Μεγαλη υποθεση να πολεμας…Αλλες φορες κερδιζουμε αλλες χανουμε…Αντιμετωπισα σημερα μια κριση πανικου ακριβως ιδια με την προηγουμενη,απλα η προηγουμενη με αναγκασε να παω στα επειγοντα
Μια μια μαχη,ισως καποια στιγμη να κερδιζω και τον πολεμο
Printable View
Μεγαλη υποθεση να πολεμας…Αλλες φορες κερδιζουμε αλλες χανουμε…Αντιμετωπισα σημερα μια κριση πανικου ακριβως ιδια με την προηγουμενη,απλα η προηγουμενη με αναγκασε να παω στα επειγοντα
Μια μια μαχη,ισως καποια στιγμη να κερδιζω και τον πολεμο
Λογω των γιορτων,βγαινω αρκετα απο το σπιτι.Δυσκολευομαι βεβαια οταν ειμαι εξω αλλα παλευω
Περιμενω να πιασει η αγωγη γιατι ακομη δεν εχω δει διαφορα
καλησπερα ,καταρχας θελω να πω απο τις απαντησεις φαινεσαι πολυ δυνατος ανθρωπος και πραγματικα δινεις πολυ καλες συμβουλες .εχεις κανει καιρο ψυχοθεραπεια η μονος τα εχεις βρει με το εαυτο σου ? και αν ειναι το τελευταιο τι σε βοηθησε ?
καλησπερα ,καταρχας θελω να πω απο τις απαντησεις φαινεσαι πολυ δυνατος ανθρωπος και πραγματικα δινεις πολυ καλες συμβουλες .εχεις κανει καιρο ψυχοθεραπεια η μονος τα εχεις βρει με το εαυτο σου ? και αν ειναι το τελευταιο τι σε βοηθησε ?Quote:
Originally Posted by george1520
Ο καθε ενας μας κουβαλαει και εναν σταυρο.Οπως ειπα ξανα,δινουμε μαχες και αλλες φορες κερδιζουμε αλλες χανουμε.Εγω προσωπικα απο τα μνμ του Γιωργου πηρα παρα πολυ θαρρος,γιατι μεσα σε αυτα που εγραψε ειδα τον εαυτο μου και στο βαθος ειδα τη λυτρωση μου
Παρακαλαω να πιασει η αγωγη σιγα σιγα και να ξεκινησω την ψυχοθεραπεια ετσι ωστε να θυμηθω ξανα πως ειναι να ζεις χωρις παθολογικο αγχος
Χθες πηγα ξανα στον γιατρο στο προγραμματισμενο ραντεβου.Με ρωτησε πως ειμαι γενικα μετα απο 20 μερες θεραπειας και του ειπα δεν εδω δει καμια τρομερη αλλαγη στο θεμα αγχους.Μου ειπε ειναι λογικο,θελει χρονο το χαπι να δρασει να του δωσουμε λιγο χρονο ακομη,θελει καποιες μερες παραπανω για να αρχισεις να νιωθεις καλα…Τον ειπα οτι με αγχωνει για το αν θα πιασει το χαπι και μου ειπε δεν υπαρχει λογος να σε αγχωνει αυτο,ειμαστε μεσα στο χρονοδιαγραμμα για να δρασει το χαπι…
Θελει λιγη υπομονη ακομη μου ειπε
Αν εχει καποιος καποια αποψη η συμβουλη καλοδεχουμενη…
Καλησπέρα.. Κάνω ψυχοθεραπεία 5 χρόνια σχεδόν και με έχει βοηθήσει. Αλλά δουλεύω πολύ και μόνος μου. Με παρατηρώ. Δεν τα έχω βρει τελείως με τον εαυτό μου, προσπαθώ αλλά είναι λίγο ατίθασος. Αυτό που έχω καταφέρει μέχρι τώρα είναι να καταλάβω πως λειτουργεί το μυαλό μας σε κατάσταση άγχους ή όταν είμαστε ευάλωτοι.Quote:
Originally Posted by giotaa
Πώς είναι τα πράγματα; Ηρέμησες καθόλου; Ψυχοθεραπεία πότε θα αρχίσεις; Σου είπε;Quote:
