Μοναξιά...

Παιδια ακουστε,οσοι υποφερουμε απο χρονια μοναξια η δεν εχουμε φιλους,δεν ειναι απο επιλογη δικη μας η επειδη δεν θελουμε να βγουμε εξω απο το σπιτι μας και να κανουμε πραγματα,ειναι πως ετσι ηταν απο την αρχη για εμας και παρολο τις προσπαθειες παρεμεινε ετσι και παγειωθηκε μια μονιμη κατασταση που δεν ειναι ευκολο να ανατραπει,μεσα σε ολα αυτα λιγο η καταθλιψη,λιγο η απογοητευση,λιγο οτι οι φιλοι εχουν γινει δυσευρετοι σημερα,κανουν τα πραγματα ακομη χειροτερα.

Τα αδερφια,εχουν δικες τους παρεες,δεν μπορουν συνεχεια να βγαινουν μαζι μου και οκευ το σεβομαι αυτο,γιατι με βλεπουν τοσες ωρες μεσα στην ημερα,δεν ειναι το ιδιο με εναν φιλο παλιο απο το σχολειο,απο το πανεπιστημιο,απο την δουλεια η οπου αλλου.

Καλά οκέι. Συνέχισε να κλείνεις πόρτες.

Quote:

---

Originally Posted by HarleyQuinn

Καλά οκέι. Συνέχισε να κλείνεις πόρτες.

---

Ναι,τι να σου πω,ηταν ορθανοιχτες οι πορτες και εγω τις εκλεισα.Οταν καποιοι ειχατε επιλογες φιλων απο την εφηβεια,απο το πανεπιστημιο,απο την δουλεια σας,καποιοι απο εμας δεν ειχαμε την επιλογη,τι να κανουμε τωρα.

JohnyK33 εχεις τοσο μα τοσο δικιο σε οτι λες .

To αντίθετο της μοναξιάς δεν είναι η παρέα , το αντίθετο της μοναξιάς είναι η ευτυχία . ΔΕΝ χρειάζεσαι άλλα άτομα για να νιωσεις αγάπη και σύνδεση.

Και πώς να νιώσω σύνδεση αλλιώς ?, θα ρωτήσεις. Καλή ερώτηση.

Η ευτυχία είναι 1 πράγμα (ασφάλεια,ηρεμία ,ενδιαφέρον,αγάπη,σύνδεση και γενικά όλα τα θετικά συναισθήματα) . Τί σημαίνει αυτό? Σημαίνει πώς άν αρχίσεις να νιώθεις ενα απο αυτά μετά απο λίγο αρχιζεις και νιώθεις και όλα τα άλλα. Οπότε δεν χρειάζεσαι παρέα για να νιώσεις σύνδεση , χρειάζεσαι να βρείς κάτι που σε ενδιαφέρει ή/και σε κάνει να νιώθεις καλά και να έστιάσεις σε αυτό,μετά απο λίγη ώρα,μόνος σου μπροστά απο μία οθόνη, θα νιώθεις σύνδεση με όλων τον κόσμο.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Παιδια ακουστε,οσοι υποφερουμε απο χρονια μοναξια η δεν εχουμε φιλους,δεν ειναι απο επιλογη δικη μας η επειδη δεν θελουμε να βγουμε εξω απο το σπιτι μας και να κανουμε πραγματα,ειναι πως ετσι ηταν απο την αρχη για εμας και παρολο τις προσπαθειες παρεμεινε ετσι και παγειωθηκε μια μονιμη κατασταση που δεν ειναι ευκολο να ανατραπει,μεσα σε ολα αυτα λιγο η καταθλιψη,λιγο η απογοητευση,λιγο οτι οι φιλοι εχουν γινει δυσευρετοι σημερα,κανουν τα πραγματα ακομη χειροτερα.

Τα αδερφια,εχουν δικες τους παρεες,δεν μπορουν συνεχεια να βγαινουν μαζι μου και οκευ το σεβομαι αυτο,γιατι με βλεπουν τοσες ωρες μεσα στην ημερα,δεν ειναι το ιδιο με εναν φιλο παλιο απο το σχολειο,απο το πανεπιστημιο,απο την δουλεια η οπου αλλου.

