμο κυριολεκτικα (για να μην καταλαβαινουν την θλιψη σου) και ετσι βγαινεις στον κοσμο και μεταφορικα, δηλαδη με τα γραπτα σου. παντα πιωμενη...
βεβαια, στα γραπτα, δεν μπορουν να δουν την θλιψη σου, αν δεν γραφεις για ενα θλιβερο θεμα, αρα μαλλον φοβασαι μην δουν οτι δεν εισαι ενδιαφερουσα.. (οπως εσυ φοβασαι οτι εισαι). αλλα δεν εισαι (μη ενδιαφερουσα). ετσι νομιζεις εσυ.
πρεπει να το διορθωσεις αυτο. την εντυπωση που εχεις για τον εαυτο σου δηλαδη.
κανε μερικες δοκιμες να γραφεις χωρις ποτο. νομιζεις οτι δεν θα εχουν ενδιαφερον αυτα που θα πεις, η δεν μπορεις να εκφραστεις οσο ελευθερα χρειαζεται; αν θελεις δημοσιευσε σε μας, που δεν σε ξερουμε.
το οτι τα στηνεις νηφαλια, ειναι ενα πολυ καλο σημειο αφετηριας.


τεσπα, σαφως αν νομιζεις οτι δεν μπορεις να γραψεις νηφαλια, μην γραψεις καθολου.
αλλα πιστευω οτι η ψυχοθεραπεια θα μπορουσε να σε βοηθησει σε αυτο το θεμα της συστολης και του αυτοπεριορισμου..

δεν νομιζω οτι θα ειναι βοηθητικο να μιλας σε καποιον που δεν ξερει το μεγεθος του προβληματος σου.
αν αποφασισες οτι δεν σε βοηθαει η ομαδα, συνεχισε το τουλαχιστον με ατομικη ψυχοθεραπεια. μην μενεις μονη σου...

υ.γ. μην απενοχοποιεις τις μπυρες.
αφενος, θεωρητικα, δεν προκειται να μεινεις σε αυτες, κι αφετερου εχει μια χαρα αλκοολικους που γινονται με μπυρες η με κρασι... ξεκινα τους χυμους και τα τσαγια...
εναλλακτικα, οι μπυρες χωρις αλκοολ εχουν πολυ καλη γευση και κοντινη με τις κανονικες.

και μια ερωτηση.
αυτα με τους μπαρμπαδες, ισχυουν; ή ειναι μυθοπλασια;
εχεις καποια σχεση/ σχεσεις αυτη την στιγμη;
ζεις μονη;

Quote:

---

Originally Posted by ioudinthi

Εσύ είχες πρόβλημα με το αλκοόλ και γιατρεύτηκες; Αν ναι θέλω να σε κάνω ''φίλο μου". Ίσως έχεις πολύτιμες συμβουλές να μου δώσεις.

---

Ναι είχα. Πολύ μεγάλο. Τώρα είμαι 20+ χρόνια καθαρός. Τα πρώτα 15 δεν το ακουμπούσα καν· κατόπιν εντελώς κοινωνικός πότης. Μόνο σε εξόδους ή τραπέζια και το πολύ 1-2 ποτηράκια και τέρμα. Δεν ξανακύλησα. Έβαλα πάντως ένα σύστημα (που προσωπικά δούλεψε), το οποίο μέ βοήθησε πάρα πολύ. Δεν απευθύνθηκα ποτέ σε ειδικό, μόνος μου ενημερώθηκα και το δούλεψα. Αφού βέβαια διατρανώθηκε μέσα μου η θέληση να πώ τέρμα.