Originally Posted by KwsGian
Οπως ειπα και στον γιατρο,εχω δει μια πολυ μικρη διαφορα,αλλα οχι κατι ιδιαιτερο.Ειμαι λιγο πιο ηρεμος σε σχεση με την αρρωστοφοβια μου,δεν με πολυαπασχολει αυτο.Με αγχωνει αν θα δω διαφορα και με φοβιζει μηπως δεν νοιωσω καλυτερα.Μου ειπε βεβαια οτι θελει χρονο το χαπι να του δωσουμε και αλλο χρονο και οτι ειμαστε μεσα στο χρονοδιαγραμμα της δρασης του,να μην με αγχωνει αυτο το πραγμα.Quote:
Originally Posted by george1520
Η συζητηση της θεραπειας κρατησε 5’ μετα κανουμε κανονικα ψυχοθεραπεια μια ωρα,με συζητηση αλλα με μικρα βηματα οπως μου ειπε,γιατι ειναι νωρις να παμε πιο βαθια
Καλημέρα. Από την στιγμή που κατάλαβες ότι χρειάζεσαι βοήθεια και έκανες βήματα για να την πάρεις, τότε να μην φοβάσαι. Θα γίνεις καλά. Εγώ άργησα πολύ να παραδεχτώ ότι χρειάζομαι βοήθεια, πίστευα ότι είμαι νιντζα και δεν έχω ανάγκη κανέναν.
Μικρά βήματα επειδή δεν θέλει να ακουμπήσει κάποια πληγή σου (ενα θέμα που δεν είσαι έτοιμος να αντιμετωπισεις - συζητησεις), όταν "δυναμώσεις" θα πάτε πιο βαθιά. Κάνε υπομονή, το ότι είδες καποια διαφορά είναι κάτι.
Φιλε Γιωργο,θα το ξαναπω τα λογια σου μου δινουν πολυ θαρρος και αισιοδοξια.
Θελω τοσο πολυ να γινω καλα,να σταματησω να ζω με αυτο το αγχος που σε πνιγει ωρες ωρες και δεν μπορεις να ανασανεις…Να σταματησω επιτελους να νιωθω αυτη τη θολουρα γυρω μου και τον φοβο μην παθω καποια κριση πανικου
Αυτα τα παιχνιδια του μυαλου,που μολις ξεχνιεσαι λιγο και επικεντρωνεσαι καπου αλλου που φευγουν ολα μεχρι να κλειστεις στις σκεψεις σου και να ξαναεμφανιστουν…
Από την στιγμή που άρχισες ψυχοθεραπεία και παίρνεις αγωγή πισωγύρισμα δεν έχει. Μόνο μπροστά προχωράς. Τώρα είναι σαν και ανεβαίνεις ένα βουνό, πέφτεις κάποιες στιγμές, αλλά κάθε φορά είσαι σε πιο ψηλό σημείο.
Ισως το αγχος μου για το αν θα γινω καλυτερα η αυτη η αναμονη μου που περιμενω να νιωσω καλυτερα,αυξανουν λιγο το αγχος μου και με κρατανε λιγο πισω
Θελω τοσο πολυ να αρχισω να νιωθω καλυτερα που το μυαλο μου ειναι συνεχεια εκει
Ειναι φυσιολογικό να θες να γίνεις καλά. Είναι ταλαιπωρία όλο αυτό που περνάς.. Προσπάθησε όσο μπορείς να επικεντρωθείς στα βήματα που κάνεις (και ας είναι και μικρά) και όχι στα βήματα που θα ήθελες να κάνεις (που θα τα κάνεις κάποια στιγμή).Quote:
Originally Posted by KwsGian
Καλημερα φιλε μου.Δυστυχως η μονη μου ανησυχια ειναι αν θα γινω καλα.Οταν κλειδωνει το μυαλο μου σε αυτο,δεν νιωθω καλα και ερχεται το αγχος,η ανησυχια,το σφιξιμο στο κεφαλι κτλ κτλ
Οταν ξεχνιεμαι λιγακι φευγουν ολα
Ξερω οτι τα χαπια δεν κανουν θαυματα αλλα ελπιζω πως θα μου εδιναν μια ωθηση να νιωσω καλυτερα και να παρω θαρρος