---

Τζόνυ και όλα αυτά τα χρόνια δεν είχες ούτε έναν φίλο;
Δουλεύεις τώρα;εκεί υπάρχουν άτομα να πας για κάνα καφέ; Μιλάς με κανέναν;

Υπάρχουν άτομα που μιλάω σε γενικό πλαίσιο με κάποια κοινά ενδιαφεροντα,δεν έχει αναπτυχθεί όμως φιλια,δεν έχω ανταλλάξει τηλ,δεν μου έχουν προτείνει για καφέ κλπ.

Επειδή είδα και σε άλλες δουλειές πριν ότι αυτό δεν είναι εύκολο,να βρεις εμπιστοσυνη και να πατήσεις σε αυτή για να χτίσεις φιλια που θα έχει αυτά τα χαρακτηριστικά.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Ναι,τι να σου πω,ηταν ορθανοιχτες οι πορτες και εγω τις εκλεισα.Οταν καποιοι ειχατε επιλογες φιλων απο την εφηβεια,απο το πανεπιστημιο,απο την δουλεια σας,καποιοι απο εμας δεν ειχαμε την επιλογη,τι να κανουμε τωρα.

---

Την είχατε την επιλογή κι εσείς. Εμείς δηλαδή τί ήμασταν; Πιο έξυπνοι, πιο όμορφοι, πιο καλοί; Το ίδιο πράγμα με εσάς ήμασταν, απλοί άνθρωποι απλά είχαμε μάθει να μην κλείνουμε πόρτες από φοβία που κάποια στιγμή την είχαμε κι εμείς αλλά την ξεπεράσαμε γιατί είμαστε ενηλικες πλέον και όχι στο δημοτικό, αλλά από το Λύκειο και μετά ωριμάσαμε. Πόσο μάλλον εσείς που είστε εκτός Λυκείου και πλέον ώριμοι άντρες σιγά τα αυγά να μιλήσεις με δυο και τρία άτομα.

Quote:

---

Originally Posted by HarleyQuinn

Την είχατε την επιλογή κι εσείς. Εμείς δηλαδή τί ήμασταν; Πιο έξυπνοι, πιο όμορφοι, πιο καλοί; Το ίδιο πράγμα με εσάς ήμασταν, απλοί άνθρωποι απλά είχαμε μάθει να μην κλείνουμε πόρτες από φοβία που κάποια στιγμή την είχαμε κι εμείς αλλά την ξεπεράσαμε γιατί είμαστε ενηλικες πλέον και όχι στο δημοτικό, αλλά από το Λύκειο και μετά ωριμάσαμε. Πόσο μάλλον εσείς που είστε εκτός Λυκείου και πλέον ώριμοι άντρες σιγά τα αυγά να μιλήσεις με δυο και τρία άτομα.

---

Δεν εχει να κανει με ωριμανση η ηλικια,εσυ μπορει να ξεπερασες την φοβια που ειχες,αλλοι δεν την εχουν ξεπερασει ισως,μην υπεραπλουστευεις,ορισμενο� � δυσκολευονται να πουν και ενα απλο γεια στην σταση του λεωφορειου στον διπλανο τους.Δεν ειχα εγω την επιλογη να εχω κολληταρια και φιλους απο τα 15,ενταξει,εσυ μπορει να τους ειχες απλοχερα η να σου ηρθαν στο πιατο χωρις προσπαθεια.Δεν εκλεισα καμια πορτα σε κανεναν τοσα χρονια που υπαρχω.

Κάποιες τις επιδίωξα εγώ και κάποιες μου ήρθαν στο πιάτο όταν ήμουν στη σχολή που ακόμη μιλάμε με κάποιες. Είχα μια 5μελή παρέα και έβγαινα με όλες. Στη δουλειά μία με πλησίασε και με εμπιστευόταν από όλες αλλά εγώ δεν την ήθελα γιατί πολύ δειχνόταν, όμως κάναμε παρέα και με κερνούσε συνέχεια. ¨Εχω κι άλλες ιστορίες, πάντως πάντα έβρισκα κάποια ή΄κάποιον να κάνουμε παρέα και μακροπρόθεσμη ίσως. Λοιπόν εγώ δεν έχω καμία διαφορά από εσένα σαν ανθρώπος, άρα αφού μπορώ εγώ μπορείς κι εσύ.

εδω βλεπω κι τα δικα μου θεματα που αφοράν φιλιες κι αυτα που ειν πολυ δυσκολα .