Αχ παιδιά δεν είμαι καλά σήμερα. Θα απαντήσω σε εσάς αλλά μετά τη δουλειά γιατί δε έχω χρόνο. Δεν είμαι καλά. Πουρο Πουρνιά πάλι με έχει πιάσει. Καπνίζω σαν την Χαλυβουργική σήμερα. Και ατμό και τσιγάρο. Έχω ταχυκαρδία κι ένταση (σφίξιμο δοντιών) γιατί σκέφτομαι όταν σχολασω το βράδυ να πιω. Αυτά σκέφτομαι από το πρωί που ξύπνησα. Για να δω, τα παιδιά σήμερα θα μου αλλάξουν τη ψυχολογία. Επίσης έχω πολύ ενέργεια, θα κάνω λογικά μάθημα ορεξατη και με ενθουσιασμό. Τι θα γίνει πάλι σήμερα δεν ξέρω. Ας βάλει ο Θεός το χέρι του να σχολασω και να κάνω γυμναστική.

Βράδιασε. Και σιγά που δεν θα βράδιαζε. Σε τι αμείλικτο ρυθμό είμαστε έρμαια; Αδίστακτες θεότητες κινούν τα νήματα. Δεν εξηγείται αλλιώς. Νταξ είμαι πιο ήρεμη από ότι το μεσημέρι. Έκανα τα μαθήματα μου, είδα τα παιδιά με τις διάφορες διαθέσεις τους, με τους διάχυτους προβληματισμούς τους. Κάποια ήταν ευδιάθετα, κάποια συνοφρυωμένα, κάποια βαριεστημένα.Το τελευταίο μάθημα ήταν ανατομία μια με νεαρή, όλο γλύκα, φοιτητριούλα. Μου έλεγε για το αγόρι της που δεν την παίρνει τηλέφωνο. Τους λοβούς της παρεγκεφαλίδος και την αισθητική μοίρα του τριδύμου νεύρου δεν τα είχε μάθει. Καθίσαμε και φτιάξαμε ακρωνύμια μπας και τα μάθουμε. Δεν βαρίεσαι. Δεν τα παίρνει αλλά δεν πειράζει. Κι εγώ δεν παίρνω από πολλά. Μα σάμπως παίρνω κι από τίποτα; Τέλος πάντων. Remedy έχεις πολύ σωστά διαπιστώσει πως δεν έχω αυτοπεποίθηση και σαν ανθρωπος με χαρακτηρίζει η συστολή. Εδώ, τώρα, σε αυτό το σημείο θα σου δώσω κάποιες πληροφορίες για να σχηματίσεις μια πιο ολοκληρωμένη ιδέα για μένα. Ανέφερες πως με το αλκοολ βγαίνω στο κόσμο, μιας και γράφω μεθυσμένη. Όχι φίλη μου. Είναι ακόμη πιο βαθύ το πρόβλημα. Πίνω μόνη. Κλειδώνομαι στο σπίτι και πίνω. ΑΥτή είναι η πιο θεσπέσια απόλαυση. Αν υποθέσουμε πως είμαι έξω και ξεκινάω να πίνω με παρέα, πολύ σύντομα θα αποσυρθώ, θα αγοράσω το ποτό μου και θα κλειστώ σπίτι για να το γευθώ με τον δικό μου τρόπο. Όταν πίνω, δεν θέλω ΚΑΝΕΙΣ να με ενοχλει. Αν ανατρέξουμε παλαιότερα, θα δω τον εαυτό μου βαριά μεθυσμένο μετά από μέρες, όπου εκεί θα βγω για παρέα γιατί έχω βαρεθεί να πίνω μόνη. Βέβαια αυτά έχω να τα κάνω από το 2020. Το δυστυχές σε αυτό είναι ότι οι άνθρωποι δεν είναι ενδιαφέροντες σε μένα, κι έτσι κάποιες φορές πίνω για να τους δω ενδιαφέροντες. Ξέρεις δα πως είναι το ποτό. Όταν είσαι φτιαγμένος όλα παλεύονται.
