Originally Posted by
JohnyK33
Προφανώς και με φοβίζει η τρομάζει η αλλαγή,η προσπάθεια προσαρμογής σε άγνωστη κατάσταση η περιβάλλον,δεν είχα από μικρή ηλικία όπως κάποιοι άλλοι ενδεχομένως στρωμένα κάποια θέματα,έπρεπε να προσπαθώ για να βρω φίλους όταν άλλοι χωρίς καμία προσπάθεια τους είχαν,έπρεπε να προσπαθώ να κοινωνικοποιηθω οταν για άλλους ήταν παιχνιδάκι αυτό.
Είναι σαν να λες σε κάποιον παχύσαρκο η υπέρβαρο,ότι ξέρεις φίλε,πρέπει να πάρεις απόφαση να κάνεις κάτι για να αλλάξει η κατάσταση,ξέρει τι πρέπει να κάνει κατά βάθος,νιώθει αδυναμία όμως να το πράξει,να επιμείνει προς αυτή την κατεύθυνση και εν τέλει απλά αποδέχεται ότι δεν μπορεί,ότι δεν είναι ικανός να τα καταφέρει.
Το να αποδεχτείς μια κατάσταση με τα αρνητικά της και να προχωρήσεις έτσι χωρίς να σε επηρεάζει είναι η μία επιλογή,η άλλη είναι να σηκώσεις μανίκια και να πεις με πείσμα ότι θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να βρω λύσεις,που δεν θα είναι όλες εύκολες,δεν θα έχουν όλες επιτυχία ως προς το αποτέλεσμα,θα σπαταλήσω χρόνο,χρήμα.