Quote:

---

Originally Posted by HarleyQuinn

Κάποιες τις επιδίωξα εγώ και κάποιες μου ήρθαν στο πιάτο όταν ήμουν στη σχολή που ακόμη μιλάμε με κάποιες. Είχα μια 5μελή παρέα και έβγαινα με όλες. Στη δουλειά μία με πλησίασε και με εμπιστευόταν από όλες αλλά εγώ δεν την ήθελα γιατί πολύ δειχνόταν, όμως κάναμε παρέα και με κερνούσε συνέχεια. ¨Εχω κι άλλες ιστορίες, πάντως πάντα έβρισκα κάποια ή΄κάποιον να κάνουμε παρέα και μακροπρόθεσμη ίσως. Λοιπόν εγώ δεν έχω καμία διαφορά από εσένα σαν ανθρώπος, άρα αφού μπορώ εγώ μπορείς κι εσύ.

---

Αυτο σου λεω,οτι εσυ ειχες ηδη ενα backround να πατησεις,ειχες 4-5 ατομα ως παρεα απο πριν,δεν ξερω αν θεωρουνταν φιλοι,εγω μολις τελειωσα το λυκειο,απλά δεν ειχα κανεναν να βγαινω η να κανω πραγματα της καθημερινοτητας,δηλαδην τον καφε με παρεα,την διασκεδαση με φιλους,τις διακοπες η τα ταξιδια με παρεα η φιλους,κοινες δραστηριοτητες,οποτε ημουν στην μοναξια και χωρις επιλογες απο πολυ μικρη ηλικια.

Ειναι λαθος η προσεγγιση πως καποιος δεν θελει φιλους η να βγαινει εξω και ικανοποιειται να μενει μεσα στο σπιτι του ολη μερα,στα 20 μου πηγαινα μονος μου στα παρκα της γειτονιας,με ενα καφε και ενα περιοδικο στο χερι,μεσα στην μελαγχολια και στην στενοχωρια,απλα για να λεω οτι βγηκα εξω και δεν εκατσα μεσα,επαιρνα το ΚΤΕΛ της περιοχης για να πεταχτω για ενα μπανιο το καλοκαιρι,οχι με αισθημα ικανοποιησης οτι θα περασω καλα,αλλα με συναισθηματα μοναξιας και απελπισιας.

Δυστυχως δεν ηταν ο δρομος των φιλων και των σχεσεων στρωμενος και ετοιμος για μενα ουτε δεδομενος οπως ειναι για αλλους.

Εντάξει, μπορεί κάποτε να μην ήταν στρωμένος αλλά μπορείς να αρχίσεις να τον στρώνεις. Αλήθεια στο λέω έτσι και βρεις τον πρώτο σου φίλο με δική σου πρωτοβουλία θα πεις πόσο εύκολο ήταν και θα συνεχίσεις. Στο εύχομαι.

Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση, για το αν δηλαδή είναι επιλογή η μοναξιά για κάποιους ή όχι. Εγώ θυμάμαι ότι πάντα είχα προτάσεις να βγω αλλά επίσης θυμάμαι καθαρά τις φοβίες μου, την επιφυλακτικότητα σε βαθμό μανίας καταδίωξης, τη μη ενασχόληση με το κοινωνικό κομμάτι της ζωής, δηλαδή την απόσυρση μου, τις σκέψεις μου ότι θα γελοιοποιηθω δημοσίως, ότι με σχολιάζουν, ότι μου έχουν κάνει πράγματα που ήταν μόνο στο μυαλό μου, ότι υπερβαίνουν τα όρια μου, ότι είναι επιθετική συμπεριφορά το να μου στέλνουν συχνά μηνύματα ή να θέλουν συχνά να βρεθούμε κλπ. Με άλλα λόγια χρειαζομουν ψυχοθεραπεία ήδη από την εφηβεία αλλά εγώ την ξεκίνησα στα 40. Ενδεχομένως να χρειαζομουν και αγωγή νωρίτερα . Οπότε ήταν επιλογή; Φαινομενικά ναι, ουσιαστικά όχι γιατί ήμουν δέσμιος των σκέψεων μου, σκέψεων που με μαθηματική ακρίβεια με οδήγησαν στη μοναχικοτητα.

Πολλοί ίσως να χρειαζομασταν ψυχοθεραπεία από μικρή ηλικία,αλλά δεν μπορείς να γνωρίζεις πως θα εξελιχθεί κάτι ώστε να το προλάβεις στην αρχή του πριν εξαπλωθεί.