Επιπροσθέτως, δεν θέλω να γράψω χωρίς ποτό. Δεν γίνεται. Πως να στο πω; Δεν παίρνει φωτιά το πληκτρολόγιο/ χαρτί, οι λέξεις δεν διαδέχονται με την ίδια αρμονία η μια την άλλη. Μεθυσμένη γράφω ορμητικά. Δεν σκαλώνω σε σύνταξη, σε εύρεση κατάλληλων λέξεων, σε νοητική αλληλουχία σκηνών. Πως σκατά γίνεται αυτό , δεν ξέρω. Η λογοτεχνία είναι καταδίκη. Όταν γεννάται η ιδέα υποφέρω. Σταματάω να τρώω, να κοιμάμαι. Μετουσιώνομαι στο κοινωνικό πρόβλημα το όποιο με μαεστρία αποπειρώμαι να θέσω με επιδεξιότητα λόγου. Δεν θέλω να γράφω. Προτιμώ να μάθω να μαγειρεύω νόστιμα φαγητά. Όταν συλλογίζομαι πως η ιδέα πρέπει να γίνει εικόνα και η εικόνα να γίνει λόγος κι ο λόγος περίτεχνα διαμορφωμένος, λαξευμένος, σωστά ακονισμένος, όχι μόνο στο δικό μου μυαλό αλλά στο μυαλό του πλήθους, χάνω τη λογική μου. Πως σκέφτεται το πλήθος ; Αναρωτιέμαι συχνά. Μάλλον όχι σαν εμένα. ΕΝ πάση περιπτώσει, πλατείασα αρκετά. Τα γραπτά κομμένα. Έτσι κι αλλιώς σιγά τα λεφτά που έβγαλα από τους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Ένα χιλιάρικο με το ζόρι μέσα σε δύο χρόνια. Κάτι βραβεία δίνουν. Τα στέλνω πίσω. Άλλη όρεξη δεν έχω.
Τι να πεις.Όμως Remedy η μουσική μου λείπει. Πάνε πια τρεις μήνες που έχω να ακούσω. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ποτο και γραφή. Θέλω να ακούσω λίγο sostakovich λίγο chopin , λίγο debussy κάτι βρε διάολε. Πάει κι αυτό. Τι να κάνεις; Είμαστε ολότελα μόνοι στις δυνατές προκλήσεις. Όσον αφορά στο κομμάτι της ψυχοθεραπείας έχω κάνει πολλά χρόνια στην εφηβεία μου. Ισχυρίστηκαν πολλές παθήσεις. Δεν δέχομαι καμία.Έχω αλλάξει πάνω από 20 ψυχίατρους- ψυχολόγους. Συγνώμη που θα το πω αλλά περιφρονώ την επιστήμη αυτή. Δεν δέχομαι καμιά καλοχτενισμένη μανταμ να μου μιλάει για πράγματα τα οποία εκ πείρας δεν γνωρίζει, παρά μόνο θεωρητικά. Προτιμώ κάποιον ομοιοπαθή. Κι αυτό δεν το λέω επειδή είμαι έξυπνη. Μια ηλιθια είμαι αλλά όχι καλοχτενίσμενη, τουλάχιστον ;). Έχω πιει κουβάδες ψυχοφάρμακα. Τα άφησα πίσω μου πια όλα αυτά. Στην Ερμιόνη δεν θέλω να ξανά πάω γιατί πρώτον ντρέπομαι πολύ για τον εαυτό μου , να είμαι ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους που έχουν βέβαια το ίδιο πρόβλημα με εμένα, αλλά για μένα ντρέπομαι. Όσες φορές πήγα καθόμουν και αναλογιζόμουν, τι σκατά κάνω εδώ; Καλά δεν ντρέπεσαι; Δεν μπορείς να κόψεις το πότο και χρειάζεσαι να ξεφτιλίζεσαι σε δημόσια θέα; Φτου σου μωρή. ΆΛλοι κόβουν την πρέζα κι εσύ δεν μπορείς να κόψεις τα ποτά; Έτσι έλεγα από μέσα μου.
Τελειώνοντας, αναφορικά με την ερώτηση αν ζω μόνη η απάντηση είναι ναι. Οι ιστορίες με τους ''μπαρμπάδες'' είναι αληθiνες όπως και η φτώχεια και τα παραγκόσπιτα όπου ζούσα πριν ένα χρόνο. Ζω μόνη αλλά με βοηθάει ο Σωτήρης με τον οποίο έχω μιαν κάποιαν σχέση και να ναι καλά ο άνθρωπος που με βοηθάει και με το παραπάνω.